IBPP1/443-97/09/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-97/09/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku (data wpisana na wniosku: 27 lutego 2009 r.), który wpłynął do tut. organu w dniu 28 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na niego faktur, w tym również z faktur wystawionych przez konsorcjantów, w związku z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na niego faktur, w tym również z faktur wystawionych przez konsorcjantów, w związku z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności oferuje kompleksowe usługi projektowo-wykonawcze, w tym m.in. odbiór i zagospodarowanie odpadów energetycznych. Spółka zawarła z T. Sp. z o.o. oraz U. Sp. z o.o. (dalej zwani jako strony lub konsorcjanci) umowę konsorcjum. Konsorcjanci są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Przedmiotem ww. umowy jest współpraca między stronami w celu wspólnego przygotowania oferty, uzyskania zlecenia i realizacji zadania na podstawie przetargu ogłoszonego przez E. Dzięki współpracy z innymi członkami konsorcjum możliwe było przedstawienie do przetargu najkorzystniejszej oferty co wynika m.in. z wynegocjowania, poprzez wykorzystanie maksymalnych opustów i rabatów przysługujących konsorcjantom, najkorzystniejszych cen usług niezbędnych do wykonania zlecenia. Wspólne ubieganie się o zlecenie od E. pozwoli na podział pomiędzy wszystkich członków konsorcjum kosztów wadium i gwarancji zabezpieczającej prawidłowe wykonanie zamówienia. Ponadto, ze względu na zakres zlecenia, żadna ze stron konsorcjum nie mogłaby samodzielnie podjąć się realizacji zamówienia. W ramach konsorcjum Spółka pełni funkcję lidera polegającą w szczególności na zarządzaniu realizacją projektu, reprezentowaniu interesów członków konsorcjum względem E. i stron trzecich, sporządzaniu i uzgadnianiu miesięcznych rozliczeń dotyczących realizacji kontraktu, przychodów i kosztów. Ponadto Spółka będzie wystawiała faktury na E. za usługi utylizacji odpadów realizowane w ramach umowy konsorcjum. W związku z pełnioną funkcją lidera Spółka uzyska wynagrodzenie (dodatkowy udział w przychodach) w wysokości stanowiącej 5% wartości kontraktu z E. Wszyscy członkowie konsorcjum obowiązani są do podejmowania wszelkich działań w celu zapewnienia terminowej, kompletnej i zgodnej z zawartym kontraktem realizacji usług. Każda ze stron będzie korzystała z podwykonawców świadczących usługi niezbędne do realizacji zadania i oferujących najniższą cenę. Zgodnie z umową konsorcjum, usługi bezpośrednio związane z realizacją projektu, w tym m.in. usługi transportu, utylizacji, przetwarzania odpadu w produkt, nabyte przez T. Sp. z o.o. i U. Sp. z o.o. oraz usługi własne, będą fakturowane przez te spółki na lidera bez żadnych narzutów. Usługi nabyte przez konsorcjantów nie mogą być bezpośrednio fakturowane na lidera, gdyż ceny wynikające z umów zawartych pomiędzy konsorcjantami a usługodawcami, uwzględniające przysługujące im opusty i rabaty, nie mogą być przenoszone na lidera konsorcjum. Strony ponoszą solidarną odpowiedzialność za wykonanie usług na rzecz E. Zgodnie z umową udział konsorcjantów w przychodach wynikających z wystawionych przez lidera faktur przedstawia się następująco: kwota netto wynikająca z faktury pomniejszona o należne liderowi 5% podlega podziałowi pomiędzy wszystkich członków konsorcjum (w tym również lidera) na 3 równe części. Kwoty wynikające z wystawionych przez konsorcjantów na lidera faktur nie stanowią przychodów konsorcjantów. Z kolei udział w kosztach związanych z realizacją umowy konsorcjum, w tym wynikających również z wystawionych przez konsorcjantów na lidera faktur, jest równy. Kwoty wynikające z wystawionych na konsorcjantów faktur za wykonane usługi w związku z realizacją umowy konsorcjum, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów konsorcjantów. Rozliczenia przychodów i kosztów zgodnie z umową odbywają się za okresy miesięczne. Kwoty przychodów i kosztów przypadające na pozostałych konsorcjantów wynikać będą z not wystawianych przez lidera. Powyższe rozliczenie przychodów i kosztów będzie niezależne od rozliczeń finansowych pomiędzy konsorcjantami, gdyż rozliczenia finansowe będą uwzględniały kwoty wynikające m.in. z wystawionych faktur.

