IBPP1/443-961/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 6 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży gruntu zabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży gruntu zabudowanego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 stycznia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 grudnia 2010 r. znak IBPP1/443-961/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość wpisana do księgi wieczystej, której właścicielami są Wnioskodawca oraz jego żona została nabyta w 1989 r. i stanowi działkę zabudowaną budynkiem wykorzystywanym do celów działalności gospodarczej. Następnie przeprowadzono w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości czynności dotyczące rozbudowy i adaptacji, które umożliwiły rozpoczęcie w przedmiotowym budynku wykonywanie działalności gospodarczej od stycznia 1991 r. W momencie nabycia nieruchomości, nabywcom nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług, podobnie nabywcom nie przysługiwało prawo odliczenia podatków i usług od czynności dotyczących rozbudowy tej nieruchomości. Budynek został zakupiony przez osoby prywatne, jednakże był wykorzystywany na działalność gospodarczą.

Z formalnego punktu widzenia nigdy nie stanowił własności firmy, na podstawie której prowadzona była działalność gospodarcza. Działalność gospodarcza prowadzona była przez Wnioskodawcę w formie szwalni. Działalność ta prowadzona była w sposób ciągły przez kilkanaście lat. Działalność gospodarcza została zakończona w tym samym zakresie przedmiotowym 31 maja 1996 r., a przez następne 2 lata była kontynuowana w formie, która polegała na zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Jednak lokale znajdujące się w przedmiotowym budynku są przez właścicieli wynajmowane od czasu zakończenia działalności gospodarczej, przy czym niektóre wynajmowane były jeszcze przed zakończeniem tej działalności. Od wynajmu odprowadzany jest podatek od towarów i usług. Czynności najmu nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściciel budynku planuje dokonania sprzedaży przedmiotowego gruntu zabudowanego budynkiem.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

Wynajmowane więc za każdym razem były tylko poszczególne części budynku. Warto tutaj także zwrócić uwagę na fakt (co określono w przedmiotowym wniosku), że pierwotnie w tym budynku była wykonywania działalność gospodarcza, która w formie szwalni wykonywana była do 31 maja 1996 r., a przez następne dwa lata kontynuowana była w sposób nieprzerwany w innej formie. Po zakończeniu tej działalności Wnioskodawca zajmował się wyłącznie wynajmowaniem przedmiotowych lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadne jest stanowisko, że w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego czynność sprzedaży gruntu zabudowanego budynkiem określonego w niniejszym piśmie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku od towarów i usług z wyjątkiem sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub też pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy od podatku od towarów i usług, zwolniona jest także dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz, że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nabywca nabył nieruchomość o powierzchni 282m2 zabudowaną budynkiem użytkowanym na cele gospodarcze. W związku z zakupem tej nieruchomości nabywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ w okresie, w którym został ten budynek nabyty, podatek od towarów i usług nie był podatkiem obowiązującym w polskim systemie podatkowym. Wydatki poniesione na ulepszenie budynku zostały dokonane do 1992 r., a więc w okresie, w którym podatek od towarów i usług nie istniał w zakresie polskiego systemu prawnego. Ponadto, działalność gospodarcza była wykonywana przez Wnioskodawcę w przedmiotowym budynku przez kilkanaście lat.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenia stwierdzić należy, że przy nabyciu tego budynku nabywcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a więc aktualnie planowana dostawa tego budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotowego budynku będzie więc zwolniona od podatku od towarów i usług, ponieważ spełnione zostały łącznie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady, stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%. Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Trzeba również uwzględnić art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, w tym również budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce, a także grunty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ponieważ, jak wynika z pisma z dnia 17 stycznia 2011 r., planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż jeszcze nie nastąpiła (do dnia 17 stycznia 2011 r. poszczególne części budynku są wynajmowane), dlatego też niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowizującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), z którego wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się natomiast dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl art. 43 ust. 7a powyższej ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z art. 2 pkt 14 ustawy wynika natomiast, że ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 1989 r. Wnioskodawca nabył działkę zabudowaną budynkiem wykorzystywanym do celów działalności gospodarczej od stycznia 1991 r. W momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług, podobnie nie przysługiwało prawo odliczenia podatków i usług od czynności dotyczących rozbudowy tej nieruchomości. Budynek został zakupiony przez osobę prywatną, jednakże był wykorzystywany na działalność gospodarczą.

Z formalnego punktu widzenia nigdy nie stanowił własności firmy, na podstawie której prowadzona była działalność gospodarcza. Działalność gospodarcza prowadzona była przez Wnioskodawcę w formie szwalni. Działalność ta prowadzona była w sposób ciągły przez kilkanaście lat. Działalność gospodarcza została zakończona w tym samym zakresie przedmiotowym 31 maja 1996 r., a przez następne 2 lata była kontynuowana w formie, która polegała na zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Jednak lokale znajdujące się w przedmiotowym budynku są przez Wnioskodawcę wynajmowane od czasu zakończenia działalności gospodarczej, przy czym niektóre wynajmowane były jeszcze przed zakończeniem tej działalności. Od wynajmu odprowadzany jest podatek od towarów i usług. Czynności najmu nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od momentu wprowadzenia podatku VAT to jest od 1993 r. do chwili składania wniosku.

Wnioskodawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotem wykonywanych przez niego czynności opodatkowanych podatkiem VAT jest najem pomieszczeń na działalność gospodarczą. Budynek jest trwale związany z gruntem. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu, jednakże w stosunku do tych wydatków Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ w okresie gdy wydatki te były ponoszone, a więc do końca 1990 r., podatek od towarów i usług nie istniał w polskim systemie podatkowym.

Budynek został nabyty 19 maja 1989 r. Budynek został ulepszony w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym ulepszenia te zostały dokonane przed 1 stycznia 1991 r. Od 1 stycznia 1991 r., a więc od momentu wprowadzenia budynku do użytkowania, w przedmiotowym budynku wykonywane były czynności podlegające opodatkowaniu i trwały do chwili składania wniosku. Zgodnie z klasyfikacją obiektów budowlanych określoną w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., przedmiotowy budynek jako budynek handlowo-usługowy zaklasyfikowany jest w sekcji I, dziale 12, Grupie 123 i w klasie 1230 PKOB.

Ponadto Wnioskodawca stanął na stanowisku, że planowana dostawa tego budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Powyższe stanowisko jest prawidłowe w zakresie uznania, że planowana dostawa tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, należy jednak zauważyć, że w odniesieniu do poszczególnych części budynku konieczne będzie zastosowanie różnych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak podaje Wnioskodawca lokale znajdujące się w przedmiotowym budynku są wynajmowane od czasu zakończenia działalności gospodarczej (działalność została zakończona 31 maja 1996 r.), przy czym niektóre lokale wynajmowane były jeszcze przed zakończeniem tej działalności. Od wynajmu odprowadzany jest podatek od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. Przedmiotem wykonywanych przez niego czynności opodatkowanych podatkiem VAT jest najem pomieszczeń na działalność gospodarczą.

W związku z powyższym, w stosunku do wynajętej części budynku, pierwsze zasiedlenie wypełniające definicję zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło z dniem jej wynajęcia, ponieważ wynajem stanowił oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi części budynku po jego wybudowaniu.

Zatem do mającej nastąpić sprzedaży wynajmowanej części budynku, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż:

Ponadto, jak podaje Wnioskodawca, pierwsze zasiedlenie dotyczyło 80% budynku, natomiast cały budynek nigdy nie został wykończony. Do dnia złożenia pisma z dnia 17 stycznia 2011 r. ostatnia kondygnacja budynku nie została w pełni wykończona. Budynek jednak został w całości oddany do użytkowania, ponieważ z punktu widzenia przepisów prawa budowlanego, niewykończenie wewnętrzne części budynku nie skutkowało niemożnością oddania go do użytkowania.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym należy więc zaznaczyć, iż w stosunku do tej części budynku, która nie została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - nie była wynajęta ani w inny sposób użytkowana - do chwili obecnej w ogóle nie nastąpiło jeszcze pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wynika z wniosku, nieruchomość nabyta została w 1989 r. tj. przed wejściem w życie przepisów statuujących pojęcie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i do chwili obecnej wykorzystywana jest w celu prowadzonej przez nabywcę działalności gospodarczej. Budynek ten był wprawdzie ulepszany i w związku z tym oddawany do użytkowania po ulepszeniu, jednak zdarzenia te również miały miejsce przed wejściem w życie przepisów statuujących pojęcia, z którymi obecnie obowiązująca ustawa o VAT wiąże konsekwencje podatkowe.

Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie planowana dostawa niewynajmowanej części opisanej nieruchomości, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b ustawy o VAT, gdyż dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. A zatem nie można przyjąć - za Wnioskodawcą, iż spełnione zostały łącznie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jak wynika ze złożonego wniosku, niewynajmowana część przedmiotowej nieruchomości spełnia oba wymienione w powyższym przepisie warunki, gdyż w stosunku do niej nie przysługiwało nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił on wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego, dostawa niewynajmowanej części przedmiotowego budynku jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Jak wykazano powyżej, dostawa ta nie może korzystać natomiast ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ponieważ - jak wynika z wniosku - do dnia sprzedaży nie nastąpiło jej pierwsze zasiedlenie, zatem to ta właśnie sprzedaż (dostawa) będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowana jest dostawa budynków, budowli lub ich części na nim posadowionych. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana, jeśli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, to zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Skoro zatem w przedmiotowej sprawie dostawa budynku będzie zwolniona od podatku VAT, to ze zwolnienia od tego podatku będzie również korzystać dostawa działki, z którą budynek jest trwale związany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że planowana dostawa będzie korzystać ze zwolnienia, należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie tut. organ dodaje, że zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Dodatkowo tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków. Jeżeli małżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej, powinien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.