IBPP1/443-995/10/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 15 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 21 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 grudnia 2010 r. znak: IBPP1/443-995/10/BM oraz pismem z dnia 21 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Gmina R.- w 2009 r. postanowieniem Sądu Rejonowego w J. otrzymała w drodze spadku gospodarstwo rolne po osobie fizycznej - mieszkańcu Gminy. W skład gospodarstwa wchodzi nieruchomość składająca się z trzech działek ewidencyjnych. Dwie z działek zgodnie z wypisami z ewidencji gruntów są działkami budowlanymi, trzecia działka częściowo jest budowlana i częściowo rolna. Gmina R. nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Na dwóch działkach budowlanych i części trzeciej działki znajduje się budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze. Wszystkie budynki mają po około 50 lat. Gmina chce przeznaczyć nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego. W tym celu zleciła wykonanie wyceny nieruchomości z rozbiciem na część obejmującą tereny budowlane, tereny rolne i budynki.

Nieruchomość objęta wnioskiem składa się z trzech działek geodezyjnych: nr 101/7 o pow. 0,30 ha, nr 103/2 o pow. 0,02 ha, nr 1096 o pow. 0,02 ha. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy R. działki Nr 103/2 i nr 1096 położone są w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług. Działka nr 101/7 położona jest częściowo (około 0.15 ha) w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług, pozostała część w konturze obszary upraw rolnych i sadowniczych. Na grunt obejmujący ww. działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Nieruchomość składa się z trzech działek: nr 101/7, nr 103/2, nr 1096. Budynek mieszkalny położony jest na dwóch działkach: nr 103/2 i nr 1096. Trzy budynki gospodarcze położone są na działce nr 101/7 (na części działki położonej w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług). Budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze są trwale związane z gruntem. Ich budowa zakończyła się około 50 lat temu i wtedy też zostały oddane do użytku. Wybudował je poprzedni właściciel. Ich pierwsze zasiedlenie miało miejsce około 50 lat temu. Symbol PKOB: budynek mieszkalny - 1110, budynki gospodarcze - 1271.

Gmina R. od chwili gdy stała się właścicielem nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków. Budynki nie zostały ulepszone. Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Od chwili nabycia grunt i budynki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę (nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy) i w związku z tym Gmina nie czerpała żadnych pożytków z tego tytułu.

W piśmie z dnia 21 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż nieruchomości objętej wnioskiem jeszcze nie nastąpiła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży nieruchomości w drodze przetargu nieograniczonego do wylicytowanej kwoty należy doliczyć podatek VAT.

Ewentualnie czy podatek VAT należy doliczyć do kwoty dotyczącej terenów budowlanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatku VAT nie należy doliczać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w niniejszej interpretacji oceniono zdarzenie przyszłe przedstawione przez Wnioskodawcę w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące w dniu wydania interpretacji tj. z uwzględnieniem zmian obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.).

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011 r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, ze opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy o VAT - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynku budowli lub ich części podlega opodatkowaniu gdy następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo w okresie krótszym niż 2 lata od jego pierwszego zasiedlenia.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca - Gmina R.- w 2009 r. postanowieniem Sądu Rejonowego w J. otrzymała w drodze spadku gospodarstwo rolne po osobie fizycznej - mieszkańcu Gminy. Gmina R. nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość objęta wnioskiem składa się z trzech działek geodezyjnych: nr 101/7 o pow. 0,30 ha, nr 103/2 o pow. 0,02 ha, nr 1096 o pow. 0,02 ha. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy R. działki Nr 103/2 i nr 1096 położone są w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług. Działka nr 101/7 położona jest częściowo (około 0.15 ha) w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług, pozostała część w konturze obszary upraw rolnych i sadowniczych. Na grunt obejmujący ww. działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Budynek mieszkalny położony jest na dwóch działkach: nr 103/2 i nr 1096. Trzy budynki gospodarcze położone są na działce nr 101/7 (na części działki położonej w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług). Budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze są trwale związane z gruntem. Ich budowa zakończyła się około 50 lat temu i wtedy też zostały oddane do użytku. Wybudował je poprzedni właściciel. Symbol PKOB: budynek mieszkalny - 1110, budynki gospodarcze - 1271.

Gmina R. od chwili gdy stała się właścicielem nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków. Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Od chwili nabycia grunt i budynki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę (nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy) i w związku z tym Gmina nie czerpała żadnych pożytków z tego tytułu.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem dostawa wymienionych we wniosku działek gruntu z posadowionymi na nich budynkami, jako czynność cywilnoprawna zostanie dokonana przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT i nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, spełniając definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ww. ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

W świetle powyższego, opisane we wniosku nieruchomości tj. budynek mieszkalny i budynki gospodarcze stanowią budynki trwale z gruntem związane w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał w drodze spadku gospodarstwo rolne po osobie fizycznej. Wskazane we wniosku budynki wybudował poprzedni właściciel około 50 lat temu. Gmina R. od chwili gdy stała się ich właścicielem nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków. Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Od chwili nabycia grunt i budynki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę (nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy) i w związku z tym Gmina nie czerpała żadnych pożytków z tego tytułu.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

W świetle tego przepisu dostawa ww. budynków będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia gdyż w odniesieniu do ww. nieruchomości, wybudowanych ok. 50 lat temu, iż do chwili obecnej w ogóle nie nastąpiło jeszcze pierwsze zasiedlenie przedmiotowych budynków i budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego przedmiotowa nieruchomość została otrzymana w spadku od osoby fizycznej i do chwili obecnej nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę. Budynki nie były też ulepszane (Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków). Jak wynika z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (...), zaś w przedmiotowej sytuacji taka czynność do chwili obecnej jeszcze nie nastąpiła.

Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie dostawa ww. budynków dokonana w formie przetargu, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jak wynika ze złożonego wniosku, przedmiotowa nieruchomość spełnia oba wymienione w powyższym przepisie warunki, gdyż w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił on wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego, dostawa ww. budynków, jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowana jest dostawa budynków, budowli lub ich części na nim posadowionych.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, to zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

W związku z powyższym ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również grunt (działki nr 101/2, 1096, oraz na części działki 101/7 położonej w konturze obszary zabudowy mieszkalnej i usług), na którym znajdują się ww. budynki.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika ponadto, że pozostała część działki nr 101/7 (oprócz ww. części działki - około 0.15 ha - położonej w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług) zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy znajduje się na obszarze upraw rolnych i sadowniczych.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega dostawa gruntów niezabudowanych a będących gruntami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, zwolnieniem natomiast objęte są grunty przeznaczone na cele inne niż budowlane np. grunty rolne.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, jak ma to miejsce w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z powyższych przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W przedmiotowej sprawie nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie wydano też decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W świetle powyższego decydujące znaczenie mają więc ustalenia zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, z którego wynika, iż pozostała część działki nr 101/7 (oprócz części działki - około 0.15 ha - położonej w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług), znajduje się na obszarze upraw rolnych i sadowniczych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Skoro więc przedmiotowa pozostała część działki nr 101/7 (oprócz części działki - około 0.15 ha - położonej w konturze obszary zabudowy mieszkaniowej i usług) znajduje się według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy na terenach zaliczonych do obszarów upraw rolnych i sadowniczych to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT, podlega zwolnieniu od podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podatku VAT nie należy doliczać, należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy jedynie dodać, że w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Ponadto wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług także nie może znaleźć zastosowania bowiem na podstawie art. 15 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z dniem 1 stycznia 2009 r. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie: "zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Jednocześnie na mocy powołanego powyżej przepisu ustawy z dnia 7 listopada 2008 r., z dniem 1 stycznia 2009 r. zmianie uległa definicja towaru używanego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zatem, w świetle przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r. budynki nie stanowią towaru używanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.