IBPP1/443-97/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla usług rehabilitacyjnych bez zakwaterowania i wyżywienia - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla usług rehabilitacyjnych bez zakwaterowania i wyżywienia.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka Akcyjna) będący podatnikiem VAT prowadzi działalność gospodarczą, której zakres obejmuje m.in. prowadzenie Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego.

Działalność ta polega na:

* świadczeniu usług w zakresie organizacji i prowadzenia turnusów rehabilitacyjnych, w tym także turnusów z dofinansowaniem ze środków PFRON, stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych.

* świadczeniu usług w zakresie organizacji pobytów wczasowych (do 31 grudnia 2010 r. były klasyfikowane w PKWiU 55.2 - usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania).

Na podstawie ww. przepisów Spółka uzyskała wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych Nr XXX wydany przez Wojewodę.

Ponadto obiekty w Ośrodku są dopuszczone do przyjmowania osób niepełnosprawnych i posiadają aktualne wpisy do rejestru ośrodków pod Nr XXX, wydane decyzją Wojewody.

Celem profesjonalnej realizacji opieki medycznej i zabiegów rehabilitacyjnych dla osób przebywających w ośrodku na wszystkich rodzajach turnusów rehabilitacyjnych, decyzją Wojewody z dnia 3 stycznia 2005 r. został powołany Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym i wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej pod numerem księgi rejestrowej XXX. Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym nie jest odrębną jednostką organizacyjną, lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy i zawiera się w jego strukturze, który go utworzył. W powyższym zakładzie opieki zdrowotnej Wnioskodawca zatrudnia kierownika, lekarzy, pielęgniarki oraz rehabilitantów i fizjoterapeutów, posiadających stosowne uprawnienia. Ośrodek jest uprawniony do przyjmowania osób niepełnosprawnych m.in. z dysfunkcją narządu ruchu, w tym osoby na wózkach inwalidzkich, upośledzeniem umysłowym, chorobą psychiczną, epilepsją, schorzeniami układu krążenia, chorobami układu oddechowego, cukrzycą i chorobami neurologicznymi.

Zabiegi rehabilitacyjne prowadzone są w zakresie: fizykoterapii, kinezyterapii, magnetoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, krioterapii, masażu leczniczego, inhalacji, klimatoterapii, gimnastyki i ćwiczeń ogólnousprawniających. Dodać należy, że ww. zakresy działalności zostały wpisane do przedmiotu działalności Wnioskodawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 1 kwietnia 2011 r. wynika, że bezpośrednim celem usług rehabilitacyjnych wykonywanych przez Wnioskodawcę jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Usługi rehabilitacyjne obejmują zabiegi fizjoterapeutyczne, wykonywane przez specjalistów rehabilitacji, polegające na stosowaniu w celach: rehabilitacyjnych, leczniczych lub zapobiegawczych czynników fizycznych, takich jak: woda, światło, powietrze, ciepło, zimno, elektryczność, energia promienna, drgania, ruch bierny i czynny.

Regularnie prowadzone zabiegi fizykoterapeutyczne poprawiają czynność narządów, zwiększają wydolność ogólną ustroju, wpływają korzystnie na pracę autonomicznego układu nerwowego, zwalczają ból i zmniejszają stany zapalne.

Uprawniony personel medyczny Wnioskodawcy prowadzi zabiegi rehabilitacyjne fizykoterapeutyczne w zakresie:

* kinezyterapii - leczenie ruchem, polegające na odpowiednio dobranych ćwiczeniach fizycznych, w tym na odpowiednio dobranych przyrządach (m.in. bieżnia, wioślarz, rotory, UGUL) mających na celu zwiększenie zakresu ruchów w stawach, wzmocnienie siły mięśniowej bądź podniesienie sprawności ogólnej u osób dotkniętych chorobą lub kalectwem w obrębie narządu ruchu,

* magnetoterapii - metoda leczenia pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości, polegająca na głębokim oddziaływaniu na organizm, stosowana w przypadkach: zwichnięcia, złamania, bóle i urazy mięśni, choroby reumatyczne, choroby naczyniowe i serca, niedowład, zapalenie zatok, zapalenie ucha, astma, choroba oskrzeli, nieżyt i owrzodzenie żołądka, zapalenie gruczołu krokowego,

* hydroterapii - leczenie bodźcowe przez zewnętrzne stosowanie wody (kąpiele lecznicze, bicze wodne, okłady) przy użyciu takich urządzeń jak: wanny do hydromasażu, wirówki kończyn dolnych i górnych. Wodolecznictwo korzystnie wpływa na układ krążenia, układ nerwowy, psychikę, narządy wydzielnicze, gruczoły przewodu pokarmowego, przemianę materii, układ oddechowy, narządy ruchu,

* światłolecznictwa - metoda leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne lub sztuczne źródła, emitujące głównie promienie podczerwone (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub światło białe (lampa solaris). Światłolecznictwo znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i we wspieraniu procesów leczniczych,

* krioterapii - leczenie zimnem (krioterapia miejscowa), która wykorzystywana jest głównie w leczeniu schorzeń narządu ruchu - RZS (reumatoidalnego zapalenia stawów) oraz chorób zwyrodnieniowych stawów. Zastosowanie terapii zimnem likwiduje obrzęki i uelastycznia mięśnie, co bardzo ułatwia rehabilitację i przyspiesza regenerację tkanek,

* masażu leczniczego - oddziaływanie bodźcami mechanicznymi, celem poprawy psychofizycznej sprawności chorego. Stosowany w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji schorzeń: układu więzadłowo - stawowego, układu mięśniowego, neurologicznego, jako element przyspieszający powrót do zdrowia oraz kompensujący niedobory układu mięśniowo - stawowo - więzadłowego,

* klimatoterapii - terapia wykorzystująca działanie naturalnych czynników klimatu lokalnego, w tym kąpiele słoneczne, kąpiele powietrzne, zabiegi powietrzno-ruchowe, kąpiele morskie, inhalacje naturalnego aerozolu morskiego,

* inhalacji - metoda zapobiegania i leczenia wielu schorzeń dróg oddechowych (astma, alergia) polegająca na wdychaniu rozpylonego środka leczniczego.

Wszystkie zabiegi rehabilitacyjne zlecane są na piśmie wyłącznie przez lekarza przy badaniu wstępnym, w zależności od rodzaju niepełnosprawności lub schorzenia danej osoby.

Sprzedaż usług wyłącznie rehabilitacyjnych (tj. leczniczych wymienionych powyżej) wykonywana jest na rzecz osób przebywających w ośrodku na zasadach całodziennego pobytu (np. tylko z noclegiem), lub w okresach krótszych niż termin trwania turnusu (np. pobyty 7-dniowe). Zabiegi te zlecane są przez lekarza ośrodka przy badaniu wstępnym, w zależności od rodzaju schorzenia danej osoby.

Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym, wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, nie jest odrębną jednostką organizacyjną lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Nie jest on zatem odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem.

Część personelu medycznego, tj. lekarze, pielęgniarki i rehabilitanci, są zatrudnieni na podstawie umów o pracę, a część z nich na podstawie kontraktu, w zależności od czasu i zakresu świadczonej pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do sprzedaży usług wyłącznie rehabilitacyjnych (bez zakwaterowania i wyżywienia) Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnieniu z podatku podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu o poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży wyłącznie usług rehabilitacyjnych, ma zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, albowiem są to usługi w zakresie opieki medycznej służące zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, natomiast usługi zakwaterowania i wyżywienia wchodzące w skład pobytu rehabilitacyjnego - to usługi ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakład opieki zdrowotnej.

Pod pojęciem - "rehabilitacja" w medycynie - rozumiany jest proces leczenia, mający na celu przywracanie i poprawę sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających i terapeutycznych.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.), zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką podległą innej jednostce organizacyjnej. W przedstawionym powyżej stanie faktycznym utworzony przez Wnioskodawcę Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym jest częścią jego jednostki organizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Podkreślić należy, iż ustawodawca przy konstruowaniu ww. przepisów określających zakres zwolnienia od podatku VAT odstąpił od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Przytoczony przepis krajowy w zakresie opieki medycznej stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, s. 1) (zwanej dalej: "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Natomiast z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, iż zwolnieniu od podatku powinny podlegać takie usługi, których celem jest ochrona zdrowia. W wyroku w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte sygn. C-106/05 Trybunał stwierdził, iż "pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia". Również w wyroku w sprawie Peter d'Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01 podkreślono, iż: "Jeżeli chodzi o pojęcie świadczenia opieki medycznej (...) pojęcia tego nie można poddać wykładni, która obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT pojęcia "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiadają określeniom używanym przez TS UE "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Ponadto również z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia zakładu opieki zdrowotnej czy opieki medycznej.

Wobec powyższego przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakładem opieki zdrowotnej jest:

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

Zgodnie z art. 32 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakład rehabilitacji leczniczej udziela świadczeń zdrowotnych, polegających na interdyscyplinarnych, kompleksowych działaniach usprawniających, które służą zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Świadczenia te udzielane są na podstawie skierowania lekarza.

Stosownie do art. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oparto się przede wszystkim na przepisach Dyrektywy oraz orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE. Pojęcia "służące (...) zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" rzeczywiście odpowiadają tym zawartym w definicji świadczenia zdrowotnego (określonej w art. 3 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jednakże takie zdefiniowanie zakresu opieki medycznej podlegającej zwolnieniu odpowiada używanym przez Trybunał UE określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Podkreślić należy, że w definicji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług wskazano na działania służące profilaktyce - choć taki element nie został zawarty w definicji świadczenia zdrowotnego w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Okoliczność ta wyraźnie wskazuje, że podstawą do zdefiniowania zakresu usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu było w pierwszej kolejności orzecznictwo unijne (a nie przepisy krajowe).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zakres obejmuje m.in. prowadzenie Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego. Decyzją Wojewody z dnia 3 stycznia 2005 r. został powołany Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym i wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej pod numerem księgi rejestrowej XXX.

Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym, wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, nie jest odrębną jednostką organizacyjną lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Nie jest on zatem odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem.

W powyższym zakładzie opieki zdrowotnej Wnioskodawca zatrudnia kierownika, lekarzy, pielęgniarki oraz rehabilitantów i fizjoterapeutów, posiadających stosowne uprawnienia. Ośrodek jest uprawniony do przyjmowania osób niepełnosprawnych m.in. z dysfunkcją narządu ruchu, w tym osoby na wózkach inwalidzkich, upośledzeniem umysłowym, chorobą psychiczną, epilepsją, schorzeniami układu krążenia, chorobami układu oddechowego, cukrzycą i chorobami neurologicznymi.

Zabiegi rehabilitacyjne prowadzone są w zakresie: fizykoterapii, kinezyterapii, magnetoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, krioterapii, masażu leczniczego, inhalacji, klimatoterapii, gimnastyki i ćwiczeń ogólnousprawniających. Dodać należy, że ww. zakresy działalności zostały wpisane do przedmiotu działalności Wnioskodawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Bezpośrednim celem usług rehabilitacyjnych wykonywanych przez Wnioskodawcę jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Usługi rehabilitacyjne obejmują zabiegi fizjoterapeutyczne, wykonywane przez specjalistów rehabilitacji, polegające na stosowaniu w celach: rehabilitacyjnych, leczniczych lub zapobiegawczych czynników fizycznych, takich jak: woda, światło, powietrze, ciepło, zimno, elektryczność, energia promienna, drgania, ruch bierny i czynny.

Regularnie prowadzone zabiegi fizykoterapeutyczne poprawiają czynność narządów, zwiększają wydolność ogólną ustroju, wpływają korzystnie na pracę autonomicznego układu nerwowego, zwalczają ból i zmniejszają stany zapalne.

Uprawniony personel medyczny Wnioskodawcy prowadzi zabiegi rehabilitacyjne fizykoterapeutyczne w zakresie:

* kinezyterapii - leczenie ruchem, polegające na odpowiednio dobranych ćwiczeniach fizycznych, w tym na odpowiednio dobranych przyrządach (m.in. bieżnia, wioślarz, rotory, UGUL) mających na celu zwiększenie zakresu ruchów w stawach, wzmocnienie siły mięśniowej bądź podniesienie sprawności ogólnej u osób dotkniętych chorobą lub kalectwem w obrębie narządu ruchu,

* magnetoterapii - metoda leczenia pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości, polegająca na głębokim oddziaływaniu na organizm, stosowana w przypadkach: zwichnięcia, złamania, bóle i urazy mięśni, choroby reumatyczne, choroby naczyniowe i serca, niedowład, zapalenie zatok, zapalenie ucha, astma, choroba oskrzeli, nieżyt i owrzodzenie żołądka, zapalenie gruczołu krokowego,

* hydroterapii - leczenie bodźcowe przez zewnętrzne stosowanie wody (kąpiele lecznicze, bicze wodne, okłady) przy użyciu takich urządzeń jak: wanny do hydromasażu, wirówki kończyn dolnych i górnych. Wodolecznictwo korzystnie wpływa na układ krążenia, układ nerwowy, psychikę, narządy wydzielnicze, gruczoły przewodu pokarmowego, przemianę materii, układ oddechowy, narządy ruchu,

* światłolecznictwa - metoda leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne lub sztuczne źródła, emitujące głównie promienie podczerwone (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub światło białe (lampa solaris). Światłolecznictwo znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i we wspieraniu procesów leczniczych,

* krioterapii - leczenie zimnem (krioterapia miejscowa), która wykorzystywana jest głównie w leczeniu schorzeń narządu ruchu - RZS (reumatoidalnego zapalenia stawów) oraz chorób zwyrodnieniowych stawów. Zastosowanie terapii zimnem likwiduje obrzęki i uelastycznia mięśnie, co bardzo ułatwia rehabilitację i przyspiesza regenerację tkanek,

* masażu leczniczego - oddziaływanie bodźcami mechanicznymi, celem poprawy psychofizycznej sprawności chorego. Stosowany w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji schorzeń: układu więzadłowo - stawowego, układu mięśniowego, neurologicznego, jako element przyspieszający powrót do zdrowia oraz kompensujący niedobory układu mięśniowo - stawowo - więzadłowego,

* klimatoterapii - terapia wykorzystująca działanie naturalnych czynników klimatu lokalnego, w tym kąpiele słoneczne, kąpiele powietrzne, zabiegi powietrzno-ruchowe, kąpiele morskie, inhalacje naturalnego aerozolu morskiego,

* inhalacji - metoda zapobiegania i leczenia wielu schorzeń dróg oddechowych (astma, alergia) polegająca na wdychaniu rozpylonego środka leczniczego.

Wszystkie zabiegi rehabilitacyjne zlecane są na piśmie wyłącznie przez lekarza przy badaniu wstępnym, w zależności od rodzaju niepełnosprawności lub schorzenia danej osoby.

Sprzedaż usług wyłącznie rehabilitacyjnych (tj. leczniczych wymienionych powyżej) wykonywana jest na rzecz osób przebywających w ośrodku na zasadach całodziennego pobytu (np. tylko z noclegiem), lub w okresach krótszych niż termin trwania turnusu (np. pobyty 7-dniowe). Zabiegi te zlecane są przez lekarza ośrodka przy badaniu wstępnym, w zależności od rodzaju schorzenia danej osoby.

Odnosząc zatem przytoczone wyżej regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że dla zastosowania zwolnienia z podatku VAT do wykonywanych przez Wnioskodawcę usług decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma wykazanie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (zwolnienie przedmiotowe) oraz że wykonywane są przez zakład opieki zdrowotnej (zwolnienie podmiotowe).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca wypełnił przesłankę o charakterze podmiotowym - Ośrodek Rehabilitacyjno-Wypoczynkowy (będący częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy i zawierający się w jego strukturze) posiada status Niepublicznego Zakładu Rehabilitacji Leczniczej i jest zakładem opieki zdrowotnej w myśl przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, a zatem została wypełniona pierwsza przesłanka.

Do rozpatrzenia pozostaje jeszcze zatem, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi rehabilitacyjne (lecznicze) służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Według definicji WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) rehabilitacja to kompleksowe postępowanie w odniesieniu do osób niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie, które ma na celu przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej, zdolności do pracy zarobkowania oraz zdolności do brania czynnego udziału w życiu społecznym.

W szeroko pojmowanym procesie rehabilitacji wyróżnia się rehabilitację medyczną inaczej leczniczą, społeczną i zawodową.

Na rehabilitację medyczną (fizjoterapię) składają się:

* kinezyterapia, czyli leczenie ruchem,

* fizykoterapia, to stosowanie w celach leczniczych różnego rodzaju energii wytwarzanej za pomocą aparatury,

* masaż leczniczy, to wykorzystanie bodźców mechanicznych głównie w postaci ucisku na tkanki w celu wywołania odczynów fizjologicznych.

Pod pojęciem rehabilitacji leczniczej (medycznej) rozumie się proces leczenia, który umożliwia przyspieszenie procesu naturalnej regeneracji i zmniejszenia fizycznych i psychicznych następstw choroby.

Niewątpliwie zatem ww. działania podejmowane w ramach rehabilitacji medycznej na rzecz konkretnego pacjenta służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi rehabilitacyjne obejmują zabiegi fizjoterapeutyczne, wykonywane przez specjalistów rehabilitacji, polegające na stosowaniu w celach: rehabilitacyjnych, leczniczych lub zapobiegawczych czynników fizycznych, takich jak: woda, światło, powietrze, ciepło, zimno, elektryczność, energia promienna, drgania, ruch bierny i czynny. Regularnie prowadzone zabiegi fizykoterapeutyczne poprawiają czynność narządów, zwiększają wydolność ogólną ustroju, wpływają korzystnie na pracę autonomicznego układu nerwowego, zwalczają ból i zmniejszają stany zapalne, zaś ich bezpośrednim celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.

Wobec powyższego uznać należy, iż usługi rehabilitacyjne świadczone przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować do grupy usług korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., jako usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla usług rehabilitacyjnych wykonywanych przez Wnioskodawcę. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast w kwestii dotyczącej zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla innego rodzaju usług (noclegowych, gastronomicznych) świadczonych przez Wnioskodawcę, gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

W zakresie stanu faktycznego dotyczącego świadczenia usług polegających na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.