IBPP1/443-899/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu do tut. organu 27 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania:

* sprzedaży złomów stalowych, surówkowych, żeliwnych - jest prawidłowe,

* sprzedaży agloferu, madroferu, cemferro - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży złomów stalowych, surówkowych, żeliwnych oraz agloferu, madroferu, cemferro.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 11 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Zakład Odzysku Surowców..... Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej odpadów i złomu (zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON - rodzaj przeważającej działalności 4677Z sprzedaż hurtowa odpadów i złomu). W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje sprzedaży i zakupu złomów oraz innych odpadów powstających w przemyśle hutnictwa żelaza i stali. W związku z wątpliwościami co do prawidłowego zdefiniowania pojęcia "złom" a tym samym prawidłowego rozliczania podatku od towarów i usług w zakresie podatku należnego i naliczonego do odliczenia Spółka.... opracowała dokument "Zarządzenie Zarządu Spółki..... z dnia 15 kwietnia 2011 r." w sprawie klasyfikacji złomu i materiałów żelazonośnych dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Opracowanie tego dokumentu zostało poprzedzone zapytaniem do Urzędu Statystycznego w Łodzi o wydanie opinii w sprawie sklasyfikowania do symbolu PKWiU następujących wyrobów, które Spółka sprzedaje lub zakupuje:

* zgorzelina walcownicza kod 10 02 10 (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów) - odpad powstający w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza około 80%,

* szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów odlotowych inne niż wymienione w 10 02 13, kod 10 0214 (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów) - odpad powstający w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza około 80%,

* kompozyt żelazonośny Aglofer - materiał powstający jako mieszanina odpadowych materiałów żelazonośnych powstających w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza około 70%. Materiał jest sypki o granulacji spełniającej wymagania wsadu żelazonośnego do wielkiego pieca (0-10 mm). Służy jako substytut i/lub uzupełnienie naturalnych surowców żelazonośnych - rud żelaza. Spółka..... posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych... nr....,

* kompozyt żelazonośny Madrofer wytwarzany dla przemysłu cementowego - Madrofer jest to materiał o dużej koncentracji związków żelaza, sypki, o drobnej granulacji co określa jego przydatność jako składnika żelazonośnego w zestawie surowcowym do produkcji klinkieru portlandzkiego. Madrofer powstaje w wyniku przeróbki odpadów żelazonośnych pozyskiwanych z procesów hutniczych produkcji żelaza. Zawartość tlenków żelaza w zależności od potrzeb przemysłu cementowego występuje na poziomie 60% - 80%. Spółka.... jako producent posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w.... nr...,

* kompozyt żelazonośny Cemferro - Cemferro jest materiałem żelazonośnym produkowanym podobnie jak Madrofer dla przemysłu cementowego, skład chemiczny i właściwości tych dwóch materiałów są porównywalne. Spółka... posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w.... nr...,

* frakcja magnetyczna - sypki materiał żelazonośny o uziarnieniu 0-25 mm powstający podczas sortowania lub mechanicznej obróbki złomu stalowego, żeliwnego lub skrzepów surówkowych. Zawartość tlenków żelaza jest na poziomie 40%-70%.

W odpowiedzi Spółka.... otrzymała opinię z Urzędu Statystycznego w Łodzi, iż wymienione wyroby mieszczą się w grupowaniach PKWiU 38.11.58.0.

