IBPP1/443-992/11/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-992/11/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) oraz pismem z dnia 21 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie organizacji szkoleń, seminarium i konferencji dla:

* osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych,

* pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (centrum zarządzania kryzysowego),

* pracowników Komend lub Inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego,

* wykładowców ośrodków szkolenia zawodowego, będących czynnymi doradcami (DGSA) w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych, nie będących płatnikami podatku VAT,

* innych uczestników seminarium będących płatnikami podatku VAT (przedstawicieli podmiotów gospodarczych)

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie organizacji szkoleń, seminarium i konferencji dla osób fizycznych, urzędów i instytucji, jednostek organizacji państwowej, wykładowców ośrodków szkolenia zawodowego będących czynnymi doradcami (DGSA) w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych oraz dla przedstawicieli podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 maja 2011 r. oraz pismem z dnia 21 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się organizacją szkoleń kształcenia zawodowego nie objętych przepisami systemu oświaty (PKD 80.42 B). Powyższa działalność prowadzona jest w oparciu o uprawnienia doradcy w transporcie towarów niebezpiecznych, uzgodnione plany szkolenia zawodowego z transportowym dozorem technicznym, umowę ADR (podstawa prawna 1.3; 1.8.3; 8.2. umowy ADR, oświadczenie rządowe Dz. U. Nr 110 poz. 641 z dnia 23 marca 2011 r.), oraz doświadczenie zawodowe zdobyte jako krajowy specjalista ds. ratownictwa w zakresie ratownictwa chemiczno - ekologicznego państwowej straży pożarnej. Powyższe szkolenia zgodnie z interpretacją przepisów przez Izby Skarbowe spełniają warunki art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku towarów i usług. Zakończone są egzaminem przeprowadzonym przez władzę właściwą i w przypadku pozytywnego wyniku kończą się wystawieniem uprawnień lub świadectw.

Dotyczy zdarzenia przyszłego:

W zakresie swojej działalności Wnioskodawca chciałby zorganizować w IV kwartale 2011 r. szkolenie/seminarium pod patronatem Departamentu Transportu i Komunikacji poświęcone nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 dotyczących drogowego transportu towarów niebezpiecznych skierowane przede wszystkim do:

* Organów Nadzoru w Urzędach Marszałkowskich, Wojewódzkich, Powiatowych,

* Inspektoratów Inspekcji Transportu Drogowego,

* Służb Straży Granicznej,

* Komend Wojewódzkich i Miejskich Państwowej Straży Pożarnej,

* Doradców ds. drogowego transportu materiałów niebezpiecznych,

* Przedstawicieli firm produkcyjnych, transportowych i magazynowych z zakresu obrotu materiałami niebezpiecznymi,

* Specjalistów branżowych oraz osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i wdrożenie znowelizowanych przepisów ADR 2011.

Szkolenie będzie prowadzone przez wykładowców - osoby czynnie biorące udział w zapewnieniu bezpieczeństwa w transporcie drogowym ADR. Szkolenie obejmować będzie zarówno część seminaryjną jak również pokazy praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy w inscenizacjach zdarzeń losowych. Seminarium ma na celu wyjaśnienie i jednakową interpretację przepisów w oparciu o umowę europejską ADR 2011 z załącznikami A i B wraz z zawartymi w niej odstępstwami czasowymi i przepisami przejściowymi przez wszystkich zaangażowanych w transport i zapewnienie bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych jak również poszerzenie wiedzy o możliwych sposobach minimalizacji ryzyka przy akcjach ratowniczych z najczęściej transportowanymi paliwami, LPG, oraz mniej znanych transportach jak LNG i materiałach promieniotwórczych. Wytycznymi tego typu szkolenia/seminarium jest również dostosowanie jednostek transportowych do bezpiecznych warunków przewozu i ich poprawnej kontroli w celu szorokopojętego zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.

Z wykładowcami zostaną zawarte umowy cywilnoprawne. Natomiast wynajem sali wykładowej, materiały szkoleniowe, catering i nocleg rozliczone będą w oparciu o dokumenty zakupu: faktura VAT ze stawką odpowiednią do danej grupy towarowej.

