IBPP1/443-896/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 21 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 15 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymywane przez Wnioskodawcę od nabywcy miesięczne premie liczone od każdej tony dostarczonego złomu (w wysokości 20 lub 30 zł, zależne od gatunku złomu) są dotacjami, subwencjami, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymywane przez Wnioskodawcę od nabywcy miesięczne premie liczone od każdej tony dostarczonego złomu (w wysokości 20 lub 30 zł, zależne od gatunku złomu) są dotacjami, subwencjami, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-896/10/MS z dnia 25 listopada 2010 r. oraz pismem z dnia 16 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje, ściśle określone co do gatunku oraz wagi (+/-5%), zamówienia na dostawę złomu. Za prawidłową realizację zamówienia Wnioskodawca otrzymuje miesięczną premię od każdej tony dostarczonego złomu w wysokości (zależnie od gatunku złomu) 20 bądź 30 zł. Premie te mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę - a to w ten sposób, że Wnioskodawca ma możliwość sprzedaży złomu po cenie niższej od ceny jego nabycia, która to strata jest nie tylko rekompensowana wielkością premii ale generowany jest na każdej transakcji wymierny zysk.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu handlu artykułami metalowymi od dnia 9 czerwca 1993 r., nr NIP XXX-XXX-xx-xx.

Między Wnioskodawcą, a nabywcą złomu nie ma umowy regulującej zasady przyznawania premii. W załącznikach do miesięcznych kontraktów jest zapis dotyczący przyznania premii określający jej wysokość oraz kryteria tzn. procent realizacji kontraktu. Potwierdzeniem wykonania są wystawiane faktury VAT określające ilość dostarczonego złomu.

Załącznik do kontraktu miesięcznego precyzuje kryteria przyznania premii. Jednocześnie jest określone kiedy premia przysługuje - po wykonaniu dostaw zgodnie z zamówieniem.

Gdy dostawca nie podejmie działania na rzecz nabywcy lub nie wykona ilościowego poziomu dostaw - premia nie przysługuje.

Symbol wykonywanej usługi przez Wnioskodawcę według PKWiU to 37.1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie rzeczy Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług otrzymane premie będące (zdaniem Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) w istocie dopłatami (dotacjami, subwencjami), szczególnie że premie te mają bezpośredni wpływ na cenę złomu dostarczanego przez Wnioskodawcę.

Stanowisko Wnioskodawcy: skoro premia stanowi zapłatę za zrealizowanie konkretnego zamówienia w określonym czasie to należy stwierdzić, iż otrzymane premie można powiązać z konkretnymi dostawami. W związku z powyższym winny być one traktowane jako dopłaty zwiększające podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, że obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę zbywanych przez podatnika towarów oraz świadczonych usług - zatem bezpośrednio powiązanych z konkretnym świadczeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, który stanowi, iż przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powołane przepisy określające podstawę opodatkowania są zgodne z postanowieniami art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy tego podatku są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zasady wystawiania i treść faktur korygujących zostały określone m.in. w § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia który stanowi, że fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl dyspozycji § 14 ust. 2 omawianego rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Ze złożonego wniosku i jego uzupełnień wynika, że zagadnienie będące przedmiotem interpretacji sprowadza się do rozstrzygnięcia, w jaki sposób należy traktować dodatkowe wynagrodzenie z tytułu dostawy złomu. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje, ściśle określone co do gatunku oraz wagi (+/-5%), zamówienia na dostawę złomu. Za prawidłową realizację zamówienia Wnioskodawca otrzymuje miesięczną premię od każdej tony dostarczonego złomu w wysokości (zależnie od gatunku złomu) 20 bądź 30 zł.

Między Wnioskodawcą, a nabywcą złomu nie ma umowy regulującej zasady przyznawania premii. W załącznikach do miesięcznych kontraktów jest zapis dotyczący przyznania premii określający jej wysokość oraz kryteria tzn. procent realizacji kontraktu. Potwierdzeniem wykonania są wystawiane faktury VAT określające ilość dostarczonego złomu.

Załącznik do kontraktu miesięcznego precyzuje kryteria przyznania premii. Jednocześnie jest określone kiedy premia przysługuje - po wykonaniu dostaw zgodnie z zamówieniem.

Gdy dostawca nie podejmie działania na rzecz nabywcy lub nie wykona ilościowego poziomu dostaw - premia nie przysługuje.

Wnioskodawca zaklasyfikował dokonywane przez siebie czynności do PKWiU 37.1.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której czynnikiem warunkującym wypłatę na rzecz Wnioskodawcy premii na zasadach wskazanych we wniosku, tj. 20 bądź 30 zł od każdej dostarczonej tony złomu (zależnie od gatunku złomu) jest wykonanie na rzecz kontrahenta dostaw zgodnie z przyjętymi ustaleniami określonymi w załącznikach do miesięcznych kontraktów. Otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza wykonaniem dostaw zgodnie z zamówieniem. W załącznikach do miesięcznych kontraktów jest zapis dotyczący przyznania premii określający ich wysokość od procentu realizacji kontraktu. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie wypłacane Wnioskodawcy stanowią wynagrodzenie za jakieś odrębne usługi.

W konsekwencji należy zatem stwierdzić, iż mimo nazwania wynagrodzenia premią stanowi ona w istocie kwotę należną z tytułu dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw złomu. Przy czym zauważyć należy, że stanowiąca podstawę opodatkowania kwota należna to nie tylko wartość ustalona w dacie dostawy towaru (złomu) lecz również wszelkie inne należności otrzymywane w późniejszym okresie, a mające bezpośredni związek z określoną transakcją (transakcjami).

Przy czym wskazać należy, że wbrew stanowisku zawartemu we wniosku przedmiotowa premia zwiększająca kwotę należną nie jest dotacją, subwencją ani żadną inną dopłatą o podobnym charakterze tylko jest to podwyższenie ceny. Dotacje (subwencje lub inne dopłaty o podobnym charakterze) bowiem otrzymywane są od podmiotów innych niż nabywcy, a wszytko co sprzedający otrzymuje od nabywcy i jest związane z konkretną dostawą stanowi element składowy ceny należnej za dokonanie dostawy.

Zatem biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy Wnioskodawca jest obowiązany odpowiednio skorygować obrót i podatek należny z tytułu podwyższenia ceny o otrzymane premie co należy udokumentować, poprzez wystawienie odpowiednich faktur korygujących, zgodnie z przepisem § 14 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów i ujęcie ich odpowiednio w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla potrzeb rozliczania podatku od towarów i usług oraz w deklaracjach VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymywane przez niego premie powinny być traktowane jako dopłaty (dotacje, subwencje) zwiększające podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy jeszcze raz podkreślić, że nie można utożsamiać dotacji (subwencji lub innych dopłat o podobnym charakterze) z podwyższeniem ceny za konkretną dostawę, gdyż ma to istotny wpływ na dalszy tok postępowania, tj. dokumentację oraz moment powstania obowiązku podatkowego, jednakże kwestie te nie były przedmiotem nin. interpretacji gdyż nie przedstawiono stanu faktycznego, nie sformułowano pytania ani własnego stanowiska w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.