IBPP1/443-90/09/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2008 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2009 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wniosek uzupełniono pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-90/09/AL z dnia 18 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 1999-2002 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, był to sklep z odzieżą używaną. Transakcji na rzecz osób fizycznych Wnioskodawca dokonywał początkowo bez użycia kasy fiskalnej, a po przekroczeniu obrotów za pomocą kasy.

W styczniu 2002 r. Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą, urząd skarbowy dokonał odczytu pamięci fiskalnej kasy.

Pod koniec 2007 r. Wnioskodawca rozpoczął na nowo działalność gospodarczą, wybrał zwolnienie z VAT na postawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT.

Ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych Wnioskodawca dokonywał bez użycia kasy fiskalnej stosując art. 111 ust. 7p. 3 ustawy o VAT, rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących Dz. U. Nr 113, poz. 720 p. 5 i 6. Obecnie Wnioskodawca dobrowolnie zainstalował kasy fiskalne gdyż nie przekroczył jeszcze limitu.

Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.) Wnioskodawca wskazał, iż likwidacja działalności gospodarczej w styczniu 2002 r. była zakończona poprzez: wykreślenie z wpisu działalności gospodarczej, złożenie w Urzędzie Skarbowym NIP 3, zawiadomienie o likwidacji w podatku dochodowym, wyrejestrowanie z VAT na formularzu VAT-Z. Przyczyną wyrejestrowania był zły stan zdrowia Wnioskodawcy.

Obecną działalność Wnioskodawca rozpoczął od dnia 1 sierpnia 2006 r. (błędnie podano rok w pierwszym wniosku)

Sprzedaż rozpoczęta od dnia 1 sierpnia 2006 r. obejmuje wyłącznie sprzedaż na rzecz osób fizycznych. Działalność bieżąca obejmuje zakres poszerzony o usługi krawieckie w stosunku do działalności poprzedniej.

Kasę fiskalną Wnioskodawca dobrowolnie zainstalował od dnia 1 października 2008 r.

Symbole działalności PKWiU dla obecnie wykonywanych czynności:

* sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach - PKWIU 52.62.1,

* sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach - PKWIU 52.50.1,

* naprawa pozostałych artykułów użytku osobistego i domowego - PKWIU 52.74.

Limit, od którego Wnioskodawca uzależnił moment rozpoczęcia ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej to: w pierwszym roku działalności obrót 20.000 zł, jeżeli w pierwszym roku nie przekroczy obrót na rzecz osób fizycznych 20.000 zł to w latach następnych 40.000 zł (obrót na rzecz osób fizycznych) - rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas z dnia 28 marca 2006 r. - § 3 pkt 1.

Wnioskodawca do dnia 30 września 2008 r. korzystał ze zwolnienia z VAT (nie był podatnikiem podatku VAT) dopiero od dnia 1 października 2008 r. zgłosił się dobrowolnie do VAT przez złożenie w Urzędzie Skarbowym, VAT-R i dokonanie opłaty.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie (pytanie ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku - wpływ 1 kwietnia 2009 r.):

Czy rozpoczynając drugi raz działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca był zobowiązany od razu ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kas fiskalnych czy dopiero po przekroczeniu limitu wynikającego z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (§ 3 pkt 6).

Zdaniem Wnioskodawcy, moment ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy fiskalnej, w działalności którą Wnioskodawca rozpoczął w 2007 r., (z uzupełnienia wniosku wynika, że był to rok 2006), powstaje z chwilą przekroczenia limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, a nie w momencie rozpoczęcia działalności, po raz drugi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Realizując uprawnienia zawarte w art. 111 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy o VAT Minister Finansów dnia 28 marca 2006 r. wydał rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, w którym m.in. określał zwolnienia niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisem § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania również podatników rozpoczynających sprzedaż w 2006 r., z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Stosownie do postanowień § 3 ust. 7 pkt 1 cyt. rozporządzenia zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do podatników, którzy przed dniem 31 marca 2006 r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego w kwestii obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię czy Wnioskodawca może być w świetle przepisów prawa uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Stosownie do treści art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność) i nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15 - z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w latach 1999-2002 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w formie sklepu z odzieżą używaną. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych, początkowo bez użycia kasy rejestrującej, a po przekroczeniu obrotów za pomocą kasy.

W styczniu 2002 r. Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą a urząd skarbowy dokonał odczytu pamięci kasy rejestrującej. Likwidacja działalności gospodarczej była związana z wykreśleniem z wpisu działalności gospodarczej, złożeniem w Urzędzie Skarbowym NIP-3, zawiadomieniem o likwidacji w podatku dochodowym, wyrejestrowaniem z VAT na formularzu VAT-Z. Przyczyną wyrejestrowania był zły stan zdrowia Wnioskodawcy.

Od dnia 1 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca rozpoczął na nowo działalność gospodarczą, wybrał zwolnienie z VAT na postawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT.

Sprzedaż rozpoczęta od dnia 1 sierpnia 2006 r. obejmuje wyłącznie sprzedaż na rzecz osób fizycznych. Działalność bieżąca obejmuje zakres poszerzony o usługi krawieckie w stosunku do działalności poprzedniej.

Symbole działalności PKWiU dla obecnie wykonywanych czynności:

* sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach - PKWIU 52.62.1,

* sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach - PKWIU 52.50.1,

* naprawa pozostałych artykułów użytku osobistego i domowego - PKWIU 52.74.

Ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych Wnioskodawca dokonywał bez użycia kasy rejestrującej, bowiem w pierwszym roku działalności nie przekroczył obrotu 20.000 zł ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych, a w następnych latach obrotu 40.000 zł na rzecz ww. osób.

Kasę rejestrującą Wnioskodawca dobrowolnie zainstalował od dnia 1 października 2008 r. gdyż nie przekroczył jeszcze limitu.

Ponadto Wnioskodawca do dnia 30 września 2008 r. korzystał ze zwolnienia z VAT (nie był podatnikiem podatku VAT) dopiero od dnia 1 października 2008 r. zgłosił się dobrowolnie do VAT przez złożenie w Urzędzie Skarbowym, VAT-R i dokonanie opłaty.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca, w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej od dnia 1 sierpnia 2006 r., był podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej.

Jak wynika ze stanu faktycznego rodzaj działalności gospodarczej rozpoczętej w 2006 r. pokrywał się w znacznej mierze z charakterem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę do 2002 r. Ponadto do 2002 r. Wnioskodawca dokonywał ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do zainstalowania której był zobligowany po przekroczeniu obrotów ze sprzedaży na rzecz ww. osób.

W świetle powyższego nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą - sprzedaż w 2006 r., o którym mowa w § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia. W przedstawionym stanie faktycznym niniejszy przepis § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia nie znajduje zastosowania, bowiem dotyczy on wyłącznie podatników rozpoczynających sprzedaż, a jak wskazano powyżej Wnioskodawca w 2006 r. był podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca był już wcześniej zobowiązany do dokonywania ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 3 i § 3 ust. 7 pkt 1 cyt. rozporządzenia Wnioskodawca nie miał prawa do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kasy rejestrującej bowiem już wcześniej utracił prawo do tego zwolnienia.

Uwzględniając powyższe tutejszy organ stwierdza, że w związku z ponownym podjęciem od dnia 1 sierpnia 2006 r. prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca był zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od momentu dokonania pierwszej sprzedaży na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.