IBPP1/443-929/10/BM - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej również jako Sprzedający) prowadzi dwa zasadnicze rodzaje działalności.

Pierwsza z nich polega na wytwarzaniu paliwa ekologicznego z zużyciem roślin energetycznych z własnej plantacji, sprzedaży sadzonek roślin energetycznych oraz świadczeniu usług rozdrabniania gałęzi i odpadów drzewnych. Działalność ta jest prowadzona w miejscowości H.- G.

Druga dotyczy produkcji energii elektrycznej w Elektrociepłowni P. W 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu budynków byłej Cukrowni P. i rozpoczął realizację inwestycji w postaci modernizacji zakupionych nieruchomości w celu uruchomienia Elektrociepłowni. Elektrociepłownia miała prowadzić produkcję z wykorzystaniem wspomnianego paliwa ekologicznego. Od sierpnia do 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawca dokonywał testów i rozruchu próbnego Elektrociepłowni, a z początkiem 2010 r. uruchomił produkcję energii elektrycznej zasilanej paliwem ekologicznym tj. paliwem uzyskiwanym ze źródeł odnawialnych. Ze względu na stosunkowo niewielką, skalę prowadzonej działalności nie podjęto decyzji o formalnym wyodrębnieniu Elektrociepłowni P. od pozostałej działalności prowadzonej w ramach Spółki Wnioskodawcy w postaci samobilansującego oddziału lub wydziału. Jednak ze względu na fakt prowadzenia dwóch odrębnych rodzajów działalności w ramach jednego podmiotu (prowadzenie plantacji i wytwarzania paliwa ekologicznego oraz produkcja energii elektrycznej w elektrociepłowni) do każdej z nich można przyporządkować organizacyjnie i finansowo związane z nimi aktywa materialne i niematerialne, zobowiązania oraz pracowników. Zadanie to ułatwia fakt prowadzenia każdej z wymienionych rodzajów działalności w dwóch różnych miejscach (wytwórni paliwa w miejscowości H.- G. oraz Elektrociepłowni w P.).

Spółka Akcyjna P. (dalej: Spółka P.), jako Spółka dedykowana produkcji energii z odnawialnych źródeł energii zamierza nabyć od Wnioskodawcy zespół składników majątkowych składających się na Elektrociepłownię P. Zgodnie z Umową, dotyczącą nabycia Elektrociepłowni P. Spółka P. nabędzie od Wnioskodawcy następujące składniki majątkowe wykorzystywane obecnie do prowadzenia Elektrociepłowni:

Ponadto zgodnie z art. 231 Kodeksy Pracy pracownicy Elektrociepłowni staną się pracownikami Spółki P. Spółka będzie odpowiedzialna za wszelkie płatności związane z pracownikami jakie staną się wymagalne i płatne po dniu nabycia elektrociepłowni, chyba że płatności te będą wynikały z działania lub zaniechania Sprzedającego mającego miejsce przed tym dniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składniki majątku Sprzedającego opisane w niniejszym wniosku stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VAT, w związku z czym ich sprzedaż nie podlega temu podatkowi na podstawie art. 6 ust. 1 VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia i 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej VATU) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z opodatkowania tym podatkiem wyłączono transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 ust. 1 VATU). W art. 2 pkt 27e VATU ustawodawca zdefiniował "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższej definicji wynika, ze w celu uznania danego zespołu składników (materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być spełnione łącznie następujące warunki:

Uznanie zatem danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wymaga udowodnienia, ze zespół ten odznacza się pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Istotne jest przy tym wykazanie, że składniki te pełniły taką rolę w już istniejącym przedsiębiorstwie. Zgodnie z licznymi interpretacjami podatkowymi, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, ze zorganizowana część przedsiębiorstwa występuję w strukturze organizacyjnej podatnika będącego jej zbywcą. Analiza tego kryterium powinna być dokonywana z uwzględnieniem roli jaką pełnił składnik majątku i związane z nim prawa materialne i niematerialne, w tym zobowiązania (na ile stanowiły organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębnioną całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także pracownicze.

Jak wspomniano powyżej w ramach Spółki Wnioskodawcy prowadzone są dwa odrębne rodzaje działalności: produkcja paliwa ekologicznego oraz energii. Pomimo braku formalnego wydzielenia działalności w formie oddziału oba rodzaje produkcji są w pełni wyodrębnione organizacyjnie. Do każdego z nich są przypisane odrębne nieruchomości i ruchomości (w tym maszyny i urządzenia), pracownicy oraz wartości niematerialne łącznie z umowami handlowymi, technologią i dokumentacją techniczną.

Każda z wymienionych produkcji odbywa się w innym miejscu (produkcja paliwa w miejscowości H.-G., produkcja energii w P). W miejscu prowadzenia produkcji jest przechowywana dokumentacja, która jej dotyczy oraz umowy związane z daną działalnością. W wymienionych, odrębnych lokalizacjach pracują również pracownicy dedykowani do danego rodzaju działalności. W związku z tym przyporządkowanie nieruchomości, ruchomości, zobowiązań oraz pracowników do działalności Elektrociepłowni nie stanowi trudności. Podobnie w przypadku wartości niematerialnych takich jak dokumentacja techniczna, koncesje i zezwolenia dotyczące produkcji i sprzedaż energii, wiedzy technologicznej, instrukcji, umów handlowych, które dotyczą danej produkcji.

W związku z powyższym zdaniem Sprzedającego zespół składników składających się na Elektrociepłownię P. spełnia kryterium pełnego wyodrębnienia organizacyjnego koniecznego dla uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuacje, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Możliwe jest, zatem oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, w taki sposób, że zorganizowana części przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalności istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Przy czym nie ma wymogu istnienie oddziału samodzielnie sporządzającego bilans.

Księgowość dla obu działalności Sprzedającego jest prowadzona przez wynajęte biuro rachunkowe w P. Obecnie istnieje wyodrębniona analityka księgowa dotycząca kosztów dotyczących poszczególnych działalności produkcyjnych (konta gr. 5). W szczególności do kosztów działalności Elektrociepłowni alokowane są: koszty odpisów amortyzacyjnych, zużycia surowców, koszty usług obcych, obowiązkowe opłaty (w tym koncesje i zezwolenia), kwoty wynagrodzeń pracowników oraz pochodnych od tych wynagrodzeń dedykowanych do pracy na rzecz Elektrociepłowni, koszty podatku od nieruchomości. Alokowanie kosztów do poszczególnych rodzajów działalności nie obejmuje jednak kosztów związanych z zarządzaniem i funkcjonowaniem spółki jako całości (np. kosztów wynagrodzenie członków zarządu). Dla potrzeb rachunkowości wyodrębnia się również przychody i możliwe jest wyodrębnienie wierzytelności i zobowiązań dotyczących Elektrociepłowni. Faktury wystawione na Wnioskodawcę określają, do którego rodzaju działalności można je przypisać.

