IBPP1/4512-886/15/BM - VAT w zakresie opodatkowania odpłatnego przekazania kanalizacji deszczowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 25 stycznia 2016 r. (złożonym w tut. Organie w dniu 25 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego przekazania kanalizacji deszczowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego przekazania kanalizacji deszczowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 stycznia 2016 r. (złożonym w tut. Organie w dniu 25 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 stycznia 2016 r. znak: IBPP1/4512-886/15/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o wyrażenie wiążącej interpretacji słuszności lub niesłuszności stanowiska Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług.

Jako inwestor prowadzący działalność deweloperską Wnioskodawca zajmuje się m.in. dostawą budynków stanowiących pierwsze zasiedlenie.

W ramach tej działalności na terenach nieuzbrojonych Wnioskodawca zmuszony jest dla wznoszonych budynków zapewnić m.in. dostęp do wody, kanalizację, energię elektryczną i gaz, które to media powinny zabezpieczać inne podmioty gospodarcze.

W ramach tej infrastruktury Wnioskodawca uzbroił "Osiedle" m.in. w sieć kanalizacji deszczowej. Po oddaniu tejże do użytku Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta o odpłatne przejęcie tej sieci za cenę poniesionych kosztów (w tym podatek VAT).

Ponieważ dwuletnia wymiana korespondencji w tej sprawie nie przyniosła rezultatu problemem zajął się Sąd Okręgowy, który 13 października 2015 r. zobowiązał, strony do zawarcia ugody. Pozwany Urząd Miasta jest skłonny wyrazić wolę nabycia własności przedmiotowych sieci, lecz kwestionuje ujęcie w żądanej kwocie naliczenie podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.Dokonała zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług do Urzędu Skarbowego i w dniu 8 czerwca 1993 r. otrzymała potwierdzenie rejestracji i Spółka otrzymała numer identyfikacyjny.

2. Wnioskodawca jest developerem, który buduje mieszkania na terenie miasta Wadowic. Pozwolenie na budowę zawiera w sobie również nałożone obowiązki w zakresie budowy infrastruktury takiej jak media (w tym kanalizacja sanitarną i deszczową) parkingi i drogi.Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Miasta warunki odprowadzenia wód opadowych do kanalizacji miejskiej, na podstawie których ww. kanalizacja została wybudowana.Zgodnie z art. 33.2 do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi. Obowiązek zatem wynika z prawa budowlanego i pozwolenia na budowę.

3. Nie została zawarta żadna umowa z Gminą o budowanie kanalizacji deszczowej, ale prowadzone były rozmowy z Urzędem Miasta na temat przejęcia wybudowanej przez Wnioskodawcę kanalizacji; Wnioskodawca przygotował i przekazał do Urzędu Miasta projekt umowy przejęcia, ale Urząd Miasta tej umowy nie podpisał.

4. Na pytanie tut. Organu "Czy z ww. umowy/porozumienia wynikało, że Wnioskodawca wybuduje kanalizację deszczową z własnych środków, a następnie Urząd Miasta zwróci te nakłady, jeśli tak to w jaki sposób, jeśli nie to dlaczego", Wnioskodawca odpowiedział: "Bezprzedmiotowe w związku z odpowiedzią na pkt 3".

5. Na pytanie tut. Organu "Czy z ww. umowy/porozumienia wynikało w jaki sposób będzie odbywał się fakt ukończenia budowy kanalizacji deszczowej, rozpoczęcia jej eksploatacji", Wnioskodawca odpowiedział: "Bezprzedmiotowe w związku z odpowiedzią na pkt 3".

6. Budowa kanalizacji deszczowej została zakończona protokołem odbioru końcowego w dniu 12 grudnia 2013 r. Przekazującym był wykonawca Przedsiębiorstwo R. Urząd Miejski otrzymał również komplet dokumentacji odbiorowej.

7. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem i wykładnią art. 31 ust. 1 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków stanowi podstawę do przekazania urządzeń które zostały wybudowane przed wejściem w życie ww. ustawy. Decyduje o tym usytuowania art. 31 w rozdziale 7 ustawy "Przepisy przejściowe i końcowe".

8. UM nie ponosił żadnych wydatków związanych z budową kanalizacji deszczowej.

9. Pierwotne żądanie to wniosek o zasądzenie kwoty 252.466,10 zł z tytułu zwrotu nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na wybudowanie kanalizacji deszczowej. W trakcie procesu Wnioskodawca zmienił roszczenie i żądał nakazania Gminie złożenia oświadczenia woli o zakupie od Wnioskodawcy wymienionej w pozwie kanalizacji deszczowej za kwotę 205.256,99 zł powiększonej o podatek VAT w wysokości 23% tj. o kwotę 47.209,11 zł, łącznie za kwotę 252.466,10 zł.

10. Podstawę prawną do żądania Wnioskodawcy stanowi art. 49 § 2 Kodeksu Cywilnego.

11. W dniu 14 stycznia 2016 r. strony zawarły przed Sądem Okręgowym ugodę sądową. Ze względu na to, że nie upłynął jeszcze czas uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania w związku z zawarciem ugody Wnioskodawca nie dysponuje jeszcze wypisem z protokołu rozprawy zawierającym przedmiotową ugodę.

12. Przy budowie ww. kanalizacji deszczowej Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

13. Kanalizacja deszczowa jest trwale związana z gruntem.

14. Oddanie do użytkowania ww. kanalizacji nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu z chwilą zawarcia ugody w dniu 14 stycznia 2016 r.

15. PKOB obejmuje obiekty budowlane przez które rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych elementów składowych będące wynikiem prac budowlanych.

16. Sieć kanalizacji deszczowej stanowi budowlę zgodnie z art. 3.3 i 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane Dz. U. z 20I3 r. Budowlą jest min. obiekt liniowy określony według PKOB: kanalizacja 2223. Budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 5.1 pkt 1, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i art. 2 pkt 14. Urząd Miejski jest czynnym podatnikiem VAT.

17. Kanalizacja deszczowa do czasu podpisania ugody była własnością Wnioskodawcy, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

18. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. kanalizacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy należy naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług w fakturze za sieć kanalizacji deszczowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko Wnioskodawcy o słuszności naliczenia podatku VAT w fakturze za sieć kanalizacji deszczowej znajduje poparcie w postanowieniu art. 5 ust. 1 pkt 1. Budowla ta nie podlega również zwolnieniu od podatku VAT w świetle at. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto art. 43 ust. 7a ustawy stanowi, iż warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki i budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

2a) budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako inwestor prowadzący działalność deweloperską zajmuje się m.in. dostawą budynków stanowiących pierwsze zasiedlenie.

W ramach tej działalności na terenach nieuzbrojonych Wnioskodawca zmuszony jest dla wznoszonych budynków zapewnić m.in. dostęp do wody, kanalizację, energię elektryczną i gaz, które to media powinny zabezpieczać inne podmioty gospodarcze.

W ramach tej infrastruktury Wnioskodawca uzbroił Osiedle m.in. w sieć kanalizacji deszczowej. Po oddaniu tejże do użytku Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta o odpłatne przejęcie tej sieci za cenę poniesionych kosztów (w tym podatek VAT).

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Urząd Miejski jest czynnym podatnikiem VAT.

Nie została zawarta żadna umowa z Gminą o budowanie kanalizacji deszczowej, ale prowadzone były rozmowy z Urzędem Miasta na temat przejęcia wybudowanej przez Wnioskodawcę kanalizacji; Wnioskodawca przygotował i przekazał do Urzędu Miasta projekt umowy przejęcia, ale Urząd Miasta tej umowy nie podpisał.

Budowa kanalizacji deszczowej została zakończona protokołem odbioru końcowego w dniu 12 grudnia 2013 r.

UM nie ponosił żadnych wydatków związanych z budową kanalizacji deszczowej.

W trakcie procesu sadowego Wnioskodawca żądał nakazania Gminie złożenia oświadczenia woli o zakupie od Wnioskodawcy wymienionej w pozwie kanalizacji deszczowej za kwotę 205.256,99 zł powiększonej o podatek VAT w wysokości 23% tj. o kwotę 47.209,11 zł, łącznie za kwotę 252.466,10 zł.

W dniu 14 stycznia 2016 r. strony zawarły przed Sądem Okręgowym ugodę sądową.

Przy budowie ww. kanalizacji deszczowej Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Kanalizacja deszczowa jest trwale związana z gruntem.

Sieć kanalizacji deszczowej stanowi budowlę w rozumieniu ustawy - Prawo Budowlane PKOB: kanalizacja 2223.

Kanalizacja deszczowa do czasu podpisania ugody była własnością Wnioskodawcy, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. kanalizacji.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy nie minęły dwa lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

W odniesieniu do planowanej dostawy ww. budowli (kanalizacji deszczowej), z opisu sprawy nie wynika, żaby po jej wybudowaniu przez Wnioskodawcę do takiego pierwszego zasiedlenia doszło. Budowa przez Wnioskodawcę ww. kanalizacji deszczowej została zakończona protokołem odbioru końcowego w dniu 12 grudnia 2013 r. a ww. kanalizacja do czasu podpisania ugody tj. do 14 stycznia 2016 r. była własnością Wnioskodawcy i nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. kanalizacji.

Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie dostawa (odpłatne przekazanie) ww. kanalizacji deszczowej, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy zbadać czy w tej sytuacji wystąpią przesłanki do zastosowania zwolnienia dla dostawy budynku i budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone tym przepisem łącznie.

Zgodnie tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z wniosku wynika, że przy budowie ww. ww. kanalizacji deszczowej Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Brak natomiast nakładów na ulepszenie ww. budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Tym samym w przedmiotowej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca zastosowanie zwolnienia od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Wobec powyższego, dostawa ww. ww. kanalizacji deszczowej nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis ten nie będzie miał jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż z wniosku wynika, że Wnioskodawcy przy budowie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a budowa prowadzona była z zamiarem wykorzystania do czynności opodatkowanych.

Zatem ww. dostawa (odpłatne przekazanie kanalizacji deszczowej Urzędowi Miasta) podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca wystawiając fakturę dokumentującą przedmiotową dostawę powinien uwzględnić w niej ww. podatek.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.