W zakresie podatku od towarów i usług, podatek należny wynikający z faktur wystawianych przez lidera na rzecz E. będzie rozliczany przez lidera. Lider będzie obniżał podatek należny o podatek naliczony wynikający z wystawianych na lidera faktur, w tym również z faktur wystawianych przez członków konsorcjum, związanych z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum. Do dnia złożenia wniosku nie zostały dokonane żadne rozliczenia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, gdyż konsorcjanci nie rozpoczęli realizacji usług w zakresie wykonania umowy konsorcjum.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy lider ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na niego faktur, w tym również z faktur wystawionych przez konsorcjantów, w związku z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum.

2.

Czy udział w przychodach i kosztach wynikających z miesięcznych rozliczeń dokonywanych przez lidera może zostać udokumentowany notami księgowymi czy fakturami VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, konsorcjum jest umową nienazwaną zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego przekraczającego możliwości jednego podmiotu, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Uczestnicy konsorcjum są związani ustaleniami umownymi. Konsorcjum nie jest odrębnym podmiotem podatkowym, nie podlega rejestracji, nie prowadzi dokumentacji księgowej. Uczestnicy konsorcjum są niezależni w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Wybrany przez konsorcjantów lider prowadzi rozliczenia gospodarcze wspólnego przedsięwzięcia, w tym podpisuje umowy i fakturuje sprzedaż. Pozostali uczestnicy mogą wystawiać faktury liderowi konsorcjum i w ten sposób ostatecznie uczestniczyć w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Kwestie opodatkowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu zawartych umów o wspólnym przedsięwzięciu reguluje art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Zasady powyższe stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. W wypadku osiągania przychodów i ponoszenia kosztów określonych w art. 5, osoby uzyskujące takie przychody powinny fakt ten udowodnić oraz wykazać wielkość udziałów. Dowodem na okoliczność wielkości udziałów w przychodach i kosztach jest umowa pisemna zawarta pomiędzy uczestnikami konsorcjum. Udział w przychodach i kosztach może być różny, o ile reguluje to umowa. Dopiero w przypadku braku uregulowań umownych mają zastosowanie domniemania prawne co wielkości udziału w przychodach i kosztach wynikające z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Każdy z uczestników wspólnego przedsięwzięcia ujmuje w swoich księgach rachunkowych przypadające na niego przychody i koszty, a tym samym wykazuje w swoim zeznaniu rocznym CIT 8.

Zgodnie z zasadami dotyczącymi rozliczania kosztów i przychodów wyrażonymi w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uczestnicy wspólnego przedsięwzięcia zarówno koszty jak i przychody dzielą proporcjonalnie do udziału wniesionego do tego przedsięwzięcia i łączą je z przychodami i kosztami z innych źródeł. W związku z powyższym zaprezentowany sposób rozliczenia przychodów i kosztów nie narusza przepisów art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynagrodzenie należne od E. do przychodów zostanie zaliczone tylko w takiej części jak określa to umowa konsorcjum. W pozostałej części należne wynagrodzenie stanowi przychody pozostałych konsorcjantów w takiej części, w jakiej zostało to ustalone w umowie konsorcjum. Wypłacone przez lidera konsorcjum kwoty przypadające pozostałym członkom konsorcjum nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, gdyż ich wypłacenie nie jest wydatkiem lidera poniesionym w celu osiągnięcia przychodu. Wypłata środków ma jedynie na celu spełnienie obowiązku rozliczenia się lidera konsorcjum z pozostałymi spółkami w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia, w celu którego zostało powołane konsorcjum. Kosztem uzyskania przychodów lidera jest udział w kosztach związanych z realizacją wspólnego przedsięwzięcia, w tym w kosztach udokumentowanych fakturami wystawionymi przez pozostałych konsorcjantów na rzecz lidera.

Ad 1. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane przez nią jako lidera konsorcjum usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Związek zakupywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi jest bezsporny i bezpośredni. W opisanym stanie nie występują negatywne przesłanki wyłączające prawo do odliczenia, wymienione w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanym stanie Spółka spełnia przesłanki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na nią faktur, w tym również z faktur wystawionych przez konsorcjantów, w związku z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum.