W ramach sprzedaży Elektrociepłowni, Sprzedający przekaże Spółce P. księgi oraz wszelką dokumentację księgową w zakresie w jakim już obecnie jest ona przypisana do działalności Elektrociepłowni, w tym dotyczącą kosztów, przychodów, wierzytelności i zobowiązań. Zdaniem Sprzedającego, finanse dotyczące Elektrociepłowni w obecnym stanie rzeczy są wyodrębnione w sposób, który umożliwia samodzielne funkcjonowanie tego zespołu składników majątkowych. Na dzień sprzedaży Elektrociepłowni zobowiązania z nią związane, w kształcie niezbędnym do jej działania, zostaną przyporządkowane do zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zostaną również przejęte umowy związane z jej działaniem. W rezultacie możliwe będzie samodzielne funkcjonowanie Elektrociepłowni od strony organizacyjnej i finansowej od dnia jej sprzedaży. Zdaniem Sprzedającego, nie stoi temu na przeszkodzie fakt braku przejęcia zobowiązań związanych z umową pożyczki udzieloną przez wspólnika. Umowa ta nie ma, bowiem wpływu na możliwość prowadzenia działalności przez Elektrociepłownię. Jak wskazuje się w orzecznictwie przedsiębiorstwo (tym bardziej, zatem zorganizowana część przedsiębiorstwa) to zespół składników stanowiących pewne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych. Minimum należy określić indywidualnie biorąc pod uwagę możliwość prowadzenia działalności bez danego składnika (wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 grudnia 2009 r. Sygn. I SA/Kr-1595/09). W przypadku Elektrociepłowni zobowiązania związane z pożyczką od wspólnika nie mają wpływu na możliwość prowadzenia przez nią działalności. Pominięcie tego zobowiązania nie przekreśla, zatem możliwości uznania, że przedmiotem sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie funkcjonalne odnosi się do stwierdzenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi, bowiem wątpliwości, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania na rynku. O wyodrębnieniu funkcjonalnym może, np. świadczyć posiadanie własnej grupy kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe.

Jak wspomniano powyżej, Spółka przejmie od Sprzedającego (w trybie art. 519 k.c.) wszelkie umowy na dostarczanie energii elektrycznej, umowy dotyczące dostawy surowców oraz wszelkie inne wiążące się z obecną działalnością Elektrociepłowni. Spółka P. będzie, zatem dysponować wszelkimi składnikami umożliwiającymi prowadzenie niezależnej produkcji ramach Elektrociepłowni P. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że Spółka nie jest w stanie przejąć w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa niektórych zezwoleń i koncesji (np. koncesji na produkcję energii elektrycznej), gdyż koncesje i zezwolenia te, jako decyzje administracyjne o charakterze podmiotowym nie mogą być przedmiotem obrotu. Spółka niezwłocznie dopełni formalności w postaci złożenia zawiadomienia o zmianie podmiotu, którego dotyczy dana decyzja i ze względu na profil prowadzonej działalności zapewne niezwłocznie otrzyma stosowne decyzje wydane na nią, jako nowego właściciela. Ponadto należy podkreślić, że przedmiotem sprzedaży w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa mogą być jedynie składniki, które zgodnie z prawem mogą być zbyte. Czynienie, zatem potencjalnego zarzutu Sprzedającemu, że nie zbył zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż nie zbył praw, które zgodnie z prawem nie mogą być zbyte naruszałoby zasadę praworządności i racjonalności ustawodawcy. Podkreślenia wymaga również fakt "przejęcia" pracowników Elektrociepłowni przez Spółkę P. w trybie art. 23 1 Kodeksu Pracy. Fakt przypisania tych pracowników do pracy wyłącznie na rzecz Elektrociepłowni zarówno przed jak i po jej sprzedaży stanowi o jej funkcjonalnej niezależności. Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego jest spełnione.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej przesłanki Sprzedający stoi na stanowisku, że planowana sprzedaż Elektrociepłowni P. będzie stanowiła sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu VATU.

Wnioskodawca zatem zajmuje stanowisko, iż składniki majątku Wnioskodawcy opisane w przedmiotowym wniosku stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VATU, przez co na podstawie art. 6 ust. 1 VATU ich sprzedaż nie podlega temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odwołując się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) należy stwierdzić, że zgodnie z art. 55¹ tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy natomiast rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy.

Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej ale oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze). W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Jeśli dane zobowiązania dotyczą działalności związanej z wydzielonym majątkiem to winny być także w trakcie wydzielenia tegoż majątku przyporządkowane właśnie do niego. Wyodrębniona cześć majątku, aby można było o niej powiedzieć, iż na gruncie ustawy podatkowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi być zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa także od strony zobowiązaniowej.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Dlatego należy uznać, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy i muszą być przedmiotem dostawy aby dostawa mogła być objęta przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy uznać, że nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi dwa zasadnicze rodzaje działalności. Pierwsza z nich polega na wytwarzaniu paliwa ekologicznego z zużyciem roślin energetycznych z własnej plantacji, sprzedaży sadzonek roślin energetycznych oraz świadczeniu usług rozdrabniania gałęzi i odpadów drzewnych. Działalność ta jest prowadzona w miejscowości H.- G.

Druga dotyczy produkcji energii elektrycznej w Elektrociepłowni P. W 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu budynków byłej Cukrowni P. i rozpoczął realizację inwestycji w postaci modernizacji zakupionych nieruchomości w celu uruchomienia Elektrociepłowni. Elektrociepłownia miała prowadzić produkcję z wykorzystaniem wspomnianego paliwa ekologicznego. Od sierpnia do 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawca dokonywał testów i rozruchu próbnego Elektrociepłowni, a z początkiem 2010 r. uruchomił produkcję energii elektrycznej zasilanej paliwem ekologicznym tj. paliwem uzyskiwanym ze źródeł odnawialnych. Ze względu na stosunkowo niewielką, skalę prowadzonej działalności nie podjęto decyzji o formalnym wyodrębnieniu Elektrociepłowni P. od pozostałej działalności prowadzonej w ramach Spółki Wnioskodawcy w postaci samobilansującego oddziału lub wydziału. Jednak ze względu na fakt prowadzenia dwóch odrębnych rodzajów działalności w ramach jednego podmiotu (prowadzenie plantacji i wytwarzania paliwa ekologicznego oraz produkcja energii elektrycznej w elektrociepłowni) do każdej z nich można przyporządkować organizacyjnie i finansowo związane z nimi aktywa materialne i niematerialne, zobowiązania oraz pracowników. Zadanie to ułatwia fakt prowadzenia każdej z wymienionych rodzajów działalności w dwóch różnych miejscach (wytwórni paliwa w miejscowości H.- G. oraz Elektrociepłowni w P.).

Spółka Akcyjna P. jako Spółka dedykowana produkcji energii z odnawialnych źródeł energii zamierz nabyć od Wnioskodawcy zespół składników majątkowych składających się na Elektrociepłownię P. Zgodnie z Umową, dotyczącą nabycia Elektrociepłowni P. Spółka P. nabędzie od Wnioskodawcy następujące składniki majątkowe wykorzystywane obecnie do prowadzenia Elektrociepłowni:

Ponadto zgodnie z art. 231 Kodeksy Pracy pracownicy Elektrociepłowni staną się pracownikami Spółki P. Spółka będzie odpowiedzialna za wszelkie płatności związane z pracownikami jakie staną, się wymagalne i płatne po dniu nabycie elektrociepłowni, chyba że płatności te będą wynikały z działania lub zaniechania Sprzedającego mającego miejsce przed tym dniem.

Wnioskodawca wskazał również, ze na dzień sprzedaży Elektrociepłowni zobowiązania z nią związane, w kształcie niezbędnym do jej działania, zostaną przyporządkowane do zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zostaną również przejęte umowy związane z jej działaniem. W rezultacie możliwe będzie samodzielne funkcjonowanie Elektrociepłowni od strony organizacyjnej i finansowej od dnia jej sprzedaży.

Z powyższego wynika, że w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań (z wyłączeniem odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania powstałe przed dniem nabycia Elektrociepłowni oraz pożyczki udzielonej przez wspólnika), składający się na Elektrociepłownię P. (jako wyodrębniony dział, którego przedmiotem jest produkcja energii elektrycznej), którą Wnioskodawca zamierza sprzedać Spółce P.

Tym samym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów należy stwierdzić, że jeśli będący przedmiotem sprzedaży zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, posiada cechy jakie przypisuje mu Wnioskodawca, a które wymienione są w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, można uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ww. przepisu.

W konsekwencji transakcja ta w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT będzie mogła być wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie wskazać, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa, natomiast wyroki sądów zapadają w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.