W celu określenia kosztu szkolenia na jednego uczestnika dla potencjalnych klientów, potrzebna jest poprawna interpretacja przepisów odnośnie podatku od towarów i usług w zakresie organizacji ww. szkolenia. Objęcie planowanego szkolenia stawką VAT 23% stanie się dla jednostek budżetowych i niektórych podmiotów poza możliwościami własnego finansowania, ponieważ dla jednostek nie będących podatnikami VAT w rozumieniu ustawy, podatek naliczony od usług szkoleniowych zwiększy koszty ich działalności.

Szkolenie/seminarium będzie wchodzić w skład cyklicznych konferencji i seminariów pod patronatem Departamentu Transportu i Komunikacji Urzędu Marszałkowskiego i Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnej Województwa M. Zakończone będzie wydaniem zaświadczenia dla uczestnika szkolenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług z tytuł prowadzonej działalności sklasyfikowanej pod PKD 74.14.A, 50.20.A; 52.63.A od 27 marca 2002 r.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Prowadzi działalność gospodarczą związaną z organizacją szkoleń zawodowych oraz osobistym ich wykonawstwem w oparciu o:

a.

Wpis do ewidencji gospodarczej (PKD 80.42.B) Kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane,

b.

Uprawnienia doradcy w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych,

c.

Uzgodnione plany szkolenia zawodowego z transportowym dozorem technicznym,

d.

Umowę ADR (Podstawa prawna 1.3; 1.8.3; 8.2. umowy ADR, Oświadczenie rządowe Dz. U. Nr 110 Poz. 641 z dnia 23 marca 2011 r.),

e.

Doświadczenie zawodowe zdobyte jako krajowy specjalista ds. ratownictwa w zakresie ratownictwa chemiczno - ekologicznego PSP.

Wnioskodawca jest współorganizatorem seminarium razem z Urzędem Marszałkowskim, Komendą Wojewódzką Straży Pożarnej.

Wnioskodawca świadczy osobiście usługi szkoleniowe w zakresie 1/10 (jedna dziesiąta) całego programu seminarium. Pozostała część seminarium (9/10) jest wykonywana przez 9 podmiotów/osób fizycznych na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa o dzieło) zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a wykładowcą. W ramach umowy wykładowca zobowiązuje się do przygotowania materiału szkoleniowego i jego prezentacji podczas wykładu na seminarium. Za przygotowanie materiału i jego prezentację otrzymuje wynagrodzenie zgodne z zapisem w umowie. Są to pracownicy Uczelni Wyższych, Państwowej Straży Pożarnej, Urzędów oraz inni Doradcy ADR dobrani zgodnie z doświadczeniem zawodowym prezentowanego materiału.

Zleceniodawcą są:

* Podmioty gospodarcze związane z produkcją, magazynowaniem i transportem materiałów niebezpiecznych,

* Organy infrastruktury rządowej i samorządowej w tym: Urzędów Wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich, Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Wojska Polskiego i Straży Granicznej,

* Ośrodki szkolenia kierowców zawodowych,

* Osoby fizyczne - doradcy do spraw transportu towarów niebezpiecznych, zgodnie z kartą zgłoszenia udziału w seminarium.

Usługa szkoleniowa obejmuje organizację jednego seminarium lub w przypadku zbyt dużej ilości zgłoszeń w stosunku do możliwości logistycznych ponowienie spotkania w innym/kolejnym terminie w oparciu o ten sam program.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium, konferencji i szkoleń pozostają w bezpośrednim związku z branżą, zawodem i właściwą interpretacją przepisów Umowy ADR uczestników. Niejednokrotnie są one jedną z niewielu możliwości zdobycia wiedzy dokształcającej i praktycznej analizy zdarzeń (wypadków) drogowych. Zdobyta wiedza oraz uzyskane materiały szkoleniowe pomagają wdrożyć i uaktualnić procedury, instrukcje i systemy zarówno kontroli szkolenia, jak i egzaminowania w wykonywanym zawodzie.

Świadczone usługi Wnioskodawcy ww. zakresu są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wszystkie usługi organizowanych seminariów, konferencji i szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Finansowane w całości lub w 70% ze środków publicznych dla pracowników: Urzędów wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich i Starostw Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Oddziałów Straży Granicznej, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego, inspektoratów transportu Drogowego, Centrum Zarządzania Kryzysowego.

Finansowane z innych źródeł dla pracowników: Ośrodków Szkolenia Zawodowego, firm produkcyjnych, magazynowych i transportowych oraz osób prywatnych w charakterze doradcy w transporcie towarów niebezpiecznych.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium konferencji i szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach takich jak:

1.

Europejska Umowa ADR pp.1.3; 1.8.2; 8.2 wraz z oświadczeniem rządowym Dz. U. Nr 110 poz. 641 z dnia 23 marca 2011 r.

2.

Ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych Dz. U. z 199 poz. 1671 z 28 października 2002 r. Art. 15 ust. 1 dla Urzędów Marszałkowskich, art. 19 ust. 1 i 2 dla osób szkolących w przedsiębiorstwach (Doradcy DGSA, Instruktorzy BHP), art. 20 dla wydziałów bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego Urzędów Wojewódzkich, art. 27 ust. 1 dla Policji i Państwowej Straży Pożarnej; ust. 2 pkt 3 Straż graniczna Art. 29 ust. 1 Służby kontrolne,

3.

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa art. 14 ust. 1 pkt 14.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty zgodnie z (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 września 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż wykładowcami biorącymi udział w organizowanym seminarium, zgłaszanymi przez Ośrodki szkolenia zawodowego są czynni doradcy (DGSA) w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 14 września 2011 r.):

Czy organizacja seminarium, konferencji opisanych wyżej spełnia warunki zwolnienia z podatku VAT w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54 poz. 535 z 2004 r. wraz z późn. zm. dla:

* osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych,

* pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (centrum zarządzania kryzysowego),

* pracowników Komend lub Inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego,

* ośrodków szkolenia zawodowego w tym ich wykładowców niebędących płatnikami podatku VAT,

* innych uczestników seminarium będących płatnikami podatku VAT (przedstawicieli podmiotów gospodarczych)

w ramach jednego wspólnego spotkania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaprezentowana powyżej forma szkolenia/seminarium z uwagi na zawierającą w treści swojego programu prezentację i omówienie zmieniających się przepisów dotyczących transportu towarów niebezpiecznych (ADR 2011), postępowanie na wypadek awarii, związana jest bezpośrednio z doskonaleniem zawodowym doradców, pracowników, urzędników i funkcjonariuszy - osób odpowiedzialnych za wykonywanie, bezpieczeństwo lub kontrolę w zakresie drogowego transportu materiałów niebezpiecznych. Szkolenia, konferencje, podlegają pod inne formy kształcenia gdzie indziej nie sklasyfikowane poza jednostkami systemu oświaty (80.42 b).

Uprawnienia kierowców i doradców ADR posiadają ważność 5 lat. Podczas tego okresu muszą zostać odnowione aby móc nieprzerwanie sprawować dane stanowisko. Szkolenia zawodowe dotyczące przepisów ADR, spełniają kryteria zapisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług Dz. U. Nr 54 poz. 535 z 2004 r. z późn. zm.. Nowelizacja przepisów umowy ADR odbywa się co 2 lata (nieparzyste), uchwalanie krajowych i europejskich aktów prawnych dodatkowo zmienia czas obowiązywania niektórych przepisów w krajach Unii Europejskiej z uwagi na coraz bardziej restrykcyjne przepisy ochrony środowiska. Organizacja ww. szkoleń pozwala na łatwiejszy bieżący dostęp do zmian w przepisach i fachową interpretację lub dyskusję nad wybranymi problemami z przedstawicielami wybranych jednostek państwowych.

Szkolenie zawodowe osób nadzorujących bezpośrednio transport w firmach transportowych, produkcyjnych i magazynowych, pracowników jednostek samorządowych odpowiedzialnych za egzaminowanie kierowców, kontrole i sprawozdania związane ze zdarzeniami z udziałem materiałów niebezpiecznych, pracowników komend państwowej straży pożarnej (wojewódzkich i miejskich) biorących udział w akcjach ratowniczych, służb straży granicznej oraz inspektorów z inspektoratów transportu drogowego wykonujących drogowe kontrole podczas transportu materiałów niebezpiecznych, powinno odpowiadać tym samy przepisom ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawca podał, że szkolenie zawodowe jakim jest organizowane seminarium pozwalające na zdobycie nowej wiedzy lub nowelizację zmieniających się przepisów w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych podlegają zdaniem Wnioskodawcy całkowicie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) (w oparciu o akty prawne przytoczone powyżej) w szczególności dla:

* pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (Centrum Zarządzania Kryzysowego),

* pracowników Komend lub Inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego.

Ponadto jest finansowane w 100% z budżetu Państwa (środki publiczne) i zdaniem Wnioskodawcy podlega zwolnieniu od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c). Wnioskodawcy została przedstawiona interpretacja indywidualna dla podobnego szkolenia wydana dla Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi (ILPP1/443-191/11-4/KŁ) wraz z przesłaniem zgłoszenia na seminarium. Kolejny Urząd Wojewódzki i Komenda Państwowej Straży Pożarnej informują pisemnie przy składaniu zgłoszenia o udział w seminarium, o charakterze kształcenia zawodowego i finansowaniu szkolenia ze środków publicznych powołując się dokładnie na art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c).

Dla:

* osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych,

* ośrodków szkolenia zawodowego w tym ich wykładowców nie będących płatnikami podatku VAT,

nie jest finansowane ze środków publicznych, natomiast odnosi się dokładnie do podstawowej działalności osób (doradców) i firm szkoleniowych. Pozwala na aktualizację wiedzy uczestnika i właściwe przeprowadzanie szkoleń w charakterze wykładowcy ADR, które to szkolenia są zwolnione z VAT rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005 r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne Dz. U. Nr 187 poz. 1571. Zarówno kurs na doradcę ADR jak i opłata egzaminu jest zwolniona z podatku VAT dlatego Wnioskodawca uważa, iż szkolenie doskonalące jakim jest seminarium powinno również podlegać takiemu zwolnieniu. Jest ono jedną z niewielu możliwości uzupełnienia wiedzy i aktualizacji przepisów podczas wykonywania zawodu. Przepisy ADR zmieniają się co 2 lata, a egzamin doradcy jest ponawiany co 5 lat.

Dla:

* innych uczestników seminarium będących płatnikami podatku VAT (przedstawicieli podmiotów gospodarczych) Wnioskodawca uważa, iż dla podmiotów gospodarczych będących płatnikiem podatku VAT, dla których obowiązek wyznaczenia doradcy jest działalnością pomocniczą w podstawowej działalności firmy (Dz. U. z 199 poz. 1671 z 28 października 2002 r. art. 21 i 22) naliczenie stawki 23% do wartości netto za udział w seminarium jest właściwe, gdyż nie ma uzasadnienia zastosowania zwolnienia od podatku VAT oraz podwyższony koszt udziału w seminarium nie wpływa bezpośrednio na koszty prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie organizacji szkoleń, seminarium i konferencji dla:

* osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych,

* pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (centrum zarządzania kryzysowego),

* pracowników Komend lub Inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego,

* wykładowców ośrodków szkolenia zawodowego będących czynnymi doradcami (DGSA) w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych, nie będących płatnikami podatku VAT,

* innych uczestników seminarium będących płatnikami podatku VAT (przedstawicieli podmiotów gospodarczych).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe... oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe... oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika w szczególności, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się organizacją szkoleń kształcenia zawodowego nie objętych przepisami systemu oświaty (PKD 80.42 B).

W zakresie swojej działalności Wnioskodawca chciałby zorganizować szkolenie/ seminarium pod patronatem Departamentu Transportu i Komunikacji poświęcone nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 dotyczących drogowego transportu towarów niebezpiecznych skierowane przede wszystkim do:

* Organów nadzoru w Urzędach Marszałkowskich, Wojewódzkich, Powiatowych,

* Inspektoratów Inspekcji Transportu Drogowego,

* Służb Straży Granicznej,

* Komend Wojewódzkich i Miejskich Państwowej Straży Pożarnej,

* Doradców ds. drogowego transportu materiałów niebezpiecznych,

* Przedstawicieli firm produkcyjnych, transportowych i magazynowych z zakresu obrotu materiałami niebezpiecznymi,

* Specjalistów branżowych oraz osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i wdrożenie znowelizowanych przepisów ADR 2011.

Szkolenie będzie prowadzone przez wykładowców - osoby czynnie biorące udział w zapewnieniu bezpieczeństwa w transporcie drogowym ADR. Seminarium ma na celu wyjaśnienie i jednakową interpretację przepisów w oparciu o umowę europejską ADR 2011 z załącznikami A i B wraz z zawartymi w niej odstępstwami czasowymi i przepisami przejściowymi przez wszystkich zaangażowanych w transport i zapewnienie bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych jak również poszerzenie wiedzy o możliwych sposobach minimalizacji ryzyka przy akcjach ratowniczych z najczęściej transportowanymi paliwami, LPG, oraz mniej znanych transportach jak LNG i materiałach promieniotwórczych. Wytycznymi tego typu szkolenia/seminarium jest również dostosowanie jednostek transportowych do bezpiecznych warunków przewozu i ich poprawnej kontroli w celu szorokopojętego zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi Wnioskodawcy ww. zakresu są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty zgodnie z (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b).

Zleceniodawcą są:

* Podmioty gospodarcze związane z produkcją, magazynowaniem i transportem materiałów niebezpiecznych,

* Organy infrastruktury rządowej i samorządowej w tym: Urzędów Wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich, Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Wojska Polskiego i Straży Granicznej,

* Ośrodki szkolenia kierowców zawodowych

* Osoby fizyczne - doradcy do spraw transportu towarów niebezpiecznych, zgodnie z kartą zgłoszenia udziału w seminarium.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium, konferencji i szkoleń pozostają w bezpośrednim związku z branżą, zawodem i właściwą interpretacją przepisów Umowy ADR uczestników. Niejednokrotnie są one jedną z niewielu możliwości zdobycia wiedzy dokształcającej i praktycznej analizy zdarzeń (wypadków) drogowych. Zdobyta wiedza oraz uzyskane materiały szkoleniowe pomagają wdrożyć i uaktualnić procedury, instrukcje i systemy zarówno kontroli szkolenia, jak i egzaminowania w wykonywanym zawodzie.

Finansowane w całości lub w 70% ze środków publicznych dla pracowników: Urzędów wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich i Starostw Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Oddziałów Straży Granicznej, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego, inspektoratów transportu Drogowego, Centrum Zarządzania Kryzysowego.

Finansowane z innych źródeł dla pracowników: Ośrodków Szkolenia Zawodowego, firm produkcyjnych, magazynowych i transportowych oraz osób prywatnych w charakterze doradcy w transporcie towarów niebezpiecznych.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium konferencji i szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach takich jak:

1.

Europejska Umowa ADR pp.1.3; 1.8.2; 8.2 wraz z oświadczeniem rządowym Dz. U. Nr 110 poz. 641 z dnia 23 marca 2011 r.

2.

Ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych Dz. U. z 199 poz. 1671 z 28 października 2002 r. Art. 15 ust. 1 dla Urzędów Marszałkowskich, art. 19 ust. 1 i 2 dla osób szkolących w przedsiębiorstwach (Doradcy DGSA, Instruktorzy BHP), art. 20 dla wydziałów bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego Urzędów Wojewódzkich, art. 27 ust. 1 dla Policji i Państwowej Straży Pożarnej; ust. 2 pkt 3 Straż graniczna Art. 29 ust. 1 Służby kontrolne,

3.

Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa art. 14 ust. 1 pkt 14.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług z tytułu prowadzonej działalności od 27 marca 2002 r. Wnioskodawca wskazał, iż wykładowcami biorącymi udział w organizowanym seminarium, zgłaszanymi przez Ośrodki szkolenia zawodowego są czynni doradcy (DGSA) w transporcie drogowym towarów niebezpiecznych.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis zdarzenia przyszłego do powołanych w sprawie przepisów prawa należy zaznaczyć, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług wymienionych we wniosku nie ma zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani żadnym z innych podmiotów wymienionych w tym przepisie.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują również zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi prowadzenia seminariów, konferencji i szkoleń w zakresie nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 dotyczących drogowego transportu towarów niebezpiecznych stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że usługi prowadzenia przedmiotowych szkoleń/seminariów/konferencji pozostają w bezpośrednim związku z branżą, zawodem i właściwą interpretacją przepisów Umowy ADR uczestników. Zdobyta wiedza pomaga wdrożyć i uaktualnić procedury, instrukcje i systemy zarówno kontroli szkolenia, jak i egzaminowania w wykonywanym zawodzie.

Zatem została spełniona przesłanka do uznania świadczonych szkoleń w formie seminarium lub konferencje za kształcenie zawodowe.

Jednakże, aby Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia od podatku VAT muszą być jeszcze spełnione pozostałe warunki wynikające z ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na świadczone przez Siebie usługi prowadzenia szkolenia w formie seminarium lub konferencji.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT warunkujące prowadzenie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w sytuacji posiadania akredytacji do przeprowadzania tego typu szkoleń.

Zatem należy przeanalizować pozostałe przesłanki warunkujące zwolnienie z podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych prowadzonych w formie seminarium lub konferencji w zakresie nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 dotyczących drogowego transportu towarów niebezpiecznych.

Wnioskodawca we wniosku sformułował pytanie dotyczące m.in. zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) tej ustawy organizacji seminarium, konferencji przeprowadzanych dla:

* osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych,

* wykładowców ośrodków szkolenia zawodowego, będących czynnymi doradcami (DGSA) w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych, nie będących płatnikami podatku VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium konferencji i szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach takich jak: dla osób szkolących w przedsiębiorstwach (Doradcy DGSA, Instruktorzy BHP) - art. 19 ust. 1 i 2 Ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 199 poz. 1671 z 28 października 2002 r.).

Zatem należy zauważyć, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 199 poz. 1671 z późn. zm.), osoby, inne niż kierowcy zobowiązani do posiadania zaświadczenia ADR, zatrudnione przy przewozie towarów niebezpiecznych lub czynnościach związanych z tym przewozem, w tym przy załadunku lub rozładunku, powinny zostać przeszkolone przez przedsiębiorcę lub na jego koszt w zakresie odpowiednim do odpowiedzialności i obowiązków tych osób. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych niż przedsiębiorcy podmiotów, których działalność związana jest z przewozem towarów niebezpiecznych.

W myśl art. 21 ust. 1 i 2 ww. ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych przedsiębiorca oraz inny podmiot wykonujący przewóz towarów niebezpiecznych lub związany z tym przewozem załadunek lub rozładunek jest obowiązany prowadzić nadzór wewnętrzny nad tymi czynnościami i w tym celu wyznaczyć, na swój koszt, doradcę do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych, zwanego dalej "doradcą". Przepis ust. 1 nie dotyczy przedsiębiorcy oraz innego podmiotu wykonującego przewóz drogowy towarów niebezpiecznych lub związane z tym przewozem załadunek lub rozładunek tych towarów każdorazowo w ilościach, dla których umowa ADR nie wymaga odpowiedniego oznakowania pojazdu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ww. ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych Doradca przygotowuje roczne sprawozdanie w dwóch egzemplarzach, podpisując je imieniem i nazwiskiem oraz wskazując numer świadectwa doradcy, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4.

Przedsiębiorca lub inny podmiot, o których mowa w art. 21 ust. 1, jest obowiązany:

1.

przesłać wojewodzie jeden egzemplarz rocznego sprawozdania, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie;

2.

przechowywać drugi egzemplarz rocznego sprawozdania w swojej siedzibie przez okres 5 lat.

Stosownie do art. 23 ust. 3 ww. ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych, mając na uwadze zakres zadań doradcy oraz potrzeby krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, określą, w drodze rozporządzenia, wzór formularza rocznego sprawozdania oraz sposób jego wypełniania.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 i 2 ww. ustawy do zadań doradcy należy w szczególności:

1.

doradztwo w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;

2.

stwierdzanie zgodności realizacji przewozu z wymaganiami określonymi w ustawie i umowie ADR;

3.

sporządzanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorcy lub innego podmiotu, o których mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz czynności z tym związanych, zwanego dalej "rocznym sprawozdaniem";

4.

sporządzanie raportów powypadkowych dla przedsiębiorcy lub innego podmiotu, o których mowa w art. 21 ust. 1, wojewódzkiego komendanta Państwowej Straży Pożarnej oraz innych organów prowadzących odpowiednie postępowanie związane z wypadkiem, jeżeli w związku z przewozem towarów niebezpiecznych doznały obrażeń osoby, wystąpiła szkoda majątkowa lub nastąpiło skażenie środowiska. Szczegółowe zadania i kompetencje doradcy określa umowa ADR.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy doradcą może być, z zastrzeżeniem ust. 7, osoba, która posiada świadectwo przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych, zwane dalej "świadectwem doradcy".

Stosownie do art. 26 ww. ustawy Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1.

szczegółowe warunki i zakres kursu początkowego dla kandydatów na doradców, uwzględniając odpowiednio konieczność zapewnienia należytych wymagań organizacyjno-technicznych przeprowadzania tego kursu oraz jego program ramowy i szczegółowy;

2.

szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz egzaminu dla doradców, uwzględniając konieczność zapewnienia obiektywnego sprawdzenia przygotowania do wykonywania zadań doradcy;

3.

wysokość opłat za egzamin dla kandydatów na doradców i za egzamin dla doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, uwzględniając odpowiednio konieczność pokrycia kosztów przeprowadzenia tych egzaminów oraz liczbę egzaminowanych osób;

4.

wzór świadectwa doradcy, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących doradcy.

W związku z powyższym Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 26 września 2005 r. w sprawie uzyskiwania świadectwa przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 200, poz. 1654) które to zgodnie z § 1 określa:

1.

szczegółowe warunki i zakres kursu początkowego dla kandydatów na doradców;

2.

szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz egzaminu dla doradców;

3.

wysokość opłat za egzamin dla kandydatów na doradców i za egzamin dla doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej;

4.

wzór świadectwa doradcy.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie dotyczące nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 w zakresie drogowego transportu towarów niebezpiecznych, prowadzone przez Wnioskodawcę dla osób fizycznych będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych oraz wykładowców ośrodków szkolenia zawodowego będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż pozostają w bezpośrednim związku z branżą, zawodem i właściwą interpretacją przepisów Umowy ADR uczestników. Szkolenie to zakończone jest egzaminem przeprowadzonym przez władzę właściwą i w przypadku pozytywnego wyniku kończą się wystawieniem uprawnień lub świadectw.

W związku z powyższym wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia w formie szkoleń, seminarium, konferencji w zakresie nowelizacji wybranych przepisów umowy europejskiej ADR 2011 w zakresie drogowego transportu towarów niebezpiecznych, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Przedmiotowe szkolenia mają na celu uzyskanie lub uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnych do celów zawodowych. Ponadto zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w powołanych wyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że szkolenia zawodowe dla osób fizycznych i wykładowców będących doradcami w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych powinny podlegać zwolnieniu od podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Podstawą zastosowania takiego zwolnienia nie jest jednak wskazane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 września 2005 r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. Nr 187, poz. 1571) tylko art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, natomiast formy i zasady organizacji tych szkoleń wynikają z ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 września 2005 r. w sprawie uzyskiwania świadectwa przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Ponadto Wnioskodawca we wniosku sformułował w dalszej części pytanie dotyczące m.in. zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) tej ustawy organizacji seminarium, konferencji przeprowadzanych dla:

* Pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (centrum zarządzania kryzysowego),

* Pracowników komend lub inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium konferencji i szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach takich jak: Europejska Umowa ADR pp.1.3; 1.8.2; 8.2 wraz z oświadczeniem rządowym Dz. U. Nr 110 poz. 641 z dnia 23 marca 2011 r. oraz Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (art. 14 ust. 1 pkt 14) a także Ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych Dz. U. z 199 poz. 1671 z 28 października 2002 r.:

* art. 15 ust. 1 dla Urzędów Marszałkowskich,

* art. 20 dla wydziałów bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego Urzędów Wojewódzkich,

* art. 27 ust. 1 dla Policji i Państwowej Straży Pożarnej;

* ust. 2 pkt 3 Straż graniczna

* art. 29 ust. 1 Służby Kontrolne.

Z wniosku wynika, że przedmiotowe szkolenia w formie seminarium lub konferencji są niejednokrotnie jedną z niewielu możliwości zdobycia wiedzy dokształcającej i praktycznej analizy zdarzeń (wypadków) drogowych. Zdobyta wiedza oraz uzyskane materiały szkoleniowe pomagają wdrożyć i uaktualnić procedury, instrukcje i systemy zarówno kontroli szkolenia, jak i egzaminowania w wykonywanym zawodzie. Ponadto seminarium ma na celu wyjaśnienie i jednakową interpretację przepisów w oparciu o umowę europejską ADR 2011 z załącznikami A i B wraz z zawartymi w niej odstępstwami czasowymi i przepisami przejściowymi przez wszystkich zaangażowanych w transport i zapewnienie bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych jak również poszerzenie wiedzy o możliwych sposobach minimalizacji ryzyka przy akcjach ratowniczych z najczęściej transportowanymi paliwami, LPG, oraz mniej znanych transportach jak LNG i materiałach promieniotwórczych. Wytycznymi tego typu szkolenia/seminarium jest również dostosowanie jednostek transportowych do bezpiecznych warunków przewozu i ich poprawnej kontroli w celu szorokopojętego zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.

Z powyższego wynika, że ten rodzaj szkolenia, nie ma bezpośredniego wskazania ustawowego obowiązku o konieczności jego zaliczenia, lecz wiedza uzyskana przez pracowników urzędów i wydziałów jednostek organizacji państwowej (centrum zarządzania kryzysowego), komend lub inspektoratów: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Jednostek Wojska Polskiego, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego jest potrzebna do należytego wypełniania obowiązków.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż ww. szkolenia dla pracowników: Urzędów wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich i Starostw Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Oddziałów Straży Granicznej, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego, inspektoratów transportu Drogowego, Centrum Zarządzania Kryzysowego są finansowane w całości lub w 70% ze środków publicznych.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) przepisy ustawy stosuje się do:

1.

jednostek sektora finansów publicznych;

2.

innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1.

środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b;

2.

niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d:

a.

Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,

b.

Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,

c.

Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;

3.

środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;

4.

środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:

a.

Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",

b.

Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,

c.

Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;

5.

środki przeznaczone na realizację:

a.

programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),

b.

programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1),

c.

Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,

d.

Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

6.

inne środki.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy środki publiczne przeznacza się na:

1.

wydatki publiczne;

2.

rozchody publiczne, w tym na rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

1.

ustawie budżetowej;

2.

uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;

3.

planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.

W myśl art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy jednostki sektora finansów publicznych są tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone na podstawie niniejszej ustawy albo na podstawie odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9.

Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12.

i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż opisane we wniosku szkolenia, seminaria, konferencje, których formy i zasady nie zostały określone w odrębnych przepisach, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT w sytuacji, gdy są finansowane w całości ze środków publicznych, albo na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - gdy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wnioskodawca może jednak korzystać z tego zwolnienia od podatku jedynie w sytuacji, gdy świadczone przez niego usługi dla wskazanych wyżej uczestników są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie, w sytuacji gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe przeprowadzane dla pracowników: Urzędów wojewódzkich, Marszałkowskich, Miejskich i Starostw Powiatowych, Komend Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Oddziałów Straży Granicznej, Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego, inspektoratów transportu Drogowego, Centrum Zarządzania Kryzysowego są finansowane w 100% lub co najmniej 70% ze środków publicznych, spełniona zostanie również przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż szkolenie finansowane w 100% z budżetu Państwa (środki publiczne) podlega zwolnieniu od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c). należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca we wniosku sformułował w dalszej części pytanie dotyczące m.in. zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) tej ustawy organizacji seminarium, konferencji przeprowadzanych dla przedstawicieli podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą.

Jednocześnie Wnioskodawca pomimo stwierdzenia, że wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi seminarium, konferencji i szkoleń prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach nie wskazał, z których przepisów oraz jakich ustaw wynikają te formy i zasady. Ponadto szkolenia prowadzone dla przedstawicieli podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą nie są finansowane w całości lub w części wynoszącej co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zatem świadczone usługi szkoleniowe w formie seminariów i konferencji, których celem jest wprawdzie dokształcanie zawodowe skierowane do przedstawicieli podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy VAT. Szkolenia te bowiem mimo tego, że można je zaliczyć do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, nie są prowadzone w formach oraz na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto wskazane wyżej szkolenia w formie seminariów, konferencji nie mogą również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT, gdyż mimo, iż jak wskazał Wnioskodawca, są one związane ze zdobywaniem kwalifikacji zawodowych lub podnoszeniem poziomu tych kwalifikacji, to Wnioskodawca nie posiada akredytacji.

Ponadto nie są one finansowane w całości lub co najmniej 70% ze środków publicznych, a zatem nie mogą również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Zatem prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenie w formie seminarium, konferencji opisane wyżej dla przedstawicieli podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą nie spełnia przesłanek warunkujących korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym opodatkowania stawką 23% usługi udziału w seminarium podmiotów gospodarczych będących płatnikiem podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia, seminaria, konferencje organizowane dla innych uczestników będących płatnikami podatku VAT obejmowały doradców w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl