IBPP1/4512-755/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2015 r. (data wpływu 22 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego oraz inżyniera budowy - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego oraz inżyniera budowy.

Ww. wniosek został przekazany do tut. Organu do załatwienia zgodnie z właściwością za pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego z 17 września 2015 r. (data wpływu do tut. Organu 22 września 2015 r.).

Wniosek został uzupełniony pismem z 30 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 24 listopada 2015 r. nr IBPP1/755/15/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w piśmie z 30 listopada 2015 r.):

W dniu 4 września 2015 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą. W ramach tej działalności zamierza pełnić samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, czyli świadczyć usługi kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego oraz inżyniera budowy (świadczyć usługi inżynierskie). Wybrane przez Wnioskodawcę kody to: PKD 71.12.Z działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKWiU 71.12.1 usługi w zakresie inżynierii oraz 71.12.20 usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej.

Zgodnie z przepisami ustawy - Prawo budowlane Wnioskodawca posiada wymagane uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej oraz drogowej, jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz posiada wymagane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej niezbędne do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Wnioskodawca nie posiada uprawnień do projektowania w żadnej specjalności i w związku z tym nie może pełnić funkcji projektanta.

Od chwili założenia działalności gospodarczej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 powyższej ustawy, a w szczególności nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa (Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie w Urzędzie Skarbowym) mimo wybranego kodu PKD.

Ponadto przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 30 listopada 2015 r.):

Czy w związku z charakterem działalności jaką Wnioskodawca zamierza prowadzić, czyli świadczeniem usług kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego, inżyniera budownictwa z wykluczeniem świadczenia usług doradztwa technicznego (ani jakiegokolwiek doradztwa), Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z 30 listopada 2015 r.), pełniąc funkcje kierownika budowy lub robót, inspektora nadzoru inwestorskiego albo inżyniera budownictwa, Wnioskodawca nie będzie świadczył usług polegających na doradztwie technicznym ani żadnym innym doradztwie, pomimo że sugeruje to wybrany kod PKD (nie ma możliwości wyboru innego kodu).

Zasady wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, prawa i obowiązki osób je sprawujących, są ściśle określone w przepisach ustawy - Prawo budowlane (art. 21a-23, art. 25-26), które nie wyszczególniają dla funkcji kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego działalności w zakresie doradztwa technicznego. Według art. 12 ustawy - Prawo budowlane sprawowanie samodzielnej funkcji technicznej związane jest z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, ale nie ma związku z doradztwem czy udzielaniem porad.

Osoba sprawująca funkcję kierownika budowy lub inżyniera budownictwa pracuje ściśle według projektu architektonicznego i konstrukcyjnego oraz założeń określonych przez zleceniodawcę, zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, przepisami budowlanymi oraz normami. Nie może na przykład: samodzielnie wprowadzać zmian do projektu inwestycji (wymiarów, położenia, konstrukcji, użytych materiałów), ale musi stosować się do wcześniej przyjętych założeń architekta i projektanta.

Inspektor nadzoru budowlanego sprawuje kontrolę zgodności realizacji inwestycji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami budowlanymi oraz zasadami wiedzy technicznej. Do jego obowiązków należy sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, sprawdzanie i odbiory robót budowlanych i gotowych obiektów budowlanych oraz przekazywanie ich do użytkowania.

Nie ma tu wyszczególnionego doradztwa, które nie wchodzi w zakres czynności opisanych w Prawie budowlanym.

Ponadto Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług dla osób czy instytucji, które chciałyby uzyskać tylko poradę, opinię lub wyjaśnienie w zakresie inżynierii umożliwiające im podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

Zatem w związku z faktem, że Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz faktem, że przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca uważa za zasadne korzystanie przez siebie ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - należy posłużyć się znaczeniem językowym.

Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 4 września 2015 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą, w ramach której pełni samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, czyli świadczy usługi kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego oraz inżyniera budowy (usługi inżynierskie). Wybrane przez Wnioskodawcę kody to: PKD 71.12.Z działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKWiU 71.12.1 usługi w zakresie inżynierii oraz 71.12.20 usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej.

Od chwili założenia działalności gospodarczej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 powyższej ustawy, a w szczególności nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa (Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie w Urzędzie Skarbowym) mimo wybranego kodu PKD.

Przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług dla osób czy instytucji, które chciałyby uzyskać tylko poradę, opinię lub wyjaśnienie w zakresie inżynierii umożliwiające im podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

Z załącznika Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II - Schemat klasyfikacji do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.) wynika, że podany przez Wnioskodawcę kod działalności gospodarczej 71.12.Z oznacza działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne.

Mimo iż kod PKD 71.12.Z oznacza działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, Wnioskodawca podaje w opisie zdarzenia przyszłego, że nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług doradczych w zakresie prowadzonej działalności.

Wnioskodawca świadczy usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) pod symbolem 71.12.1 - Usługi w zakresie inżynierii oraz sklasyfikowane pod symbolem 71.12.20 - Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł - wówczas Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, oczywiście do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby Wnioskodawca wykonywał jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze - z wyjątkiem doradztwa rolniczego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.