IBPP1/4512-89/16/MG - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W maju 2015 r. Wnioskodawca otrzymał wspólnie z bratem jako darowiznę od rodziców nieruchomość składającą się z 7 działek ewidencyjnych o pow. ok. 2 ha - użytki rolne klasy RIV b i RV (po #189; części każdy).

Mama Wnioskodawcy do m-ca maja 2015 r. prowadziła niewielkie gospodarstwo rolne (o pow. ok. 3 ha). Od m-ca maja 2015 r. zaprzestała prowadzenia tego gospodarstwa przechodząc na emeryturę rolniczą.

Wnioskodawca wspólnie z bratem nie będzie prowadzić żadnego gospodarstwa rolnego (brak możliwości) i nie prowadzą żadnej innej działalności gospodarczej.

Nieruchomość składająca się z dwóch działek ewidencyjnych o powierzchni ok. 1,1 ha położona w gminie w studium uwarunkowania i kierunków zagospodarowania przestrzennego (brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) znajduje się w obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową.

W 2015 r. Wnioskodawca wraz z bratem wystąpili do Wójta Gminy o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania dla tego terenu. Powierzchnia działki pozwalała na wydzielenie z niej 10 działek pod zabudowę jednorodzinną.

Wójt Gminy wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Postanowieniem dotyczącym zaopiniowania wstępnego projektu podziału nieruchomości Wójt Gminy zalecił wydzielenie z wymienionej nieruchomości działki gruntu pod przyszłe poszerzenie pasa drogowego gminnej drogi wewnętrznej. W celu zapewnienia dostępu do drogi wewnętrznej gminnej trzem działkom konieczne jest wydzielenie z nieruchomości również dwóch dróg wewnętrznych, które będą własnością prywatną.

W wyniku dokonanego podziału powstanie 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, dwie działki stanowiące drogę wewnętrzną (dojazd do drogi wewnętrznej gminnej) oraz działka przeznaczona pod przyszłe poszerzenie pasa gminnej drogi wewnętrznej.

Po wykonaniu powyższego podziału Wnioskodawca wspólnie z bratem zamierzają systematycznie je sprzedawać. Grunty te nie wymagają odrolnienia z uwagi na niską klasę gruntu (kl. R-IVb i kl. V).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

2. W m-cu maju 2015 r. Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny wspólnie z bratem 7 wyodrębnionych geodezyjnie działek.

3. Mama Wnioskodawcy prowadziła niewielkie gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 3 ha. Od miesiąca maja 2015 r. zaprzestała prowadzenia tego gospodarstwa przechodząc na emeryturę rolniczą. W związku z tym rodzice postanowili o przekazaniu Wnioskodawcy i bratu Wnioskodawcy dotychczas uprawianych gruntów.Otrzymane grunty były przyjęte z zamiarem ich przyszłej sprzedaży, gdyż Wnioskodawca nie ma wraz z bratem możliwości dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego.

4. Otrzymane nieruchomości nie były i nie są i nie będą wykorzystywane. Ziemia leży odłogiem.

5. Otrzymane nieruchomości nie były wykorzystywane przez nikogo. Jak podano w pkt 4 ziemia leży odłogiem.

6. Działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

7. Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

8. Działki przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są wykorzystywane przez nikogo do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, ziemia leży odłogiem.

9. Przedmiotowa nieruchomość lub jej części nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy.

10. Przyczyną podziału nieruchomości na 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, dwie działki stanowiące drogę wewnętrzną oraz działki przeznaczonej pod przyszłe poszerzenie pasa gminnej drogi wewnętrznej jest zamiar systematycznego zbycia nieruchomości - sprzedaż całości nieruchomości nie wchodzi w rachubę, brak chętnych do kupna całości. W najbliższej okolicy wystawionych jest do sprzedaży sporo działek o powierzchni od 1 ha i więcej, na których kupno brak jest chętnych.Konieczność wydzielenia dróg wewnętrznych dojazdowych wynika z ukształtowania nieruchomości i zapewnienia dojazdu do trzech działek.Gmina w opinii do projektu podziału nieruchomości wskazała na konieczność wydzielenia działki pod przyszłe poszerzenie pasa drogowego gminnej drogi wewnętrznej.

