IBPP2/443-1013/11/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu) oraz z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania refakturowania mediów przez zrzeszenie na właścicieli poszczególnych nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 5 i 6 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania refakturowania mediów przez zrzeszenie na właścicieli poszczególnych nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem administrującym prywatnymi budynkami mieszkalno-użytkowymi (czynnymi płatnikami VAT). Wnioskodawca refakturuje faktury za media (woda, śmieci) na poszczególnych właścicieli danych nieruchomości w stawce VAT 8% zgodnie z fakturą pierwotną. Właściciele są osobami fizycznymi, nie prowadzącymi działalności gospodarczej jednak również czynnymi podatnikami VAT, posiadającymi lokale mieszkalne oraz użytkowe. Umowy z najemcami przewidują, że najemcy oprócz zapłaty czynszu najmu zobowiązani są także do zapłaty należności z tytułu dostawy mediów, tj. wody, śmieci. Niektórzy najemcy rozliczani są za koszty wody na podstawie wskazań liczników zainstalowanych w wynajmowanych lokalach, inni natomiast obciążani są opłatą ryczałtową z tytułu zużycia wody. Właściciele obciążają fakturą poszczególnych najemców za czynsz w stawce 23% oraz za media (woda, śmieci) w stawce 8%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż zawiera umowę na dostarczanie wody na poszczególne budynki z firmą wodociągową w imieniu właścicieli na podstawie umowy o zarządzanie lub udzielonych pełnomocnictw od właścicieli tychże budynków. Z umowy wynika sposób płatności oraz wykonana usługa.

Wnioskodawca zawiera umowę na wywóz nieczystości stałych na poszczególne budynki z firmą Y w imieniu właścicieli na podstawie umowy o zarządzanie lub udzielonych pełnomocnictw od właścicieli tychże budynków. Z umowy wynika sposób płatności oraz wykonana usługa.

Usługodawcą usługi najmu są właściciele budynków lub właściciele wyodrębnionych lokali.

Umowy najmu lokali użytkowych i mieszkalnych w poszczególnych budynkach zawierane są przez Wnioskodawcę, wnioskodawca zarządza budynkami na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo refakturuje media (woda, śmieci) w stawce 8% na właścicieli poszczególnych nieruchomości, którzy rozliczają się indywidualnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji należy stwierdzić, że ostatecznym nabywcą towarów i konsumentem usług w ramach udostępniania mediów (wody, śmieci) w wynajmowanych przez Właścicieli lokalach jest najemca. Tym samym w przypadku nabywcy (Stowarzyszenia) i konsumenta (właściciela), a następnie najemcy, występuje następujący ciąg świadczeń. Najpierw świadczenie usług w ramach udostępniania mediów wykonuje zakład do tego uprawniony wystawiając fakturę VAT na rzecz Stowarzyszenia w oparciu o zawartą umowę. Następnie Stowarzyszenie "odsprzedaje" te media (woda, śmieci) poszczególnym właścicielom, a oni swoim najemcom lokali, przy czym zobowiązanie do dostarczenia mediów wynika z zawartej umowy najmu.

Należy zatem stwierdzić, że w ciągu tych świadczeń pomiędzy zakładem wykonującym świadczenia dostawy towarów i świadczenia usług, a ostatecznymi odbiorcami, czyli najemcami lokali, występują dwa podmioty pośredniczące - Stowarzyszenie - Właściciel. W związku z tym na Stowarzyszeniu ciąży obowiązek refaktur. Jak przyjmuje się przy tym w orzecznictwie, refaktura jest zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

I tak, zgodnie z zapisem art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w roku 2011 dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do tejże ustawy, stawka podatku wynosi 8%. W poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienione zostały usługi związane z uzdatnianiem i dostarczeniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych (PKWiU 36.00.20), natomiast w poz. 142 usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków (ex 37). Z powołanych powyżej przepisów wynika, że świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków opodatkowane jest stawką VAT w wysokości 8%.

W oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, którą zgodnie z art. 2 pkt 22, jest również odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zakup towarów oraz usług (tzw. mediów) przez podatnika we własnym imieniu, jak również w dalszej kolejności ich odprzedaż na rzecz innych podmiotów, wypełnia dyspozycję definicji określonej w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem, ponieważ czynność refakturowania to nic innego jak odsprzedaż usług określonego rodzaju, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że właściciele poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych podpisali z Wnioskodawcą (zrzeszeniem) umowę, której przedmiotem jest świadczenie na rzecz właścicieli usług związanych z administracją i eksploatacją budynków mieszkalno-użytkowych. W związku z powyższym Wnioskodawca zawiera umowy na dostarczanie wody oraz wywóz nieczystości stałych na poszczególne budynki w imieniu właścicieli. Z umowy wynika sposób płatności oraz wykonana usługa.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca (Zrzeszenie) - w odniesieniu do części poniesionych kosztów opłat za media - działa w imieniu własnym, lecz na rachunek innego podmiotu. A zatem poniesione koszty, gdzie odbiorcą jest inny podmiot (w niniejszej sprawie właściciele nieruchomości) niż podmiot obciążony (Wnioskodawca) przez dostawcę usługi, powinny zostać przeniesione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy, na faktycznego odbiorcę świadczenia - właściciela. Tym samym wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup przedmiotowych mediów winny być przedmiotem odsprzedaży dla poszczególnych właścicieli nieruchomości w takiej części, w jakiej faktycznie dotyczą tych podmiotów. Przeniesienie tych kosztów winno zostać udokumentowane poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę na podmiot będący faktycznym odbiorcą świadczenia (właściciel nieruchomości) faktury VAT ("refaktury"), z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż opłaty za media nie stanowią świadczenia pomocniczego w stosunku do świadczonej usługi administrowania nieruchomością, a tym samym nie są elementem usługi kompleksowej. Zatem przedmiotowe koszty zużycia wody, odprowadzania ścieków mogą być rozliczane w drodze ich refakturowania na właścicieli.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo refakturować koszty zużycia wody i odprowadzania ścieków na właścicieli, stosując stawkę podatku VAT w wysokości 8%, przewidzianą przez ustawodawcę dla tego rodzaju usług - zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z załącznikiem nr 3 poz. 140 i 142 ustawy o podatku od towarów i usług - analogicznie do faktur wystawionych dla Wnioskodawcy - Zrzeszenia, przez dostawcę przedmiotowych świadczeń.

W odniesieniu do powyższego należy podkreślić, że powyżej przedstawiony sposób rozliczenia kosztów związanych z nabyciem wody oraz odprowadzaniem nieczystości stałych pomiędzy Wnioskodawcą (Zrzeszeniem) a właścicielami poszczególnych nieruchomości nie dotyczy rozliczenia ww. nabyć pomiędzy poszczególnymi właścicielami a najemcami lokali.

Mając na uwadze powyższy stan prawny oraz przedstawiony stan faktyczny należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy, w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii prawidłowości refakturowania mediów (woda, wywóz nieczystości) w stawce 8% przez właścicieli poszczególnych nieruchomości na najemców lokali zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.