IBPP1/443-967/11/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-967/11/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości i sposobu dokumentowania transakcji sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości i sposobu dokumentowania transakcji sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 26 lipca 2007 r. jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Wnioskodawca aktem notarialnym zakupił nieruchomość przemysłową od firmy będącej podatnikiem VAT. Firma ta zgodnie z przepisami wystawiła Wnioskodawcy również fakturę VAT z podatkiem VAT 22%. Ponieważ Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT nie odliczył podatku VAT wynikającego z tej faktury.

W dniu 27 lipca 2007 r. Wnioskodawca powyższą nieruchomość wydzierżawił spółce z o.o. jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Z tytułu dzierżawy Wnioskodawca odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Na powyższą nieruchomość Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów modernizacyjnych ani remontowych. Zgodnie z umową nakłady na modernizację i remonty ponoszone przez dzierżawcę nie podlegają zwrotowi.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność jako rolnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej.

Z tego tytułu Wnioskodawca stał się od miesiąca grudnia 2008 r. podatnikiem podatku VAT, ze względu na miejsce prowadzenia działalności, podlegającym pod Urząd Skarbowy w Będzinie. Od miesiąca grudnia 2008 r. czynsz z tytułu dzierżawy Wnioskodawca opodatkowuje podstawową stawką VAT i ujmuje w deklaracji VAT-7.

W roku 2011 Wnioskodawca planuje sprzedać wyżej wymienioną nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że przedmiotem kupna z dnia 26 lipca 2007 r. był:

- zakup prawa wieczystego użytkowania działki gruntu o powierzchni 5.123m#61447; (geodezyjnie wyodrębniona 1 działka),

- zakup prawa własności usytuowanych w obrębie działki budynków stanowiących odrębne nieruchomości i tak:

a.

budynku garażowego o pow. 239,98 m 2

b.

budynku typu barak o pow. 247,04 m 2

c.

budynku magazynowego o pow. 114,82 m 2

d.

budynku magazynowego o pow. 209,24 m 2.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w celu uzyskiwania dochodów z tytułu jej wydzierżawiania.

Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży stanowi składnik majątku Wnioskodawcy i nie jest ujmowana jako środek trwały z tytułu prowadzonych przez Wnioskodawcę działów specjalnych produkcji rolnej.

Przedmiotem planowej sprzedaży będzie cała nieruchomość wymieniona wyżej, tj:

a.

nieruchomość składa się z jednej geodezyjnie wyodrębnionej działki gruntu,

b.

działka jest zabudowana:

* budynkiem garażowym o pow. 239,98 m 2 - PKOB 1251

* budynkiem typu barak o pow. 247,04 m 2 - PKOB 1220

* budynkiem magazynowym o pow. 114,82 m 2 - PKOB 1251

* budynkiem magazynowym o pow. 209,24 m 2 - PKOB 1251

Budynki są trwale związane z gruntem, Wnioskodawca nie posiada informacji od poprzedniego właściciela kiedy zostały oddane do użytkowania, gdyż on nieruchomość tą nabył od byłego przedsiębiorstwa państwowego.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdyż w dniu 27 lipca 2007 r. całą nieruchomość Wnioskodawca wydzierżawił.

Wnioskodawca w momencie nabycia nieruchomości nie był podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie ma informacji kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków po ich wybudowaniu, natomiast Wnioskodawca żadnych ich ulepszeń nie przeprowadził.

Przedmiotem planowej sprzedaży jest jedna geodezyjnie wyodrębniona i zabudowana podanymi wyżej budynkami działka. Przedmiotowa nieruchomość przez cały okres posiadania jest wyłącznie przedmiotem dzierżawy.

Wnioskodawca nie jest w stanie powiedzieć kto będzie nabywcą przedmiotowej nieruchomości, dlatego prosi o interpretację zarówno dla nabywcy będącego osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej jak i podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych oprócz wymienionej we wniosku. Nie dokonał wcześniej sprzedaży jakichkolwiek nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy sprzedaż nieruchomości, którą Wnioskodawca będzie dokonywał jako osoba fizyczna jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

2.

Czy jeżeli sprzedaż ta jest zwolniona z podatku VAT, Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić fakturę VAT dokumentującą tą sprzedaż i ująć ją w deklaracji VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

2.

Na sprzedaż nieruchomości Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktury VAT i sprzedaży tej nie ujmować w deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury;

2.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Opierając się na definicji wynikającej z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu. Sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, co oznacza, że dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, nie należy natomiast utożsamiać niniejszego sformułowania z faktycznym naliczeniem podatku od danej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zakupił w dniu 26 lipca 2007 r. jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, aktem notarialnym nieruchomość przemysłową od firmy będącej podatnikiem VAT. Firma ta zgodnie z przepisami wystawiła Wnioskodawcy również fakturę VAT z podatkiem VAT 22%.

Ponieważ Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku VAT nie odliczył podatku VAT wynikającego z tej faktury. Przedmiotem kupna z dnia 26 lipca 2007 r. był:

* zakup prawa wieczystego użytkowania działki gruntu o powierzchni 5.123m#61447; (geodezyjnie wyodrębniona 1 działka),

* zakup prawa własności usytuowanych w obrębie działki budynków stanowiących odrębne nieruchomości i tak:

a.

budynku garażowego o pow. 239,98 m 2

b.

budynku typu barak o pow. 247,04 m 2

c.

budynku magazynowego o pow. 114,82 m 2

d.

budynku magazynowego o pow. 209,24 m 2.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w celu uzyskiwania dochodów z tytułu jej wydzierżawiania. W dniu 27 lipca 2007 r. Wnioskodawca powyższą nieruchomość wydzierżawił spółce z o.o. jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. Na powyższą nieruchomość Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów modernizacyjnych ani remontowych. Zgodnie z umową nakłady na modernizację i remonty ponoszone przez dzierżawcę nie podlegają zwrotowi.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność jako rolnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej. Z tego tytułu Wnioskodawca stał się od miesiąca grudnia 2008 r. podatnikiem podatku VAT. Od miesiąca grudnia 2008 r. czynsz z tytułu dzierżawy Wnioskodawca opodatkowuje podstawową stawką VAT i ujmuje w deklaracji VAT-7.

Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży stanowi składnik majątku Wnioskodawcy i nie jest ujmowana jako środek trwały z tytułu prowadzonych przez Wnioskodawcę działów specjalnych produkcji rolnej.W roku 2011 Wnioskodawca planuje sprzedać wyżej wymienioną nieruchomość.

Przedmiotem planowej sprzedaży będzie cała nieruchomość wymieniona wyżej, tj:

a.

nieruchomość składa się z jednej geodezyjnie wyodrębnionej działki gruntu,

b.

działka jest zabudowana:

* budynkiem garażowym o pow. 239,98 m 2 - PKOB 1251

* budynkiem typu barak o pow. 247,04 m 2 - PKOB 1220

* budynkiem magazynowym o pow. 114,82 m 2 - PKOB 1251

* budynkiem magazynowym o pow. 209,24 m 2 - PKOB 1251

Budynki są trwale związane z gruntem, Wnioskodawca nie posiada informacji od poprzedniego właściciela kiedy zostały oddane do użytkowania, gdyż on nieruchomość tą nabył od byłego przedsiębiorstwa państwowego.

Wnioskodawca nie ma informacji kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków po ich wybudowaniu, natomiast Wnioskodawca żadnych ich ulepszeń nie przeprowadził.

Przedmiotowa nieruchomość przez cały okres posiadania jest wyłącznie przedmiotem dzierżawy.

Z powyższego wynika, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca dokonując planowanej dostawy nieruchomości, będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż jako czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie dokonywał zbycia mienia zakupionego w celu prowadzenia działalności gospodarczej jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawca wszedł w posiadanie ww. nieruchomości w drodze czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem objętej regulacją przepisów ustawy. Jednocześnie od dnia 27 lipca 2007 r. Wnioskodawca wydzierżawił nieruchomość spółce z o.o. a zatem dokonywał czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc zatem opis sprawy do przytoczonych przepisów prawa, stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości zakupionej przez Wnioskodawcę nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nabył ją 26 lipca 2007 r. na podstawie aktu notarialnego w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a ponadto przedmiotowa nieruchomość była wydzierżawiana i nie była ulepszana.

W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy budynków będących przedmiotem transakcji zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlania lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem i dostawą budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W niniejszej sprawie przedmiotem transakcji będzie również dostawa gruntu.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

Z kolei kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami rozstrzyga przepis § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) w myśl, którego zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Reasumując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej nieruchomości obejmującej ww. budynki wraz z gruntem będącym w użytkowaniu wieczystym będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT (a nie jak Wnioskodawca stwierdził we własnym stanowisku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT), art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Odnośnie kwestii sposobu dokumentowania ww. transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należy wskazać, iż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy nieruchomości wraz z gruntem zakupionej w 2007 r. Wnioskodawca nie jest w stanie powiedzieć kto będzie nabywcą przedmiotowej nieruchomości, dlatego prosi o interpretację zarówno dla nabywcy będącego osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej jak i podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Natomiast Minister Finansów na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług określił w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., elementy, które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. W przypadku natomiast gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Odnosząc się do kwestii ujęcia ww. czynności zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości sprzedaży w deklaracji podatkowej, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W celu wykonania tego obowiązku, stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przepisów powyższych wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, w celu wykonania ciążącego na nim obowiązku rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy, winien złożyć deklarację podatkową, w której winien ująć wszystkie czynności, co do których obowiązek podatkowy powstał w okresie, którego dotyczy ta deklaracja.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl