IBPP1/443-940/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu do tut. organu 16 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej może być odrębnym podatnikiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej może być odrębnym podatnikiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-940/09/MS z dnia 18 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od września 2003 r. funkcjonował jako gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej Centrum Kształcenia Praktycznego w S. i był podatnikiem podatku VAT - posiadał odrębny NIP i REGON. Z dniem 31 sierpnia 2009 r. ww. gospodarstwo pomocnicze zostało zlikwidowane, ponieważ na skutek reorganizacji Centrum Kształcenia Praktycznego połączyło się z Centrum Kształcenia Ustawicznego i powstał Zespół o nazwie Regionalne Centrum Rozwoju Edukacji w S, - na mocy uchwały nr Rady Powiatu w S. z dnia 2 lipca 2009 r. - jako jednostka budżetowa. Ponieważ Centrum Kształcenia Praktycznego nie jest już samodzielną jednostką budżetową, a wchodzi w skład zespołu, więc należało utworzyć gospodarstwo pomocnicze przy Regionalnym Centrum Rozwoju Edukacji w S. Przed reorganizacją Centrum Kształcenia Praktycznego w S. nie było czynnym podatnikiem podatku VAT, a gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Centrum było czynnym podatnikiem podatku VAT (od 1 września 2003 r. do 31 sierpnia 2009 r.). Aktem powołania z dnia 1 września 2009 r. zostały utworzone Warsztaty Centrum jako gospodarstwo pomocnicze przy Regionalnym Centrum Rozwoju Edukacji w S. na podstawie art. 27 ustawy o finansach publicznych i uzyskaniu zgody Starostwa Powiatowego w S. Warsztaty Centrum są wyodrębnioną częścią z jednostki budżetowej (organizacyjnie i finansowo), będą prowadzić działalność gospodarczą polegającą na produkcji pozostałych wyrobów gotowych metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Warsztaty posiadają odrębny NIP i REGON. REGON jest rozszerzeniem REGONU Regionalnego Centrum Rozwoju Edukacji w S.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. nie używa się pojęcia "gospodarstwo pomocnicze" tylko "zakład (oddział) osoby prawnej" (art. 160). Próba uzyskania jednoznacznej informacji co do stanu prawnego w Urzędzie Skarbowym i w Izbie Skarbowej wywołała u Wnioskodawcy wątpliwości co do różnych interpretacji tego samego zagadnienia. Jednakże Wnioskodawca zauważa, że będzie kontynuacja rodzaju działalności przed likwidacją i po powołaniu Warsztatów Centrum przy nowej jednostce budżetowej i dlatego Warsztaty Centrum powinny być czynnym podatnikiem podatku VAT, mimo że jednostka macierzysta będzie zwolnionym podatnikiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Warsztaty Centrum w S. powinny być płatnikiem podatku VAT, ponieważ gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Centrum przy Regionalnym Centrum Rozwoju Edukacji w S. prowadzi działalność usługowo-produkcyjną sklasyfikowaną wg PKD "2875B" jako "produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych o własnym numerze NIP i REGON.

Regionalne Centrum Rozwoju Edukacji w S. jest jednostką budżetową - oświatową, której działalność jest zwolniona od podatku VAT. Związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest takie, aby to gospodarstwo pomocnicze mogło wystawiać faktury na swój adres i swój rachunek. Gospodarstwo pomocnicze jest samofinansujące się czyli z własnych przychodów pokrywa koszty swojej działalności.

Na dzień 31 sierpnia 2009 r. zostało wyrejestrowane poprzednie gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Centrum przy Centrum Kształcenia Praktycznego w S. z rejestru Podatników podatku VAT. Wnioskodawca uważa, że gospodarstwo pomocnicze Warsztaty Centrum powinno zostać zarejestrowane jako podatnik podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2009 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy o VAT jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy o VAT jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej NIP.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawiera rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Stosownie do § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, obowiązani są do wystawienia faktury oznaczonej wyrazami "FAKTURA VAT".

Przy czym podstawowe elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: "jednostka budżetowa" oraz "gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej." W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.).

Na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy sektor finansów publicznych tworzą m.in.:

Natomiast ust. 2 art. 4 ww. ustawy stanowi, iż sektor finansów publicznych dzieli się na podsektory:

Natomiast w art. 19 ww. ustawy o finansach publicznych stwierdza się, iż jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale oraz na podstawie odrębnych ustaw jako państwowe lub samorządowe osoby prawne albo jako państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Jednostkami budżetowymi - w myśl art. 20 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3.

Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności, w tym działalności podstawowej.

Jednostka budżetowa prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie.

W myśl art. 26 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, zwanym dalej "gospodarstwem pomocniczym", jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

Gospodarstwo pomocnicze pokrywa koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 4. Do przychodów własnych nie zalicza się dochodów z najmu lub dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących składników majątkowych Skarbu Państwa.

Stosownie do postanowień art. 27 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o finansach publicznych gospodarstwo pomocnicze tworzy, przekształca w inną formę organizacyjno-prawną i likwiduje kierownik jednostki budżetowej, po uprzednim uzyskaniu zgody zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że aktem powołania z dnia 1 września 2009 r. zostały utworzone Warsztaty Centrum jako gospodarstwo pomocnicze przy Regionalnym Centrum Rozwoju Edukacji w S. na podstawie art. 27 ustawy o finansach publicznych i uzyskaniu zgody Starostwa Powiatowego w S. Warsztaty Centrum są wyodrębnioną częścią z jednostki budżetowej (organizacyjnie i finansowo), będą prowadzić działalność gospodarczą polegającą na produkcji pozostałych wyrobów gotowych metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Warsztaty posiadają odrębny NIP i REGON. REGON jest rozszerzeniem REGONU Regionalnego Centrum Rozwoju Edukacji w S.

Mając na uwadze powołane przepisy i przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że Wnioskodawca prowadząc działalność polegającą na produkcji pozostałych wyrobów gotowych metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie występuje bowiem usługodawca (dostawca), którym jest Wnioskodawca, dokonujący dostawy lub świadczącym usługi na rzecz innych podmiotów. Tym samym wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w ramach prowadzonej działalności stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy, a zatem podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie Wnioskodawcę, będącego gospodarstwem pomocniczym Regionalnego Centrum Rozwoju Edukacji w S., z uwagi na to, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o finansach publicznych jest podmiotem wyodrębnionym z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, pokrywającym koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych, stanowiącym zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy inną formę organizacyjno-prawną niż jednostka budżetowa przez którą został utworzony, uznać należy za odrębnego od Regionalnego Centrum Rozwoju Edukacji w S. podatnika podatku VAT.

Przy czym uznanie, że Wnioskodawca jest niezależnym podatnikiem podatku VAT powoduje, że bez wpływu na status Wnioskodawcy pozostaje fakt korzystania przez Regionalne Centrum Rozwoju Edukacji w S. ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca stosownie do postanowień art. 96 ust. 1 ustawy o VAT będąc podmiotem, o których mowa w art. 15, był obowiązany przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z uwzględnieniem postanowień zawartych w art. 96 ust. 3 ustawy o VAT dotyczących podatników korzystających m.in. ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Przy czym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie może dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego z uwagi na to, iż gospodarstwo pomocnicze przy Centrum Kształcenia Praktycznego w S. zostało zlikwidowane i jak stwierdził Wnioskodawca wykreślone z rejestru podatników VAT. W przypadku likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca był zobowiązany do zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 96 ust. 6 ustawy o VAT. Ponadto aktualizacja nie jest możliwa i z tego powodu, że gospodarstwo pomocnicze przy Centrum Kształcenia Praktycznego w S. jest innym podatnikiem podatku VAT, niż gospodarstwo pomocnicze przy Regionalnym Centrum Rozwoju Edukacji w S.

Taka sytuacja nie stanowi zatem zmiany, o której mowa w art. 96 ust. 12 ustawy o VAT.

W konsekwencji stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca jest zobowiązany we własnym imieniu i na własny rachunek do wystawiania faktur VAT stwierdzających dokonanie sprzedaży w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przy czym podstawowe elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów u usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.