IBPP2/443-10/11/WN/KAN-103/01/11 - Prawo do zwrotu podatku VAT od dokonywanych zakupów w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT od dokonywanych zakupów towarów i usług w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT od dokonywanych zakupów towarów i usług w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 marca 2011 r. znak: IBPBI/1/415-13/11/BK, IBPP2/443-9/11/WN, IBPP2/443-10/11/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest przede wszystkim produkcja wyrobów jubilerskich. W dniu 6 sierpnia 2010 r. podpisała umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach działania 6.2 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Zgodnie z umową Wnioskodawczyni otrzymała dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego, której celem było jednorazowe wsparcie finansowe na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W ramach harmonogramu środki te miały być przeznaczone na: stworzenie e-sklepu, zakup materiałów produkcyjnych, zakup sprzętu do obsługi sklepu i działalności firmy, przygotowanie dystrybucji, doposażenie warsztatu pracy i pozycjonowanie stron www.

W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc ta finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W obu wymienionych umowach w par. ust. 2 znajduje się zapis, iż "beneficjent pomocy, który jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do przeznaczenia całej kwoty środków uzyskanych w wyniku zwrotu zapłaconego podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowy stanowią załącznik do wniosku.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT i wykonywane przez nią czynności (produkcja biżuterii) będą w całości czynnościami opodatkowanymi (nie podlegają zwolnieniu od VAT).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może domagać się pełnego zwrotu podatku VAT od dokonanych zakupów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ zgodnie z zawartymi umowami podatniczka obowiązana jest przeznaczyć kwoty uzyskane z tytułu zwrotu podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, podatniczka uprawniona jest aby całość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przeznaczyć do zwrotu na rachunek bankowy podatnika, a następnie wydatkować je w ramach projektu. Dotyczy to zarówno VAT naliczonego od nabywanych przez podatniczkę środków trwałych, jak również środków obrotowych, towarów. Tylko wówczas możliwe będzie bowiem wykorzystanie w pełni dotacji (w tym kwot podatku naliczonego) na realizacje celów określonych w umowie o dofinansowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie będą w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 23 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest przede wszystkim produkcja wyrobów jubilerskich. W dniu 6 sierpnia 2010 r. podpisała umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach działania 6.2 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Zgodnie z umową Wnioskodawczyni otrzymała dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego, której celem było jednorazowe wsparcie finansowe na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W ramach harmonogramu środki te miały być przeznaczone na: stworzenie e-sklepu, zakup materiałów produkcyjnych, zakup sprzętu do obsługi sklepu i działalności firmy, przygotowanie dystrybucji, doposażenie warsztatu pracy i pozycjonowanie stron www.

W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc ta finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W obu wymienionych umowach w par. ust. 2 znajduje się zapis, iż "beneficjent pomocy, który jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do przeznaczenia całej kwoty środków uzyskanych w wyniku zwrotu zapłaconego podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT i wykonywane przez nią czynności (produkcja biżuterii) będą w całości czynnościami opodatkowanymi (nie podlegają zwolnieniu od VAT).

W przedmiotowej sprawie, wobec spełnienia warunku przewidzianego przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, co było przedmiotem interpretacji tut. organu znak: IBPP2/443-9/11/WN, gdzie rozstrzygnięto, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup środków trwałych oraz towarów sfinansowanych dotacją, które wykorzystywane są w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawczyni będzie przysługiwać możliwość ewentualnego zwrotu podatku VAT naliczonego w ramach rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy, stosownie do powołanego art. 87 ust. 1 ustawy. Zatem Wnioskodawczyni będzie miała możliwość prawną odzyskania podatku VAT.

Natomiast zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Tym samym przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, iż załączone do przedmiotowego wniosku kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup środków trwałych oraz towarów sfinansowanych dotacją, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.