IBPP1/443-96/11/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-96/11/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla usług polegających na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla usług polegających na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka Akcyjna) będący podatnikiem VAT prowadzi działalność gospodarczą, której zakres obejmuje m.in. prowadzenie Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego.

Działalność ta polega na:

• świadczeniu usług w zakresie organizacji i prowadzenia turnusów rehabilitacyjnych, w tym także turnusów z dofinansowaniem ze środków PFRON, stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych.

Prowadzone usługi w zakresie pobytów rehabilitacyjnych obejmują świadczenia medyczne, zabiegi rehabilitacyjne, a także zakwaterowanie i wyżywienie, które są ściśle z tymi usługami związane.

Pobyty rehabilitacyjne do 31 grudnia 2010 r. były klasyfikowane w PKWiU 85.14.15 - usługi w zakresie ochrony zdrowia świadczone w obiektach zapewniających zakwaterowanie innych niż szpitale.

• świadczeniu usług w zakresie organizacji pobytów wczasowych (do 31 grudnia 2010 r. były klasyfikowane w PKWiU 55.2 - usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania).

Na podstawie ww. przepisów Spółka uzyskała wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych Nr XXX wydany przez Wojewodę.

Ponadto obiekty w Ośrodku są dopuszczone do przyjmowania osób niepełnosprawnych i posiadają aktualne wpisy do rejestru ośrodków pod Nr XXX, wydane decyzją Wojewody.

Celem profesjonalnej realizacji opieki medycznej i zabiegów rehabilitacyjnych dla osób przebywających w ośrodku na wszystkich rodzajach turnusów rehabilitacyjnych, decyzją Wojewody z dnia 3 stycznia 2005 r. został powołany Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym i wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej pod numerem księgi rejestrowej XXX. Niepubliczny Zakład Rehabilitacji przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym nie jest odrębną jednostką organizacyjną, lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy i zawiera się w jego strukturze, który go utworzył. W powyższym zakładzie opieki zdrowotnej Wnioskodawca zatrudnia kierownika, lekarzy, pielęgniarki oraz rehabilitantów i fizjoterapeutów, posiadających stosowne uprawnienia. Ośrodek jest uprawniony do przyjmowania osób niepełnosprawnych m.in. z dysfunkcją narządu ruchu, w tym osoby na wózkach inwalidzkich, upośledzeniem umysłowym, chorobą psychiczną, epilepsją, schorzeniami układu krążenia, chorobami układu oddechowego, cukrzycą i chorobami neurologicznymi.

Zabiegi rehabilitacyjne prowadzone są w zakresie: fizykoterapii, kinezyterapii, magnetoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, krioterapii, masażu leczniczego, inhalacji, klimatoterapii, gimnastyki i ćwiczeń ogólnousprawniających. Dodać należy, że ww. zakresy działalności zostały wpisane do przedmiotu działalności Wnioskodawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 1 kwietnia 2011 r. wynika, że Wnioskodawca uzyskał wpis do rejestru organizatorów turnusów Nr XXX z dnia 27 marca 2008 r. decyzją Wojewody, wydanej na podstawie art. 10d ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, po spełnieniu warunków określonych w § 9-13 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych. Uprawnienia te wydawane są na okres 3 lat, tak więc aktualnie, po upływie ważności poprzedniego wpisu i spełnieniu określonych przepisami warunków, Wnioskodawca uzyskał nowy wpis do rejestru organizatorów Nr XXX z dnia 25 marca 2011 r. ważny do dnia 23 kwietnia 2014 r.

Wnioskodawca uzyskał wpisy do rejestru ośrodków, tj. Nr XXX, decyzjami Wojewody, wydanymi na podstawie art. 10d ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, po spełnieniu warunków określonych w § 14-17 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych.

Organizowane i prowadzone przez Wnioskodawcę turnusy rehabilitacyjne stanowią turnusy rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 z późn. zm.). Turnusy rehabilitacyjne są prowadzone i organizowane na zasadach określonych w tej ustawie oraz w wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 230, poz. 1694 z późn. zm.)

Bezpośrednim celem wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, polegających na organizacji turnusów rehabilitacyjnych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. W turnusach rehabilitacyjnych uczestniczą zarówno osoby niepełnosprawne posiadające orzeczenie o niepełnosprawności, w tym również z opiekunami zgodnie z wnioskiem lekarza, jak i osoby po wypadkach czy też ze zdiagnozowanym schorzeniem, posiadające informację o stanie zdrowia od lekarza rodzinnego lub lekarza specjalisty.

Pobyt osoby fizycznej w ośrodku rehabilitacyjnym świadczony jest zgodnie z zasadami organizacji turnusów, określonymi w art. 10c ww. ustawy oraz ramowym programem turnusu, zatwierdzonym przez wojewodę przy uzyskiwaniu przez Wnioskodawcę uprawnienia organizatora turnusu. Program turnusu, uwzględniający rodzaj niepełnosprawności lub dysfunkcji albo schorzenia osób, do których jest adresowany, zawiera zabiegi fizjoterapeutyczne oraz opiekę lekarską i pielęgniarską.

Niepubliczny Zakład Rehabilitacji przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym, wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, nie jest odrębną jednostką organizacyjną lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Nie jest on zatem odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem.

Część personelu medycznego, tj. lekarze, pielęgniarki i rehabilitanci, są zatrudnieni na podstawie umów o pracę, a część z nich na podstawie kontraktu, w zależności od czasu i zakresu świadczonej pracy.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że w Dzienniku Ustaw nr 44 z dnia 1 marca 2011 r. zostało ogłoszone rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 lutego 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. został dodany pkt 25 - dotyczący zwolnienia od podatku VAT usług turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. świadczonych na zasadach określonych w tej ustawie oraz dostawy towarów i świadczone usługi ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą przepisów o podatku VAT od 1 stycznia 2011 r., do sprzedaży usług polegających na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnieniu z podatku podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu o poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży pobytów (turnusów) rehabilitacyjnych, które obejmują swoim zakresem: zakwaterowanie, wyżywienie, opiekę medyczną i zabiegi rehabilitacyjne, ma zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, albowiem są to usługi w zakresie opieki medycznej służące zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, natomiast usługi zakwaterowania i wyżywienia wchodzące w skład pobytu rehabilitacyjnego - to usługi ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakład opieki zdrowotnej.

Pod pojęciem - "rehabilitacja" w medycynie - rozumiany jest proces leczenia, mający na celu przywracanie i poprawę sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających i terapeutycznych.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.), zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką podległą innej jednostce organizacyjnej. W przedstawionym powyżej stanie faktycznym utworzony przez Wnioskodawcę Niepubliczny Zakład Rehabilitacji przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym jest częścią jego jednostki organizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Podkreślić należy, iż ustawodawca przy konstruowaniu ww. przepisów określających zakres zwolnienia od podatku VAT odstąpił od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Przytoczony przepis krajowy w zakresie opieki medycznej stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, s. 1) (zwanej dalej: "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Natomiast z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, iż zwolnieniu od podatku powinny podlegać takie usługi, których celem jest ochrona zdrowia. W wyroku w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte sygn. C-106/05 Trybunał stwierdził, iż "pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia". Również w wyroku w sprawie Peter d’Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01 podkreślono, iż: "Jeżeli chodzi o pojęcie świadczenia opieki medycznej (...) pojęcia tego nie można poddać wykładni, która obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT pojęcia "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiadają określeniom używanym przez TS UE "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Ponadto również z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), dodanego przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 44, poz. 230) z dniem 1 marca 2011 r., zwalnia się od podatku usługi turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 z późn. zm.) świadczone na zasadach określonych w tej ustawie oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia z dnia 28 lutego 2011 r., zwolnienie, o którym mowa § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, może być stosowane również do czynności dokonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia zakładu opieki zdrowotnej czy opieki medycznej.

Wobec powyższego przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakładem opieki zdrowotnej jest:

1.

szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu;

2.

przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, ambulatorium;

3.

pogotowie ratunkowe;

4.

medyczne laboratorium diagnostyczne;

5.

pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji;

6.

zakład rehabilitacji leczniczej;

7.

żłobek;

8.

ambulatorium lub ambulatorium z izbą chorych jednostki wojskowej, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz jednostki organizacyjnej Służby Więziennej;

9.

stacja sanitarno-epidemiologiczna;

10.

wojskowy ośrodek medycyny prewencyjnej;

11.

jednostka organizacyjna publicznej służby krwi;

12.

inny zakład spełniający warunki określone w ustawie.

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

Zgodnie z art. 32 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakład rehabilitacji leczniczej udziela świadczeń zdrowotnych, polegających na interdyscyplinarnych, kompleksowych działaniach usprawniających, które służą zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Świadczenia te udzielane są na podstawie skierowania lekarza.

Stosownie do art. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

1.

badaniem i poradą lekarską;

2.

leczeniem;

3.

badaniem i terapią psychologiczną;

4.

rehabilitacją leczniczą;

5.

opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem;

6.

opieką nad zdrowym dzieckiem;

7.

badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną;

8.

pielęgnacją chorych;

9.

pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi;

10.

opieką paliatywno-hospicyjną;

11.

orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia;

12.

zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne;

13.

czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji;

14.

czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oparto się przede wszystkim na przepisach Dyrektywy oraz orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE. Pojęcia "służące (...) zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" rzeczywiście odpowiadają tym zawartym w definicji świadczenia zdrowotnego (określonej w art. 3 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jednakże takie zdefiniowanie zakresu opieki medycznej podlegającej zwolnieniu odpowiada używanym przez Trybunał Sprawiedliwości UE określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Podkreślić należy, że w definicji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług wskazano na działania służące profilaktyce - choć taki element nie został zawarty w definicji świadczenia zdrowotnego w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Okoliczność ta wyraźnie wskazuje, że podstawą do zdefiniowania zakresu usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu było w pierwszej kolejności orzecznictwo unijne (a nie przepisy krajowe).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zakres obejmuje m.in. prowadzenie Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego. Działalność ta polega na świadczeniu usług w zakresie organizacji i prowadzenia turnusów rehabilitacyjnych, w tym także turnusów z dofinansowaniem ze środków PFRON, stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych.

Prowadzone usługi w zakresie pobytów rehabilitacyjnych obejmują świadczenia medyczne, zabiegi rehabilitacyjne, a także zakwaterowanie i wyżywienie, które są ściśle z tymi usługami związane.

Wnioskodawca uzyskał wpis do rejestru organizatorów turnusów Nr XXX z dnia 27 marca 2008 r. decyzją Wojewody, wydanej na podstawie art. 10d ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, po spełnieniu warunków określonych w § 9-13 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych. Uprawnienia te wydawane są na okres 3 lat, tak więc aktualnie, po upływie ważności poprzedniego wpisu i spełnieniu określonych przepisami warunków, Wnioskodawca uzyskał nowy wpis do rejestru organizatorów Nr XXX z dnia 25 marca 2011 r. ważny do dnia 23 kwietnia 2014 r.

Wnioskodawca uzyskał wpisy do rejestru ośrodków, tj. Nr XXX, decyzjami Wojewody, wydanymi na podstawie art. 10d ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, po spełnieniu warunków określonych w § 14-17 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych.

Celem profesjonalnej realizacji opieki medycznej i zabiegów rehabilitacyjnych dla osób przebywających w ośrodku na wszystkich rodzajach turnusów rehabilitacyjnych, decyzją Wojewody z dnia 3 stycznia 2005 r. został powołany Niepubliczny Zakład Rehabilitacji Leczniczej przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym i wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej pod numerem księgi rejestrowej XXX.

Niepubliczny Zakład Rehabilitacji przy Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym, wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, nie jest odrębną jednostką organizacyjną lecz jest częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Nie jest on zatem odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem.

W powyższym zakładzie opieki zdrowotnej Wnioskodawca zatrudnia kierownika, lekarzy, pielęgniarki oraz rehabilitantów i fizjoterapeutów, posiadających stosowne uprawnienia. Ośrodek jest uprawniony do przyjmowania osób niepełnosprawnych m.in. z dysfunkcją narządu ruchu, w tym osoby na wózkach inwalidzkich, upośledzeniem umysłowym, chorobą psychiczną, epilepsją, schorzeniami układu krążenia, chorobami układu oddechowego, cukrzycą i chorobami neurologicznymi.

Zabiegi rehabilitacyjne prowadzone są w zakresie: fizykoterapii, kinezyterapii, magnetoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, krioterapii, masażu leczniczego, inhalacji, klimatoterapii, gimnastyki i ćwiczeń ogólnousprawniających. Dodać należy, że ww. zakresy działalności zostały wpisane do przedmiotu działalności Wnioskodawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Bezpośrednim celem wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, polegających na organizacji turnusów rehabilitacyjnych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. W turnusach rehabilitacyjnych uczestniczą zarówno osoby niepełnosprawne posiadające orzeczenie o niepełnosprawności, w tym również z opiekunami zgodnie z wnioskiem lekarza, jak i osoby po wypadkach czy też ze zdiagnozowanym schorzeniem, posiadające informację o stanie zdrowia od lekarza rodzinnego lub lekarza specjalisty.

Pobyt osoby fizycznej w ośrodku rehabilitacyjnym świadczony jest zgodnie z zasadami organizacji turnusów, określonymi w art. 10c ww. ustawy oraz ramowym programem turnusu, zatwierdzonym przez wojewodę przy uzyskiwaniu przez Wnioskodawcę uprawnienia organizatora turnusu. Program turnusu, uwzględniający rodzaj niepełnosprawności lub dysfunkcji albo schorzenia osób, do których jest adresowany, zawiera zabiegi fizjoterapeutyczne oraz opiekę lekarską i pielęgniarską.

Przytaczając przepisy ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 z późn. zm.) wskazać należy, iż stosownie do art. 10 do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych zalicza się uczestnictwo tych osób w:

1.

warsztatach terapii zajęciowej, zwanych dalej "warsztatami";

2.

turnusach rehabilitacyjnych, zwanych dalej "turnusami".

Z kolei przepis art. 10c ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż turnus oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.

Stosownie do ust. 2 tegoż przepisu turnusy mogą być organizowane:

1.

przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które prowadzą co najmniej przez 2 lata działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i uzyskały wpis do rejestru organizatorów prowadzonego przez wojewodę, zwane dalej "organizatorem turnusów";

2.

wyłącznie w ośrodkach, które uzyskały wpis do rejestru ośrodków prowadzonego przez wojewodę - z wyłączeniem turnusów organizowanych w formie, o której mowa w ust. 5 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 10c ust. 4 ww. ustawy, ośrodki, w których organizowane są turnusy, zapewniają osobom niepełnosprawnym odpowiednie warunki pobytu, dostosowane do rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczestników turnusu, oraz bazę do prowadzenia rehabilitacji i realizacji określonego programu turnusu.

Zgodnie z art. 10d ust. 1 ww. ustawy, wojewoda prowadzi rejestr ośrodków oraz rejestr organizatorów turnusów i dokonuje wpisu do tych rejestrów na okres 3 lat po spełnieniu przez ośrodek lub organizatora turnusów warunków określonych zgodnie z ust. 8 pkt 3.

Natomiast w myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz. U. Nr 230, poz. 1694) osobie niepełnosprawnej o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności albo równoważnym oraz osobie niepełnosprawnej w wieku do 16 lat może być przyznane dofinansowanie pobytu na turnusie rehabilitacyjnym jej opiekuna, pod warunkiem że:

1.

wniosek lekarza, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera wyraźne wskazanie wraz z uzasadnieniem konieczności pobytu opiekuna;

2.

opiekun:

a.

nie będzie pełnił funkcji członka kadry na tym turnusie,

b.

nie jest osobą niepełnosprawną wymagającą opieki innej osoby,

c.

ukończył 18 lat lub

d.

ukończył 16 lat i jest wspólnie zamieszkującym członkiem rodziny osoby niepełnosprawnej.

Zgodnie z § 5 ust. 6 ww. rozporządzenia wzór wniosku lekarza o skierowanie na turnus rehabilitacyjny został określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Przedmiotowy wniosek określa - oprócz danych osoby niepełnosprawnej i rodzaju schorzenia lub dysfunkcji - konieczność pobytu opiekuna danej osoby niepełnosprawnej na turnusie, wraz z uzasadnieniem.

Z powyższego wynika, iż uczestnictwo w turnusie rehabilitacyjnym stanowi jedną z podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Uczestnikami turnusów rehabilitacyjnych mogą być, w określonych przepisami sytuacjach, również opiekunowie osób niepełnosprawnych, jeśli konieczność pobytu opiekuna danej osoby niepełnosprawnej wynika z wyraźnego i uzasadnionego wskazania lekarza, zawartego we wniosku o skierowanie na turnus rehabilitacyjny.

Odnosząc zatem przytoczone wyżej regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że kluczową rolę w przedmiotowej sprawie odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione od podatku VAT są usługi wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, jak również dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca wypełnił przesłankę o charakterze podmiotowym - Ośrodek Rehabilitacyjno-Wypoczynkowy (będący częścią jednostki organizacyjnej Wnioskodawcy i zawierający się w jego strukturze) posiada status Niepublicznego Zakładu Rehabilitacji i jest zakładem opieki zdrowotnej w myśl przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, a także przesłankę o charakterze przedmiotowym - świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych w Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Wobec powyższego uznać należy, iż usługi polegające na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych świadczone przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować do grupy usług korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., jako usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla usług polegających na organizacji i prowadzeniu pobytów rehabilitacyjnych wykonywanych przez Wnioskodawcę. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast w kwestii dotyczącej zastosowania prawidłowej stawki podatku (zwolnienia od podatku) dla usług w zakresie organizacji pobytów wczasowych świadczonych przez Wnioskodawcę, gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

W zakresie stanu faktycznego dotyczącego świadczenia usług wyłącznie rehabilitacyjnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl