IBPP1/4512-963/15/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 listopada 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT zwrotu kosztów naprawy komputera - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT zwrotu kosztów naprawy komputera.

Wniosek uzupełniono pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w lipcu 2013 r. oddał do naprawy pogwarancyjnej komputer firmowy M. do autoryzowanego serwisu A. Po naprawieniu komputera Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT, którą zapłacił i od której odliczył podatek VAT. W marcu 2015 r. Wnioskodawca został poinformowany, że firma A. ogłosiła wydłużenie bezpłatnych naprawa Macbooka Pro, koniecznym ze względu na problemy z wyświetlaniem obrazu. Ponieważ komputer Wnioskodawcy został zakwalifikowany do bezpłatnej naprawy ze względy na ww. problemy, we wrześniu 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od A. D. I. z I. zwrot kosztów naprawy (kwota brutto z faktury za naprawę) na konto firmowe.

Wnioskodawca jestem czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym 1 kwietnia 2005 r. przez Urząd Skarbowy w R. Ś., a następnie przeniesionym 28 grudnia 2006 r. do Urzędu Skarbowego w R., z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą: B. Sz. "B.".

Naprawy komputera M. dokonała polska firma pod nazwą K K. D. - autoryzowany serwis A. w Polsce.

Autoryzowany serwis A. - firma K. K. D. jest innym podmiotem niż A. D. I. z I.

Firma K. K. D. jest wg wiedzy Wnioskodawcy czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Polsce.

Firma K. K. D. ma siedzibę w K. przy ul. G. 29 i według wiedzy Wnioskodawcy jest podatnikiem zgodnie z art. 28a ustawy o VAT.

Fakturę za naprawę komputera, z której Wnioskodawca odliczył podatek naliczony, wystawiła firma K. K. D. z siedzibą ul. G. 29.

Odliczenia podatku naliczonego VAT Wnioskodawca dokonał za miesiąc lipiec 2013 r.

Nabycie usługi nie stanowiło importu usług, ponieważ firma K. jest firmą polską, mającą siedzibę w Polsce i zarejestrowaną na potrzeby VAT w Polsce. W związku z tym Wnioskodawca nie wykazał również podatku VAT należnego.

Wnioskodawca nie otrzymał faktury korygującej w związku ze zwrotem należności za naprawę komputera, ponieważ zwrotu kosztów naprawy dokonał inny podmiot tj. firma A. D. I., H. I. E., C., IE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota zwrotu kosztów naprawy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy: analizując art. 5 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca uważa, że otrzymany zwrot za naprawę stanowi rekompensatę związaną z wadą komputera i nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy o VAT, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w lipcu 2013 r. oddał do naprawy pogwarancyjnej komputer firmowy M. do autoryzowanego serwisu A. Po naprawieniu komputera Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT, którą zapłacił i od której odliczył podatek VAT. W marcu 2015 r. Wnioskodawca został poinformowany, że firma A. ogłosiła wydłużenie bezpłatnych napraw Macbooka Pro, koniecznym ze względu na problemy z wyświetlaniem obrazu. Ponieważ komputer Wnioskodawcy został zakwalifikowany do bezpłatnej naprawy ze względy na ww. problemy, we wrześniu 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od A. D. I. z I. zwrot kosztów naprawy (kwota brutto z faktury za naprawę) na konto firmowe.

W niniejszej sprawie otrzymana kwota zwrotu (wynikająca z faktury za naprawę komputera) nie stanowi zatem wynagrodzenia za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz firmy K. K. D. czy też firmy A. D. I. Wnioskodawca nie świadczy bowiem na rzecz tych firm jakichkolwiek usług. W konsekwencji zwrot Wnioskodawcy przedmiotowej kwoty przez firmę A. D. I. nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie fakt, iż przedmiotowy zwrot kosztów naprawy komputera przez firmę Apple Distribution International nie podlega opodatkowaniu, nie powoduje, że zwrot ten nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe dokonane przez Wnioskodawcę.

Nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że otrzymana kwota stanowi rekompensatę związaną z wadą komputera, gdyż faktycznie jest to zwrot poniesionego wcześniej przez Wnioskodawcę wydatku, a zatem wymaga korekty podatku naliczonego co zostanie wykazane w dalszej części niniejszej interpretacji.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

W myśl art. 29a ust. 10 ww. ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ww. ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Obniżka ceny, upust - rabat udzielony w momencie sprzedaży (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota zapłaty należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli obniżenie ceny/udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta co do zasady wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów i usług, zgodnie art. 106j ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia opustu/obniżki ceny bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy faktura powinna zawierać:

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 106j ust. 2 ustawy stwierdza, że faktura korygująca powinna zawierać:

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że każdy z wymienionych w art. 29a ust. 10 ustawy przypadków, tj.:

* udzielenie po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen,

* zwrotów towarów,

* zwrotu całości lub część zapłaty otrzymanej przed dokonaniem sprzedaży (zaliczek), jeśli do sprzedaży nie doszło,

* zwrotu kwot dotacji, subwencji i innych opłat o podobnym charakterze,

stanowi odrębną podstawę zmniejszenia podstawy opodatkowania.

Zatem każda z wymienionych wyżej czynności powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania.

Powyższe stanowisko jest zgodne z Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s.1 z późn. zm.) która w art. 73 oraz 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT w lipcu 2013 r. oddał do naprawy pogwarancyjnej komputer firmowy M. do autoryzowanego serwisu A. Po naprawieniu komputera Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT, którą zapłacił i od której odliczył podatek VAT. W marcu 2015 r. Wnioskodawca został poinformowany, że firma A. ogłosiła wydłużenie bezpłatnych naprawa Macbooka Pro, koniecznym ze względu na problemy z wyświetlaniem obrazu. Ponieważ komputer Wnioskodawcy został zakwalifikowany do bezpłatnej naprawy ze względu na ww. problemy, we wrześniu 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od A. D. I. z I. zwrot kosztów naprawy (kwota brutto z faktury za naprawę) na konto firmowe.

Naprawy komputera M. dokonała polska firma pod nazwą K. K. D. - autoryzowany serwis A. w Polsce, wg wiedzy Wnioskodawcy firma ta jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Polsce.

Autoryzowany serwis A. - firma K. K. D. jest innym podmiotem niż A. D. I. z I.

Fakturę za naprawę komputera, z której Wnioskodawca odliczył podatek naliczony, wystawiła firma K. K. D. z siedzibą ul. G.

Odliczenia podatku naliczonego VAT Wnioskodawca dokonał za miesiąc lipiec 2013 r.

Wnioskodawca nie otrzymał faktury korygującej w związku ze zwrotem należności za naprawę komputera, ponieważ zwrotu kosztów naprawy dokonał inny podmiot tj. firma A. D. I., H. I. E., C., IE.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie został udzielony rabat na usługę naprawy komputera. Przy czym rabat ten został udzielony nie bezpośrednio przez świadczącego tę usługę lecz przez podmiot trzeci, co powoduje brak możliwości wystawienia faktury korygującej ale także i brak dalszej możliwości utrzymania odliczonego podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi, gdyż w momencie otrzymania zwrotu usługa ta stała się dla Wnioskodawcy bezpłatna.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami podatnik, który otrzymał fakturę korygującą, winien zmniejszyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym otrzymał tę korektę.

Jak wskazano powyżej pomiędzy Wnioskodawcą a firmą APPLE Distribution International nie dochodzi do bezpośredniej transakcji związanej z dostawą towarów czy świadczeniem usług, zatem fakt przyznania rabatu nie może być potwierdzony fakturą korygującą.

Nie ulega jednak wątpliwości, że firma A. D. I. udzieliła Wnioskodawcy rabatu pośredniego.

Niewątpliwie art. 29a ust. 10 ustawy o VAT pozostaje w zgodzie z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który określa podstawę opodatkowania i przewiduje uprawnienie do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Zatem wystarczającą przesłanką do ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go (dokumentowania) w jeden konkretny sposób. Zatem, zarówno wystawienie faktury korygującej jak również innego dokumentu (noty uznaniowej, przelewu ze wskazaniem czego przekazana kwota dotyczy) stanowi prawidłowy sposób udokumentowania udzielonego rabatu, gdyż zarówno przywołane przepisy ustawy jak i dyrektywy wyraźnie wskazują, że rzeczywiste kwoty rabatów winny być udokumentowane - podatnik winien przedstawić dowód rzeczywistej kwoty poniesionych kosztów.

Konstrukcja podstawy opodatkowania w ustawie o VAT, odpowiadająca w swej istocie konstrukcji określonej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady, oparta jest na założeniu proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Każda bowiem transakcja podlega podatkowi od towarów i usług obliczonemu w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi z uwzględnieniem stawki, jaka ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia takich usług.

Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że podstawą opodatkowania dla producenta jako podatnika musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów na podstawie których wypłacone zostało wynagrodzenie ostatecznym nabywcom towarów.

Również w sprawie Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec C-427/98, Trybunał dopuścił możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wyniku udzielenia przez podatnika rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy towaru, bez konieczności wystawienia faktury korygującej.

W świetle powyższego nie jest możliwe dalsze korzystanie przez Wnioskodawcę z dokonanego odliczenia VAT związanego z nabyciem tej usługi serwisowej skoro cała cena naprawy, w tym więc i wartość VAT została Wnioskodawcy zwrócona. Zatem w rozliczeniu za miesiąc w którym Wnioskodawca otrzymał zwrot, tj. za wrzesień 2015 r. należało dokonać obniżenia podatku naliczonego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że analizując art. 5 ust. 1 ustawy o VAT otrzymany zwrot za naprawę stanowi rekompensatę związaną z wadą komputera, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć również należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.