IBPP1/4512-684/15/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 października 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (waty cukrowej) z logo Gminy w ramach zadań własnych związanych z promocją Gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem urządzenia służącego do wytworzenia ww. towarów - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (waty cukrowej) z logo Gminy w ramach zadań własnych związanych z promocją Gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem urządzenia służącego do wytworzenia ww. towarów.

Ww. Wniosek został uzupełniony pismem z 30 października 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 23 października 2015 r. znak: IBPP1/4512-684/15/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.

Do zadań własnych gminy - na mocy art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) - należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że do zadań własnych gminy należą również działania związane z promocją Gminy.

W ramach promocji Gmina zamierza kupić 3 urządzenia do produkcji waty cukrowej. Wata cukrowa, na patyczkach z logo gminy, będzie rozdawana nieodpłatnie mieszkańcom gminy jak i osobom spoza terenu gminy biorącym udział w festynach i imprezach miejskich, wystawach targach, Dniach Miasta itp.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Udokumentowaniem zakupu 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej będzie faktura VAT wystawiona na Wnioskodawcę.

2. Na pytanie tut. Organu "Czy koszty nabycia 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej będą miały związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy (jaką...) czy też z działalnością zwolnioną od podatku VAT lub niepodlegającą opodatkowaniu (jaką...)", Wnioskodawca odpowiedział, że koszty nabycia 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej będą miały związek z działalnością nieopodatkowaną Wnioskodawcy - zdaniem własnym Gminy wynikającym z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym - promocją Gminy.

3. Wymienione towary - wata cukrowa z logo Gminy, o jednostkowym koszcie wytworzenia w momencie przekazania towaru ok. 2 zł - stanowi prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatne przekazanie waty cukrowej na patyczkach z logo gminy mieszkańcom i gościom biorącym udział w festynach i imprezach miejskich, związane z promocją gminy, należy uznać za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniem podatkiem VAT.

2. Czy Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem urządzenia do produkcji waty cukrowej, nieodpłatnie przekazywanej na patyczkach z logo gminy w ramach promocji miasta, mieszkańcom i gościom biorącym udział w festynach i imprezach miejskich.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Nieodpłatne przekazywanie waty cukrowej na patyczkach z logo gminy na różnego typu festynach i imprezach miejskich (np. kulturalnych, sportowych itp.), wystawach, targach itp., w ramach promocji miasta - zadanie własne gminy - nie podlega w ogóle VAT, jest poza systemem tego podatku.

Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem ww. towarów, tym samym nie ma podstaw do traktowania tego nieodpłatnego przekazania jako odpłatnej dostawy towarów.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że nieodpłatne przekazanie, waty cukrowej na patyczku z logo gminy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie zostały spełnione przesłanki uznania tych czynności za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. 2. Gmina uważa, że w momencie nabycia urządzeń do produkcji waty cukrowej wiadomym będzie, że zostaną one wykorzystane do wyrobu waty cukrowej na patyczkach z logo gminy. Wata cukrowa będzie nieodpłatnie przekazywana w ramach promocji - zadanie własne gminy nie związane z działalnością opodatkowaną - dlatego przy zakupie tych urządzeń nie odliczy podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, takie prawo istnieje jedynie w zakresie, w jakim zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT - przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy - przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Generalnie zatem, z uwagi na treść art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 ww. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest także przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny, o ile przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 9 ww. Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarcza bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że Gmina zamierza kupić 3 urządzenia do produkcji waty cukrowej. Wata cukrowa, na patyczkach z logo gminy, będzie rozdawana nieodpłatnie mieszkańcom gminy jak i osobom spoza terenu gminy biorącym udział w festynach i imprezach miejskich, wystawach, targach, Dniach Miasta itp.

Zakup 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej udokumentowany będzie fakturą VAT wystawioną na Wnioskodawcę.

Koszty nabycia 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej będą miały związek z działalnością nieopodatkowaną Wnioskodawcy - zdaniem własnym Gminy wynikającym z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym - promocją Gminy.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Artykuł 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zadania własne obejmują m.in. sprawy z zakresu promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym).

Z ustawy o samorządzie gminnym wynika zatem, że do zadań własnych gminy należą również działania związane z promocją.

Zatem nieodpłatne przekazanie waty cukrowej na patyczkach z logo gminy mieszkańcom gminy jak i osobom spoza terenu gminy na festynach, imprezach miejskich, wystawach, targach, Dniach Miasta itp. należy - stosownie do powyższych uregulowań - uznać za realizację zadań własnych Gminy, które nie są związane z prowadzona przez gminę działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazywanie przez Wnioskodawcę waty cukrowej w okolicznościach opisanych we wniosku stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż w zakresie tej czynności Wnioskodawca jako organ władzy publicznej nie jest uznawany za podatnika stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że nieodpłatne przekazanie, waty cukrowej na patyczku z logo gminy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem wniosku jest również kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności przedstawionych w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że podatek naliczony z tytułu wydatków poniesionych na zakup 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej na patyczkach z logo gminy (która będzie nieodpłatne przekazywana mieszkańcom gminy jak i osobom biorącym udział w festynach i imprezach miejskich, wystawach, targach, Dniach Miasta itp. - w ramach promocji Gminy) nie będzie związany ze sferą działalności gospodarczej Gminy i tym samym z czynnościami opodatkowanymi.

A zatem w niniejszej sprawie podatek naliczony - wynikający z wydatków na zakup 3 urządzeń do produkcji waty cukrowej na patyczkach z logo gminy - będzie związany wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wydatki na promocję Gminy). Mając bowiem na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Gmina, nabywając ww. urządzenia, nie będzie nabywać ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że przy zakupie tych urządzeń Wnioskodawca nie odliczy podatku naliczonego zawartego w fakturach, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionych zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.