IBPP1/443-975/08/JP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 października 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-975/08/JP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2008 r. (data wpływu 8 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 września 2008 r. (data wpływu 30 września 2008 r.) oraz z dnia 7 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu podatku od towarów i usług w formie zaliczki z tytułu zakupów dokonanych w związku z planowaną sprzedażą opodatkowaną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu podatku od towarów i usług w formie zaliczki z tytułu zakupów dokonanych w związku z planowaną sprzedażą opodatkowaną. Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 24 września 2008 r. oraz z dnia 7 października 2008 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 29 września 2008 r. znak: IBPP1/443-975/08/JP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miasto (Beneficjent Projektu) planuje zrealizować projekt pn. "X", na który zostały wstępnie zarezerwowane środki poprzez wpisanie go do Indykatywnego Planu Inwestycyjnego Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej 2007 - 2103.

Projekt posiada status projektu indywidualnego opublikowanego w obwieszczeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 11 października 2007 r. (M. P. Nr 89, poz. 971).

Obecnie projekt znajduje się na etapie przygotowania dokumentacji do wniosku aplikacyjnego o przyznanie współfinansowania jego realizacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej.

W zakres rzeczowy projektu wchodzi utworzenie wielofunkcyjnego terenu aktywności gospodarczej poprzez budowę:

* X, posiadającego funkcję biurowo - usługową (pow. 4500 m 2) z przeznaczeniem na wynajem przedsiębiorcom;

* Centrum Y, posiadającego funkcję biurowo - laboratoryjno - produkcyjną (pow. 9800 m 2) z przeznaczeniem na wynajem przedsiębiorcom.

Inwestycja będzie współfinansowana ze środków dostępnych w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W związku z faktem, iż dokumenty programowe (w tym m.in. pre-umowa w § 6 ust. 3, wytyczne w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach PO RPW w rozdziale 6.8 oraz umowa o dofinansowanie projektu w § 8 ust. 4) dopuszczają możliwość, aby Beneficjent upoważnił inny podmiot do ponoszenia wydatków kwalifikowalnych w ramach realizowanego projektu, Miasto upoważniło do ponoszenia wszelkich wydatków związanych z przygotowaniem i realizacją projektu nowoutworzoną jednostkę organizacyjną (budżetową) o nazwie "X" (X).

W związku z faktem, iż jednostka budżetowa X będzie w przyszłości świadczyła usługi, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT (wynajem pomieszczeń), dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług.

W trakcie przygotowania i realizacji projektu X będzie dokonywał zakupów towarów i usług m.in. usługa na pełnienie funkcji Inwestora Zastępczego, wykonanie projektów budowlanych, roboty budowlane, zakup wyposażenia itd., niezbędnych do powstania zaplanowanej infrastruktury, która po oddaniu do użytku będzie zarządzana przez X, i z której X będzie w przyszłości generował przychody.

Planuje się, iż projekt będzie realizowany przez ok. 36 miesięcy, niemniej jednak w tym okresie nie przewiduje się, aby ww. jednostka budżetowa posiadała jakiekolwiek przychody z tytułu sprzedaży towarów i usług. Sprzedaż pierwszych towarów i usług nastąpi w momencie oddania w użytkowanie infrastruktury wytworzonej w wyniku realizacji projektu.

Wnioskodawca wskazał również, że Jednostka Budżetowa X została zarejestrowana jako płatnik VAT czynny od 9 czerwca 2008 r. Jednostka będzie spełniać pozostałe warunki wymienione w art. 93 ustawy o VAT, a także złoży oświadczenie, że nabyte towary i usługi będą służyć do czynności opodatkowanych oraz że od dnia rozpoczęcia wykonywania czynności do końca następnego roku nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Ponadto Wnioskodawca oświadczył, że zostaną również spełnione warunki, o których mowa w rozdziale 3 rozporządzenia ministra finansów z dnia 25 maja 2005 r., a więc inwestycja w ramach projektu pn. "X" będzie związana w przeważającej części z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a w nieznacznej części (ok. 2%) z czynnościami nieopodatkowanymi (np. szkolenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji w ramach projektu pn. "X" (planowanych zakupów), istnieje możliwość dokonania zwrotu podatku od towarów i usług w formie zaliczki, o którym mowa w art. 93 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zapotrzebowanie na usługi, które będą świadczone w przyszłości przez jednostkę budżetową X, pewne jest, że X będzie osiągał w przyszłości przychody.

W związku z powyższym w świetle przyszłego stanu jaki będzie miał miejsce zwrot naliczonego podatku od towarów i usług, związanego z dokonywanymi zakupami podczas realizacji projektu jest możliwy, zgodnie z przedkładanymi deklaracjami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (...).

Jak stanowi art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1.

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a)

z tytułu nabycia towarów i usług,

b)

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c)

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

2.

w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;

3.

zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4.

kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Podatnik podatku VAT z prawa do odliczenia skorzystać może tylko w ściśle określonych warunkach i w ściśle określonym terminie.

Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę.

Ponadto w art. 86 ust. 10 pkt 2 - 5 ustawy o VAT dla niektórych czynności określono szczególne terminy dokonania odliczenia.

Natomiast jeśli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w tych terminach może obniżyć kwotę podatku należnego w następnym okresie rozliczeniowym (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Od zasady tej ustawodawca przewidział jednak wyjątek, polegający na umożliwieniu wystąpienia o zwrot kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki, ale tylko na ściśle określonych w ustawie warunkach.

W myśl art. 93 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, przed dokonaniem sprzedaży opodatkowanej lub czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podmiotom dokonującym nabycia przysługuje prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki.

W art. 87 ust. 3 ustawy o VAT jest mowa o towarach i usługach, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz o gruntach i prawach wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy.

W art. 93 ust. 2 ustawy o VAT ustawodawca zawarł jednak szczegółowe warunki i wymogi formalne, od spełnienia których uzależnił zaliczkowy zwrot podatku. Z przepisu tego wynika, że zwrot kwoty podatku naliczonego przysługuje na wniosek podmiotu uprawnionego, jeżeli spełnione zostały jednocześnie następujące warunki:

1.

podmiot został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i nie wykonał czynności opodatkowanych z wyjątkiem:

a)

importu towarów,

b)

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

c)

importu usług,

d)

nabycia towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5,

2.

wartość nabytych towarów bez podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 3, w okresie po dniu złożenia zgłoszenia rejestracyjnego wynosi nie mniej niż 250.000 zł,

3.

podmiot uprawniony uregulował w całości należność za nabyte towary i usługi objęte zwrotem kwoty podatku naliczonego, a w przypadku importu towarów zapłacił podatek należny od tego importu,

4.

podmiot złożył oświadczenie, że:

a)

nabyte towary i usługi służyć będą do czynności opodatkowanych lub do czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, które zostaną wykonane nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia otrzymania ostatniej faktury stwierdzającej nabycie tych towarów lub usług albo w przypadku importu towarów - od dnia otrzymania ostatniego dokumentu celnego,

b)

w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania czynności, o których mowa w lit. a), do końca następnego roku, nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 lub 8.

Ponadto dodatkowe warunki jakie spełnić musi podmiot ubiegający się o zaliczkowy zwrot podatku określone zostały w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 789 z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 cyt. rozporządzenia podmiot występujący o zwrot kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki obowiązany jest posiadać:

1.

oryginały faktur (faktur korygujących) oraz w przypadku importu towarów dokumenty celne - potwierdzające, że łączna wartość nabytych towarów bez podatku naliczonego jest nie mniejsza niż określona w art. 93 ust. 2 pkt 2 ustawy;

2.

dokumenty potwierdzające uregulowanie należności za nabyte towary i usługi objęte zwrotem kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki, a w przypadku importu towarów potwierdzające zapłatę podatku należnego od tego importu, w tym:

- dokumenty bankowe potwierdzające dokonanie przelewu lub innego rodzaju płatności,

- oświadczenia sprzedawcy o przyjęciu zapłaty gotówką zgodnie z odrębnymi przepisami lub uregulowaniu należności w innej formie, jeżeli zapłata lub uregulowanie należności nie nastąpiło za pośrednictwem banku.

Zgodnie z § 5 powołanego rozporządzenia wniosek łącznie z oświadczeniem, o których mowa w art. 93 ust. 2 ustawy, należy złożyć wraz z deklaracją podatkową, nie wcześniej niż za okres rozliczeniowy, w którym spełnione zostały wszystkie warunki, o których mowa w art. 93 ust. 2 pkt 1 - 3 ustawy, uprawniające do zwrotu kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki. Zaliczka wypłacana jest na rachunek bankowy wskazany przez podatnika w zgłoszeniu identyfikacyjnym (aktualizacyjnym) NIP-2 (§ 6 ww. rozporządzenia). Jednocześnie, w § 7 rozporządzenia określone zostały przypadki, w których podatnik jest zobowiązany do zwrotu wraz z oprocentowaniem, otrzymanej zaliczki.

Zgodnie z przepisem art. 93 ust. 3 ustawy o VAT zwrot podatku naliczonego następuje w formie zaliczki w trzech równych ratach, przy czym pierwsza rata jest wypłacana w ciągu 60 dni od dnia złożenia wniosku, druga rata w ciągu 120 dni, a trzecia w ciągu 180 dni.

Kwota podatku naliczonego, która nie może zostać wypłacona w formie zaliczki, podlega rozliczeniu na zasadach ogólnych (art. 93 ust. 4 ustawy o VAT).

Jak wynika z oświadczenia zawartego we wniosku Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie warunki wynikające zarówno z art. 93 ustawy o VAT jak i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku (...).

Zatem stwierdzić należy, że w takiej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do otrzymania zwrotu podatku od towarów i usług w formie zaliczki.

Zauważyć jednak należy, że Wnioskodawca stwierdził, iż powstała inwestycja nie będzie w całości służyła sprzedaży opodatkowanej bowiem jak wynika z wniosku inwestycja w części (ok. 2%) będzie służyła czynnościom nieopodatkowanym.

W takiej sytuacji należy odnieść się do przepisów art. 90 ust. 1- 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy o VAT).

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT).

W myśl art. 90 ust. 9 ustawy o VAT przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Natomiast w myśl art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2.

nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Przepis art. 91 ust. 1 ustawy określa, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł. korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości-w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych, których wartość początkowa nie przekracza 15. 000 zł. przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

W oparciu o powyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, że możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie jest obowiązkiem lecz prawem podatnika. Wnioskodawca sam dokonuje wyboru, czy chce z tego prawa skorzystać. Wtedy zobligowany jest do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy, a w związku z tym również warunków określonych w art. 90, a konkretnie w przedmiotowej sprawie art. 90 ust. 8 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę, iż prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego powinno być realizowane w terminach określonych w art. 86 ustawy, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Zainteresowany zamierza przeznaczyć nabywane towary lub usługi w części na cele działalności opodatkowanej i jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu w tej części.

Zastosowanie proporcji, wynikającej z art. 90 ust. 8 ustawy, ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Przepisy ustawy przewidują szczególne przypadki, w których proporcja wstępna ustalana jest nie wedle struktury sprzedaży, lecz szacunkowo, jako prognoza. Dotyczy to między innymi przedstawionego we wniosku przypadku Zainteresowanego, który w poprzednim roku nie osiągnął w ogóle obrotu.

Ustalenie przedmiotowej proporcji ma charakter obowiązkowy, jednak to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar jej wyliczenia. Podatnik ma obowiązek uzgodnienia wyliczonej szacunkowo prognozy z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Wnioskodawcy, który będzie spełniał określone warunki wynikające z art. 93 ustawy o VAT oraz z ww. rozporządzenia, przysługuje prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego (związanego z czynnościami opodatkowanymi) w formie zaliczki.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca ma obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego, wg ustalonej proporcji, w związku z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym będą zaliczone przez Zainteresowanego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostaną one zaliczone do środków trwałych nabywcy. Korekty tej dokonuje się w określonym w ww. przepisie okresie, począwszy od roku, w którym Zainteresowany przekaże środek trwały do używania.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę, iż zwrot podatku naliczonego związanego z dokonywanymi zakupami podczas realizacji projektu jest możliwy, należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie podkreślić należy jednak, że w przepisie § 7 ust. 1 wymienionego rozporządzenia, określono przypadki, w których podatnik ma obowiązek zwrotu otrzymanej zaliczki wraz z odsetkami. Ma to miejsce w sytuacji, gdy podmiot nie spełni warunków wynikających ze złożonego oświadczenia, o którym mowa w art. 93 ust. 2 pkt 4 ustawy:

* przed rozpoczęciem wykonywania czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy:

1.

nabyte towary lub usługi objęte zwrotem podatku naliczonego w formie zaliczki zostały wykorzystane do czynności lub były przedmiotem czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego,

2.

otwarto likwidację, ogłoszono upadłość lub zakończono działalność,

3.

dokonano zbycia przedsiębiorstwa.

W przypadku zaistnienia jednej z wymienionych powyżej sytuacji należy zwrócić zaliczkę w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniała okoliczność uzasadniająca zwrot, wraz z odsetkami, naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl