IBPP1/4512-374/16/LSz - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki użytkownikowi wieczystemu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki użytkownikowi wieczystemu - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki użytkownikowi wieczystemu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina została z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 3624/1 o pow. 0.7826 ha, położonej w B. Fakt ten potwierdzony został decyzją Wojewody z dnia 5 kwietnia 1994 r. znak:. i nie był udokumentowany fakturą VAT.

Aktem notarialnym sporządzonym dnia 15 grudnia 1994 r. Gmina oddała Spółdzielni Pracy w użytkowanie wieczyste na 99 lat tj. do 15 grudnia 2093 r. działkę nr 3624/1 oraz przeniosła nieodpłatnie na Spółdzielnię prawo własności znajdujących się na niej budynków. Wniosek o wpis tego prawa został złożony w Sądzie Rejonowym w dniu 28 grudnia 1994 r.

Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 17 grudnia 2013 r. działka nr 3624/1 podzieliła się na działki o numerach: 3624/2, 3624/3 i 3624/4.

Spółdzielnia Pracy przeniosła prawo użytkowania wieczystego działki nr 3624/4 o pow. 0.4299 ha oraz sprzedała znajdujące się na niej budynki niemieszkalne na rzecz spółki cywilnej, aktem notarialnym podpisanym dnia 12 listopada 2014 r. (wniosek o wpis złożony został 13 listopada 2014 r.). Obecny użytkownik wieczysty (spółka cywilna) wystąpił z wnioskiem o sprzedaż działki nr 3624/4.

Sprzedaż nastąpi w oparciu o art. 32 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.). Dla terenu obejmującego działkę nr 3624/4 Gmina nie posiada prawnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Według "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy..." działka nr 3624/4 położona jest w obszarze urbanizacji, w terenie oznaczonym symbolem "U" - istniejące tereny koncentracji zabudowy usługowej. Ponadto działkę obejmuje strefa otulinowa. W rejestrze gruntów prowadzonym przez Starostwo Powiatowe... dla działki nr 3624/4 wpisany jest rodzaj użytku - "Bi".

W uzupełnieniu wniosku z 8 czerwca 2016 r. Wnioskodawca podał:

Sprzedaż działki nr 3624/4 na rzecz jej obecnego użytkownika wieczystego nastąpi w oparciu o ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Działka nr 3624/4 przekazana została w użytkowanie wieczyste na 99 lat tj. do 15 grudnia 2093 r. aktem notarialnym podpisanym w dniu 15 grudnia 1994 r.

Oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste jest czynnością odpłatną. Stosownie do art. 71 ww. ustawy, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy notarialnej, a pozostałe opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Zgodnie z zapisami art. 32 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r., nieruchomość oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu. Natomiast według art. 37 ust. 1 pkt 5 powyższej ustawy nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży (art. 69 ustawy z 21 sierpnia 1997 r.). Z uwagi na to, że oddanie działki nr 3624/4 w użytkowanie wieczyste nastąpiło przed 1 maja 2004 r.: tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opłaty należne Gminie z tytułu użytkowania wieczystego działki nr 3624/4 nie zawierały podatku VAT, ani też nie były powiększane o ten podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż w trybie bezprzetargowym działki obecnemu użytkownikowi wieczystemu, który nabył to prawo w 2014 r., innemu niż podmiot, na rzecz którego nastąpiło ustanowienie w 1994 r. prawa użytkowania wieczystego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy kwota należna Gminie z tytułu sprzedaży działki użytkownikowi wieczystemu, która ustalona będzie na podstawie jej wartości pomniejszonej o wartość prawa użytkowania wieczystego będzie zawierała podatek od towarów i usług, w sytuacji gdy działka oddana została w użytkowanie wieczyste w 1994 r., a następnie prawo użytkowania wieczystego sprzedane zostało przez użytkownika wieczystego w 2014 r. kolejnym osobom... (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 czerwca 2016 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1 Z uwagi na fakt, że budynki posadowione na działce nr 3624/4 stanowią własność użytkownika wieczystego, na rzecz którego będzie dokonana sprzedaż, przedmiotem sprzedaży będzie jedynie grunt.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przeniesienie prawa do rozporządzania działką nr 3624/4 jak właściciel nastąpiło w chwili ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na rzecz Wytwórczo Usługowej Spółdzielni Pracy. Późniejsza sprzedaż kolejnemu użytkownikowi wieczystemu, stanowi jedynie przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności i nie może być traktowana jako dostawa tego samego towaru.

Z chwilą przekazania działki w użytkowanie wieczyste w 1994 r. nastąpiła już dostawa towaru, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2 Zapłata przez obecnego użytkownika wieczystego kwoty należnej Gminie z tytułu nabycia na własność działki nr 3624/4 nie będzie rodzić po stronie Gminy obowiązku podatkowego z tytułu podatku VAT, gdyż użytkowanie wieczyste ustanowione zostało przed 1 maja 2004 r. Czynność ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nie podlegała wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to również opłata należna Gminie z tytułu sprzedaży działki nr 3624/4 ustalona na podstawie przepisów ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie miał tu też znaczenia fakt, że nabycie działki następuje przez obecnego użytkownika wieczystego, który nabył to prawo w 2014 r. od użytkownika wieczystego na rzecz, którego zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego działki nr 3624/4 (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 czerwca 2016 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Należy wskazać, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel", ustawodawca uznał, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, wymieniając tę czynność w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Potwierdzeniem takiej interpretacji powyższego przepisu jest wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-320/88, w którym Trybunał orzekł, że pojęcie "dostawy towarów" należy rozumieć jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeżeli nie występuje przeniesienie prawa własności rzeczy w sensie prawnym.

Kwestie dotyczące prawa wieczystego użytkowania uregulowane zostały w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.).

W świetle art. 233 ustawy użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtują uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3.

W myśl art. 32 ust. 2 cyt. ustawy, z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Według art. 37 ust. 2 pkt 5 cyt. ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Jednocześnie na podstawie art. 67 ust. 1 powołanej ustawy, cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości.

Natomiast w myśl art. 69 tej ustawy, na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży.

Według art. 71 ust. 1 cyt. ustawy, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne.

W myśl art. 71 ust. 2 i ust. 4 cyt. ustawy, pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 83 z późn. zm.), decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawca został z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. właścicielem zabudowanej działki nr 3624/1. Aktem notarialnym z 15 grudnia 1994 r. Wnioskodawca oddał ww. działkę nr 3624/1 Spółdzielni Pracy w użytkowanie wieczyste na 99 lat tj. do 15 grudnia 2093 r. oraz przeniósł nieodpłatnie na Spółdzielnię prawo własności znajdujących się na niej budynków. Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 17 grudnia 2013 r. działka nr 3624/1 podzieliła się na działki o numerach: 3624/2, 3624/3 i 3624/4. Spółdzielnia Pracy przeniosła prawo użytkowania wieczystego działki nr 3624/4 oraz sprzedała znajdujące się na niej budynki niemieszkalne na rzecz spółki cywilnej, aktem notarialnym podpisanym dnia 12 listopada 2014 r. Obecny użytkownik wieczysty (spółka cywilna) wystąpił z wnioskiem o sprzedaż działki nr 3624/4.

Sprzedaż nastąpi w oparciu o art. 32 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.). Dla terenu obejmującego działkę nr 3624/4 Gmina nie posiada prawnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowej nr 3624/4 będącej w użytkowaniu wieczystym na rzecz obecnego użytkownika wieczystego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, że w wyniku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste (ustanowienie użytkowania wieczystego) dochodzi do przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Użytkownik wieczysty może więc swobodnie korzystać z gruntu oraz czerpać z niego pożytki w sposób taki, jak w przypadku właściciela gruntu, może również "przenieść władztwo na inny podmiot" w taki sam sposób w jaki właściciel dokonuje sprzedaży gruntu.

W przedmiotowej sprawie dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy podatku od towarów i usług, było objęcie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przez pierwotnego użytkownika wieczystego w 1994 r. Z tą bowiem chwilą użytkownik ten otrzymał prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem.

Zaznaczenia wymaga fakt, że do dnia 30 kwietnia 2004 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości użytkownik wieczysty otrzymał już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem, z chwilą ustanowienia tego prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, tj. w 1994 r.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi bowiem, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy świadczą, że przeniesienie na użytkownika wieczystego prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło już w chwili objęcia przez pierwotnego użytkownika prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości.

Obecny użytkownik wieczysty przedmiotowej nieruchomości (spółka cywilna) nabył prawo użytkowania wieczystego na mocy aktu notarialnego 12 listopada 2014 r., a zatem w sensie ekonomicznym nabył już prawo do dysponowania gruntem jak właściciel. Bez znaczenia w przedmiotowej sytuacji pozostaje fakt, że obecny użytkownik wieczysty nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości od poprzedniego użytkownika wieczystego, bowiem sprzedaż nieruchomości wieczystemu użytkownikowi w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, będąca w istocie przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na "władztwo rzeczy", które użytkownik ten już uzyskał już w momencie objęcia prawa użytkowania wieczystego i nie może być traktowane jako sprzedaż tego samego towaru.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie może być traktowana jako ponowna dostawa tej samej nieruchomości, bowiem nie została spełniona dyspozycja art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w opisanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle przepisów art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy o VAT doszło już do dostawy tej nieruchomości na rzecz obecnego wieczystego użytkownika.

W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego, będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na "władztwo rzeczy", które pierwotny użytkownik wieczysty uzyskał już w 1994 r. i nie może być traktowana jako sprzedaż tego samego towaru.

Reasumując, planowana przez Gminę sprzedaż prawa własności działki nr 3624/4, w trybie bezprzetargowym, na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wieczystemu użytkownikowi, na rzecz którego prawo wieczystego użytkowania działki zostało przeniesione w dniu 12 listopada 2014 r., nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem towarów i usług i pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

W związku z powyższym kwota jaką Wnioskodawca pobierze od użytkownika wieczystego nie będzie kwotą z tytułu nowej dostawy towaru podlegającą opodatkowaniu i udokumentowaniu fakturą lecz będzie częścią należności z tytułu dostawy jaka miała miejsce w 1994 r., tj. w momencie ustanowienia tego prawa użytkowania wieczystego.

Skoro sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to w przedmiotowej sprawie kwota należna z tytułu sprzedaży nie może zostać powiększona o podatek VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.