IBPP1/443-953/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2013 r. (data wpływu 9 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przy sprzedaży blachy zawierającej elementy wypalane powinno się zastosować przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przy sprzedaży blachy zawierającej elementy wypalane powinno się zastosować przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w sektorze handlu wyrobami stalowymi. Wnioskodawca otrzymał od kontrahenta zamówienie na elementy wypalane o wymiarach fi 1020 z blachy, następnie element o wymiarach 2000 mm szerokości i 3000 mm długości oraz inne elementy.

Blachę pod takie zamówienie Wnioskodawca zakupi na "obciążeniu odwrotnym" podatku VAT (np. blacha o symbolu 24.10.32.0), zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług, załącznik nr 11. Zakupioną blachę Wnioskodawca przekaże do innej firmy w celu wypalenia elementów, zgodnie z zamówieniem od kontrahenta. Usługi wypalenia odbywają się metodą gazową, plazmową, gilotyną, wodą lub przy pomocy piły w zależności od grubości blachy i obciążona jest podatkiem VAT w wysokości 23%. Po wykonaniu usługi powróci do Wnioskodawcy blacha w formie elementu wypalanego o określonych wyżej wymiarach i w takiej formie zostanie sprzedana do kontrahenta.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży elementów wypalanych jest podatnikiem podatku VAT, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT

Wnioskodawca, jako podmiot dokonujący dostaw elementów wypalanych jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawa nie jest objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dla sprzedawanych elementów wypalanych spółka posłuży się symbolem 24.10.32.0 PKWIU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając elementy wypalane, które nie mają już wymiarów typowej blachy i są po usłudze cięcia, powinno zastosować się "obciążenie odwrotne" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i wykazem w załączniku nr 11 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie elementy wypalane powinny być sprzedawane na "obciążeniu odwrotnym".

Nie będąc pewnym co do symbolu PKWiU, Wnioskodawca wysłał zapytanie do Głównego Urzędu Statystycznego w..., o nadanie wypalonym elementom symbolu PKWiU.

W otrzymanej odpowiedzi GUS zajął stanowisko, iż elementy uzyskane z pocięcia blach, niebedące nowymi wyrobami i wykorzystywane jako surowiec do produkcji części maszyn i konstrukcji, mieszczą się w grupowaniu 24.10.3 "Wyroby płaskie walcowane na gorąco". Sugerując się odpowiedzią z GUS-u, Wnioskodawca uważa, że wypalony element z danej blachy o określonym symbolu PKWiU, będzie miał ten sam symbol klasyfikacji PKWiU, zatem 24.10.32.0 i będzie podlegał "obciążeniu odwrotnym" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz załącznikiem nr 11 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy czym, jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1027), obowiązującej od dnia 1 października 2013 r., załącznik nr 11 do ustawy otrzymał brzmienie określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

W związku z powyższym załącznik nr 11 do ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r. zawiera następujący wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT:

* w poz. 1 - PKWiU 24.10.12.0 - Żelazostopy,

* w poz. 2 - PKWiU 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali,

* w poz. 3 - PKWiU 24.10.31.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 4 - PKWiU 24.10.32.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 5 - PKWiU 24.10.35.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 6 - PKWiU 24.10.36.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, z pozostałej stali stopowej z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 7 - PKWiU 24.10.41.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 8 - PKWiU 24.10.43.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 9 - PKWiU 24.10.51.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 10 - PKWiU 24.10.52.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 11 - PKWiU 24.10.61.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej,

* w poz. 12 - PKWiU 24.10.62.0 - Pozostałe pręty ze stali, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,

* w poz. 13 - PKWiU 24.10.65.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 14 - PKWiU 24.10.66.0 - Pozostałe pręty z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,

* w poz. 15 - PKWiU 24.10.71.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,

* w poz. 16 - PKWiU 24.10.73.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 17 - PKWiU 24.31.10.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej,

* w poz. 18 - PKWiU 24.31.20.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 19 - PKWiU 24.32.10.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, niepokrywane,

* w poz. 20 - PKWiU 24.32.20.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 21 - PKWiU 24.33.11.0 - Kształtowniki otwarte, formowane lub profilowane na zimno, ze stali niestopowej,

* w poz. 22 - PKWiU 24.34.11.0 - Drut ciągniony na zimno, ze stali niestopowej,

* w poz. 23 - PKWiU 24.44.12.0 - Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej,

* w poz. 24 - PKWiU 24.44.13.0 - Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie; stopy wstępne miedzi,

* w poz. 25 - PKWiU 24.44.21.0 - Proszki i płatki z miedzi i jej stopów,

* w poz. 26 - PKWiU 24.44.22.0 - Płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów,

* w poz. 27 - PKWiU 24.44.23.0 - Druty z miedzi i jej stopów,

* w poz. 28 - PKWiU ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

* w poz. 29 - PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,

* w poz. 30 - PKWiU 38.11.51.0 - Odpady szklane,

* w poz. 31 - PKWiU 38.11.52.0 - Odpady z papieru i tektury,

* w poz. 32 - PKWiU 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,

* w poz. 33 - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,

* w poz. 34 - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

* w poz. 35 - PKWiU 38.12.26.0 - Niebezpieczne odpady zawierające metal,

* w poz. 36 - PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* w poz. 37 - PKWiU 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe,

* w poz. 38 - PKWiU 38.32.31.0 - Surowce wtórne ze szkła,

* w poz. 39 - PKWiU 38.32.32.0 - Surowce wtórne z papieru i tektury,

* w poz. 40 - PKWiU 38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,

* w poz. 41 - PKWiU 38.32.34.0 - Surowce wtórne z gumy.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca działa w sektorze handlu wyrobami stalowymi. Wnioskodawca otrzymał od kontrahenta zamówienie na elementy wypalane o wymiarach fi 1020 z blachy, następnie element o wymiarach 2000 mm szerokości i 3000 mm długości oraz inne elementy. Blachę pod takie zamówienie Wnioskodawca zakupi na "obciążeniu odwrotnym" podatku VAT (np. blacha o symbolu 24.10.32.0), zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług, załącznik nr 11. Zakupioną blachę Wnioskodawca przekaże do innej firmy w celu wypalenia elementów, zgodnie z zamówieniem od kontrahenta. Po wykonaniu usługi powróci do Wnioskodawcy blacha w formie elementu wypalanego o określonych wyżej wymiarach i w takiej formie zostanie sprzedana do kontrahenta. Dla sprzedawanych elementów wypalanych Wnioskodawca posłuży się symbolem 24.10.32.0 PKWIU.

Podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży elementów wypalanych jest podatnikiem podatku VAT, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Wnioskodawca, jako podmiot dokonujący dostaw elementów wypalanych jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawa nie jest objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy sprzedając elementy wypalane, które nie mają już wymiarów typowej blachy i są po usłudze cięcia, powinno zastosować się "obciążenie odwrotne" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7.

Odnosząc się do powyższej kwestii stwierdzić należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT mechanizm odwrotnego obciążenia, tj. sytuacja, że podatnikami są również podmioty nabywające towary, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Ustawodawca we wskazanym załączniku celem identyfikacji towarów wchodzących w jego zakres posłużył się klasyfikacją statystyczną towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w..., ul...., który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z treści wniosku wynika, że blacha, którą po wypaleniu na niej elementów Wnioskodawca sprzeda kontrahentowi, została zaklasyfikowana do grupowania PKWiU 24.10.32.0.

W pozycji 4 załącznika nr 11 do ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r. w związku z nowelizacją wprowadzoną ww. ustawą z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw) ujęte zostały towary o symbolu PKWiU 24.10.32.0 - wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2013 r. sprzedaż przedmiotowej blachy z wypalonymi na niej elementami zaklasyfikowanej przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 24.10.32.0 - wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej, będzie towarem o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że jeśli przedmiotowy towar, o których mowa we wniosku, objęty został wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWiU 24.10.32.0 to jego dostawa od 1 października 2013 r., przez Wnioskodawcę, będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jako towaru wymienionego w poz. 4 załącznika nr 11 do ustawy o VAT zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, będzie objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego jest dokonywana dostawa przedmiotowego towaru, sklasyfikowanego pod wskazanym wyżej symbolem PKWiU.

A zatem w tej sytuacji, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2013 r., jeśli dokonującym dostawy wskazanego towaru (blachy z wypalonymi elementami) jest Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 15, zaś dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wówczas kontrahent jako nabywca wskazanego we wniosku towaru wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu jego nabycia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że elementy wypalane powinny być sprzedawane z "obciążeniem odwrotnym" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz załącznikiem nr 11 do ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji była tylko i wyłącznie kwestia objęcia odwrotnym obciążeniem sprzedaży elementów wypalanych, które nie mają już wymiarów typowej blachy i są po usłudze cięcia, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca zadał pytanie i przedstawił własne stanowisko w tej sprawie.

Interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności zmiany symbolu PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej ww. załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.