Opracowanie dokumentu "Zarządzenie Zarządu Spółki.... z dnia 15 kwietnia 2011 r." w sprawie klasyfikacji złomu i materiałów żelazonośnych dla potrzeb podatku od towarów i usług zostało oparte również na:

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że podmioty, na rzecz których Spółka dokonuje sprzedaży złomu są podatnikami podatku VAT, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jako podmiot dokonujący dostawy złomu jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 niekorzystającycm ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawy złomu nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Przedmiotem sprzedaży w okresie 1 kwietnia 2011 r. - 30 czerwca 2011 r. były:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r.):

Czy prawidłowo Wnioskodawca ustalił opodatkowanie przy sprzedaży:

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r.), prawidłowo ustalone opodatkowanie podatkiem VAT przy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży złomów stalowych, surówkowych, żeliwnych,

* za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży agloferu, madroferu, cemferro.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 1 września 2011 r., tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011 r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011 r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa złomu nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być udokumentowana przez kupującego (nabywcę złomu), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca złomu, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia złomu.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą przeniesiony zostaje na dostawcę złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w pojęciu złomu, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej odpadów i złomu. W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje sprzedaży i zakupu złomów oraz innych odpadów powstających w przemyśle hutnictwa żelaza i stali.

Podmioty, na rzecz których Spółka dokonuje sprzedaży złomu są podatnikami podatku VAT, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT. Dostawy złomu nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę w okresie 1 kwietnia 2011 r. - 30 czerwca 2011 r. były:

* złomy stalowe, złomy surówkowe, złomy żeliwne, których identyfikacji dokonuje się na podstawie Polskiej Normy nr PN-85/H15000, nr PN-62/H15100 i które wg tych norm zawierają metale lub ich stopy,

* aglofer, madrofer, cemferro - materiały o dużej koncentracji związków żelaza w postaci tlenków żelaza w wysokości do 80%.

Wnioskodawca otrzymał opinię z Urzędu Statystycznego w Łodzi, iż niżej wymienione wyroby sprzedawane przez Spółkę mieszczą się w grupowaniach PKWiU 38.11.58.0.:

* kompozyt żelazonośny Aglofer - materiał powstający jako mieszanina odpadowych materiałów żelazonośnych powstających w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza około 70%. Materiał jest sypki o granulacji spełniającej wymagania wsadu żelazonośnego do wielkiego pieca (0-10 mm). Służy jako substytut i/lub uzupełnienie naturalnych surowców żelazonośnych - rud żelaza. Spółka.... posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w... nr....,

* kompozyt żelazonośny Madrofer wytwarzany dla przemysłu cementowego - Madrofer jest to materiał o dużej koncentracji związków żelaza, sypki, o drobnej granulacji co określa jego przydatność jako składnika żelazonośnego w zestawie surowcowym do produkcji klinkieru portlandzkiego. Madrofer powstaje w wyniku przeróbki odpadów żelazonośnych pozyskiwanych z procesów hutniczych produkcji żelaza. Zawartość tlenków żelaza w zależności od potrzeb przemysłu cementowego występuje na poziomie 60% - 80%. Spółka.... jako producent posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w.... nr...,

* kompozyt żelazonośny Cemferro - Cemferro jest materiałem żelazonośnym produkowanym podobnie jak Madrofer dla przemysłu cementowego, skład chemiczny i właściwości tych dwóch materiałów są porównywalne. Spółka..... posiada Atest Techniczny Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych Oddział Mineralnych Materiałów Budowlanych w... nr....

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy w okresie 1 kwietnia 2011 r. - 30 czerwca 2011 r. Wnioskodawca zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży złomów stalowych, surówkowych, żeliwnych oraz czy przy sprzedaży kompozytów żelazonośnych: aglofer, madrofer, cemferro winien zastosować stawką 23% opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego dla uznania czy w okresie 1 kwietnia 2011 r. - 30 czerwca 2011 r. Wnioskodawca zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży ww. wyrobów w pierwszej kolejności koniecznym jest stwierdzenie czy sprzedawane przez Wnioskodawcę złomy stalowe, surówkowe, żeliwne oraz kompozyty żelazonośne: aglofer, madrofer, cemferro są złomami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Odnosząc się zatem do kwestii zakwalifikowania wyrobów, o których mowa we wniosku, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do złomu należy stwierdzić, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia złomu.

Ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 znowelizowanej ustawy o VAT, do dnia 1 lipca 2011 r. nie odwoływał się także do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

Kierując się zatem wykładnią historyczną i celowościową należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych (aluminium, cynk, miedź, ołów), jak również złom metali szlachetnych.

Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN złom stanowią niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny (źródło: słownik on-line...). Natomiast w metalurgii pod pojęciem złomu rozumie się przedmioty metalowe, przeznaczone do wykorzystywania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. Do złomu w myśl powyższej definicji należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechaniczne lub skorodowane itp.

W cel przyjętej w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT regulacji wpisuje się obrót złomami stalowymi, surówkowymi i żeliwnymi.

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu sprzedawane przez Wnioskodawcę złomy stalowe, surówkowe i żeliwne, których identyfikacji dokonuje się na podstawie Polskiej Normy nr PN-85/H15000, nr PN-62/H15100 i które wg tych norm zawierają metale lub ich stopy, należy uznać za złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

Tym samym do ich dostawy należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie sprzedawanych przez Wnioskodawcę kompozytów żelazonośnych: aglofer - powstającego jako mieszanina odpadowych materiałów żelazonośnych oraz madrofer i cemferro powstających w wyniku przeróbki odpadów żelazonośnych należy zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 z późn. zm.) odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.

W załączniku nr 1 do ww. ustawy o odpadach wymieniono m.in.:

* Q1 - Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, niewymienione w pozostałych kategoriach

* Q2 - Produkty nieodpowiadające wymaganiom jakościowym

* Q8 - Pozostałości z procesów przemysłowych (np. żużle, pozostałości podestylacyjne itp.)

* Q9 - Pozostałości z procesów usuwania zanieczyszczeń (np. osady ściekowe, szlamy z płuczek, pyły z filtrów, zużyte filtry itp.)

* Q10 - Pozostałości z obróbki skrawaniem lub wykańczania (np. wióry, zgary itp.)

* Q11 - Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców (np. pozostałości górnicze itp.)

* Q14 - Substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.)

* Q16 - Wszelkie substancje lub przedmioty, które nie zostały uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności usługowej, remontowej).

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu powstające u Wnioskodawcy w procesie produkcji kompozyty żelazonośne:

* aglofer - powstający jako mieszanina odpadowych materiałów żelazonośnych powstających w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza około 70%,

* madrofer - powstający w wyniku przeróbki odpadów żelazonośnych pozyskiwanych z procesów hutniczych produkcji żelaza o zawartości tlenków żelaza na poziomie 60% - 80%),

* cemferro - produkowany podobnie jak madrofer, skład chemiczny i właściwości tych dwóch materiałów są porównywalne tj. powstający w wyniku przeróbki odpadów żelazonośnych pozyskiwanych z procesów hutniczych produkcji żelaza o zawartości tlenków żelaza na poziomie 60% - 80%,

zawierające metal, należy uznać za złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.

Tym samym do sprzedaży przez Wnioskodawcę kompozytów żelazonośnych: aglofer, madrofer, cemferro w sytuacji gdy dokonującym ich dostawy jest Wnioskodawca będący podatnikiem, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, oraz przedmiotem dostawy jest towar nieobjęty zwolnieniem, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz nabywca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

Tym samym obowiązek podatkowy w obrocie złomem co do zasady został przeniesiony na nabywcę. W takiej sytuacji mamy do czynienie z odmiennymi zasadami dokumentowania tego typu transakcji.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

Jak wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie w istocie właściwą dla dostawy złomu stawką jest stawka 23%, jednakże to nie Wnioskodawca jako sprzedawca będzie ją wykazywał na wystawianych przez siebie fakturach lecz nabywca, zobowiązany do opodatkowania tej transakcji.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy co do zasad opodatkowania sprzedaży agloferu, madroferu, cemferro przez Wnioskodawcę, a nie nabywcę należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy dodać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W załączniku 11 do ustawy o VAT (stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy) m.in. pod pozycją 6 zostały wymienione "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal" określone symbolem PKWiU 38.11.58.0.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.