IBPP1/4512-156/15/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług prowadzonych w formie biura rachunkowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług

w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług prowadzonych w formie biura rachunkowego.

Wniosek uzupełniono pismem z 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 kwietnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-156/15/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi Biuro Rachunkowe, w którym świadczy usługi w zakresie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu ewidencjonowanego, ewidencji VAT, sporządzaniem deklaracji VAT, ZUS, PIT i rozliczeń rocznych. Klienci - zleceniodawcy udzielają Wnioskodawcy pisemnego pełnomocnictwa do reprezentacji ich przed urzędami (głównie Urząd Skarbowy, ZUS).

Przychody roczne Wnioskodawcy nie przekraczają kwoty umożliwiającej skorzystanie ze zwolnienia z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT).

Wszystkie ww. usługi wykonywane są na podstawie sporządzonej z klientem kompleksowej umowy. Wnioskodawca nie udziela klientom porad, wskazówek, opinii i zaleceń oraz wyjaśnień podatkowych. Jedynie na podstawie otrzymanych dokumentów (faktur i innych dowodów) Wnioskodawca dokonuje zapisów i sporządza deklaracje, które elektronicznie przesyła do urzędów, zgodnie z obowiązkiem dla Biur Rachunkowych jaki powstał od 2015 r. po zmianie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. poz. 1563).

Na pytania tut. organu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1. W jakiej dacie Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej.

Prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął w sierpniu 2010 r.

2. Czy rozpoczynając działalność gospodarczą Wnioskodawca wybrał zwolnienie z podatku od towarów i usług czy też zarejestrował się jako czynny podatnik VAT.

Zostało wybrane zwolnienie z podatku od towarów i usług.

3. Jeżeli zarejestrowanie nastąpiło później, to proszę wskazać od jakiej daty Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz czy utracił zwolnienie od podatku (jeśli tak to z jakiego względu), czy też zrezygnował ze zwolnienia dobrowolnie.

Nie dokonano zarejestrowania.

4. Czy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót za 2014 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej był niższy niż 150.000 zł.

Obrót osiągnięty w 2014 r. był niższy niż 150.000 zł.

5. Czy Wnioskodawca wykonuje lub będzie wykonywał czynności obejmujące reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Nie.

6. Na czym dokładnie polega reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów przed organami administracji publicznej, na podstawie udzielonych Wnioskodawcy pełnomocnictw.

Reprezentowanie podatników na podstawie udzielonych pełnomocnictw polega na składaniu w odpowiednich urzędach najczęściej w formie elektronicznej deklaracji VAT; ZUS i ich korekt.

7. Czy pełnomocnictwa te obejmują reprezentowanie klientów w postępowaniach przed organami administracji publicznej. Nie.

8. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje lub będzie wykonywał jakiekolwiek czynności doradcze (jakiekolwiek doradztwo, nie tylko podatkowe) oraz czy udziela lub będzie udzielał porad w jakimkolwiek zakresie. Nie.

9. Czy Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz klientów czynności mające charakter czynności prawniczych, jeśli tak to jakie. Nie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt prowadzenia na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych na podstawie podpisanej umowy oraz sporządzanie zeznań i deklaracji podatkowych niezbędnych do dokonania rozliczeń podatników przed fiskusem, uprawnia Biuro Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług w zakresie prowadzenia na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządzanie i składanie zeznań bez świadczenia usług w zakresie doradztwa (tekst jedn.: udzielania porad, zaleceń, wyjaśnień podatkowych), Wnioskodawca może skorzystać na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ze zwolnienia z podlegania podatkowi VAT. Sam fakt sporządzania i składania zeznań nie jest czynnością doradztwa podatkowego, a umowa podpisana z klientem obejmuje jedynie kompleksową obsługę w zakresie świadczonych przez Biuro usług rachunkowo-księgowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ww. ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., działalność, o której mowa w ust. 1, mogą wykonywać przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby, które:

Ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, iż doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Podsumowując, w sytuacji gdy Wnioskodawca (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy o VAT. Jeżeli natomiast Wnioskodawca (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy o VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi od sierpnia 2010 r. działalność gospodarczą w ramach Biura Rachunkowego. Świadczy usługi w zakresie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu ewidencjonowanego, ewidencji VAT, sporządzaniem deklaracji VAT, ZUS, PIT i rozliczeń rocznych. Klienci - zleceniodawcy udzielają Wnioskodawcy pisemnego pełnomocnictwa do reprezentacji ich przed urzędami (głównie Urząd Skarbowy, ZUS).

Rozpoczynając działalność gospodarczą Wnioskodawca wybrał zwolnienie z podatku od towarów i usług. Przychody roczne Wnioskodawcy nie przekraczają kwoty umożliwiającej skorzystanie ze zwolnienia z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT). Obrót osiągnięty w 2014 r. był niższy niż 150.000 zł.

Wszystkie ww. usługi wykonywane są na podstawie sporządzonej z klientem kompleksowej umowy. Wnioskodawca nie udziela klientom porad, wskazówek, opinii i zaleceń oraz wyjaśnień podatkowych. Jedynie na podstawie otrzymanych dokumentów (faktur i innych dowodów) Wnioskodawca dokonuje zapisów i sporządza deklaracje, które elektronicznie przesyła do urzędów, zgodnie z obowiązkiem dla Biur Rachunkowych jaki powstał od 2015 r. po zmianie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. poz. 1563).

Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności obejmujące reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Klienci udzielają Wnioskodawcy wprawdzie pełnomocnictwa do ich reprezentowania przez urzędami jednakże, reprezentowanie to na podstawie udzielonych pełnomocnictw polega na składaniu w odpowiednich urzędach najczęściej w formie elektronicznej deklaracji VAT; ZUS i ich korekt. Udzielone Wnioskodawcy pełnomocnictwa nie obejmują reprezentowanie klientów w postępowaniach przed organami administracji publicznej. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności doradczych oraz nie udziela i nie będzie udzielał porad w jakimkolwiek zakresie. Wnioskodawca nie będzie wykonywał na rzecz klientów czynności mających charakter czynności prawniczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy prowadzenie na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych na podstawie podpisanej umowy oraz sporządzanie zeznań i deklaracji podatkowych niezbędnych do dokonania rozliczeń podatników, uprawnia Wnioskodawcę do korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz klientów podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu ewidencjonowanego, ewidencji VAT, sporządzania deklaracji VAT, ZUS, PIT i rozliczeń rocznych, stanowią czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym, których jednak ze względu na ich techniczny charakter nie można uznać za doradztwo, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z wykonywaniem usług kompleksowej obsługi rachunkowo-księgowej wraz ze sporządzaniem deklaracji i zeznań podatkowych przy założeniu, że - jak wskazano we wniosku - Wnioskodawca nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym, nie będzie udzielać porad prawnych ani wskazywać sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, ani też wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wykluczających prawo do zwolnienia podmiotowego a posiadane pełnomocnictwo ogranicza się jedynie do składania deklaracji VAT, ZUS i ich korekt.

Na uprawnienie Wnioskodawcy do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie ma wpływu fakt reprezentowania klientów przed urzędami, o ile sprowadza się ono wyłącznie do czynności wymienionych w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy jednak, że zwolnienie utraci moc w przypadku przekroczenia przez Wnioskodawcę obrotu uprawniającego do stosowania tego zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Również w sytuacji gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Wnioskodawca zacznie reprezentować swoich klientów m.in. w Urzędach oraz ZUS w prowadzonych przez te organy postępowaniach, to utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W takim przypadku bowiem znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy.

Dodatkowo zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz uzupełnienia opisie zaistniałego stanu faktycznego, w szczególności na informacji, że reprezentowanie klienta za pomocą udzielonego pełnomocnictwa polega tylko i wyłącznie na składaniu deklaracji VAT, ZUS i ich korekt. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.