IBPP2/443-1010/13/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1010/13/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełniony pismem z 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu licencji po ich likwidacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu licencji po ich likwidacji. Wniosek ten został uzupełniony pismem z 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 13 stycznia 2014 r. znak: IBPP2/443-1010/13/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność informatyczną (PKD 62.09.Z - pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych) w tym m.in. polegającą na wdrażaniu oprogramowania firmy C. - jako partner C. Przedmiotem wdrożeń jest najczęściej oprogramowanie chronione prawami autorskimi, które jest własnością C. Spółka na zlecenie klienta zamawia daną licencję oprogramowania, pod konkretnego odbiorcę - klucz licencyjny jest programowany w firmie C, posiada indywidualny i niepowtarzalny numer seryjny z przypisaniem do konkretnego odbiorcy/klienta. C. sprzedaje licencję dotyczącą programu przypisaną konkretnej firmie, sprzedaż dokumentowana jest fakturą VAT na rzecz Spółki na warunkach określonych w umowie partnerskiej. Wnioskodawca prowadzi ewidencję magazynową (ilościowo-wartościową) także dla oprogramowania zatem zakup licencji dla klienta jest do momentu rozpoczęcia wdrożenia systemu lub podpisania umowy wdrożeniowej na stanie magazynowym Spółki. Zakup licencji został ujęty w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów - jako zakup towaru, kwota została ujęta w rozliczeniu podatkowym wspólników jako koszt uzyskania przychodu. Podatek VAT od faktury zakupu został odliczony w całości. Następnie Spółka fakturuje licencje programowe dla danego klienta doliczając marżę, a na prace informatyczne związane z wdrożeniem lub innymi usługami informatycznymi związanymi z konfiguracją i indywidualnymi ustawieniami programu wystawia odrębne faktury po zakończeniu i odebraniu wdrożenia. W czerwcu 2012 r. Spółka zakupiła licencje programu C. na zamówienie klienta, która miała otrzymać dofinansowanie z funduszy unijnych na uruchomienie m.in. nowoczesnego zintegrowanego programu komputerowego. Po zamówieniu i zakupieniu przez Wnioskodawcę dedykowanych licencji dla klienta - klient wycofał się z transakcji zakupu ze względu na brak środków finansowych niezbędnych do pokrycia udziału własnego planowanego projektu, tym samym przez pogorszenie wyników finansowych zrezygnował z realizacji projektu, a co za tym idzie zrezygnował z zakupu i wdrożenia systemu komputerowego. Klient nie podpisał jeszcze umowy na wdrożenie systemu, pomimo przeprowadzonej wcześniej analizy przedwdrożeniowej mającej na celu oszacowanie ilości potrzebnych licencji, kosztów wdrożenia programu i zakupu niezbędnego sprzętu informatycznego. Zakupiony program dedykowany na dzień 31 grudnia 2012 r. został ujęty w spisie z natury towarów i pomniejszył koszty podatkowe brane do rozliczenia podatkowego wspólników. Wartość zakupu licencji to kwota 83 tys. zł netto. Na dzień złożenia wniosku kwota wynikająca z faktury zakupu niniejszych licencji została częściowo uregulowana przez Wnioskodawcę na rzecz C. (Spółka reguluje fakturę w częściach ze względu na bardzo dużą kwotę do zapłaty). Na dzień 31 grudnia 2012 r. wspólnicy nie mieli dostatecznej pewności że klient nie powróci do zamówienia, ciągle trwały rozmowy z klientem w tej sprawie. Obecnie Spółka ma pewność, że klient nie jest w stanie dokonać zakupu oprogramowania ani pokryć kosztów ewentualnego wdrożenia, klient zajął oficjalne stanowisko. Dana licencja jest imienna, przypisana do konkretnego klienta, niezbywalna. Ze względu na jej specyficzny charakter, utraciła zatem przydatność gospodarczą: nie można jej zbyć w żaden sposób, ani zwrócić do sprzedawcy.

Dodatkowo w piśmie z 27 stycznia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek informując, że:

1. Wnioskodawca nabył licencję od firmy C. z zamiarem przeznaczenia jej do czynności opodatkowanych - licencja wraz z usługą informatyczną dotycząca wdrożenia systemu informatycznego byłaby opodatkowana wg stawki VAT 23%.

2. W związku z nabyciem licencji Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z transakcji zakupu.

3. W związku z nieprzydatnością ekonomiczną zamierzamy fizycznie zlikwidować nośniki danych, na których znajduje się klucz licencyjny do programu - likwidacja będzie polegała na mechanicznym, trwałym uszkodzeniu pendrive z kluczem licencyjnym oraz zniszczeniu płyty CD z wersją startową programu. Powstałe odpady Wnioskodawca zutylizuje jako elektrośmieci. Na dzień likwidacji zostanie sporządzony protokół likwidacji wskazujący jako przyczynę likwidacji towaru (licencji) utratę przydatności ekonomicznej.

4. Wnioskodawca twierdzi, że dochował należytej staranności w związku z kontrahentem, z którym zamierzał podpisać umowę o wdrożenie: po przeprowadzonej analizie przedwdrożeniowej (prace zostały odebrane, zafakturowane i opłacone przez kontrahenta) kontrahent zakupił także część infrastruktury informatycznej (m.in. serwer baz danych wraz z oprogramowaniem, szafę serwerowa, zgodnie z... z dnia 25 czerwca 2012 r.). Kontrahent prowadzi działalność na rynku od 2010 r., posiadał pozytywne opinie firm współpracujących, nie zalegał z regulowaniem zobowiązań. Historię firmy Wnioskodawca prześledził jeszcze zanim przystąpił do prac przedwdrożeniowych. Wnioskodawca miał bezpośredni, bieżący kontakt z tym kontrahentem a wszystkie szczegóły dotyczące prowadzenia prac wdrożeniowych zostały przez obie strony dopracowane, a ze względu na czas jaki jest potrzebny do wdrożenia oprogramowania prace miały się rozpocząć już w trzecim kwartale 2012 r. Zatem zamówienie dostosowanych pod potrzeby klienta licencji należało złożyć także odpowiednio wcześniej. Brak sfinalizowania umowy o wdrożenie pozostaje poza kontrolą Wnioskodawcy - oprogramowanie nie zostało zainstalowane u klienta, prace wdrożeniowe nie doszły do skutku pomimo starań Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie sformułowane ostatecznie w piśmie z 27 stycznia 2014 r.:

Czy Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu licencji programu C. po ich likwidacji i pod jakimi warunkami.

Stanowisko Wnioskodawcy sformułowane ostatecznie w piśmie z 27 stycznia 2014 r.

Licencje zakupione w celu dalszej odsprzedaży Wnioskodawca prawidłowo traktuje jako towar, ma prawo ze względu na utratę ich przydatności ekonomicznej do przeprowadzenia ich likwidacji z przyczyn niezawinionych przez Wnioskodawcę. Jako że Spółka nie mogła przewidzieć sytuacji wycofania zamówienia - zaistniała sytuacja nie powstała poprzez niewłaściwe działalnie, zaniechanie czy brak staranności. Stąd według stanowiska Wnioskodawcy, likwidacja towaru w postaci licencji nie podlega opodatkowaniu VAT i nie skutkuje koniecznością korekty odliczonego w momencie zakupu licencji podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, obowiązującym do 31 grudnia 2013, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę fakt, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zagadnienia dotyczące korekty podatku naliczonego uregulowane zostały w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił licencje na zamówienie klienta, który miał otrzymać dofinansowanie z funduszy unijnych na uruchomienie m.in. nowoczesnego zintegrowanego programu komputerowego. Po zamówieniu i zakupieniu przez Wnioskodawcę dedykowanych licencji dla klienta, klient wycofał się z transakcji zakupu ze względu na brak środków finansowych niezbędnych do pokrycia udziału własnego planowanego projektu, tym samym przez pogorszenie wyników finansowych zrezygnował z realizacji projektu, a co za tym idzie zrezygnował z zakupu i wdrożenia systemu komputerowego. Klient nie podpisał jeszcze umowy na wróżenie systemu, pomimo przeprowadzonej wcześniej analizy przedwdrożeniowej mającej na celu oszacowanie ilości potrzebnych licencji, kosztów wdrożenia programu i zakupu niezbędnego sprzętu informatycznego. Zakupiony program dedykowany na dzień 31 grudnia 2012 r. został ujęty w spisie z natury towarów i pomniejszył koszty podatkowe brane do rozliczenia podatkowego wspólników. Wartość zakupu licencji to kwota 83 tys. zł netto. Na dzień złożenia wniosku kwota wynikająca z faktury zakupu niniejszych licencji została częściowo uregulowana przez Wnioskodawcę na rzecz C. Na dzień 31 grudnia 2012 r. wspólnicy nie mieli dostatecznej pewności że klient nie powróci do zamówienia, ciągle trwały rozmowy z klientem w tej sprawie. Obecnie Spółka ma pewność, że klient nie jest w stanie dokonać zakupu oprogramowania ani pokryć kosztów ewentualnego wdrożenia, klient zajął oficjalne stanowisko. Dana licencja jest imienna, przypisana do konkretnego klienta, niezbywalna. Ze względu na jej specyficzny charakter, utraciła zatem przydatność gospodarczą: nie można jej zbyć w żaden sposób, ani zwrócić do sprzedawcy.

Wnioskodawca nabył licencję od firmy C. z zamiarem przeznaczenia jej do czynności opodatkowanych - licencja wraz z usługą informatyczną dotycząca wdrożenia systemu informatycznego byłaby opodatkowana wg stawki VAT 23%.

W związku z nabyciem licencji Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z transakcji zakupu.

W związku z nieprzydatnością ekonomiczną zamierzamy fizycznie zlikwidować nośniki danych na których znajduje się klucz licencyjny do programu - likwidacja będzie polegała na mechanicznym, trwałym uszkodzeniu pendrive z kluczem licencyjnym oraz zniszczeniu płyty CD z wersją startową programu. Powstałe odpady zostaną zutylizowane jako elektrośmieci. Na dzień likwidacji zostanie sporządzony protokół likwidacji wskazujący jako przyczynę likwidacji towaru (licencji) utratę przydatności ekonomicznej. Ponadto Wnioskodawca twierdzi, że dochował należytej staranności w związku z kontrahentem, z którym zamierzał podpisać umowę o wdrożenie: po przeprowadzonej analizie przedwdrożeniowej (prace zostały odebrane, zafakturowane i opłacone przez kontrahenta) kontrahent zakupił także część infrastruktury informatycznej (m.in. serwer baz danych wraz z oprogramowaniem, szafę serwerowa). Historię firmy Wnioskodawca prześledził jeszcze zanim przystąpił do prac przedwdrożeniowych. Wnioskodawca miał bezpośredni, bieżący kontakt z tym kontrahentem a wszystkie szczegóły dotyczące prowadzenia prac wdrożeniowych zostały przez obie strony dopracowane, a ze względu na czas jaki jest potrzebny do wdrożenia oprogramowania prace miały się rozpocząć już w trzecim kwartale 2012 r. Zatem zamówienie dostosowanych pod potrzeby klienta licencji należało złożyć także odpowiednio wcześniej. Brak sfinalizowania umowy o wdrożenie pozostaje poza kontrolą Wnioskodawcy - oprogramowanie nie zostało zainstalowane u klienta, prace wdrożeniowe nie doszły do skutku pomimo starań Spółki.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy zachowania prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu licencji programu po ich likwidacji.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie należy odwołać się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej) z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane.

W świetle powyższego wyroku, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo niezrealizowania dostawy tego towaru z przyczyn od niego niezależnych, gdyż klient wycofał się z transakcji zakupu ze względu na brak środków finansowych niezbędnych do pokrycia udziału własnego planowanego projektu, tym samym zrezygnował z realizacji projektu, a co za tym idzie zrezygnował z zakupu i wdrożenia systemu komputerowego tj. w sposób niezawiniony czy jak to ujął Trybunał "z powodów pozostających poza kontrolą podatnika", jego prawo do odliczenia w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a tym samym nie ma podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro zakup danego towaru przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo niewykorzystania go do działalności opodatkowanej, w związku z wycofaniem się klienta z transakcji zakupu ze względu na brak środków finansowych niezbędnych do pokrycia udziału własnego planowanego projektu - z przyczyn niezawinionych przez Wnioskodawcę - prawo do odliczenia w związku z ww. nabyciem zostanie zachowane, a tym samym nie będzie podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku odprowadzenia podatku należnego od przekazanych do utylizacji towarów, które ze względu na ich specyficzny charakter, utraciły przydatność ekonomiczną i nie można ich zbyć ani zwrócić sprzedawcy, wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosowanie do zapisu art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że utylizacja towarów w związku z tym, że utraciły swą przydatność ekonomiczną nie jest żadną z ww. czynności, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w związku z zaistniałą sytuacją utylizacji towarów, które utraciły swoją przydatność ekonomiczną z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, i w efekcie końcowym towar ten nie został wykorzystany do działalności opodatkowanej, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego od przekazanych do utylizacji jak również nie utraci prawa do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Zatem ochrona prawna zastosowania się do interpretacji indywidualnej wynikająca z przepisów art. 14k-14 m ustawy - Ordynacja podatkowa będzie miała zastosowanie tylko gdy opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będzie zgodny z rzeczywistością.

Oceny zgodności stanu faktycznego przedstawionego w interpretacji z rzeczywistością dokonać może tylko uprawniony do tego organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej podczas prowadzenia postępowania kontrolnego lub podatkowego. W przypadku wystąpienia rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym przedstawionym w interpretacji a rzeczywistością podatnik nie może powoływać się na interpretację indywidualną i korzystać z ochrony prawnej przewidzianej w ww. przepisach ustawy - Ordynacja podatkowa.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu licencji po ich likwidacji. Natomiast wniosek w części dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty obrazujące przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl