IBPP2/443-1012/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wydania kontrahentom próbek oraz ekspozytorów (plansze, szafy, stojaki) - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wydania kontrahentom próbek oraz ekspozytorów (plansze, szafy, stojaki).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych - gresu z grupy PKWiU 26.30 w różnym asortymencie wymiarowym, kolorystycznym i wzorniczym. Wnioskodawca przekazuje odbiorcom pośrednim - hurtowniom i placówkom handlowym niewielkie partie płytek w celu wyeksponowania ich w salonach sprzedaży w celu zaprezentowania nowego wyrobu. Płytki przekazywane są w opakowaniach jednostkowych w ilości 1-1,5 m ^2, a dekoracje w ilości 3-10 sztuk. Przekazywanie wyrobu nie stanowi towaru w sensie handlowym i nie będzie zbywane w tym celu przez kontrahentów, którzy deklarują złożenie w tym zakresie pisemnych deklaracji braku możliwości dalszej odsprzedaży i zobowiązania do reklamowo-ekspozycyjnego wykorzystania przekazywanego wyrobu.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru (pobraną z dużej partii) reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne przy czym ilość lub wartość przekazywanych przez Wnioskodawcę próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Prezentacja wyrobu, towaru w postaci próbek ma za zadanie zwrócić uwagę potencjalnego nabywcy, co wskazuje na jej niehandlowy charakter. Próbki są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby promocji i reklamy, a o ich wielkości decyduje możliwość wyeksponowania wyrobu. Wielkość ta jest indywidualna dla każdego produktu. Próbka powinna być przekazywana w ilości najmniejszej umożliwiającej nabywcy zapoznanie się i przeprowadzenie prób oferowanego produktu. Zastosowanie próbki, w ilości mniejszej spowoduje, że nie będą znane efekty działania i różnice w odniesieniu do innych produktów. Przekazywanie próbek ma za zadanie wizualizację wzoru na ścianie i jest niezbędne dla prawidłowej oceny przez klienta detalicznego.

Przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie ekspozytorów (plansz, stojaków, szaf) kontrahentom ma na celu prezentację próbek poprzez umieszczenie ich na ekspozycji, aby klienci mogli się zorientować jak wygląda bieżąca oferta Wnioskodawcy. Nie można poukładać płytek na podłodze lub na półce tym bardziej że na danym ekspozytorze prezentowanych jest od 1 do 20 wzorów i mogą się one zmieniać wraz z wprowadzeniem na rynek nowych kolekcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, wydawanie próbek płytek wraz z dekoracjami w ilościach wskazujących na niehandlowy charakter mający na celu zaprezentowanie odbiorcom pośrednim - hurtowniom i placówkom handlowym w celu wyeksponowania ich w salonach sprzedaży i zaprezentowania nowego wyrobu, towaru uniemożliwia zakwalifikowanie tego typu wydania jako darowiznę lub reklamę i wyłącza te próbki poza zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne wydanie ekspozytorów prezentujących próbki kontrahentom (które po zakończeniu współpracy z danym odbiorcą hurtowym zostają z jego punktu sprzedaży wycofane i przekazane do innego odbiorcy hurtowego) nie jest reklamą i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zm. Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Należy w tym miejscu zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2009 r. przywołany powyżej art. 7 ust. 4 pkt 2 otrzymał następujące brzmienie:

Z kolei przez próbkę, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie może stanowić jedynej podstawy do dokonanych rozstrzygnięć. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym. Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nieobjęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika więc, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przekazuje odbiorcom pośrednim - hurtowniom i placówkom handlowym niewielkie partie płytek w celu wyeksponowania ich w salonach sprzedaży w celu zaprezentowania nowego wyrobu. Płytki przekazywane są w opakowaniach jednostkowych w ilości 1-1,5 m ^2, a dekoracje w ilości 3-10 sztuk. Przekazywanie wyrobu nie stanowi towaru w sensie handlowym i nie będzie zbywane w tym celu przez kontrahentów, którzy deklarują w tym zakresie pisemnych deklaracji braku możliwości dalszej odsprzedaży i zobowiązania do reklamowo-ekspozycyjnego wykorzystania przekazywanego wyrobu. Prezentacja wyrobu, towaru w postaci próbek ma za zadanie zwrócić uwagę potencjalnego nabywcy, co wskazuje na jej niehandlowy charakter. Próbki są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby promocji i reklamy, a o ich wielkości decyduje możliwość wyeksponowania wyrobu. Wielkość ta jest indywidualna dla każdego produktu. Próbka powinna być przekazywana w ilości najmniejszej umożliwiającej nabywcy zapoznanie się i przeprowadzenie prób oferowanego produktu. Zastosowanie próbki, w ilości mniejszej spowoduje, że nie będą znane efekty działania i różnice w odniesieniu do innych produktów. Przekazywanie próbek ma za zadanie wizualizację wzoru na ścianie i jest niezbędne dla prawidłowej oceny przez klienta detalicznego.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów - takie przekazanie traktowane byłoby jako dostawa towarów i rodziłoby konieczność opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast, jak wynika z wniosku towary te wypełniają definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a zatem przekazanie to nie będzie dostawą towarów - w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ponadto z wniosku wynika, iż Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie ekspozytory (plansze, stojaki, szafy) kontrahentom, co ma na celu prezentację próbek poprzez umieszczenie ich na ekspozycji, aby klienci mogli się zorientować jak wygląda bieżąca oferta Wnioskodawcy. Nie można poukładać płytek na podłodze lub na półce tym bardziej że na danym ekspozytorze prezentowanych jest od 1 do 20 wzorów i mogą się one zmieniać wraz z wprowadzeniem na rynek nowych kolekcji. Po zakończeniu współpracy z danym odbiorcą hurtowym ekspozytory zostają z jego punktu sprzedaży wycofane i przekazane do innego odbiorcy hurtowego

Z brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel.

Powyższe twierdzenie uzasadnia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i analiza słownikowej definicji użytego w treści art. 7 ust. 2 wyrazu "przekazanie". Otóż "przekazywać" oznacza dawać coś komuś do dalszego dysponowania; z kolei "dysponować" to rozporządzać czymś według własnego uznania (Popularny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, 2000 r.). Z powyższego zestawienia wynika, że pod pojęciem "przekazanie" należy rozumieć wydanie czegoś komuś do dalszego rozporządzania według własnego uznania.

Definicja ta wskazuje zatem, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności "przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel" można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Jeżeli zatem Wnioskodawca przekazuje do użytkowania hurtowniom i placówkom handlowym na podstawie zawartych z nimi umów wymienione we wniosku tzw. ekspozytory służące do eksponowania towarów Wnioskodawcy, z zastrzeżeniem ich wycofania i dalszego przekazania po zakończeniu współpracy do dalszego odbiorcy hurtowego, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów.

Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.

Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Tak więc w myśl powołanego przepisu, wydanie rzeczy bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi - będzie świadczeniem usług.

Jednak zgodnie z treścią art. 8 ust. 2, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu tylko wówczas, jeśli nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa.

Nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku ekspozytorów ma jednak związek z działalnością, bowiem jak wynika z wniosku, przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie ekspozytorów (plansz, stojaków, szaf) kontrahentom ma na celu prezentację próbek poprzez umieszczenie ich na ekspozycji, aby klienci mogli się zorientować jak wygląda bieżąca oferta Wnioskodawcy. Nie można poukładać płytek na podłodze lub na półce tym bardziej że na danym ekspozytorze prezentowanych jest od 1 do 20 wzorów i mogą się one zmieniać wraz z wprowadzeniem na rynek nowych kolekcji.

Uwzględniając powyższe, wymienione czynności nie podlegają także opodatkowaniu jako świadczenie usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym (tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2008 r.) oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji (tj. stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.