IBPP1/443-972/09/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) oraz z dnia 21 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego i określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania wybudowanych kotłowni - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego i określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania wybudowanych kotłowni.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) oraz z dnia 21 grudnia 2009 r., będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 27 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 7 lipca 1999 r. zawarł z Gminą umowę na wybudowanie dwóch własnych kotłowni w budynku Urzędu Miasta i Gminy oraz w budynku "X" w M. Kotłownie te Wnioskodawca wybudował z własnych środków i wprowadził do ewidencji środków trwałych. Przy budowie Wnioskodawca odliczał podatek VAT od zakupionych do budowy urządzeń i materiałów. Następnie przez okres 10 lat Wnioskodawca sprzedawał Gminie ciepło wytworzone w tych kotłowniach i jednocześnie ponosił wszystkie koszty eksploatacyjne związane z ich funkcjonowaniem, bo tak przewidywała umowa. Faktury za ciepło wystawianie Gminie obejmowały 2 rodzaje opłat, to jest: opłaty zmienne zależne od ilości dostarczonego ciepła oraz opłaty stałe ustalone z góry w umowie.

Umowa nie precyzuje sposobu kalkulacji opłat stałych, jedynie określa ich wysokość. Po upływie 10 lat Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie Gminie wyżej wymienione kotłownie, bo tak stanowiła umowa. Paragraf 3 punkt 3 umowy stanowi: "Po zakończeniu Umowy, tj. po upływie 10 lat od dnia uruchomienia nowych kotłowni, prawo własności kotłowni gazowych oraz wszystkich urządzeń z nimi związanych Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże Gminie. Przekazanie prawa własności 2 sztuk kotłowni i związanych z nimi urządzeń nastąpi w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego podpisanego przez przedstawicieli obu stron." Dnia 1 września 2009 r. nastąpiło więc protokolarne przekazanie Gminie ww. kotłowni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym składającym miesięczne deklaracje VAT-7.

Wybudowane kotłownie nie są odrębnymi obiektami budowlanymi, lecz stanowią modernizację budynków będących własnością Gminy.

Umowa nie zawiera żadnych postanowień odnoszących się do sposobu rozliczania ulepszeń dokonanych przez Wnioskodawcę. Umowa stanowi jedynie, iż "wszelkie koszty związane z eksploatacją kotłowni w okresie 10 lat, w tym zwłaszcza koszt dostawy paliwa, wody i energii elektrycznej, napraw i remontów ponosi O.".

W trakcie użytkowania kotłowni nie poniesiono żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Kotłownie zlokalizowane są budynkach należących do Gminy położonych na gruncie należącym do Gminy.

Kotłownie stanowią urządzenia jak np.: kocioł, palnik, armatura, itp., które nie są trwale związane z gruntem i mogą być zdemontowane.

Wnioskodawca wybudował kotłownie za zgodą właściciela gruntu.

Kotłownię wybudowaną w budynku "X" przekazano Gminie na podstawie Umowy NR...., która w tym zakresie stanowi: "Po zakończeniu umowy, tj. po upływie 10 lat od dnia uruchomienia nowych kotłowni, prawo własności kotłowni gazowych oraz wszystkich urządzeń z nimi związanych O. nieodpłatnie przekaże Gminie". Sam fakt przekazania kotłowni został potwierdzony Protokołem przekazania sporządzonym w dniu 1 września 2009 r.

Budynek "X" jest własnością Urzędu Miasta i Gminy, czyli jest majątkiem jednostki budżetowej.

Wnioskodawca dokonał zakupu urządzeń do kotłowni i władał nimi (był ich właścicielem) do momentu nieodpłatnego przekazania kotłowni Gminie, przy zakupie urządzeń Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego.

Przedmiotem umowy przekazania prawa własności są urządzenia składające się na kotłownię, takie jak np.: kotły, palniki, pompy, rozdzielacze, urządzenia pomiarowe, armatura. Grunt i budynek nie są przedmiotem umowy przekazania, gdyż stanowią własność Gminy.

Po przekazaniu kotłowni Gminie, tj. po dniu 1 września 2009 r. kotłownie te nie są już przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Kotłownie z dniem 1 września 2009 r. stały się własnością Gminy i od tego momentu są eksploatowane przez Gminę i na potrzeby Gminy. Firma Wnioskodawcy od dnia 1 września 2009 r. nie ma już nic wspólnego z przekazanymi kotłowniami. Wnioskodawca nie ponosi już żadnych kosztów związanych z tymi kotłowniami, jak również nie osiąga żadnych korzyści z nich płynących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie to rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Jeśli tak, to co będzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT (kotłownia ta jest w części zamortyzowana, ale nie całkowicie).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca ma do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usługi, a nie z nieodpłatną dostawą towaru. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Z przepisu tego wynika, że co do zasady opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne świadczenie usług, a usługi świadczone nieodpłatnie - co do zasady - nie podlegają opodatkowaniu. Wyjątek od tej zasady przewidziany został w art. 8 ust. 2 u.p.t.u., który stanowi, iż wszelkie nieodpłatne świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części. Powołany przepis wskazuje na możliwość opodatkowania usług świadczonych nieodpłatnie w przypadku łącznego zaistnienia dwóch warunków w tym przepisie wskazanych.

Pierwszy warunek wymaga aby nieodpłatnie świadczone usługi nie były związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a drugi, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tylko łączne zaistnienie powołanych przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania usług nieodpłatnych - brak przynajmniej jednej przesłanki opodatkowanie wyłącza. W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji budowa kotłowni i jej późniejsze przekazanie pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Był to warunek konieczny, aby doszło do zawarcia umowy i czerpania przez Wnioskodawcę w ciągu 10 lat korzyści z tytułu sprzedaży energii cieplnej Gminie. Za niespełniony należy więc uznać jeden z dwóch koniecznych warunków opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług. Fakt, iż Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego związanego z budową kotłowni nie jest wystarczający do opodatkowania jej przekazania. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jeśli ww. nieodpłatne przekazanie kotłowni rodziłoby obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług to jego zdaniem podstawą opodatkowania podatkiem VAT byłby koszt wytworzenia tych kotłowni określony na dzień ich przekazania zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Przez świadczenie usług nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem nieodpłatne świadczenie usług, co do których Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami jest wystarczającą przesłanką do uznania, iż świadczenie takich usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zmodernizowała dwa budynki będące własnością Gminy poprzez wybudowanie w nich dwóch kotłowni, które nie są odrębnymi obiektami budowlanymi.

Kotłownie stanowią urządzenia jak np.: kocioł, palnik, armatura, itp., które nie są trwale związane z gruntem i mogą być zdemontowane. Wnioskodawca wybudował kotłownie za zgodą właściciela gruntu. Kotłownie zlokalizowane są w budynkach należących do Gminy położonych na gruncie należącym do Gminy. Kotłownie Wnioskodawca wybudował z własnych środków i wprowadził do ewidencji środków trwałych. Przy budowie Wnioskodawca odliczał podatek VAT od zakupionych do budowy urządzeń i materiałów. Przez okres 10 lat Wnioskodawca sprzedawał Gminie ciepło wytwarzane w kotłowniach. Za dostarczone ciepło wystawiał faktury VAT. W trakcie użytkowania kotłowni nie poniesiono żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Po upływie 10 lat Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie Gminie kotłownie, w wyniku realizacji umowy. Przekazanie prawa własności 2 kotłowni i związanych z nimi urządzeń nastąpiło w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego podpisanego przez przedstawicieli obu stron. Dnia 1 września 2009 r. nastąpiło więc protokolarne przekazanie Gminie ww. kotłowni.

Przedmiotem umowy przekazania prawa własności są urządzenia składające się na kotłownię, takie jak np.: kotły, palniki, pompy, rozdzielacze, urządzenia pomiarowe, armatura. Grunt i budynek nie są przedmiotem umowy przekazania, gdyż stanowią własność Gminy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że po przekazaniu kotłowni Gminie, tj. po dniu 1 września 2009 r. kotłownie te nie będą już przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Kotłownie z dniem 1 września 2009 r. stały się własnością Gminy i od tego momentu są eksploatowane przez Gminę i na potrzeby Gminy. Firma Wnioskodawcy od dnia 1 września 2009 r. nie ma już nic wspólnego z przekazanymi kotłowniami. Wnioskodawca nie ponosi już żadnych kosztów związanych z tymi kotłowniami, jak również nie osiąga żadnych korzyści z nich płynących.

Analiza powołanych wyżej przepisów oraz treść złożonego wniosku wskazuje, że zostały spełnione przesłanki dla potraktowania nieodpłatnego przekazania robót modernizacyjnych kotłowni jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę 2 kotłowni i związanych z nimi urządzeń (stanowiących w istocie nakłady na modernizację kotłowni) w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego nie jest związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż po przekazaniu kotłowni Gminie, tj. po dniu 1 września 2009 r. kotłownie te nie będą już przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ma już nic wspólnego z przekazanymi kotłowniami.

Ponadto z wniosku wynika, że przy budowie Wnioskodawca odliczał VAT od zakupionych do budowy urządzeń i materiałów, a następnie przez okres 10 lat Wnioskodawca sprzedawał Gminie ciepło wytwarzane w tych kotłowniach. Za dostarczone ciepło wystawiał faktury VAT. Zatem interpretację oparto na założeniu, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie towarów i usług związanych z pracami modernizacyjnymi kotłowni.

Oznacza to, że Wnioskodawca spełnił przesłanki zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy, o VAT warunkujące zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ spełnione zostały łącznie dwa ww. warunki aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj.:

* brak u Wnioskodawcy związku świadczonych usług z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem,

* wystąpienie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

W konsekwencji nieodpłatne przekazanie dokonane przez Wnioskodawcę, należy uznać za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie natomiast podstawy opodatkowania podatkiem VAT przekazanych kotłowni należy zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 12 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jeśli zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług stanowiącym jednakże odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, to podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.