IBPP1/4512-842/15/AR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/4512-842/15/AR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek nr A i B- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działek nr A i B.

Wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 8 stycznia 2016 r. znak IBPP1/4512-842/15/AR.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 marca 2008 r., repertorium A numer....nabył prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu oznaczonego jako działki o numerach A i B.

Przedmiotowe działki są ujęte w księdze wieczystej nr..., prowadzonej przez Sąd Rejonowy w T. V Wydział Ksiąg Wieczystych.

Z aktu notarialnego repertorium A...., z dnia 28 stycznia 2008 r. (warunkowa umowa sprzedaży) wynika, że: działka nr B powstała w wyniku podziału działki nr D, a działka A powstała w wyniku podziału działki nr C. Podział działek został zatwierdzony decyzją Burmistrza Miasta T. z dnia 19 czerwca 2007 r., nr.... Działki nr D oraz C są objęte decyzją Burmistrza Miasta T. nr..., z dnia 1 grudnia 2006 r., o warunkach zabudowy. Dla terenu, na którym znajdują się przedmiotowe działki nie uchwalono planu zagospodarowania przestrzennego. Spółka zamierza dokonać dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działki nr A i B.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przed udzieleniem odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu koniecznym jest przedstawienie kilku uwag ogólnych odnośnie charakteru decyzji o warunkach zabudowy.

1.1.

Zgodnie z art. 65 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym organ; który wydał decyzję o warunkach zabudowy albo decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli:

1.

inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę,

2.

dla tego terenu uchwalono plan miejscowy którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji (ust. 1)

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli została wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę (ust. 2).

Uwzględniając przytoczoną regulację należy stwierdzić, że podział działki ewidencyjnej, która znajduje się na terenie, dla którego została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie jest zdarzeniem skutkującym wygaśnięciem tej decyzji.

Zgodnie ze jednolitym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych "...wydanie decyzji o warunkach zabudowy służy przede wszystkim temu, by wnioskodawca uzyskał informację czy planowane przez niego zamierzenie inwestycyjne jest dopuszczalne na terenie, na którym ma zamiar je zrealizować" (por.m.in. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r.).

Podział działki ewidencyjnej, objętej decyzją o warunkach zabudowy nie powoduje, że w wyniku tego podziału mamy do czynienia z innym terenem, bowiem automatycznie w miejsce dotychczasowej działki ewidencyjnej wchodzą działki powstałe z jej podziału.

1.2.

WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt II SA/Ol 453/09 wywiódł, że "...podział nieruchomości w trybie art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) nie stanowi samoistnej podstawy do weryfikacji uzyskanego pozwolenia budowlanego dla nieruchomości sprzed jej podziału. Automatycznie bowiem w miejsce dotychczasowej nieruchomości na skutek dokonanego podziału wchodzą nieruchomości powstałe z jej podziału. Brak jest podstaw do wystąpienia z wnioskiem o zmianę posiadanego pozwolenia budowlanego celem wskazania w nim nowej numeracji działek powstałych po podziale. W obrocie prawnym, jak słusznie wskazują skarżący, pozostają obie decyzje administracyjne, tj. o pozwoleniu na budową oraz o podziale nieruchomości, które nie wywierają na siebie tego rodzaju zależności, że wydanie jednej z nich skutkuje koniecznością zmiany drugiej z nich - relacja decyzji podziałowej w stosunku do decyzji o pozwoleniu na budową. Obie te decyzje muszą być respektowane w porządku prawnym. Sam fakt dokonania podziału nieruchomości dla której wydane zostało pozwolenie na budową w żaden sposób nie zmienia warunków dotyczących realizacji wydanego pozwolenia, natomiast ulegają zmianie niewątpliwie oznaczenia działek, na których ma być realizowana inwestycja. Nie sposób wskazać normy prawnej, z której wynikałaby konieczność wygaszenia, bądź wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji o pozwoleniu na budową tylko z tego powodu, że w późniejszym okresie dokonano podziału nieruchomości, na której ma być realizowana inwestycja, jeżeli sam fakt podziału nie wpływa w żaden sposób na realizowaną inwestycją, nawet jeżeli po dokonanym podziale właściciel zbywa część działek powstałych po podziale pierwotnej nieruchomości".

Przytoczony fragment dotyczy co prawda pozwolenia na budowę, lecz zaprezentowany w nim pogląd w zakresie skutków podziału działki ewidencyjnej można w pełni odnieść do podziału działki ewidencyjnej objętej decyzją o warunkach zabudowy.

2.

Wnioskodawca wskazał odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu.

2.1.

Z informacji, które posiada Wnioskodawca wynika, że dla terenu, na którym znajdują się działki nr A i B nie jest przewidziane uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego.

W dacie planowanej sprzedaży przedmiotowe działki nie będą objęte planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca ma świadomość tego, że gdyby przed planowaną sprzedażą przedmiotowych działek został uchwalony i wszedłby w życie plan zagospodarowania przestrzennego, co jest mało prawdopodobne, to wówczas zapisy planu zagospodarowania przestrzennego rozstrzygałyby o tym, czy przedmiotowe działki są lub nie są przeznaczone pod zabudowę.

Jak wspomniano w pkt 1.1. uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego powoduje wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy.

2.2.

Jak zauważono w pkt 1.1 wydanie decyzji o warunkach zabudowy służy przede wszystkim temu, by Wnioskodawca uzyskał informację czy planowane przez niego zamierzenie inwestycyjne jest dopuszczalne na terenie, na którym ma zamiar je zrealizować.

Działki nr A i B nie zostały wymienione w decyzji o warunkach zabudowy, lecz leżą na terenie objętym tą decyzją.

2.3.

Z argumentacji przedstawionej w pkt 1.1. i 1.2. wynika, że działki nr A i B, w dacie planowanej sprzedaży, będą położone na terenie objętym nadal obowiązującą decyzją o warunkach zabudowy z dnia 1 grudnia 2006 r. o warunkach zabudowy wydaną przez Burmistrza Miasta T.

2.4.

Podział działki D nie spowodował skutku w postaci wyeliminowana z obrotu decyzji o warunkach zabudowy. Szersze rozważania w tym zakresie przedstawiono w pkt 1.1 i 1.2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu, oznaczonego dla celów geodezyjnych jako działki nr A i B nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 33 ustawy VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dla terenu, na którym znajdują się przedmiotowe działki nie uchwalono planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca uzyskał decyzję Burmistrza Miasta T. o warunkach zabudowy dla terenu obejmującego, m.in. działki nr D oraz C, z których w wyniku podziału powstały działki gruntu stanowiące przedmiot zapytania. Podział działek to kwestia techniczna nie mająca wpływu na ważność decyzji o warunkach zabudowy wydanej dla określonego terenu, co pozwala przyjąć, że działki nr A i B stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy VAT.

W takim przypadku dostawa przedmiotowych działek, stanowiących tereny budowlane, nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące dwóch zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, jak również oddanie w użytkowanie wieczyste oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Tak więc, w przypadku gdy teren nie ma ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, dostawa gruntów niezabudowanych jako terenów innych niż tereny budowlane podlega zwolnieniu zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 marca 2008 r. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu oznaczonego jako działki o numerach A i B.

Z aktu notarialnego repertorium A nr...z dnia 28 stycznia 2008 r. (warunkowa umowa sprzedaży) wynika, że: działka nr B powstała w wyniku podziału działki nr D, a działka A powstała w wyniku podziału działki nr C. Podział działek został zatwierdzony decyzją Burmistrza Miasta T. z dnia 19 czerwca 2007 r. Działki nr A oraz B nie zostały wymienione w decyzji o warunkach zabudowy, lecz leżą na terenie objętym tą decyzją. Wnioskodawca wskazał, że działki nr A i B, w dacie planowanej sprzedaży, będą położone na terenie objętym nadal obowiązującą decyzją o warunkach zabudowy z dnia 1 grudnia 2006 r. o warunkach zabudowy wydaną przez Burmistrza Miasta T. Podział działki D nie spowodował skutku w postaci wyeliminowania z obrotu decyzji o warunkach zabudowy. Dla terenu, na którym znajdują się przedmiotowe działki nie uchwalono planu zagospodarowania przestrzennego. W dacie planowanej sprzedaży przedmiotowe działki nie będą objęte planem zagospodarowania przestrzennego.

Tak więc, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek nr A i B, dla których brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże jest wydana decyzja o warunkach zabudowy, jako teren będący terenem budowlanym w myśl ww. art. 2 pkt 33, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa prawa wieczystego użytkowania działek nr A i B - stanowiących teren budowlany - nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy dodać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii ewentualnego zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż przepis ten nie został wskazany przez Wnioskodawcę jako mający być przedmiotem interpretacji, jak również nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl