IBPP2/443-1004/13/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1004/13/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku VAT zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym, budynkiem gospodarczo-garażowym, ustępem murowanym,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy kiosku drewnianego nie związanego trwale z gruntem.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym, budynkiem gospodarczo-garażowym, ustępem murowanym oraz kioskiem nie związanym trwale z gruntem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 stycznia 2014 r. znak: IBPP2/443-1004/13/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wydział Gospodarowania Nieruchomościami Skarbu Państwa zamierza sprzedać zabudowaną nieruchomość Skarbu Państwa, położoną w miejscowości O, gmina K, oznaczonej w rejestrze ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 274/4 o powierzchni 0,1355 ha, karta mapy 1. Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Sprzedaż ww. nieruchomości ma nastąpić na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 7, art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) po uzyskaniu zgody Wojewody Zarządzeniem z dnia 6 września 2013 r. Nr 203/2013 w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla terenów w miejscowościach Z, K, W i O, zatwierdzonym uchwałą Nr.. Rady Miejskiej z dnia 4 sierpnia 2005 r. opublikowaną w Dz. Urz. Województwa z dnia 30 września 2005 r. Nr 121, poz. 3034, działka nr 274/4 położona jest na terenie oznaczonym symbolem, dla którego ustalono:

* przeznaczenie podstawowe (ponad 50% powierzchni działki) - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej średniej i niskiej intensywności, zabudowa zagrodowa, tereny usług podstawowych,

* przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50% powierzchni działki) - place sportowe, zieleń urządzona, obiekty i urządzenia do produkcji rolnej i hodowli,

* przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25% powierzchni działki, rozliczane razem z uzupełniającym) - mieszkalnictwo pensjonatowe, parkingi.

Zgodnie z zapisem w rejestrze ewidencji gruntów i budynków działka nr 274/4 posiada użytek B - tereny mieszkaniowe. Nieruchomość ta znajduje się w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa i stanowi własność Skarbu Państwa na podstawie wyroku Sądu Okręgowego Wydział Cywilny Sygn. akt...6 z dnia 12 listopada 2007 r. oraz wyroku Sądu Apelacyjnego I Wydział Cywilny Sygn. akt... z dnia 29 kwietnia 2008 r. Na nieruchomości znajdują się: budynek mieszkalno - usługowy, w połowie dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony, murowany o powierzchni zabudowy 120 m2, wybudowany w latach 60-tych jako agronomówka, a także budynek gospodarczo - garażowy, komórka drewniana, ustęp murowany oraz kiosk drewniany nie związany trwale z gruntem. W budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne na parterze i piętrze zajmujące część ogólnej powierzchni zabudowy budynku oraz lokal usługowy na parterze zajmujący pozostałą część powierzchni zabudowy. Nad częścią lokali mieszkalnych budynku znajduje się stropodach natomiast nad częścią lokalu usługowego znajduje się strych. Do wszystkich lokali wejście jest z klatki schodowej, dodatkowo lokal usługowy posiada oddzielne wejście, bezpośrednio z dworu. Obecnie jeden lokal mieszkalny na parterze budynku zajmowany jest bezumownie. Z tego tytułu została naliczona opłata za bezumowne korzystanie.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

Ad. 1

Budynek mieszkalno-usługowy i budynek gospodarczy wybudowane zostały przez Skarb Państwa w 1967 r. Powiat jako organ reprezentujący Skarb Państwa jest właścicielem obiektu chociaż go nie wybudował.

Przedmiotowy budynek mieszkalno-usługowy oraz budynek gospodarczo-garażowy nie zostały nabyte przez Powiat od innego podmiotu.

W stosunku do obiektów budowlanych nie przysługiwało Powiatowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dostawa budynku mieszkalno-usługowego oraz budynku gospodarczo-garażowego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Powiat wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków.

Powiat wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, gospodarujący mieniem Skarbu Państwa od 1999 r. nie zawierał umów najmu, dzierżawy. Natomiast we wcześniejszym okresie tj. od 1 lutego 1991 r. do 31 lipca 1999 r. zawarta była umowa najmu lokalu przez Gminę K, gospodarującą wówczas mieniem Skarbu Państwa. Aktualnie jeden lokal w budynku mieszkalnym oraz część nieruchomości znajduje się w bezumownym korzystaniu osoby fizycznej.

Ad. 2

Komórka drewniana, ustęp murowany oraz kiosk drewniany najprawdopodobniej również zostały wytworzone w latach 1960-70 przez Skarb Państwa.

W przypadku nabycia lub wytworzenia komórki drewnianej oraz ustępu murowanego nie przysługiwało Powiatowi C prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów. Obiekty te nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy.

Komórka drewniana jest w części bezumownie wykorzystywana przez osobę zajmującą lokal mieszkalny.

b. Komórka drewniana oraz kiosk nie są trwale związane z gruntem. Ustęp murowany jest trwale związany z gruntem. Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 3

Kiosk drewniany nie związany trwale z gruntem nie jest wykorzystywany na cele działalności zwolnionej, ani też opodatkowanej. W związku z tym Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż zabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa położonej w miejscowości O, gmina K będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeśli tak to wg jakiej stawki.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) od dnia 1 stycznia 2010 i składa deklaracje VAT-7.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Innymi słowy sposób opodatkowania dostawy gruntu jest dokładnie taki sam jak opodatkowanie obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. W szczególności należy stosować tę samą stawkę podatkową, a jeśli dostawa obiektu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, będzie ono dotyczyć także nieruchomości gruntowej.

W stosunku do obiektów budowlanych nie przysługiwało Powiatowi C prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Powiatu sprzedaż zabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku VAT zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym, budynkiem gospodarczo-garażowym, ustępem murowanym,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy kiosku drewnianego nie związanego trwale z gruntem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Przy czym, ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy), bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że na działce 274/4 znajdują się budynek mieszkalno-usługowy, budynek gospodarczo-garażowy, ustęp murowany oraz kiosk drewniany i komórka nie związane trwale z gruntem. W budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne na parterze i piętrze zajmujące część ogólnej powierzchni zabudowy budynku oraz lokal usługowy na parterze zajmujący pozostałą część powierzchni zabudowy. Budynek mieszkalno-usługowy i budynek gospodarczy wybudowane zostały przez Skarb Państwa w 1967 r. Powiat jako organ reprezentujący Skarb Państwa jest właścicielem obiektu chociaż go nie wybudował. Przedmiotowy budynek mieszkalno-usługowy oraz budynek gospodarczo-garażowy nie zostały nabyte przez Powiat od innego podmiotu. W stosunku do obiektów budowlanych nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków. Powiat wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, gospodarujący mieniem Skarbu Państwa od 1999 r. nie zawierał umów najmu, dzierżawy. Natomiast we wcześniejszym okresie tj. od 1 lutego 1991 r. do 31 lipca 1999 r. zawarta była umowa najmu lokalu przez Gminę, gospodarującą wówczas mieniem Skarbu Państwa.

Ustęp murowany oraz kiosk drewniany najprawdopodobniej również zostały wytworzone w latach 1960-70 przez Skarb Państwa. Ustęp murowany jest trwale związany z gruntem natomiast kiosk drewniany nie jest trwale związany z gruntem.

W przypadku nabycia lub wytworzenia ustępu murowanego nie przysługiwało Powiatowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów. Obiekty te nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy.

Kiosk drewniany nie związany trwale z gruntem nie jest wykorzystywany na cele działalności zwolnionej, ani też opodatkowanej. W związku z tym Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Rozstrzygając kwestię, będącą przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość zwolnienia od podatku dostawy budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczo-garażowego oraz ustępu murowanego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zatem kluczowym elementem jest ustalenie, czy doszło do pierwszego zasiedlenia w całości lub w części przedmiotowych obiektów. Niewątpliwie wynajem lokalu przez Gminę w okresie od 1 lutego 1991 r. do 31 lipca 1999 r. w budynku mieszkalno-usługowym Wnioskodawcy należy uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż dochodzi do oddania do użytkowania wynajętej części budynku w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Tak więc, w przypadku dostawy wynajętego lokalu w budynku mieszkalno-usługowym, którego od daty rozpoczęcia najmu upłynął okres dłuższy niż dwa lata, zostanie spełniony również drugi warunek umożliwiający zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, gdyż od pierwszego zasiedlenia (najem) do chwili sprzedaży wynajętych części budynku minie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa części budynku w postaci lokalu, będącego przedmiotem najmu w okresie od 1 lutego 1991 r. do 31 lipca 1999 r. nastąpi po pierwszym zasiedleniu, zaś od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata, zatem dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast dostawa pozostałej części budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczo-garażowego oraz ustępu murowanego, dla których jak wskazał Wnioskodawca nie zawierał umów najmu i dzierżawy, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż w odniesieniu do tych obiektów nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla dostawy pozostałej części budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczo-garażowego oraz ustępu murowanego, które nigdy nie były przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że aby sprzedaż nieruchomości lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza art. 43 ust. 1 pkt 10a i ust. 7a ustawy o VAT wskazuje, iż dostawa budynków budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku w związku z art. 43 ust. 7a ww. ustawy w sytuacji gdy nie zostanie spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b dotyczący wydatków poniesionych na ulepszenie, w przypadku, gdy budynek był wykorzystywany w stanie ulepszonym przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W związku z powyższym Wnioskodawca przy sprzedaży pozostałej części budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczo-garażowego oraz ustępu murowanego, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż w stosunku do ww. budynków jak i ustępu murowanego nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków jak również ustępu murowanego.

Zatem sprzedaż pozostałej części budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczo-garażowego oraz ustępu murowanego korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalno-usługowy, budynek gospodarczo-garażowy oraz ustęp murowany rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż do zbycia gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie gruntu, na którym obiekty te są posadowione. Posadowione ruchomości nie związane z gruntem pozostają bez wpływu na opodatkowanie gruntu.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż działki nr 274/4 zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym, budynkiem gospodarczo-garażowym, oraz ustępem murowanym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do powyższej dostawy, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, jednakże zaznaczyć należy, że w odniesieniu do części budynku mieszkalno-usługowego, czyli lokalu będącego przedmiotem najmu zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10, a nie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jak wskazał Wnioskodawca.

Natomiast odnośnie dostawy kiosku drewnianego nie związanego trwale z gruntem należy zauważyć co następuje:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uwzględniając treść powołanego przepisu stwierdzić należy, że sprzedaż towarów podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT tylko w przypadku gdy przedmiotowy towar wykorzystywany jest wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku jak również z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia przedmiotowego towaru nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że kiosk drewniany, nie jest związany trwale z gruntem. Kiosk ten nie jest wykorzystywany na cele działalności zwolnionej, ani też opodatkowanej. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek umożliwiający zwolnienie kiosku drewnianego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, kiosk ten nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku fakt, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z przedmiotowym kioskiem.

Tym samym dostawa kiosku drewnianego nie związanego trwale z gruntem będzie podlegać opodatkowaniu podstawową tj. 23% stawką podatku VAT. Zatem w ww. kwestii stanowisko jest nieprawidłowe.

W tym miejscu można zwrócić uwagę na ewentualne zastosowanie procedury opodatkowania marżą na podstawie art. 120 pod warunkiem spełnienia przesłanek zawartych w tym przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku VAT zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym, budynkiem gospodarczo-garażowym, ustępem murowanym,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy kiosku drewnianego nie związanego trwale z gruntem.

W zakresie opodatkowania zbycia komórki drewnianej nie związanej trwale z gruntem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl