IBPP1/443-963/10/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 7 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przez dwa podmioty - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przez dwa podmioty.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, z których każda prowadzi działalność we własnym imieniu i na własny rachunek, nabyły prawo użytkowania wieczystego działki gruntowej. Małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej. W akcie notarialnym zawarta jest informacja, że ww. osoby nabywają działkę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Faktura za nabycie działki wystawiona jest na dwie różne firmy, które odrębnie prowadzą małżonkowie.

Według aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu strefy ochronnej, prawa do działki, którą podatnicy nabyli są oznaczone jako tereny przemysłu (P).

W uzupełnieniu z dnia 20 grudnia 2010 r. Wnioskodawca podaje, że prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą F. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od dnia 1 grudnia 2001 r. Wnioskodawca prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów tartacznych, która opodatkowana jest podstawową stawką VAT.

W dniu 21 października 2010 r. przed notariuszem, Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli prawo użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą (działki nr 1583/420, 1571/416, 1912/420). Ww. nieruchomość to droga dojazdowa do siedziby firmy zarówno Wnioskodawcy jak i jego małżonki. Nieruchomość będzie wykorzystywana do prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej obydwu Firm.

W akcie notarialnym zawarta jest informacja, że Państwo S. nabywają działkę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, nie ma natomiast informacji w jakim udziale.

Faktura VAT za nabycie działki wystawiona jest na dwie różne firmy, które odrębnie prowadzą małżonkowie. Stawka VAT widniejąca na fakturze to 22%, za użytkowanie wieczyste działek gruntowych nr 1583/420, 1571/416 i 1912/420.

Wnioskodawca użytkuje drogę dojazdową do Firmy w równej części z małżonką tj. w 50%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r.): każda z Firm powinna odliczyć po połowie podatek VAT naliczony na podstawie faktury VAT zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 30 września 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych".

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi nie są do nich wykorzystywane.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od dnia 1 grudnia 2001 r. W dniu 21 października 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą (działki nr 1583/420, 1571/416, 1912/420). Ww. nieruchomość to droga dojazdowa do siedziby firmy zarówno Wnioskodawcy jak jego małżonki. Nieruchomość będzie wykorzystywana do prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej obydwu Firm. Każdy z małżonków prowadzi działalność we własnym imieniu i na własny rachunek. Małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej. W akcie notarialnym zawarta jest informacja, że ww. osoby nabywają działkę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, nie ma natomiast informacji w jakim udziale. Wnioskodawca użytkuje drogę dojazdową do Firmy w równej części z małżonką tj. w 50%.

Faktura VAT za nabycie działki wystawiona jest na dwie różne firmy, które odrębnie prowadzą małżonkowie. Stawka VAT widniejąca na fakturze to 22%, za użytkowanie wieczyste działek gruntowych nr 1583/420, 1571/416 i 1912/420.

Należy zauważyć, że w cyt. powyżej przepisach ustawodawca użył sformułowania "nabywcy", tj. w liczbie pojedynczej - jednakże nie może to oznaczać niestosowanie tych przepisów w przypadku nabycia tej samej rzeczy przez kilku nabywców - zatem z uwagi na fakt, iż prawodawca wymaga wpisania do faktury imienia, nazwiska lub nazwy nabywcy, to w wypadku nabycia towaru przez dwóch nabywców wpisaniu podlegają te dwa podmioty występujące jako nabywcy danej transakcji.

Ponadto, skoro należny podatek został uregulowany w poprzedniej fazie obrotu i znajdował odbicie w cenie, kolejny nabywca może przy obliczaniu swojego podatku odliczyć odpowiednią część ceny, w zależności od swojego udziału, zatem wystawienie faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar, nie stoi na przeszkodzie obniżaniu przez każdy z nich należnego podatku o odpowiadającą udziałowi we współwłasności część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towaru.

Zasady prawne współwłasności regulują art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Zgodnie natomiast z art. 197 Kodeksu cywilnego domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż w akcie notarialnym nie ma informacji jaki udział przypadnie Wnioskodawcy w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działek gruntowych. W związku z powyższym w świetle powołanego wyżej przepisu art. 197 Kodeksu cywilnego domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe.

Zatem mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca może odliczyć połowę wartości podatku VAT naliczonego zawartego w fakturze dotyczącej zakupu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą, jeżeli nieruchomość ta wykorzystywana będzie w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz nie wystąpią wyłączenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nie ma natomiast podstaw do refakturowania udziału w prawie użytkowania wieczystego działek gruntowych drugiej firmie, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje odsprzedaży towarów ani świadczenia usług na rzecz tej drugiej firmy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że powinien odliczyć w połowie podatek VAT naliczony na podstawie faktury zakupu należało uznać za prawidłowe.

Kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu prawa użytkowania wieczystego działek gruntowych przez firmę żony Wnioskodawcy została objęta odrębnym rozstrzygnięciem.

Nadmienia się, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W związku z powyższym niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawcy.

Natomiast jeżeli drugi z małżonków zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązany jest do złożenia odrębnego wniosku i przedstawienia odpowiedniego dla niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zapytania i własnego stanowiska w sprawie oraz wniesienia odrębnej opłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności, gdyby udziały współwłaścicieli w prawie wieczystego użytkowania działek gruntowych nie były równe oraz gdyby przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego działek gruntowych nie było wykorzystane przez Wnioskodawcę do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.