IBPP1/4512-417/15/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/4512-417/15/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej wpłat gotówki z tytułu odpłatnego świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej wpłat gotówki z tytułu odpłatnego świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 czerwca 2015 r. znak: IBPP1/4512-417/15/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Miasto - Urząd Miasta posiada w swej strukturze organizacyjnej Referat Kasowy który przyjmuje wpłaty gotówkowe od podatników i płatników dochodów budżetowych.

Poprzez Wydział Gospodarki Mieniem Wnioskodawca dokonuje świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych takie jak:

* odpłatne ustanowienie służebności gruntowej,

* odpłatne odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości,

* ustanowienie użytkowania (nie wieczystego),

* czasowe zajęcie nieruchomości.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej za ww. czynności niejednokrotnie dokonują wpłaty gotówkowej w Kasie Wnioskodawcy.

Dla ww. usług obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 tj. z chwilą wystawienia faktury dla najmu, dzierżawy lub usług o podobnym charakterze.

Dla usług tych nie stosuje się obowiązku podatkowego od przedpłat, zaliczek, zadatków, rat (Art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług). Fakturę (na wniosek osoby fizycznej) wystawia się nie później niż z chwilą upływu terminu płatności obowiązkowo dla osób prawnych a dla osób fizycznych - na ich wniosek (Art. 106b ust. 1 pkt 4 i 106i ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Z ww. przepisów wynika, że dla ww. usług obowiązek podatkowy jest tożsamy z obowiązkiem podatkowym określonym dla dzierżawy i najmu lub usług o podobnym charakterze. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) określa zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu dla dzierżawy i użytkowania wieczystego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (zaświadczenie z 19 czerwca 2012 r.) składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Przedmiotem opodatkowania są m.in.: najem, dzierżawa, użytkowanie wieczyste, sprzedaż mienia, zarządzanie nieruchomościami, refaktury za media, aport rzeczowy, odszkodowania za wywłaszczenia i bezumowne korzystanie, import usług.

Wnioskodawca rozpoczął ewidencję wpłat osób fizycznych nieposiadających działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej z dniem 1 maja 2015 r. dobrowolnie.

W 2014 r. Wnioskodawca ewidencjonował cały obrót w rejestrach sprzedaży szczegółowo według nazw kontrahentów - osoby prawne i fizyczne, bez wyszczególnienia odrębnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W 2015 r. Wnioskodawca ewidencjonował cały obrót w rejestrach sprzedaży szczegółowo według nazw kontrahentów - osoby prawne i fizyczne, bez wyszczególnienia odrębnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Od 1 maja 2015 r. Wnioskodawca ewidencjonuje wpłaty gotówkowe osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z tytułów wskazanych we Wniosku w kasie rejestrującej.

Z ewidencji w programie dziedzinowym stanowiącym ewidencję analityczną dokonywanych wpłat i przypisów należności i rejestrów sprzedaży wynika jakiej konkretnie usługi dotyczą zapłaty, również z dowodów dokumentujących wpłatę w kasie fiskalnej wynika jakiej konkretnie usługi dotyczy zapłata. Natomiast z dowodów dokumentujących wpłatę w banku tj. przelewu nie zawsze to wynika. Jednakże po dokonanych wyjaśnieniach z kontrahentem tytułu wpłaty jest ona ewidencjonowana na karcie analitycznej prowadzonej dla każdego kontrahenta i w ewidencji księgowej.

Wymienione we Wniosku usługi nie posiadają odpowiednich dla siebie symboli PKWiU w związku z tym Wnioskodawca usługi wymienione we Wniosku zaliczył do symbolu PKWiU 68.20.12.0.- "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych takie jak:

* odpłatne ustanowienie służebności gruntowej,

* odpłatne odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości,

* ustanowienie użytkowania (nie wieczystego),

* czasowe zajęcie nieruchomości,

jest zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podobnie jak zwolniona jest dzierżawa i użytkowanie wieczyste.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych takich jak:

* odpłatne ustanowienie służebności gruntowej,

* odpłatne odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości,

* odpłatne ustanowienie użytkowania (nie wieczystego).

* odpłatne czasowe zajęcie nieruchomości.

jest zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podobnie jak zwolniona jest dzierżawa i użytkowanie wieczyste.

