IBPP1/443-880/11/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-880/11/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 21 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT czynności przeniesienia z mocy prawa prawa własności nieruchomości (działki nr 754 zabudowanej drogą powiatową) w zamian za odszkodowanie.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 21 września 2011 r.), stanowiącymi odpowiedź na wezwania tut. organu z dnia 8 sierpnia 2011 r. oraz z dnia 5 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Powiat otrzymał decyzję Wojewody... z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotyczącą ustalenia odszkodowania na rzecz Powiatu za nieruchomość będącą własnością powiatu. Nieruchomość z mocy prawa została przejęta na rzecz Skarbu Państwa - Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad. Decyzja stała się ostateczna w dniu 4 maja 2011 r. Powiat wydając nieruchomość za odszkodowaniem realizuje odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana. Jest to droga powiatowa. Droga była modernizowana w latach 2009-2010. Na budowę tej drogi Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Beneficjentem tych środków był Powiat, natomiast wydatki (faktury zakupu usługi) dokonywane były w Zarządzie Dróg Powiatowych, który jest jednostką organizacyjną powiatu. Z punktu widzenia ustawy jest to odrębny podatnik podatku VAT, ale nie jest to podmiot zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. Zarząd Dróg Powiatowych jest jednostką organizacyjną powiatu nie posiadającą osobowości prawnej, działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.

Podstawą gospodarki budżetowej jest plan dochodów i wydatków zwany dalej "planem finansowym jednostki". Zgodnie z art. 261 ustawy o finansach publicznych kierownik jednostki zaciąga zobowiązania pieniężne do wysokości kwot wydatków określonych w zatwierdzonym planie finansowym. Z uwagi na powyższy wpływ środków z EFRR był ewidencjonowany w powiecie, natomiast inwestycja w całości była realizowana (wydatki poniesione) w Zarządzie Dróg Powiatowych. Wydatki na modernizację tej drogi wynosiły powyżej 30% wartości początkowej tego obiektu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że otrzymał odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość.

Przedmiotem dostawy jest nieruchomość (działka nr 754 o powierzchni 0,8126 ha) zabudowana drogą powiatową. Budowla ta jest trwale z gruntem związana. W roku 2009-2010 (krócej niż 5 lat) droga na całym odcinku S. - P. - B. była modernizowana z wyłączeniem pasa działki (w tym drogi) przejętej przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad (a więc działki 754).

Pierwsze zasiedlenie budowli nastąpiło w 2010 r. (ulepszenie polegające na modernizacji drogi) z wyłączeniem pasa działki (w tym odcinka drogi) przejętej przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budowli (z wyłączeniem działki 754 wraz z drogą posadowioną na tej działce) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i były one wyższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Budowla nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nadmienia, że modernizacja tej drogi odbyła się w następujący sposób: Powiat (Wnioskodawca) pozyskał dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Środki te wraz z wkładem własnym przekazał Zarządowi Dróg Powiatowych (odrębnej jednostce) w celu przeprowadzenia procedury przetargowej i realizacji inwestycji. Wydatki związane z tym faktury zakupu były wystawione i zapłacone w Zarządzie Dróg Powiatowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 21 maja 2002 r. w pełnym zakresie. Powiat składa deklaracje VAT-7.

Wnioskodawca - Powiat - nie ponosił wydatków na ulepszenie budowli (drogi) posadowionej na gruncie nr 754 o pow. 0,8126ha. Odcinek tej drogi znajduje się w pasie drogi S.- P.- B., która była modernizowana, jednak droga na działce nr 754 była wyłączona spod modernizacji.

Dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Działka o nr 754 i budowla na niej posadowiona nie były modernizowane przez Wnioskodawcę. Powiat nabył tę nieruchomość (działka o nr 754 wraz z drogą posadowioną na tym gruncie) z mocy prawa nieodpłatnie na podstawie art. 103 ust. 3 i art. 60 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Powiat wydał nieruchomość za odszkodowaniem (decyzja Wojewody... z dnia 12 kwietnia 2011 r.) realizując odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa ta jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jednakże zgodnie z art. 43 ust. 10a ustawy o VAT dostawa ta jest zwolniona ponieważ w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie.

Droga nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca - Powiat był beneficjentem środków przyznanych na modernizację odcinka drogi S. - P. - B. Jednak wydatki, a więc faktury dokumentujące modernizację drogi były wystawione na Zarząd Dróg Powiatowych - odrębną jednostkę budżetową. Wnioskodawca nadmienia, że wydatki nie dotyczyły drogi na działce o nr 754 (gdyż ten odcinek został wyłączony spod modernizacji).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat wydając nieruchomość za odszkodowaniem realizuje odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl przepisów art. 29 ust. 5 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli (drogi) trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem grunty zabudowane (pas drogowy) podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli na nich posadowionych.

Z uwagi na to, że przedmiotem dostawy za odszkodowaniem jest nieruchomość zabudowana, spełniająca przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarowi usług. Nie można w tym przypadku zastosować wykluczenia (art. 43 ust. 1 pkt 10 podpunkt 2) w związku z tym, że Powiat będący beneficjentem środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego przekazał środki finansowe do Zarządu Dróg Powiatowych. Jednostka ta organizowała przetarg na przeprowadzenie inwestycji, prowadziła tę inwestycję oraz dokonywała wszelkich płatności wynikających z zaciągniętych zobowiązań. Na Zarząd Dróg Powiatowych wystawiane były faktury VAT. W związku z tym nie można stwierdzić, że w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 podpunkt 2 "pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata, ponieważ w Powiecie nie dokonywało się tzw. "pierwsze zasiedlenie" (stosownie do art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwsze zasiedlenie dokonane zostało w Zarządzie Dróg Powiatowych, który jest odrębnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od 26 sierpnia 2011 r., tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy o VAT).

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z przywołanych przepisów wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast w myśl z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania powiatu należą określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami (art. 4 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy o samorządzie powiatowym).

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 cyt. ustawy).

Organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu (art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie). Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie). Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy (art. 33 ustawy o samorządzie). Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz (art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie).

Mając te regulacje na uwadze należy zauważyć, że samorządowa osoba prawna (powiat) nie ma własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone zadania wykonuje za pośrednictwem jednostek organizacyjnych powiatu.

Jak wynika z powyższego, starostwo powiatowe nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 6 ustawy o samorządzie powiatowym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Starostwo powiatowe jest aparatem pomocniczym służącym do wykonywania zadań powiatu oraz obsługi techniczno organizacyjnej powiatu. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe powiatu i starostwa powiatowego, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości powiatu podmiotowość starostwa powiatowego.

Zatem starostwo powiatowe działając w imieniu powiatu realizuje zadania własne powiatu i w tym zakresie jest zwolnione z podatku od towarów i usług, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika tym samym, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem dostawy jest nieruchomość (działka nr 754 o pow. 0,8126 ha) zabudowana drogą powiatową. Budowla jest trwale z gruntem związana. W roku 2009-2010 (krócej niż 5 lat) droga na całym odcinku S. - P. - B. była modernizowana z wyłączeniem pasa działki (w tym drogi) przejętej przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad (a więc działki 754).

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budowli (drogi) posadowionej na gruncie nr 754 o pow. 0,8126ha. Działka o nr 754 i budowla na niej posadowiona nie były modernizowane przez Wnioskodawcę.

Dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Budowla nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nadmienia, że modernizacja tej drogi odbyła się w następujący sposób: Powiat (Wnioskodawca) pozyskał dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Środki te wraz z wkładem własnym przekazał Zarządowi Dróg Powiatowych (odrębnej jednostce) w celu przeprowadzenia procedury przetargowej i realizacji inwestycji. Wydatki związane z tym faktury zakupu były wystawione i zapłacone w Zarządzie Dróg Powiatowych. Wnioskodawca - Powiat był beneficjentem środków przyznanych na modernizację odcinka drogi S. - P. - B. Jednak wydatki, a więc faktury dokumentujące modernizację drogi były wystawione na Zarząd Dróg Powiatowych - odrębną jednostkę budżetową. Wnioskodawca nadmienia, że wydatki nie dotyczyły drogi na działce o nr 754 (gdyż ten odcinek został wyłączony spod modernizacji).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 21 maja 2002 r. w pełnym zakresie. Powiat składa deklaracje VAT-7.

Zatem we wskazanych okolicznościach miała miejsce dostawa towarów, tj. nieruchomości należącej do Wnioskodawcy w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W analizowanym przypadku w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm. oraz ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.), dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa. Czynność wykonywana przez organ dokonujący wywłaszczenia nie stanowi dostawy towaru, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podmiotem, który dokonuje dostawy towaru jest dotychczasowy właściciel nieruchomości, czyli Powiat. Zbywając nieruchomość Wnioskodawca nie realizuje ani zadań własnych, ani zadań zleconych.

Ani organ władzy publicznej (starosta), ani urząd obsługujący ten organ (starostwo powiatowe) wydając nieruchomość za odszkodowaniem nie może skorzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zarówno organy władzy publicznej, jak i urzędy obsługujące te organy nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku przeniesienia z mocy prawa prawa własności nieruchomości nie są realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane.

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego nie może również skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie § 13 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzeń Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. oraz z dnia 4 kwietnia 2011 r. Dokonując przeniesienia prawa do rozporządzania nieruchomością Powiat nie realizuje ani zadań własnych, ani zadań zleconych przez organ administracji rządowej.

Zatem przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności dostawy nieruchomości występuje jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności, aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy, czy należy opodatkować czynności przeniesienia z mocy prawa prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie, należy ustalić właściwą stawkę VAT dla przedmiotu dostawy oraz zbadać przesłanki uzasadniające lub wykluczające zastosowanie zwolnienia z opodatkowania.

W kwestii zatem zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla czynności dostawy nieruchomości w postaci gruntów oraz posadowionych na nich obiektów budowlanych należy wskazać, że w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury;

2.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r., pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Wnioskodawca wskazał, iż obiektem budowlanym (budowlą) znajdującym się na wywłaszczonej działce jest droga powiatowa trwale z gruntem związana.

W świetle powyższego, jeżeli opisana we wniosku droga będąca przedmiotem dostawy stanowi budowlę trwale z gruntem związaną w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane, zastosowanie znajdą cyt. przepisy art. 43 i art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż przedmiotowej budowli w postaci drogi usytuowanej na wywłaszczonej nieruchomości, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Opierając się na przytoczonej wyżej definicji wynikającej z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu.

W ocenie tut. organu nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, co potwierdza także Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, bowiem oddanie do użytkowania, o którym mowa wyżej, nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu i tym samym badanie warunku czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres krótszy niż 2 lata jest bezprzedmiotowe.

Oznacza to, że w stosunku do dostawy budowli przez Wnioskodawcę na rzecz Skarbu Państwa nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ jej dostawa nastąpiła - zgodnie z lit. a) tego przepisu - w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z konstrukcji katalogu zwolnień wymienionego w art. 43 ustawy o VAT wynika, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca wskazał wprawdzie, że droga była modernizowana w latach 2009-2010 jednak z wyłączeniem objętego przedmiotowym wnioskiem pasa działki 754 (w tym drogi) przejętej przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad i nie przez Wnioskodawcę lecz przez Zarząd Dróg Powiatowych. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budowli (drogi). Budowla nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Zatem dostawa przedmiotowej budowli (drogi powiatowej), będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy ww. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W sprawie objętej niniejszą interpretacją przedmiotem transakcji jest również dostawa nieruchomości gruntowej, tj. działki objętej wywłaszczeniem zabudowanej drogą.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku lub budowli podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

Reasumując, w świetle opisanego stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości zabudowanej budowlą (drogą powiatową), korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10a, ustawy o podatku VAT (a nie jak Wnioskodawca stwierdził we własnym stanowisku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), art. 2 pkt 14 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa korzystała ze zwolnienia od podatku, jednakże na podstawie innych przepisów prawa, niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl