IBPP1/443-917/09/BM - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z duplikatu faktury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w okresie, w którym odebrano fakturę pierwotną, czy w miesiącu otrzymania duplikatu tejże faktury (lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych) - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w okresie, w którym odebrano fakturę pierwotną, czy w miesiącu otrzymania duplikatu tejże faktury (lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się na zasadach ogólnych w okresach miesięcznych. Na początku 2006 r. Wnioskodawca zlecił Kontrahentowi wykonanie prac remontowo budowlanych w użytkowanym przez niego obiekcie socjalno-biurowym w miejscowości K. (jest to jedno z miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę). Pod koniec maja 2006 r. prace zostały zakończone i w dniu 12 czerwca 2006 r. za pośrednictwem rachunku bankowego nastąpiła zapłata całej kwoty zobowiązania za ww. usługi. Kontrahent został wezwany do wystawienia faktury, jednak dopiero w dniu 31 maja 2007 r. została wystawiona faktura za przedmiotowe usługi remontowo-budowlane na rzecz Wnioskodawcy. Oryginał owej faktury dający podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę wynikającego z niej podatku naliczonego został odebrany przez osobę uprawnioną do odbioru faktury w dniu wystawienia tj. 31 maja 2007 r. Faktura jednak w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła i nigdy nie dotarła do księgowości, co za tym idzie nigdy nie została ujęta ani w księgach rachunkowych, ani w rejestrze zakupu dla potrzeb podatku od towarów i usług. Przedsiębiorca, któremu Spółka powierzyła prowadzenie ksiąg rachunkowych, nie mając świadomości, że faktura została już wystawiona, kierując się jedynie wyciągiem bankowym, z którego wynikała zapłata za usługę kilkakrotnie występował, zarówno pisemnie jak i telefonicznie o wystawienie ww. faktury. Dopiero po złożeniu przez Wnioskodawcę wniosku do Sądu Rejonowego Wydział Cywilny. o przeprowadzenie postępowania pojednawczego, gdzie przeciwnikiem był kontrahent, w dniu 21 lipca 2009 r. został wystawiony duplikat faktury z dnia 31 maja 2007 r. oraz zostało złożone oświadczenie, iż podatek należny od towarów i usług wynikający z faktury został rozliczony w maju 2007 r.

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w zakresie chowu i hodowli świń (PKD 2007, 01.46.Z), jest to działalność opodatkowana wyłącznie podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. faktury powstaje w okresie, w którym odebrano fakturę pierwotną tj. - w maju 2007 r. która zaginęła przed wprowadzeniem do ksiąg, czy w miesiącu otrzymania duplikatu tejże faktury tj. w lipcu 2009 r. (lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych).

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku należnego w okresie, w którym otrzymał duplikat faktury za wykonane usługi na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o czym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku otrzymania duplikatu faktury w miejsce uprzednio odebranej faktury pierwotnej, która zaginęła, w miesiącu otrzymania tego duplikatu. Podstawą do obniżenia, w takiej sytuacji jest duplikat faktury, ponieważ podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego z zagubionej faktury; nie posiadał bowiem dokumentu stanowiącego podstawę takiego odliczenia. W przypadku gdy oryginał faktury uległ zniszczeniu lub zagubieniu, podatnik nie ma możliwości do zrealizowania prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury pierwotnej. Należy zauważyć, że w opisanym stanie faktycznym faktura została otrzymana przez osobę uprawnioną, jednak nigdy nie trafiła do komórki księgowości wskutek zaginięcia, a co za tym idzie nie było obiektywnych przesłanek do zrealizowania prawa do odliczenia zawartego, lecz nie wiadomo w jakiej kwocie, podatku naliczonego. Sam fakt odebrania przez osobę uprawnioną faktury pierwotnej, która zaraz potem ulega zagubieniu nie rodzi terminu podatkowego, uprawniającego do zastosowania odliczenia. Dopiero otrzymanie duplikatu faktury pierwotniej, daje możliwość realizacji praw i ustanawia między innymi prawo do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z zapisami art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Na podstawie § 20 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ww. rozporządzenia jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Wcześniej zagadnienia dotyczące wystawienia duplikatu faktury były uregulowane w § 22 ust. 1 i ust. 2, obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Z powyższych przepisów wynika, że duplikat jest ponownie wystawioną na wniosek nabywcy fakturą, zawierającą dane zawarte w kopii faktury, której oryginał uległ zniszczeniu albo zaginął, opatrzoną wyrazem "duplikat". Duplikat faktury jak i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura pierwotna i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, duplikat faktury VAT wystawia sprzedawca na wniosek nabywcy wyłącznie w przypadku gdy jej oryginał ulegnie zniszczeniu bądź zaginie.

Tak więc przesłanką do wystawienia duplikatu faktury VAT jest spełnienie łącznie wszystkich określonych poniżej przesłanek tj:

* oryginał faktury bądź faktury korygującej zaginął lub uległ zniszczeniu,

* nabywca musi się zwrócić z wnioskiem o wystawienie duplikatu faktury do sprzedawcy,

* dane zawarte w duplikacie faktury VAT muszą być zgodne z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej będącej w posiadaniu sprzedawcy,

* ponownie wystawiona faktura musi posiadać dodatkowo wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia. Podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, iż duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - podatnik podatku od towarów i usług - na początku 2006 r. zlecił Kontrahentowi wykonanie prac remontowo budowlanych w użytkowanym przez Spółkę obiekcie socjalno-biurowym w miejscowości K. (jest to jedno z miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę). Pod koniec maja 2006 r. prace zostały zakończone i w dniu 12 czerwca 2006 r. za pośrednictwem rachunku bankowego nastąpiła zapłata całej kwoty zobowiązania za ww. usługi. Kontrahent został wezwany do wystawienia faktury, jednak dopiero w dniu 31 maja 2007 r. została wystawiona faktura za przedmiotowe usługi remontowo-budowlane na rzecz Wnioskodawcy. Oryginał owej faktury dający podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę wynikającego z niej podatku naliczonego został odebrany przez osobę uprawnioną do odbioru faktury w dniu wystawienia tj. 31 maja 2007 r. Faktura zaginęła i nigdy nie dotarła do księgowości, co za tym idzie nigdy nie została ujęta ani w księgach rachunkowych, ani w rejestrze zakupu dla potrzeb podatku od towarów i usług. Przedsiębiorca, któremu Spółka powierzyła prowadzenie ksiąg rachunkowych, nie mając świadomości, że faktura została już wystawiona, kierując się jedynie wyciągiem bankowym, z którego wynikała zapłata za usługę kilkakrotnie występował, zarówno pisemnie jak i telefonicznie o wystawienie ww. faktury. W dniu 21 lipca 2009 r. został wystawiony duplikat faktury z dnia 31 maja 2007 r. oraz zostało złożone oświadczenie, iż podatek należny od towarów i usług wynikający z faktury został rozliczony w maju 2007 r. Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ww. faktura dokumentowała wykonanie prac remontowo-budowlanych w użytkowanym przez Spółkę obiekcie socjalno-biurowym, gdzie Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Zatem zakupy dokonane przez Wnioskodawcę - podatnika podatku VAT - na podstawie przedmiotowej faktury służą sprzedaży opodatkowanej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego obowiązujące w tym zakresie należy stwierdzić, że skoro faktura pierwotna z dnia 31 maja 2007 r., po odebraniu jej w dniu wystawienia przez osobę uprawnioną, zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach i nigdy nie dotarła do księgowości Wnioskodawcy, nie została zaewidencjonowana w rejestrze zakupu dla potrzeb podatku od towarów i usług i nie dokonano obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z oryginału faktury, to Wnioskodawca ma prawo pomniejszyć podatek należny w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał duplikat faktury lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, o ile nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.