IBPP2/443-100/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 20 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży kory - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży kory.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-100/14/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca kupuje korę sosnową z tartaku z VATem 23%. Kompostuje i sprzedaje. Do tej pory stosował stawkę 23% jednak na rynku pojawiła się kora z VATem 8%. Towar Wnioskodawcy nie jest konkurencyjny. Konkurenci Wnioskodawcy stosują symbol PKWiU 2008 20.15.80.0 poz. 64 załącznik 3 do ustawy o VAT.

Kora Wnioskodawcy również przechodzi okres kompostowania a w ostateczności wymieszana jest z podłożem i stanowi nawóz naturalny i dostarcza próchnicy.

Kora ta przechodzi okres kompostowania (2-6 m-cy) jest ona pryzmowana uzupełniona nawozami azotowymi i doprowadzona do odpowiedniej wilgotności To pozwala zagrzać ją do około 90 stopni C. Dzięki temu procesowi, kora sterylizuje się i rozpada na mniejsze kawałki.

Następuje tu: 1. inicjalna faza 2. faza mechanicznego rozkładu i 3. faza mikrobologicznego rozkładu. Po okresie kompostowania kora jest przesiana i podzielona na trzy frakcje drobna, gruba i odpad (patyki, kamienie, metal, itp.), a następnie spakowana do worków lub nie w zależności od zamówienia. Kora ta jest wykorzystywana jako nawóz organiczny i wtedy bezpośrednio jest mieszana z podłożem w ogródku, na klombie. Jest też dodawana do mieszanek torfowych (ziemia torfowa) w zależności od roślin które mają być posadzone w tym podłożu. Kora taka polepsza strukturę gleby i wyrównuje straty próchnicy związane z intensywnym utlenianiem się na skutek zabiegów uprawowych.

Kora pobudza aktywność pożytecznych drobnoustrojów (tekst jedn.: mikroflorę i mikrofaunę) do enzymatycznego rozkładu związków organicznych na podstawowe składniki, co sprzyja wzrostowi roślin.

W innym wypadku kora rozsypywana jest wokół krzewów, drzew na rabatach aby zabezpieczyć korzenie przed przemarzaniem lub wysychaniem bryły korzeniowej w czasie upałów. Kiedy zbutwieje następuje jej zmieszanie z podłożem i proces humifikacji związków organicznych przebiega już w glebie.

Wnioskodawca zaznaczył, że nawóz ten nie powstał w wyniku wymieszania kory mielonej i próchnicy. Lecz wszystkie działania zmierzają do tego aby próchnicę uzyskać w procesie kompostowania.

Przebiega to w ten sposób:

schemat - załącznik PDF - strona "3"

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że produkt Wnioskodawcy sklasyfikowany jest pod symbolem PKWiU - 20.15.80.0 poz. 64 zał. 3 ustawy o VAT, PKWiU 20.15.80.0 jako "Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane" i pod takim symbolem Wnioskodawca zamierza sprzedawać produkt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że kora sosnowa jak i inne kory są wykorzystywane jako nawóz naturalny mogę stosować 8% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie popełni on błędu stosując stawkę 8%.

Takie stanowisko potwierdził również: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2013 r. IPTPP4/443-352/13-4/BM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2012 r. (ITPP1/443-544/12/MS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, a także zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 64 wskazano - PKWiU 20.15.80.0 "Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (w tym ziemia ogrodnicza, zawierająca torf jako zasadniczy składnik i ziemia ogrodnicza, będąca mieszaniną naturalnej gleby, piasku, gliny i minerałów oraz ziemia humus)".

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca kupuje korę sosnową z tartaku ze stawką 23% VAT, kompostuje i sprzedaje. Kora ta przechodzi okres kompostowania (2-6 m-cy) jest ona pryzmowana uzupełniona nawozami azotowymi i doprowadzona do odpowiedniej wilgotności To pozwala zagrzać ją do około 90 stopni C. Dzięki temu procesowi, kora sterylizuje się i rozpada na mniejsze kawałki.

Następuje tu: 1. inicjalna faza 2. faza mechanicznego rozkładu i 3. faza mikrobologicznego rozkładu. Po okresie kompostowania kora jest przesiana i podzielona na trzy frakcje drobna, gruba i odpad (patyki, kamienie, metal, itp.), a następnie spakowana do worków lub nie w zależności od zamówienia. Kora ta jest wykorzystywana jako nawóz organiczny i wtedy bezpośrednio jest mieszana z podłożem w ogródku, na klombie. Jest też dodawana do mieszanek torfowych (ziemia torfowa) w zależności od roślin które mają być posadzone w tym podłożu. Kora taka polepsza strukturę gleby i wyrównuje straty próchnicy związane z intensywnym utlenianiem się na skutek zabiegów uprawowych. Kora pobudza aktywność pożytecznych drobnoustrojów (tekst jedn.: mikroflorę i mikrofaunę) do enzymatycznego rozkładu związków organicznych na podstawowe składniki, co sprzyja wzrostowi roślin. Produkt Wnioskodawcy sklasyfikowany jest pod symbolem PKWiU - 20.15.80.0 poz. 64 zał. 3 ustawy o VAT jako "Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż kory, zaklasyfikowanej przez Wnioskodawcę według PKWiU do grupowania 20.15.80.0 "Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane", podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 64 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji ww. towaru do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane w złożonym wniosku.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.