IBPP1/4512-44/16/AR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki otrzymanej w darowiźnie - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki otrzymanej w darowiźnie.

Wniosek został uzupełniony pismem z 7 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 1 kwietnia 2016 r. znak IBPP1/4512-44/16/AR.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o powierzchni 13,00 ha. Całe gospodarstwo wraz z gruntem przekazali Wnioskodawcy jego rodzice w dniu 27 lipca 1976 r. Do maja 2015 r. Wnioskodawca był rolnikiem ryczałtowym od 1 czerwca 2015 r. składając w urzędzie skarbowym w Pszczynie zgłoszenie rejestracyjne VAT-R Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 i stał się płatnikiem podatku od towarów i usług jako rolnik. Od miesiąca czerwca 2015 r. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje VAT-7 jako rolnik. Wnioskodawca z własnego gospodarstwa chciałby wydzielić działkę budowlaną o powierzchni 0,2000 ha z myślą przekazania swojemu synowi w formie darowizny.

Syn Wnioskodawcy pragnie wybudować na tej działce dom mieszkalny dla swojej rodziny.

Wnioskodawca zaznacza że jest to jego pierwsza darowizna na rzecz syna.

Wnioskodawca nadmienia że grunt ten przy nabyciu od jego rodziców nie podlegał podatkowi od towarów i usług ponieważ przekazanie gospodarstwa nastąpiło w 1976 r.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że:

1. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej.

2. Wnioskodawca na nieruchomości uprawia zboża i płody rolne ponieważ od momentu nabycia był to teren rolny.

3. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

4. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, specjalizuję się w hodowli bydła mlecznego.

5. Grunt, który Wnioskodawca zamierza wydzielić i podarować synowi był wykorzystywany zarówno przed 1 czerwca 2015 jak i po tej dacie do prowadzenia działalności rolniczej. Na nieruchomości tej Wnioskodawca uprawiał zboża do karmienia bydła.

6. W momencie nabycia gospodarstwa (27 lipca 1976 r.) nie obowiązywał żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Plan zagospodarowania obowiązuje od 30 kwietnia 2015 r.

7. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przekształcenie tego terenu z rolnego na budowlany z zamiarem darowizny 0,2000 ha synowi.

8. Wnioskodawca wystąpił o zmianę przeznaczenia terenu w roku 2009.25 czerwca 2015 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy.Nieruchomość w części przeznaczonej do darowizny oznaczono w planie zagospodarowania przestrzennego symbolem C37MN co stanowi teren zabudowy jednorodzinnej.

9. W momencie przekazania działki w formie darowizny dokładne przeznaczenie działki wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego będzie terenem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

10. Przed przekazaniem przedmiotowej darowizny została wydana decyzja o warunkach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

11. Działki wchodzące w skład gospodarstwa w tym działka mająca być przedmiotem darowizny nie była przedmiotem najmu i dzierżawy.

12. Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań powodujących zwiększenie wartości nieruchomości.

13. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości odziedziczone po rodzicach i nie zamierza ich sprzedawać.

14. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości sprzedawać żadnych nieruchomości.

15. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako rolnik będący płatnikiem podatku VAT będzie musiał opodatkować przekazaną w formie darowizny swojemu synowi działkę budowlaną o pow. 0,2000 ha pochodzącą z gospodarstwa Wnioskodawcy podatkiem od towarów i usług - VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 kwietnia 2016 r.): darowizna działki na rzecz syna nie podlega podatkowi VAT.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że bez względu na to, czy ma status rolnika ryczałtowego zwolnionego z VAT, czy też rolnika zarejestrowanego jako czynnego podatnika VAT, musiałby podejmować aktywne działania zmierzające do sprzedaży, tak jak podmiot świadczący usługi w zakresie obrotu nieruchomościami. Takiej aktywności po stronie Wnioskodawcy nie ma i nie można uznać, że w stosunku do tej darowizny Wnioskodawca wystąpił w charakterze podatnika VAT. W tym przypadku dochodzi do zbycia działki w ramach zwykłego zarządu prywatnym majątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powołanej powyżej definicji umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zatem, niespełnienie powyższego warunku tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Nie każda jednak czynność w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 4 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ustawy).

Przy czym, art. 2 pkt 15 ustawy stanowi, że działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zarobku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty nie będące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów i orzecznictwa należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że fakt zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego z tytułu działalności rolniczej, której majątkiem jest grunt mający być przedmiotem sprzedaży (darowizny), będzie miał znaczenie dla opodatkowania dostawy tego gruntu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż (darowizna) działki będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o powierzchni 13,00 ha. Całe gospodarstwo wraz z gruntem przekazali Wnioskodawcy rodzice w dniu 27 lipca 1976 r. Wnioskodawca z własnego gospodarstwa chciałby wydzielić działkę budowlaną swojemu synowi w formie darowizny. Jak wskazał Wnioskodawca syn pragnie na tej działce wybudować dom dla swojej rodziny. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki wchodzące w skład gospodarstwa w tym działka mająca być przedmiotem darowizny nie była przedmiotem najmu i dzierżawy. Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań powodujących zwiększenie wartości nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości odziedziczone po rodzicach i nie zamierza ich sprzedawać. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości sprzedawać żadnych nieruchomości.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji Wnioskodawca do maja 2015 r. był rolnikiem ryczałtowym, natomiast od 1 czerwca 2015 r. składając w Urzędzie Skarbowym w Pszczynie zgłoszenie rejestracyjne VAT-R Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 i stał się płatnikiem podatku od towarów i usług jako rolnik. Od miesiąca czerwca 2015 r. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje VAT-7 jako rolnik. Wnioskodawca na nieruchomości uprawia zboża i płody rolne ponieważ od momentu nabycia był to teren rolny. Wnioskodawca wskazał, ze prowadzi gospodarstwo rolne, specjalizuje się w hodowli bydła mlecznego. Grunt, który Wnioskodawca zamierza wydzielić i podarować synowi był wykorzystywany zarówno przed 1 czerwca 2015 jak i po tej dacie do prowadzenia działalności rolniczej. Na nieruchomości tej Wnioskodawca uprawiał zboża do karmienia bydła. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przekształcenie tego terenu z rolnego na budowlany z zamiarem darowizny 0,2000 ha synowi. 25 czerwca 2015 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy. Nieruchomość w części przeznaczonej do darowizny oznaczono w planie zagospodarowania przestrzennego symbolem C37MN co stanowi teren zabudowy jednorodzinnej.

W związku z przedstawionymi okolicznościami, uznać należy, że planowana transakcja nie stanowi zarządu majątkiem prywatnym i będzie uznana za działalność gospodarczą gdyż dotyczy majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wykorzystywanego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawca z tytułu tej transakcji będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji planowana darowizna działki budowlanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, co należy rozumieć w ten sposób, że opodatkowanie planowanej dostawy trzeba oprzeć na przepisach ustawy o VAT.

Mając jednakże na uwadze powołany art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - który nakazuje opodatkowanie nieodpłatnej dostawy towarów wyłącznie w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych - należy stwierdzić, że planowana darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu tego gruntu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując należy więc stwierdzić, że dla planowanej darowizny działki Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż działka ta stanowi składnik przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jednakże czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu działki nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, gdyż planowana darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z innych przyczyn niż te, które wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.