IBPP1/4512-386/15/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 28 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 2 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania zamiany na rzecz Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji prawa do korzystania z terenów Wnioskodawcy i ustanowienia służebności przesyłu - jest prawidłowe,

* opodatkowania zamiany na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany na rzecz Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji prawa do korzystania z terenów Wnioskodawcy i ustanowienia służebności przesyłu w zamian za przekazanie na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 23 czerwca 2015 r. nr IBPP1/4512-386/15/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia wraz z Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji, zamierzają formalnie uregulować fakt korzystania przez Wodociągi z terenów Spółdzielni. Korzystanie polega na eksploatacji istniejących rur przesyłowych, biegnących przez tereny będące własnością lub będące w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy.

Na gruntach, których jedynym właścicielem lub użytkownikiem wieczystym jest Spółdzielnia, do księgi wieczystej wpisana zostanie służebność przesyłu na rzecz Wodociągów. Dla nieruchomości, na których nastąpiły wyodrębnienia, a w konsekwencji Spółdzielnia ma jedynie częściowy udział w prawie własności lub prawie wieczystego użytkowania gruntów, zawarta zostanie umowa cywilno-prawna regulująca zasady korzystania z terenów Wnioskodawcy.

W zamian, Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji przeniesie na Spółdzielnię prawo wieczystego użytkowania kilku niewielkich, nie przylegających do siebie działek, położonych w otoczeniu bloków mieszkalnych. Niektóre działki są niezabudowane, nie są jednak terenami budowlanymi. Dwie działki mogące być przedmiotem transakcji są zabudowane - jedna z nich starymi budowlami typu stacja trafo, przeznaczonymi do rozbiórki, druga - budynkiem o charakterze użytkowym, starszym niż 2 lata. Budynek aktualnie nie jest wykorzystywany. Spółdzielnia na pozyskanych gruntach, zamierza utworzyć parkingi dla mieszkańców osiedla. Budynek o charakterze użytkowym, po kontroli stanu technicznego, może zostać wykorzystany na działalność gospodarczą.

Wnioskodawca oraz Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, obciążą się wzajemnie fakturami.

Faktury prawdopodobnie nie będą ekwiwalentne, jako iż szacuje się iż wartość prawa wieczystego użytkowania gruntów jakie otrzymać ma Spółdzielnia wraz z prawem do istniejącej tam zabudowy, jest znacząco wyższa od wartości prawa do korzystania z terenów Wnioskodawcy oraz służebności przesyłu, jakie zostanie ustanowione na rzecz Wodociągów.

Równocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż wniosek został ograniczony poprzez objęcie wnioskiem jedynie część działek gruntu. W chwili obecnej pytanie to odnosi się do działek gruntu niezabudowanych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 9 czerwca 1993 r. Ustanowienie przez Wnioskodawcę służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstw przesyłowego na nieruchomościach stanowiących własność Wnioskodawcy lub będących w jego użytkowaniu wieczystym nastąpi równocześnie z przekazaniem przez przedsiębiorstwo przesyłowe prawa użytkowania działek gruntu na rzecz Spółdzielni. Ewentualna transakcja będzie miała miejsce nie wcześniej niż we wrześniu 2015 r.

Do chwili obecnej przedsiębiorstwo przesyłowe nie dysponuje tytułem prawnym do korzystania ze służebności, nie posiada również innego tytułu prawnego do korzystania z gruntów Spółdzielni w wymiarze odpowiadającym służebności przesyłu, robiąc to w pełnym zakresie na zasadach korzystania bezumownego.

W wypadku dojścia do skutku opisanego przeszłego zdarzenia, jedynym świadczeniem wzajemnym przedsiębiorstwa przesyłowego - w wypadku ustanowienia na jego rzecz przez Wnioskodawcę służebności przesyłu - będzie zbycie na rzecz Spółdzielni prawa wieczystego gruntów bez dokonywania jakichkolwiek dalszych płatności (dopłat).

Dalej należy wskazać, iż grunty które mogą zostać objęte umową, na podstawie której przedsiębiorstwo przesyłowe zbędzie na rzecz Spółdzielni prawa użytkowania wieczystego trzy niezabudowane działki gruntu o numerach geodezyjnych 25, 26 oraz 53.

Działki te zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod parkingi. Spółdzielnia nie ma zamiaru występować o zmianę ich przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego i będzie je wykorzystywać wyłącznie pod nieodpłatne parkingi dla mieszkańców budynków, z którymi działki te sąsiadują. Dla wszystkich wskazanych powyżej niezabudowanych działek gruntu nie zostały wydane decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania.

Reasumując: Działka o numerze geodezyjnym 25 przeznaczona jest w planie zagospodarowania przestrzennego pod parkingi i nie ma dla niej wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Działka jest użytkowana przez Spółdzielnię na podstawie umowy dzierżawy.