Ustawodawca zwalniając dzierżawę i użytkowanie wieczyste z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wziął pod uwagę masowość występowania tego rodzaju usług a co się z tym wiąże uwarunkowania techniczno-organizacyjne dla ewidencji tych usług w kasie fiskalnej, koszty budżetowe związane z zakupem kas fiskalnych, współfinansowania z budżetu państwa zakupu tych kas oraz fakt, że np. płatność za dzierżawę gruntu jest określona w umowie i może być umową wieloletnią z np. miesięcznymi terminami płatności gdzie dzierżawca co miesiąc nie stawia się do wydzierżawiającego aby potwierdzić fakt posiadania tej dzierżawy i otrzymać paragon fiskalny z kasy rejestrującej, opłaty za dzierżawę może wpłacić przelewem (wówczas nie może otrzymać paragonu fiskalnego - gdyby obrót był ewidencjonowany w kasie fiskalnej) gotówką lub gdy wpłata nie jest dokonana to wydzierżawiający poprzez dokonanie miesięcznego rejestru sprzedaży zgodnie z obowiązkiem podatkowym dokonuje naliczenia podatku VAT i jego odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego.

Podobnie jak dzierżawa - zwolniona z obowiązku rejestrowania obrotu poprzez kasę fiskalną - niżej wymienione usługi posiadają tożsamy charakter i moment powstania obowiązku podatkowego.

* odpłatne ustanowienie służebności gruntowej,

* odpłatne odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości (również w przypadku zakończenia umowy dzierżawy),

* odpłatne ustanowienie użytkowania (nie wieczystego),

* odpłatne czasowe zajęcie nieruchomości.

Usługi te również występują u Wnioskodawcy masowo i zastosowanie kilku kas rejestrujących do ich ewidencjonowania jako obrotu bez względu na to czy należności zostaną zapłacone czy też nie byłoby kosztowne i znacznie utrudnione techniczno-organizacyjnie.

Powyższe usługi świadczone przez Wnioskodawcę wynikają z przepisów kodeksu cywilnego.

Nie są to typowe usługi, za które płatność przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności następuje bezpośrednio w dniu ich wykonania - jak sprzedaż w sklepie. Każda usługa wykonywana jest na rzecz osoby fizycznej na podstawie zawartej z nią umowy. W umowie miedzy innymi określony okres świadczenia usług oraz termin płatności za wykonana usługę - zazwyczaj jest to termin do 14 dni od daty podpisania umowy przez osobę fizyczną - przelewem lub gotówką w kasie. Niejednokrotnie osoba fizyczna nie dokonuje płatności za świadczona usługę - wówczas Wnioskodawca dochodzi jej w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego.

Wnioskodawca na podstawie ewidencji zaksięgowanej należności (bez względu na to czy należność jest zapłacona czy też nie) - zgodnie z momentem powstania obowiązku podatkowego - sporządza miesięczne rejestry sprzedaży i ujmuje należny podatek VAT w miesięcznej deklaracji VAT-7.

Gdyby usługi te musiały być ewidencjonowane w kasie rejestrującej (już zakupionej) - bez względu na sposób zapłaty - to w przypadku zapłaty przelewem, lub braku zapłaty (lecz ujęciu należności w kasie rejestrującej-zgodnie z terminem obowiązku podatkowego) - brak jest możliwości wydania osobie fizycznej paragonu fiskalnego - gdyż w tym momencie osoba fizyczna nie stawia się u Wnioskodawcy po jego odbiór natomiast z przepisów prawa wynika, że istnieje obowiązek wydania osobie fizycznej (nabywcy towarów lub usług) paragonu fiskalnego bez względu na to czy tego żąda czy też nie. Powstaje retoryczne pytanie czy wówczas należałoby wysłać osobie fizycznej paragon fiskalny pocztą - aby spełnić ten obowiązek.

Z uwagi na powyższą okoliczność Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczenie ww. usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych jest zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podobnie jak zwolniona jest dzierżawa i użytkowanie wieczyste. Ponadto Wnioskodawca jako osoba prawna - jednostka samorządu terytorialnego - gwarantuje dokonywanie rzetelnego rozliczania podatku VAT od ww. czynności poprzez sporządzanie terminowego rejestru sprzedaży i deklaracji miesięcznej VAT-7 - bez zagrożenia, że dochody z tych czynności będą ukrywane czy też niepobierane jak również, że nie będą sporządzane rejestry sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 tej ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W art. 19a ust. 5 ww. ustawy, ustawodawca w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla niektórych usług.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

a.

dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,

b.

świadczenia usług:

* telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych,

* wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,

* najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,

* ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,

* stałej obsługi prawnej i biurowej,

* dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

* z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Natomiast art. 19a ust. 7 ustawy o VAT stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

W myśl art. 19a ust. 8 ww. ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1.

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2.

otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

W myśl art. 106i ust. 8 ustawy o VAT przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zatem w przypadku gdy dla usług wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, tj. najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, zostaje wystawiona faktura obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje z dniem wystawienia faktury.

Natomiast, gdy świadczenie ww. usług nie zostanie udokumentowane fakturą, należy zastosować przepis art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Z kolei stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia w przypadku podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w poz. 21, 26, 27 i 49 załącznika do rozporządzenia, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa towarów i świadczenie usług w całości zostały udokumentowane fakturą.

W pozycji 26 części I załącznika do rozporządzenia wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - PKWiU ex 68.20.1.

Z kolei w poz. 38 załącznika do rozporządzenia w części II - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - zwolniono z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika; a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wyrażenie "w całości" użyte z poz. 38 załącznika do rozporządzenia odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wskazać w tym miejscu należy, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (np. faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, że celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, że wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych takie jak:

* odpłatne ustanowienie służebności gruntowej,

* odpłatne odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości,

* ustanowienie użytkowania (nie wieczystego),

* czasowe zajęcie nieruchomości.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej za ww. czynności niejednokrotnie dokonują wpłaty gotówkowej w Kasie Wnioskodawcy.

Dla ww. usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury dla najmu, dzierżawy lub usług o podobnym charakterze. Fakturę (na wniosek osoby fizycznej) wystawia się nie później niż z chwilą upływu terminu płatności obowiązkowo dla osób prawnych a dla osób fizycznych - na ich wniosek.

Z ww. przepisów wynika, że dla ww. usług obowiązek podatkowy jest tożsamy z obowiązkiem podatkowym określonym dla dzierżawy i najmu lub usług o podobnym charakterze.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca rozpoczął ewidencję wpłat osób fizycznych nieposiadających działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej z dniem 1 maja 2015 r. dobrowolnie.

W 2014 r. Wnioskodawca ewidencjonował cały obrót w rejestrach sprzedaży szczegółowo według nazw kontrahentów - osoby prawne i fizyczne, bez wyszczególnienia odrębnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W 2015 r. Wnioskodawca ewidencjonował cały obrót w rejestrach sprzedaży szczegółowo według nazw kontrahentów - osoby prawne i fizyczne, bez wyszczególnienia odrębnej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Od 1 maja 2015 r. Wnioskodawca ewidencjonuje wpłaty gotówkowe osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z tytułów wskazanych we Wniosku w kasie rejestrującej.

Z ewidencji w programie dziedzinowym stanowiącym ewidencję analityczną dokonywanych wpłat i przypisów należności i rejestrów sprzedaży wynika jakiej konkretnie usługi dotyczą zapłaty, również z dowodów dokumentujących wpłatę w kasie fiskalnej wynika jakiej konkretnie usługi dotyczy zapłata. Natomiast z dowodów dokumentujących wpłatę w banku tj. przelewu nie zawsze to wynika. Jednakże po dokonanych wyjaśnieniach z kontrahentem tytułu wpłaty jest ona ewidencjonowana na karcie analitycznej prowadzonej dla każdego kontrahenta i w ewidencji księgowej.

Wnioskodawca usługi wymienione we wniosku zaliczył do symbolu PKWiU 68.20.12.0.- "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Z treści wniosku wynika, iż w rozpatrywanej sprawie, mogą wystąpić sytuacje, w których zapłata za przedmiotowe usługi następować będzie gotówką (w kasie podatnika) lub na rachunek bankowy, przy czym jak podaje Wnioskodawca, z przelewów nie zawsze wynika jakiej konkretnie usługi zapłata dotyczy.

Zatem oceniając opis sprawy w świetle przytoczonych przepisów należy zauważyć, że w wypadku świadczenia usług zaliczonych do symbolu PKWiU 68.20.1 Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia jedynie w stosunku do tych usług, za które zapłata w całości następuje przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę (przelewów) jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Natomiast w sytuacji gdy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę (przelewów) nie wynika jednoznacznie, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy Wnioskodawca nie może korzystać z prawa do zwolnienia na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia.

Jednocześnie Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z § 2 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do ww. rozporządzenia, w wypadku tych usług, za które zapłata dokonywana będzie gotówką (w kasie podatnika).

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca nie dokumentuje całej sprzedaży ww. usług na rzecz osób fizycznych fakturami VAT (fakturę wystawia jedynie na wniosek osoby fizycznej).

W tej sytuacji Wnioskodawca nie może również skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia uprawniającego do zastosowania zwolnienia na podstawie poz. 26 załącznika do rozporządzenia gdyż nie jest spełniony warunek określony w tym przepisie. Użyte w tym przepisie sformułowanie "usługa w całości udokumentowana fakturą" odnosi się bowiem do wszystkich tego rodzaju usług jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, a z opisu sprawy wynika, że nie wszystkie usługi są udokumentowane fakturami (faktura jedynie na wniosek osoby fizycznej).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że świadczenie usług wymienionych we wniosku na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych jest zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że analiza prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny klasyfikacji statystycznej przedstawionej przez Zainteresowanego w zakresie usług będących przedmiotem wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl