IBPP1/443-873/09/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.) oraz z dnia 28 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem (market K.) ma miejsce świadczenie usług, z tytułu którego wynagrodzeniem jest premia pieniężna wypłacona przez Wnioskodawcę a w konsekwencji Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem (market K.) ma miejsce świadczenie usług, z tytułu którego wynagrodzeniem jest premia pieniężna wypłacona przez Wnioskodawcę a w konsekwencji Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.) oraz z dnia 28 sierpnia 2009 r., będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-532/09/EA z dnia 31 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą produkcyjną działającą od 2001 r. na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wnioskodawca zajmuje się produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych: węży ogrodowych, technicznych, obrzeży, ostrzy, elementów zraszających oraz systemu rynnowego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż hurtową produkowanych przez siebie wyrobów. Dużą część odbiorców Wnioskodawcy stanowią sieci hipermarketów. Zgodnie z zawartymi umowami handlowymi Sieci te obciążają Wnioskodawcę w różnych okresach: miesięcznych, kwartalnych i rocznych kwotą, która stanowi określony% od osiągniętego przez sieć obrotu.

Obciążenie takie Wnioskodawca dostaje w formie noty księgowej bądź faktury VAT. Jeżeli obciążenie jest w postaci faktury VAT w treści faktury markety piszą:

"usługi marketingowe-...% od obrotu osiągniętego w miesiącu..."

"premia od obrotu"

"bonus bezwarunkowy...% od obrotu"

"usługi reklamowe...% od obrotu osiągniętego w m-cu..."

"usługi informacji marketingowej...% od obrotu osiągniętego w miesiącu..."

"usługi marketingowe dotyczące intensyfikacji wzajemnych obrotów w zamian za wynagrodzenie w formie bonusa".

Wysokość procentu zależy od indywidualnych ustaleń z każdym z marketów i uzależniona jest od wielkości zakupów jakie markety dokonują u Wnioskodawcy.

I tak np. market K. obciąża Wnioskodawcę premiami pieniężnymi, które stanowią 1,5% osiągniętego obrotu za umieszczanie reklam w gazetkach reklamowych. Market A. w świetle umowy świadczy Wnioskodawcy usługi marketingowe polegające na promocji marki towaru, jako podstawę wynagrodzenia z tytułu premii stanowi tu 5,2% obrotu dokonanego przez całą sieć handlową A. Jednocześnie gdyby budżet ten w wysokości 5,2% nie został wykorzystany, czyli gdyby sieć handlowa A. nie wydała żadnej gazetki promującej markę towarów Wnioskodawcy, zobowiązują Wnioskodawcę poprzez umowę do zapłaty wynagrodzenia za gotowość i planowanie akcji promocyjnych nawet jeżeli takowe nie nastąpiły. Market P. z kolei obciąża Wnioskodawcę premiami miesięcznymi, które stanowią 1,5% od obrotu osiągniętego w danym miesiącu, bez względu na wielkość obrotu - jako premię pieniężną oraz premię kwartalną, która stanowi 3% od obrotu osiągniętego w danym kwartale - również jako premię pieniężną. Dodatkowo Wnioskodawca płaci do marketu P. tak zwane usługi reklamowe, które stanowią 3% osiągniętego obrotu miesięcznego oraz usługi informacji marketingowej (MIS), które stanowią 4% od obrotu osiągniętego w danym miesiącu.

Pod żadną z faktur za usługi Wnioskodawca nie posiada specyfikacji co składało się bądź to na usługi reklamowe, bądź na usługi informacji marketingowej i na czym informacja ta miałaby polegać.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje dostawy swoich wyrobów do sieci Marketów A., K. i P., które następnie są sprzedawane w sieci sklepów odbiorców. W omawianym zakresie, podstawą współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Marketami są "...", odrębne dla każdego z marketów.

Umowy Ramowe w sposób kompleksowy określają warunki współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Marketami, w szczególności przewidują szereg odrębnie traktowanych instrumentów mających na celu intensyfikację obrotów między jej stronami, np. rabaty, wynagrodzenia za usługi w zakresie promocji towarów czy premie pieniężne.

Zgodnie z umową ramową z K. Wnioskodawca zobowiązał się do przyznania K. premii pieniężnej z tytułu i pod warunkiem dokonania przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc, kwartał, rok kalendarzowy) określonej wartości zakupów towarów od Wnioskodawcy. Wysokość obrotów ustala K. na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentów w postaci faktur VAT. Premia pieniężna nie jest uzależniona od wielkości wygenerowanego obrotu i wynosi 1,5% od obrotu osiągniętego w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym. W umowie ramowej z K. zawarto zapis, iż premia pieniężna jaką Wnioskodawca zobowiązuje się wypłacić K. określona jest jako - usługa reklamy M. - 1,5% od obrotu osiągniętego w danym miesiącu za umieszczenie reklam w gazetkach reklamowych.

Obciążenie z tytułu premii jest w postaci faktury VAT z opisem - usługa reklamy 1,5% od obrotu.

Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych potwierdzeń na wykonanie ww. usługi reklamowej (firma K. nie dołącza Wnioskodawcy gazetek reklamowych promujących wyroby Wnioskodawcy, natomiast umieszcza w gazetkach reklamowych wyroby Wnioskodawcy), zatem usługa taka jest wykonywana.

Wypłacone premie pieniężne związane są z dokonaną na rzecz odbiorcy sprzedażą towarów opodatkowanych podatkiem VAT.

We wszystkich opisanych przypadkach na fakturach VAT widnieje stawka 22% podatku VAT.

Symbol PKWiU dla wszystkich świadczonych przez kontrahentów usług to 74.40. 13.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ORD-IN z dnia 11 sierpnia 2009 r. - data wpływu 14 sierpnia 2009 r.):

Czy w przedstawionym stanie faktycznym ma miejsce świadczenie usług pomiędzy odbiorcami a Wnioskodawcą, z tytułu którego wynagrodzeniem jest premia pieniężna wypłacona przez Wnioskodawcę a w konsekwencji, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy: w myśl interpretacji wydanej przez Izbę Skarbową z dnia 28 kwietnia 2008 r. (nr 1401/PV-I/4407/14-17/07/EN) oraz wyroku NSA z 6 lutego 2007 r. (sygnatura akt I FSK 94/06) premie pieniężne oraz bonusy za spełnienie określonych warunków jakimi są np. poziom obrotu lub terminowość płatności nie powinny być traktowane jako dostawa usług, gdyż wiążą się ściśle z wcześniejszą dostawą towarów.

NSA w przytoczonym wyroku jasno stwierdził, że art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie rozstrzyga, że usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może być zatem tak, że dana transakcja jest jednocześnie dostawą towarów i świadczeniem usługi.

Wnioskodawca uważa zatem, że markety nieprawidłowo wystawiają dla niego na wymienione w części F50 czynności faktury VAT a tym samym, że otrzymując dokument który jest nieprawidłowy Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia sobie VAT-u naliczonego z tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy wynika, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona lub gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności (art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy).

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

(zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Według art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Klasyfikacją właściwą jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), z dniem 1 stycznia 2009 r. utraciło moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.). Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Według ww. PKWiU (załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług), usługami są wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych, tzn. usługi dla celów produkcji, oraz wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej, bez względu na to czy zostały wykonane odpłatnie czy nieodpłatnie. Nie są usługami czynności świadczone pomiędzy różnymi zakładami tego samego przedsiębiorstwa, jak również czynności wykonywane dla potrzeb własnej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy preferencyjne stawki podatku: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z umową ramową z K. Wnioskodawca zobowiązał się do przyznania K. premii pieniężnej z tytułu i pod warunkiem dokonania przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc, kwartał, rok kalendarzowy) określonej wartości zakupów towarów od Wnioskodawcy. Wysokość obrotów ustala K. na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentów w postaci faktur VAT. Premia pieniężna nie jest uzależniona od wielkości wygenerowanego obrotu i wynosi 1,5% od obrotu osiągniętego w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym. W umowie ramowej z K. zawarto zapis, iż premia pieniężna jaką Wnioskodawca zobowiązuje się wypłacić K. określona jest jako - usługa reklamy - 1,5% od obrotu osiągniętego w danym miesiącu za umieszczenie reklam w gazetkach reklamowych.

Obciążenie z tytułu premii jest w postaci faktury VAT z opisem - usługa reklamy 1,5% od obrotu.

Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych potwierdzeń na wykonanie ww. usługi reklamowej (firma K. nie dołącza Wnioskodawcy gazetek reklamowych promujących wyroby Wnioskodawcy, natomiast umieszcza w gazetkach reklamowych wyroby Wnioskodawcy), zatem usługa taka jest wykonywana.

Wypłacone premie pieniężne związane są z dokonaną na rzecz odbiorcy sprzedażą towarów opodatkowanych podatkiem VAT.

We wszystkich opisanych przypadkach na fakturach VAT widnieje stawka 22% podatku VAT.

Symbol PKWiU dla wszystkich świadczonych przez kontrahentów usług to 74.40. 13.

Zauważyć należy, iż usługi reklamowe o symbolu PKWiU 74.40.13 nie zostały wymienione ani w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do ustawy jako objęte preferencyjną stawką podatku albo jako zwolnione od podatku.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny uznać należy, że świadczenie usług polegające na umieszczaniu reklam w gazetkach reklamowych, zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU 74.40.13 "Usługi reklamowe, pozostałe", jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o VAT, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Należy przy tym wskazać, iż fakt określenia tego wynagrodzenia jako "premie pieniężne" oraz sposób jego wyliczenia (uzależnienie od obrotu) nie wpływają na powyższe ustalenia.

Jednocześnie wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Reasumując stwierdzić zatem należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę faktury VAT wystawione przez jego kontrahenta a dokumentujące usługi reklamowe wykonywane przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej w opisanym zaistniałym stanie faktycznym stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego, gdyż dokumentują czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług i są związane z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na fakt, że występującym o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Strona wypłacająca wynagrodzenie, a zapytanie dotyczy również Strony umowy wystawiającej faktury na rzecz Wnioskodawcy, przedmiotowa interpretacja nie wywołuje dla kontrahenta Wnioskodawcy skutków określonych w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy również wskazać, iż kwestie wypłacanych premii pieniężnych przez Wnioskodawcę na rzecz dwóch pozostałych kontrahentów Wnioskodawcy zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami.

Końcowo stwierdzić należy, że powołane we wniosku: decyzja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2008 r. (nr 1401/PV-I/4407/14-17/07/EN) oraz wyrok NSA z 6 lutego 2007 r. (sygnatura akt IFSK 94/06) nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).

Zatem powołany wyrok NSA z 6 lutego 2007 r. (sygnatura akt IFSK 94/06) czy też decyzja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2008 r. (nr 1401/PV-I/4407/14-17/07/EN), nie posiada waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowi on podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez inne organy podatkowe.

Powyższe nie oznacza, iż tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska wyrażonego w ww. orzeczeniu oraz decyzji, jednakże pragnie zwrócić uwagę, iż stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie nie jest tożsamy ze stanami faktycznymi do których odnoszą się przywołane przez Stronę rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.