Działka o numerze geodezyjnym 26 przeznaczona jest w planie zagospodarowania przestrzennego pod parkingi i nie ma dla niej wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Działka jest użytkowana przez Spółdzielnię na podstawie umowy dzierżawy.

Działka o numerze geodezyjnym 53przeznaczona jest w planie zagospodarowania przestrzennego pod parkingi i nie ma dla niej wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Działka jest użytkowana przez Spółdzielnię na podstawie umowy dzierżawy.

Odnosząc się do kwestii interesu prawnego Spółdzielni w kwestii wydania indywidualnej interpretacji w zakresie drugiej części pytania, a zatem wystawienia - w związku ze zbyciem prawa użytkowania wieczystego działek gruntu - faktury VAT przez przedsiębiorstwo przesyłowe ze stawką "zwolnione" należy wskazać, iż dla Spółdzielni określenie zasad opodatkowania podatkiem VAT wskazanej transakcji ma znaczenie z punktu widzenia poziomu podatku naliczonego przy takiej transakcji. Należy wskazać, iż w wypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego sposobu i poziomu opodatkowania transakcji ustanowienia służebności przesyłu zgodnej ze stanowiskiem Wnioskodawcy wskazanym w części H wniosku ustalenie sposobu opodatkowania transakcji wzajemnej będzie miało wpływ na określenie rzeczywistego poziomu finansowej ekwiwalentności wzajemnych świadczeń uczestników transakcji i w konsekwencji uzgodnienia przez strony - przy uwzględnieniu wartości poszczególnych działek - jakie i w jakiej ilości działki zostaną przeniesione na Spółdzielnię przez przedsiębiorstwo przesyłowe. Ponadto wyjaśnienie to jest konieczne dla określenia ewentualnej kwoty podatku należnego pozostającego do rozliczenia z podatkiem naliczonym w danym okresie rozliczeniowym z innych zakupów dokonywanych przez Wnioskodawcę, zgodnie z zasadami określonymi w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (pytanie uzupełnione pismem z 2 lipca 2015 r.):

Czy prawidłowe będzie wystawienie obciążenia ze stawką 23% dla ustanowienia służebności przesyłu lub innego prawa do korzystania z gruntów Wnioskodawcy oraz czy prawidłowe będzie przyjęcie przez Wnioskodawcę przy ustalaniu poziomu ekwiwalentności lub wzajemnej wartości brutto świadczeń stron transakcji, że przedsiębiorstwo przesyłowe powinno wystawić obciążenie z tytułu przeniesienia na Spółdzielnię prawa użytkowania wieczystego trzech niezabudowanych działek gruntu, opisanych w pkt 68 niniejszego wniosku, ze stawką "zwolnione".

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z 2 lipca 2015 r.), Spółdzielnia wystawiając fakturę Wodociągom za ustanowienie służebności przesyłu z wpisem do księgi wieczystej nieruchomości, lub też obciążając za prawo do korzystania z nieruchomości na mocy umowy cywilno-prawnej, zastosuje podstawową stawkę podatku VAT. Wodociągi obciążając Spółdzielnię za przeniesienie prawa wieczystego użytkowania działek opisanych w pkt 68, zastosuje zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* opodatkowania zamiany na rzecz Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji prawa do korzystania z terenów Wnioskodawcy i ustanowienia służebności przesyłu - uznaje się za prawidłowe,

* opodatkowania zamiany na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego działek niezabudowanych - uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytań Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru lub świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przytoczonych przepisów nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Ustawa wskazuje, że odpłatne świadczenie usług stanowi także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Jest to zatem takie świadczenie, którego istotą jest zaniechanie polegające bądź na nieczynieniu, bądź też na znoszeniu określonej sytuacji.

Należy stwierdzić, że zapłata (wynagrodzenie) może przybierać postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze).

Stosownie do art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron transakcji zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Oznacza to, że w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując jednocześnie w charakterze dostawcy jak i nabywcy. Jednym z rodzajów umów zamiany jest barter, którego celem jest maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego poprzez niedokonywanie rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami. Barter polega na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, towar za usługę lub usługa za usługę. Zgodnie zaś z art. 604 Kodeksu cywilnego do umowy zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Chociaż ustawa wyraźnie stanowi o zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, należy uznać, że świadczenie tego rodzaju usług polegających na zaniechaniu lub tolerowaniu odbywa się nie tylko w ramach stosunków obligacyjnych, ale również (a nawet przede wszystkim) na płaszczyźnie prawa rzeczowego. Świadczeniem usługi będzie więc również ustanowienie niektórych ograniczonych praw rzeczowych: służebności, użytkowania etc. W potocznym rozumieniu przez ustanowienie tych praw podmiot zobowiązuje się do przestrzegania uszczupleń swojej własności nad rzeczą (tolerowania działań podmiotów, na rzecz których ustanowiona została służebność oraz niepodejmowania działań w zakresie wyłączonym przez ustanowienie służebności).

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 3051- 3054 ustawy - Kodeks cywilny. W świetle art. 3051 tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 49 § 1 k.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 3052 § 1 ustawy - Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 3052 § 2 tej ustawy, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym jednoznacznie przesądza art. 3054 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Z kolei pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy - Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z wniosku wynika, że Spółdzielnia (podatnik VAT czynny) wraz z Wojewódzkim Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji, zamierzają formalnie uregulować fakt korzystania przez Wodociągi z terenów Spółdzielni. Korzystanie polega na eksploatacji istniejących rur przesyłowych, biegnących przez tereny będące własnością lub będące w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy. Ustanowienie przez Wnioskodawcę służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstw przesyłowego na nieruchomościach stanowiących własność Wnioskodawcy lub będących w jego użytkowaniu wieczystym nastąpi równocześnie z przekazaniem przez przedsiębiorstwo przesyłowe prawa użytkowania działek gruntu na rzecz Spółdzielni.

Do chwili obecnej przedsiębiorstwo przesyłowe nie dysponuje tytułem prawnym do korzystania ze służebności, nie posiada również innego tytułu prawnego do korzystania z gruntów Spółdzielni w wymiarze odpowiadającym służebności przesyłu, robiąc to w pełnym zakresie na zasadach korzystania bezumownego.

Jedynym świadczeniem wzajemnym przedsiębiorstwa przesyłowego - w wypadku ustanowienia na jego rzecz przez Wnioskodawcę służebności przesyłu - będzie zbycie na rzecz Spółdzielni prawa wieczystego gruntów bez dokonywania jakichkolwiek dalszych płatności (dopłat).

Zawarta zostanie umowa cywilno-prawna regulująca zasady korzystania z terenów Wnioskodawcy.

W zamian, Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji przeniesie na Spółdzielnię prawo wieczystego użytkowania 3 działek niezabudowanych o numerach geodezyjnych 25, 26 i 53.

Działki te zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod parkingi. Spółdzielnia nie ma zamiaru występować o zmianę ich przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego i będzie je wykorzystywać wyłącznie pod nieodpłatne parkingi dla mieszkańców budynków, z którymi działki te sąsiadują. Dla wszystkich wskazanych powyżej niezabudowanych działek gruntu nie zostały wydane decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Działki są użytkowane przez Spółdzielnię na podstawie umowy dzierżawy.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stwierdzić zatem należy, że odpłatne ustanowienie przez Wnioskodawcę - podatnika podatku od towarów i usług - służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej), jest wykorzystywaniem towaru (gruntu) do celów zarobkowych. Tym samym, Wnioskodawca poprzez umożliwienie korzystania z infrastruktury zainstalowanej na tym gruncie, świadczy w sposób ciągły, w ramach działalności gospodarczej, odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT opodatkowaną podatkiem VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, ze Spółdzielnia wystawiając fakturę Wodociągom za ustanowienie służebności przesyłu, zastosuje podstawową stawkę podatku VAT 23%, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie zastosowania zwolnienia od podatku VAT do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy prawa wieczystego użytkowania 3 działek niezabudowanych, należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zatem celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Na mocy art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowi, że przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Przytoczone regulacje wskazują, że według powołanych przepisów parking spełnia definicję budowli.

Z opisu sprawy wynika, że Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji przeniesie na Spółdzielnię prawo wieczystego użytkowania 3 działek niezabudowanych o numerach geodezyjnych 25, 26 i 53, dla których obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działki te są przeznaczone pod parkingi a Spółdzielnia nie ma zamiaru występować o zmianę ich przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego i będzie je wykorzystywać wyłącznie pod nieodpłatne parkingi dla mieszkańców budynków, z którymi działki te sąsiadują.

Zatem biorąc pod uwagę ww. opis sprawy oraz wskazane przepisy należy stwierdzić, że ww. nieruchomość gruntowa jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że zamiana prawa wieczystego użytkowania 3 działek niezabudowanych o numerach 25, 26 i 53 będących terenami budowlanymi w rozumieniu ustawy o VAT, będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT 23% stawką VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Wodociągi obciążając Spółdzielnię za przeniesienie prawa wieczystego użytkowania działek, zastosuje zwolnienie z podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja odnosi się do opodatkowania zamiany na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego 3 działek niezabudowanych o numerach geodezyjnych 25, 26 i 53, ponieważ Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że wniosek został ograniczony poprzez objęcie wnioskiem jedynie działek gruntu niezabudowanych.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.