IBPP1/443-979/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 15 października 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Działalność w zakresie tworzenia biżuterii autorskiej Wnioskodawca prowadził od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r.

Działalność wskazana we wniosku była pierwszą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i jedyną. Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością. Nigdy nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Wartość dokonanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieopodatkowanej nie przekroczyła w żadnym roku działalności Wnioskodawcy 150.000 zł a w poszczególnych latach kształtowała się następująco:

* od 10 listopada 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. brak sprzedaży (początek działalności),

* od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. sprzedaż wynosiła 25.726,-zł,

* od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. sprzedaż wynosiła 27.459,-zł,

* od 1 stycznia 2013 r. do 28 lutego 2013 r. sprzedaż wynosiła 3.518,-zł.

Symbol PKWiU 32.12.11.0.

Wnioskodawca oświadcza również, że nie dokonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonywał także typowych usług jubilerskich (tworzenie biżuterii w oparciu o metale szlachetne oraz oprawianie i obróbka kamieni szlachetnych w metale szlachetne).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu biżuterii autorskiej, ozdób z udziałem między innymi kamieni szlachetnych i półszlachetnych (perła, masa perłowa, koralowiec, agat, turkmenit) ale bez używania metali szlachetnych oraz bez oprawiania i obsadzania kamieni szlachetnych i półszlachetnych w metale szlachetne jest objęta zwolnieniem z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, celem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, którą prowadził od listopada 2011 r. do lutego 2013 r. było tworzenie i sprzedaż oryginalnych, jednostkowych ozdób typu: naszyjniki, zawieszki, kolczyki, bransolety, brosze itp. Do ich wyrobu Wnioskodawca używał materiałów naturalnych typu: drewno, skóra, szkło, plastik, kość bawola, len, sznurek, rzemień i inne oraz metale nieszlachetne (cyna, miedź, mosiądz). Kamienie typu: koralowiec, agat, perła, masa perłowa i inne, które jednostkowo pojawiały się jako element kompozycji w wyrobach Wnioskodawcy, były nawlekane na różnego rodzaju nośniki, np. struna, żyłka, sznurek, len, rzemień itp., bez poddawania jakiejkolwiek obróbce czy oprawie w metale szlachetne. Były to kamienie półszlachetne, które Wnioskodawca kupował już obrobione bądź naturalne, surowe z przewierconym otworem. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że do swoich wyrobów nie używał kamieni szlachetnych, typu: diament, szafir, rubin, topaz itp. Celem Wnioskodawcy nie była produkcja biżuterii z metali szlachetnych ani z kamieni szlachetnych oprawianych w metale szlachetne. Nawlekanie na ww. nośniki (tworzenie kompozycji) trudno nazwać obróbką czy oprawą jubilerską. Znaczącą część kolekcji Wnioskodawcy stanowiły wyroby tworzone szydełkiem z użyciem nici lnianych, sznurka woskowanego czy plecionego rzemienia. Być może prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie została najtrafniej sklasyfikowana pod numerem 32.12.Z "..." ale przy wyborze PKD Wnioskodawca bazował na wiedzy i doświadczeniu fachowców, między innymi prawników, doradców finansowych, którzy prowadzili szkolenia w ramach projektu unijnego "..." i to oni zasugerowali Wnioskodawcy powyższy wybór. Jeszcze raz Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ten symbol PKD ale z naciskiem na produkcję wyrobów podobnych a nie jubilerskich był najbardziej zbliżony do rodzaju działalności, jaką Wnioskodawca zamierzał wykonywać. W wykazie PKD brak jest odpowiednika, który odzwierciedlałby w stu procentach rodzaj działalności Wnioskodawcy. W wykazie PKWiU pod symbolem 32.12.11.0 wymieniono: kamienie syntetyczne, szlachetne lub półszlachetne, obrobione lecz nieoprawione. W swoich wyrobach Wnioskodawca używał między innymi kamieni szlachetnych, półszlachetnych (w tym także pereł rzecznych) lecz nie oprawiał ich w metale szlachetne ani nie poddawał żadnej obróbce.

Biorąc powyższe fakty pod uwagę Wnioskodawca uważa, że rodzaj jego działalności jest objęty zwolnieniem z podatku VAT. Utwierdzeniem w słuszności interpretacji przepisów była informacja uzyskana na infolinii podatkowej, z której wynikało, że kamienie szlachetne czy półszlachetne nieoprawione, zastosowane w wyrobach bez udziału metali szlachetnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. O zwolnieniu tym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT. Prowadząc swoją działalność Wnioskodawca nie naruszył warunków tego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na to, iż kwestia zwolnienia podmiotowego, którego dotyczy wniosek dotyczy okresu od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r., niniejszą interpretację wydano na podstawie przepisów obowiązujących w okresie zaistnienia opisanego zdarzenia.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowana była Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Od dnia 1 stycznia 2011 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie jej przekroczenia. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zatem, w myśl powołanych przepisów podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie podatnik może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Z powyższego wynika, iż ustawodawca dał podatnikowi możliwość wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła ustawowego limitu. Istnieją jednak, wskazane powyżej przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa.

Zauważyć ponadto należy, że aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnień przewidzianych w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT nie jest wystarczającym spełnienie wskazanych w tych przepisach warunków, iż wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty o której mowa w art. 113 ust. 1 oraz przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1. Muszą bowiem nie tylko zostać spełnione inne przewidziane w art. 113 ustawy warunki, lecz również muszą być wykluczone, wskazane w ust. 13 tego artykułu, wyłączenia co do możliwości zastosowania zwolnienia.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Minister Finansów w § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) obowiązującym do 31 marca 2011 r., określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 7 znajdujące się pod symbolem PKWiU ex 32.12 "Wyroby jubilerskie i podobne, z wyłączeniem:

Ponadto Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) obowiązującego od 1 kwietnia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 7 znajdujące się pod symbolem PKWiU ex 32.12 "Wyroby jubilerskie i podobne, z wyłączeniem:

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadził działalność w zakresie tworzenia biżuterii autorskiej od 10 listopada 2010 r. do 28 lutego 2013 r.

Działalność wskazana we wniosku była pierwszą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i jedyną. Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością. Nigdy nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Wartość dokonanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieopodatkowanej nie przekroczyła w żadnym roku działalności Wnioskodawcy 150.000 zł, a w poszczególnych latach kształtowała się następująco:

* od 10 listopada 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. brak sprzedaży (początek działalności),

* od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. sprzedaż wynosiła 25.726,-zł,

* od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. sprzedaż wynosiła 27.459,-zł,

* od 1 stycznia 2013 r. do 28 lutego 2013 r. sprzedaż wynosiła 3.518,-zł.

Symbol PKWiU wytwarzanych przez Wnioskodawcę wyrobów to 32.12.11.0.

Wnioskodawca oświadczył również, że nie dokonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonywał także typowych usług jubilerskich (tworzenie biżuterii w oparciu o metale szlachetne oraz oprawianie i obróbka kamieni szlachetnych w metale szlachetne).

Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonał i sprzedawał jednostkowe ozdoby typu: naszyjniki, zawieszki, kolczyki, bransolety, brosze itp. Do ich wyrobu Wnioskodawca używał materiałów typu: drewno, skóra, szkło, plastik, kość bawola, len, sznurek, rzemień i inne oraz metale nieszlachetne (cyna, miedź, mosiądz). Kamienie, które pojawiały się jako element kompozycji w wyrobach Wnioskodawcy były nawlekane na struny, żyłki, sznurek, len, rzemień itp., bez poddawania jakiejkolwiek obróbce czy oprawie w metale szlachetne. Były to kamienie półszlachetne, które Wnioskodawca kupował już obrobione bądź naturalne, surowe z przewierconym otworem. Wnioskodawca zaznaczył, że do swoich wyrobów nie używał kamieni szlachetnych typu: diament, szafir, rubin, topaz itp. W swoich wyrobach Wnioskodawca używał między innymi kamieni szlachetnych, półszlachetnych lecz nie oprawiał ich w metale szlachetne ani nie poddawał żadnej obróbce. Wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU 32.12.11.0 obejmuje Perły hodowlane, kamienie szlachetne i półszlachetne, włączając syntetyczne lub odtworzone, obrobione, ale nieobsadzone.

W przypadku zatem gdy przedmiotem sprzedaży w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę były kamienie syntetyczne, szlachetne lub półszlachetne obrobione lecz nieoprawione objęte symbolem PKWiU 32.12.11.0 to nie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca rozpoczynając działalność gospodarczą z dniem 10 listopada 2010 r. miał prawo do wyboru zwolnienia od podatku wynikającego z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, a zatem Wnioskodawca nie miał obowiązku zarejestrowania się jako podatnik czynny podatku od towarów i usług.

Jednocześnie z uwagi na to, iż:

* Wnioskodawca w 2010 r., 2011 r. i 2012 r. nie przekroczył wartości sprzedaży w wysokości zdefiniowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* w sprawie nie ma zastosowania, jak zostało uprzednio stwierdzone, wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w powiązaniu z poz. 7 załączników do powołanych rozporządzeń Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i z dnia 28 marca 2011 r.,

Wnioskodawcy przysługiwało w 2011 r., 2012 r. oraz w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 28 lutego 2013 r. prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.