11. Przyczyną sprzedaży działek jest brak możliwości ich zagospodarowania na własne cele.

12. Przedmiotem sprzedaży będzie 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, 2 działek które stanowić będą drogi wewnętrzne zapewniające dojazd do 3 działek oraz działka przeznaczona na poszerzenie pasa drogowego gminnej drogi wewnętrznej.

13. Sprzedaży działek Wnioskodawca wspólnie z bratem zamierza (z uwagi na współwłasność z bratem) dokonywać w miarę pojawiania się chętnych do ich zakupu.

14. Przedmiotem sprzedaży będzie 13 niezabudowanych działek w tym 10 przeznaczonych pod zabudowę, 2 wydzielone pod drogi wewnętrzne. Działkę przeznaczoną na poszerzenie gminnej drogi wewnętrznej zakupi Gmina.

15. Wnioskodawca nigdy nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek mających być przedmiotem sprzedaży.

16. W związku z brakiem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru na którym położone są działki o których mowa, warunkiem koniecznym do otrzymania informacji o możliwości ich przeznaczenia pod zabudowę jest otrzymanie ww. decyzji od Wójta Gminy w S.Otrzymana decyzja o warunkach zabudowy przewiduje zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

17. Wnioskodawca nigdy nie podejmował działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu i jakiejkolwiek innej działalności. Wyłączenie działek przeznaczonych pod przyszłą zabudowę z produkcji rolnej nie jest wymagane w przypadku gdy grunty rolne są gruntami klasy IVb (pochodzenia mineralnego) i klasy V.Uzgodnienie otrzymane przez Gminę w postępowaniu dotyczącym wydania decyzji o warunkach zabudowy otrzymanej ze Starostwa Powiatowego nie przewidywało konieczności wyłączenia gruntów z produkcji rolnej z uwagi na niską klasę gruntów (nie są objęte ochroną).

18. Oprócz podziału nieruchomości i uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu Wnioskodawca nie poczynił i nie zamierza poczynić jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży.

19. Wnioskodawca nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

20. Ofertę sprzedaży działek Wnioskodawca wspólnie z bratem zamierza przedstawić przez ustawienie tablicy na nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży, przekazać ją poprzez krewnych i znajomych, ewentualnie ogłosić w prasie lokalnej.

21. W związku z bliżej nieokreślonym terminem dokonania sprzedaży Wnioskodawca nie posiada szczegółowo sprecyzowanych planów przeznaczenia środków otrzymanych ze sprzedaży. Środki mogą posłużyć poprawie warunków życia (zakup większego mieszkania) i zapewnienia środków do godnego życia na emeryturze. W przypadku sprzedaży przed upływem 5 lat od daty otrzymania darowizny, konieczne będzie zapłacenie podatku PIT.

22. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek nieruchomości.

23. Oprócz opisanych we wniosku do sprzedaży w przyszłości Wnioskodawca posiada wspólnie z bratem jeszcze 5 działek geodezyjnych niezabudowanych o powierzchni 0,96 ha otrzymanych w drodze darowizny od rodziców w m-cu maju 2015 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wymienionych niezabudowanych i nieuzbrojonych działek rodzić będzie konieczność zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki z majątku prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy a więc nie wiąże się z opodatkowaniem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z kolei z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w maju 2015 r. otrzymał wspólnie z bratem jako darowiznę od rodziców nieruchomość składającą się z 7 działek ewidencyjnych. Mama Wnioskodawcy prowadziła niewielkie gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 3 ha. Od miesiąca maja 2015 r. zaprzestała prowadzenia tego gospodarstwa przechodząc na emeryturę rolniczą. W związku z tym rodzice postanowili o przekazaniu Wnioskodawcy i bratu Wnioskodawcy dotychczas uprawianych gruntów. Otrzymane grunty były przyjęte z zamiarem ich przyszłej sprzedaży, gdyż Wnioskodawca wraz bratem nie ma możliwości dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego. Otrzymane nieruchomości nie były i nie są i nie będą wykorzystywane. Ziemia leży odłogiem. W 2015 r. Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania dla tego terenu. Powierzchnia pozwalała na wydzielenie z niej 10 działek pod zabudowę jednorodzinną. Wójt Gminy wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Postanowieniem dotyczącym zaopiniowania wstępnego projektu podziału nieruchomości Wójt Gminy zalecił wydzielenie z wymienionej nieruchomości działki gruntu pod przyszłe poszerzenie pasa drogowego gminnej drogi wewnętrznej. W celu zapewnienia dostępu do drogi wewnętrznej gminnej trzem działkom konieczne jest wydzielenie z nieruchomości również dwóch dróg wewnętrznych, które będą własnością prywatną.

W wyniku dokonanego podziału powstanie 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, dwie działki stanowiące drogę wewnętrzną (dojazd do drogi wewnętrznej gminnej) oraz działka przeznaczona pod przyszłe poszerzenie pasa gminnej drogi wewnętrznej.

Przyczyną podziału nieruchomości na 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, dwie działki stanowiące drogę wewnętrzną oraz działki przeznaczonej pod przyszłe poszerzenie pasa gminnej drogi wewnętrznej jest zamiar systematycznego zbycia nieruchomości. Przyczyną sprzedaży działek jest brak możliwości ich zagospodarowania na własne cele. Przedmiotem sprzedaży będzie 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, 2 działki, które stanowić będą drogi wewnętrzne zapewniające dojazd do 3 działek oraz działka przeznaczona na poszerzenie pasa drogowego gminnej drogi wewnętrznej. Działkę przeznaczoną na poszerzenie gminnej drogi wewnętrznej zakupi Gmina Ś. Po wykonaniu powyższego podziału Wnioskodawca zamierza je systematycznie sprzedawać. Ofertę sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przedstawić przez ustawienie tablicy na nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży, przekazać ją poprzez krewnych i znajomych, ewentualnie ogłosić w prasie lokalnej.

Mając na względzie opis zdarzenia przyszłego, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę 13 niezabudowanych działek w tym 10 przeznaczonych pod zabudowę, 2 wydzielonych pod drogi wewnętrzne oraz działki przeznaczonej na poszerzenie gminnej drogi wewnętrznej będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił taki ciąg zdarzeń, które wskazują na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wprawdzie nabył przedmiotową nieruchomość w formie darowizny jednak otrzymane grunty przyjął z zamiarem ich przyszłej sprzedaży. Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania dla tego terenu. Wnioskodawca dokona podziału nieruchomości na 10 działek przeznaczonych pod zabudowę, dwie działki stanowiące drogę wewnętrzną oraz działkę przeznaczoną pod przyszłe poszerzenie pasa gminnej drogi wewnętrznej a przyczyną tego podziału jest zamiar systematycznego zbycia nieruchomości.

Powyższe nie stanowi zatem pojedynczych okoliczności związanych z wykonywaniem prawa własności lecz zaplanowany, zorganizowany ciąg działań nakierowany na sprzedaż działek. Ponadto w całym okresie posiadania działek Wnioskodawca nie wykorzystywał ich w żaden sposób do celów osobistych, prywatnych.

W przedmiotowej sprawie należy więc uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe ustalenia wynikają z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej nie stanowi zwykłego wykonywania prawa własności.

Podsumowując dostawa przez Wnioskodawcę 13 niezabudowanych działek będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca, w związku z dostawą przedmiotowych działek, nie będzie korzystał z prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że wypełni przesłanki zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, i wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż działki z majątku prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy a więc nie wiąże się z opodatkowaniem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.