Ad 2. Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług jednakże dokonanie rozliczenia przychodów i kosztów pomiędzy stronami umowy konsorcjum nie jest świadczeniem usługi na rzecz konsorcjantów i tym samym Spółka nie dokonuje sprzedaży. Brak więc podstaw do wystawienia faktury. W takim przypadku dokumentem służącym do rozliczenia kosztów i przychodów będzie nota księgowa wystawiona przez lidera.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności oferuje kompleksowe usługi projektowo-wykonawcze, w tym m.in. odbiór i zagospodarowanie odpadów energetycznych. Spółka zawarła z T. Sp. z o.o. oraz U. Sp. z o.o. umowę konsorcjum. W przedmiotowej sprawie Konsorcjanci są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Wyjątkiem jest prawo bankowe, które wymienia konsorcjum bankowe. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 351#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy jednoczesnej solidarnej odpowiedzialności wykonawców (konsorcjantów) za wykonanie umowy - z zakresu prawa zamówień publicznych. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Ustalenia te mogą dotyczyć różnych kwestii, zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353#185; k.c. np. zasad reprezentacji, sposobu rozliczeń danego przedsięwzięcia, podziału robót, udziału w zyskach i stratach, itp. Jak wskazano celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie podlega więc rejestracji.

Jak wynika ze złożonego wniosku, wskazane powyżej rozwiązania zostały również przyjęte w przedmiotowej sprawie. Przedmiotem umowy konsorcjum o której mowa we wniosku jest współpraca między stronami w celu wspólnego przygotowania oferty, uzyskania zlecenia i realizacji zadania na podstawie przetargu ogłoszonego przez E. Dzięki współpracy z innymi członkami konsorcjum możliwe było przedstawienie do przetargu najkorzystniejszej oferty co wynika m.in. z wynegocjowania, poprzez wykorzystanie maksymalnych opustów i rabatów przysługujących konsorcjantom, najkorzystniejszych cen usług niezbędnych do wykonania zlecenia. Wspólne ubieganie się o zlecenie od E. pozwoli na podział pomiędzy wszystkich członków konsorcjum kosztów wadium i gwarancji zabezpieczającej prawidłowe wykonanie zamówienia. Ponadto, ze względu na zakres zlecenia, żadna ze stron konsorcjum nie mogłaby samodzielnie podjąć się realizacji zamówienia. W ramach konsorcjum Spółka pełni funkcję lidera polegającą w szczególności na zarządzaniu realizacją projektu, reprezentowaniu interesów członków konsorcjum względem E. i stron trzecich, sporządzaniu i uzgadnianiu miesięcznych rozliczeń dotyczących realizacji kontraktu, przychodów i kosztów. Ponadto Spółka będzie wystawiała faktury na E. za usługi utylizacji odpadów realizowane w ramach umowy konsorcjum. W związku z pełnioną funkcją lidera Spółka uzyska wynagrodzenie (dodatkowy udział w przychodach) w wysokości stanowiącej 5% wartości kontraktu z E. Wszyscy członkowie konsorcjum obowiązani są do podejmowania wszelkich działań w celu zapewnienia terminowej, kompletnej i zgodnej z zawartym kontraktem realizacji usług. Każda ze stron będzie korzystała z podwykonawców świadczących usługi niezbędne do realizacji zadania i oferujących najniższą cenę. Zgodnie z umową konsorcjum, usługi bezpośrednio związane z realizacją projektu, w tym m.in. usługi transportu, utylizacji, przetwarzania odpadu w produkt, nabyte przez T. Sp. z o.o. i U. Sp. z o.o. oraz usługi własne, będą fakturowane przez te spółki na lidera bez żadnych narzutów. Usługi nabyte przez konsorcjantów nie mogą być bezpośrednio fakturowane na lidera, gdyż ceny wynikające z umów zawartych pomiędzy konsorcjantami a usługodawcami, uwzględniające przysługujące im opusty i rabaty, nie mogą być przenoszone na lidera konsorcjum. Strony ponoszą solidarną odpowiedzialność za wykonanie usług na rzecz E.

W zakresie podatku od towarów i usług, podatek należny wynikający z faktur wystawianych przez lidera na rzecz E. będzie rozliczany przez lidera. Lider będzie obniżał podatek należny o podatek naliczony wynikający z wystawianych na lidera faktur, w tym również z faktur wystawianych przez członków konsorcjum, związanych z realizacją usług w wykonaniu umowy konsorcjum.

Odnosząc powyższe do powołanych w sprawie przepisów stwierdzić należy, iż skoro z umowy konsorcjum wynika, iż w ramach konsorcjum Wnioskodawca pełni funkcję lidera i będzie wystawiał faktury na E. za usługi utylizacji odpadów realizowane w ramach umowy konsorcjum (za co m.in. uzyska wynagrodzenie w wysokości stanowiącej 5% wartości kontraktu) - to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym Spółka winna odprowadzić należny podatek VAT.

Jeśli chodzi o prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego, to nie może budzić wątpliwości prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach otrzymanych od podwykonawców, związanych z realizacją usług w ramach umowy konsorcjum oraz podatku VAT naliczonego w otrzymanych przez Wnioskodawcę fakturach związanych z czynnościami wykonywanymi przez niego w ramach usług świadczonych przez konsorcjum.

Jeśli chodzi natomiast o prawo do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w fakturach wystawionych przez T. Sp. z o.o. i U. Sp. z o.o. (bez żadnych narzutów) za usługi bezpośrednio związane z realizacją projektu (w tym m.in. usługi transportu, utylizacji, przetwarzania odpadu w produkt) nabyte przez T. Sp. z o.o. i U. Sp. z o.o. oraz za usługi własne wykonane przez te Spółki na rzecz konsorcjum, stwierdzić należy, iż obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują kwestii przenoszenia kosztów (tzw. refakturowania kosztów). Należy więc w tej sytuacji odwołać się do zapisu zawartego w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. Nr L 347/1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE. Nr L 145/1)), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawianie tzw. "refaktur".

Należy przyjąć, iż refakturowanie polega na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi, odsprzedaży usług bez doliczania marży, a celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. "Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Przyjmuje się, że z refakturowaniem mamy do czynienia, gdy występują następujące okoliczności:

* przedmiotem refakturowania są usługi, z których nie korzysta podmiot (lub korzysta w części), na którego wystawiona jest pierwotna faktura, sprzedaż (odsprzedaż) musi być dokonana po cenie zakupu, bez marży narzuconej przez odsprzedającego,

* podmiot, który dokonuje refakturowania, wystawia na rzecz nabywcy fakturę (refakturę) z uwzględnieniem tej samej stawki podatku VAT (bądź stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez usługodawcę,

* strony łączy umowa o charakterze zasadniczym, która zawiera zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu (refakturowaniu) danego rodzaju czynności, które służą realizacji tej umowy.

Przy spełnieniu powyższych warunków dana usługa może być przedmiotem odsprzedaży w drodze refakturowania.

Z wniosku wynika, iż zgodnie z umową konsorcjum, usługi bezpośrednio związane z realizacją projektu, w tym m.in. usługi transportu, utylizacji, przetwarzania odpadu w produkt, nabyte przez T. Sp. z o.o. i U. Sp. z o.o. oraz usługi własne, będą fakturowane przez te spółki na lidera bez żadnych narzutów. Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach wystawionych przez T. Sp. z o.o. oraz U. Sp. z o.o. dotyczących usług bezpośrednio związanych z realizacją projektu.

W związku z powyższym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółka spełnia przesłanki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na nią faktur, w tym również z faktur wystawionych przez konsorcjantów, w związku z realizacją podlegających opodatkowaniu usług w wykonaniu umowy konsorcjum.

Odnośnie wskazanej we wniosku kwestii związanej z dokumentowaniem przez Wnioskodawcę udziału w przychodach i kosztach wynikających z miesięcznych rozliczeń dokonywanych przez lidera stwierdzić należy, iż biorąc pod uwagę unormowania art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, iż wzajemne rozliczenia finansowe (tj. dokonanie odpowiednich przeliczeń co do wartości przychodów i kosztów oraz przekazanie środków pieniężnych) pomiędzy liderem a partnerami konsorcjum nie stanowią dla Wnioskodawcy świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową.

W związku z powyższym również w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważa się, że niniejsza interpretacja jest interpretacją indywidualną i wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. lidera konsorcjum, a zatem nie dotyczy obowiązków podatkowych ciążących na pozostałych uczestnikach umowy konsorcjum tj. T. i U.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl