IBPP1/443-878/08/AS - Korekta deklaracji VAT-7 w związku z zaniechaną inwestycją.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2008 r. (data wpływu 17 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.), pismem z dnia 15 września 2008 r. oraz pismem z dnia 17 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty deklaracji VAT-7 w związku z zaniechaną inwestycją - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty deklaracji VAT-7 w związku z zaniechaną inwestycją.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.), pismem z dnia 15 września 2008 r. oraz pismem z dnia 17 września 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest samorządową jednostką organizacyjną - instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 12 z 2001 r., poz. 123 z późn. zm.). Jednostka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione oraz niepodlegające ustawie o podatku od towarów i usług.

Źródłem finansowania instytucji są: dotacja podmiotowa zagwarantowana przez organizatora instytucji tj. Urzędu Miejskiego oraz przychody własne uzyskane ze sprzedaży usług.

Wnioskodawca otrzymuje również z Urzędu Miejskiego dotacje celowe na zakupy inwestycyjne, majątkowe.

W roku 2004 Wnioskodawca rozpoczął zadanie inwestycyjne pn.: "Stworzenie Centrum Seminaryjno-Wystawienniczego na bazie obiektów MOKSIR" finansowane przez Urząd Miejski.

Na ww. zadanie złożono wniosek o dotację z funduszy strukturalnych - ZPORR. Dofinansowania Wnioskodawca nie otrzymał. W związku z podjęciem decyzji, że inwestycja będzie kontynuowana przez Urząd Miejski w C., a nie przez MOKSIR, Wnioskodawca przekazał poniesione nakłady inwestycyjne protokołem do Urzędu Miejskiego.

Od faktur VAT zakupu związanych z prowadzoną inwestycją Wnioskodawca odliczał podatek naliczony w takiej części w jakiej inwestycja miałaby mieć związek z czynnościami opodatkowanymi (proporcja).

Aktualnie Wnioskodawca otrzymał wiadomość, że inwestycja nie będzie kontynuowana.

Właścicielem inwestycji tj. podmiotem prowadzącym we własnym imieniu inwestycję był Wnioskodawca.

Przekazanie nakładów inwestycyjnych do organizatora instytucji kultury tj. Urzędu Miejskiego w C. nastąpiło na podstawie protokołu, w sposób nieodpłatny (finansowanie nakładów pochodziło ze środków gminy - dotacja celowa).

Przekazane zadanie inwestycyjne zostało zakończone na etapie przygotowania dokumentacji na podstawie zarządzenia Burmistrza Miasta C.

Przekazane nakłady inwestycyjne dotyczyły fazy przygotowawczej w tym między innymi:

Pod pojęciem "Obiekty MOKSIR" w nazwie zadania inwestycyjnego "Stworzenie centrum seminaryjno-wystawienniczego na bazie obiektów MOKSIR" należy rozumieć budynki: Dom Kultury, Hala Widowiskowo-Sportowa oraz tereny wokół nich. Zadanie to obejmowało prace modernizacyjne oraz rozbudowę istniejących powierzchni.

Budynki te Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy użyczenia od Gminy - do realizacji celów statutowych, z możliwością czerpania pożytków.

Gmina przejęła protokołem poniesione nakłady inwestycyjne w celu kontynuacji inwestycji w ramach zadań Gminy. Gdyby Gmina zrealizowała powyższe zadanie wartość mienia znacznie wzrosłaby i tym samym w postaci aneksu do umowy użyczenia podwyższona zostałaby wartość użyczonego mienia.

Zrealizowana inwestycja podniosłaby walory użytkowe, zwiększyłaby atrakcyjność obiektów kulturalno-sportowych, poszerzyłaby zakres prowadzonej działalności statutowej przez Wnioskodawcę, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisana w poz. 50 sytuacja rodzi w instytucji kultury obowiązek skorygowania deklaracji VAT-7 w części kwot podatku naliczonego odliczonego od zakupów inwestycyjnych i tym samym ich zwrot na rachunek bankowy US w C.

Jeśli rodzi to obowiązek zwrotu podatku odliczonego, to w którym momencie. Czy w dniu przekazania protokołem nakładów inwestycyjnych do Urzędu Miejskiego, czy w momencie powzięcia informacji o zaniechaniu inwestycji.

Czy w przypadku konieczności korekty deklaracji VAT-7 za miesiące, w których odliczono od podatku należnego kwoty podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych powstałe zobowiązanie należy uregulować z odsetkami zwłoki.

Zdaniem Wnioskodawcy zaistniała sytuacja nie rodzi obowiązku jakiejkolwiek korekty kwot podatku naliczonego odliczonego od zakupów inwestycyjnych. Stanowisko takie oparte jest linii orzecznictwa ETS, z którego wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego nawet w sytuacji gdy nie doszło do wykorzystania inwestycji do wykonywania czynności opodatkowanych, lecz zamiar taki istniał w momencie ponoszenia kosztów.

Gdyby sytuacja taka rodziła obowiązek korekty, to korekta kwoty podatku naliczonego odliczonego od zakupów inwestycyjnych powinna nastąpić z chwilą powzięcia przez Burmistrza Miasta C. decyzji o zakończeniu zadania na etapie przygotowawczym (Zarządzenie Burmistrza Miasta C. Nr XXX/2007) tj. 31 grudnia 2007 r. i to tylko w części zaniechanej, ponieważ część nakładów - dokumentacji została wykorzystana do innych zadań inwestycyjnych. Korekta powinna być wykazana w deklaracji za miesiąc 12/2007 i od 25 stycznia 2008 r. powinny być zapłacone odsetki za zwłokę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 19 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ustęp 2 tego przepisu stanowi natomiast, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 91 ust. 3 tej ustawy stanowi, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W myśl art. 91 ust. 4 tej ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepis art. 91 ust. 7 ustawy o VAT stanowi, iż przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z powyższych przepisów wynika więc, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zauważyć należy, iż przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest konieczność dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego, jednakże w tym przypadku nie jest możliwe udzielenie interpretacji w tym zakresie bez dokładniejszej analizy okoliczności samego przekazania poniesionych "nakładów inwestycyjnych" na rzecz Urzędu Miejskiego w C.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższego wynika, zatem, iż zasadą jest, że opodatkowaniu podlegają czynności dokonywane odpłatnie, jednakże ustawa przewiduje przypadki w których również czynności dokonywane nieodpłatnie traktowane są na równi z czynnościami odpłatnymi i podlegają tym samym zasadom opodatkowania. Mianowicie w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione oraz niepodlegające ustawie o podatku od towarów i usług. W roku 2004 rozpoczął zadanie inwestycyjne pn.: "Stworzenie Centrum Seminaryjno-Wystawienniczego na bazie obiektów MOKSIR" finansowane przez Urząd Miejski. Pod pojęciem "Obiekty MOKSIR" w nazwie zadania inwestycyjnego należy rozumieć budynki: Dom Kultury, Hala Widowiskowo-Sportowa oraz tereny wokół nich. Zadanie to obejmowało prace modernizacyjne oraz rozbudowę istniejących powierzchni. Budynki te Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy użyczenia od Gminy - do realizacji celów statutowych, z możliwością czerpania pożytków.

Od faktur VAT zakupu związanych z prowadzoną inwestycją Wnioskodawca odliczał podatek naliczony w takiej części w jakiej inwestycja miałaby mieć związek z czynnościami opodatkowanymi (proporcja). Na zadanie to złożono wniosek o dotację z funduszy strukturalnych - ZPORR. Dofinansowania Wnioskodawca nie otrzymał. W związku z podjęciem decyzji, że inwestycja będzie kontynuowana przez Urząd Miejski w C., a nie przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca przekazał poniesione nakłady inwestycyjne protokołem do Urzędu Miejskiego w sposób nieodpłatny (finansowanie nakładów pochodziło ze środków gminy - dotacja celowa). Aktualnie Wnioskodawca otrzymał wiadomość, że inwestycja nie będzie kontynuowana.

Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca odliczał podatek naliczony w związku z prowadzoną inwestycją w takiej części w jakiej inwestycja ta miałaby mieć związek z czynnościami opodatkowanymi (proporcja). Następnie nakłady inwestycyjne przekazane zostały do organizatora instytucji kultury tj. Urzędu Miejskiego w C. na podstawie protokołu, w sposób nieodpłatny (finansowanie nakładów pochodziło ze środków gminy - dotacja celowa). Przekazane nakłady inwestycyjne dotyczyły fazy przygotowawczej w tym między innymi:

Gmina przejęła protokołem poniesione nakłady inwestycyjne w celu kontynuacji inwestycji w ramach zadań Gminy. Wnioskodawca wskazał, że gdyby Gmina zrealizowała powyższe zadanie wartość mienia znacznie wzrosłaby i tym samym w postaci aneksu do umowy użyczenia podwyższona zostałaby wartość użyczonego mienia.

Zrealizowana inwestycja podniosłaby walory użytkowe, zwiększyłaby atrakcyjność obiektów kulturalno-sportowych, poszerzyłaby zakres prowadzonej działalności statutowej przez MOKSIR, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Należy wskazać, że w świetle cytowanych przepisów, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem usług na rzecz innego podmiotu. Przekazanie to ma jednak związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, bowiem po przekazaniu tych nakładów Urząd Miejski miał dokończyć inwestycję i przekazać ją na podstawie umowy użyczenia Wnioskodawcy. Przekazania nakładów przez Wnioskodawcę nie należy zatem traktować jako odpłatnego świadczenia usług i czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie cytowany wcześniej art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Korekta ta, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiło przekazanie Urzędowi Miasta nakładów inwestycyjnych przez Wnioskodawcę (art. 91 ust. 5).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.