IBPP1/443-859/09/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu zabudowanego w ramach działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu zabudowanego w ramach działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2008 Wnioskodawca zakupił wraz z małżonką w ramach współwłasności małżeńskiej grunt niezabudowany (działkę). Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie domów mieszkalnych i ich sprzedaży - jest czynnym podatnikiem VAT.

Na zakupionym gruncie Wnioskodawca planuje wybudować budynek mieszkalny i sprzedać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu grunt zostanie zaliczony do majątku prowadzonej przez niego firmy.

Ponieważ w akcie notarialnym dokumentującym przyszłe zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem Wnioskodawca będzie występował wraz z żoną, jako sprzedający ma wątpliwość dotyczącą ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego u Wnioskodawcy w związku z tą sprzedażą.

Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę ze swojej działalności na całość, tj. na budynek wraz z gruntem i będzie to jedna wartość - zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwość dotyczy faktu figurowania żony Wnioskodawcy w akcie notarialnym w przyszłej transakcji, jako osoby zbywającej nieruchomość, co zgodnie z przepisami ustawy VAT wskazuje, że żona Wnioskodawcy w jakiejś części dokonuje dostawy budynku z gruntem.

Wnioskodawca planuje zrobić to tak: nabyty wraz z małżonką grunt wniósł do swojej firmy jako towar handlowy, na co żona Wnioskodawcy wyraziła zgodę. Wnioskodawca będzie budował na gruncie budynek mieszkalny na sprzedaż w ramach prowadzonej działalności. Weźmie on faktury na zakup towarów i usług dotyczących budynku mieszkalnego - na swoją firmę, podając swój NIP. W całości Wnioskodawca będzie odliczał podatek naliczony zawarty w tychże fakturach. Na końcu Wnioskodawca wystawi fakturę VAT na całą wartość zbycia naliczając należny podatek VAT. Wnioskodawca przyjmie do swojej ewidencji sprzedaży wartość zafakturowanego obrotu i wykaże w całości obrót ze sprzedaży na deklaracji VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że działalność gospodarczą prowadzi nieprzerwanie ponad 10 lat. W ramach tej działalności rozpoczął działania w zakresie budowy domów mieszkalnych od 2007 r., gdzie pierwszy wybudowany dom sprzedał w 2008 r., a drugi w 2009 r..

Wnioskodawca grunt nabył wraz z żoną, gdyż tak stanowi prawo cywilne. Pierwotnie, w dacie zakupu grunt miał być przeznaczony na cele osobiste. Jednak w roku 2009 zdecydował wraz z małżonką o przeznaczeniu nabytego gruntu do majątku prowadzonej firmy Wnioskodawcy w celu wybudowania domów mieszkalnych i ich sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zamiar ten nie został nigdzie zapisany, bo nie ma takiej formy prawnej, ani wymogu ustawowego, więc Wnioskodawca może jedynie złożyć oświadczenie w tej sprawie.

Zakup gruntu sfinansowany był ze sprzedaży pierwszego wybudowanego budynku w ramach działalności gospodarczej, a więc ze środków pochodzących z działalności gospodarczej. Ze środków opodatkowanych i będących w dyspozycji Wnioskodawcy.

Grunt został nabyty od osoby fizycznej z jej majątku osobistego. Nie wystawiono Wnioskodawcy faktury VAT więc nie było możliwości wskazania nabywcy na takim dokumencie. Wnioskodawca posiada jedynie Akt Notarialny, gdzie według prawa cywilnego kupującym bez względu na przeznaczenie - jest małżeństwo w ustawowej współwłasności majątkowej.

Grunt zostanie zaliczony do majątku prowadzonej działalności na podstawie Aktu Notarialnego i oświadczenia Wnioskodawcy o jego przeznaczeniu popartego zgodą jego żony.

Zbycia nieruchomości Wnioskodawca planuje dokonać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wystawiając, jako firma fakturę VAT na nabywcę. Na fakturze "sprzedającym" będzie wyłącznie Wnioskodawca ze swoim NIP-em. Do aktu notarialnego jednak stanie Wnioskodawca razem z żoną zgodnie z zasadami prawa cywilnego.

Budowane budynki będą sklasyfikowane w PKOB pod symbolem 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 W opisanej sytuacji sprzedaż nieruchomości (dostawa budynku z gruntem) będzie powodowała obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług wyłącznie u Wnioskodawcy, czego skutkiem będzie wystawienie faktury VAT na całą wartość sprzedaży, zaewidencjonowanie całej wartości sprzedaży w ewidencji Wnioskodawcy i wykazanie całej sprzedaży na deklaracji VAT Wnioskodawcy.

Ad 2. W związku z czynnością zbycia (dostawy) w przyszłości nieruchomości czyli budynku mieszkalnego z gruntem - Wnioskodawca ma prawo do odliczania całego podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową budynku - gdyż w całości opodatkuje on obrót ze zbycia (dostawy) budynku z gruntem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie domów mieszkalnych i ich sprzedaży. W roku 2008 Wnioskodawca zakupił wraz z małżonką w ramach współwłasności małżeńskiej grunt niezabudowany (działkę) gdyż tak stanowi prawo cywilne. Pierwotnie grunt miał być przeznaczony na cele osobiste. Jednak w roku 2009 Wnioskodawca zdecydował wraz z małżonką o przeznaczeniu nabytego gruntu do majątku prowadzonej firmy Wnioskodawcy w celu wybudowania domów mieszkalnych i ich sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu grunt zostanie zaliczony do majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Zakup gruntu sfinansowany został ze sprzedaży pierwszego wybudowanego przez Wnioskodawcę budynku w ramach działalności gospodarczej, tj. ze środków opodatkowanych i będących w dyspozycji Wnioskodawcy.

Grunt zostanie zaliczony do majątku prowadzonej działalności na podstawie Aktu Notarialnego i oświadczenia Wnioskodawcy o jego przeznaczeniu popartego zgodą jego żony.

Zbycie nieruchomości Wnioskodawca potwierdzi wystawiając, jako firma fakturę VAT dla nabywcy. Na fakturze "sprzedającym" będzie wyłącznie Wnioskodawca ze swoim NIP-em. Do aktu notarialnego jednak stanie Wnioskodawca razem z żoną zgodnie z zasadami prawa cywilnego.

Budowane budynki będą sklasyfikowane w PKOB pod symbolem 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa (jak wynika z wniosku ORD-IN w przedmiotowej sprawie występuje ustawowa wspólnota małżeńska). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Skoro każdy z małżonków jest uprawniony do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym, to może on samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywać czynności prawnych będących wykonywaniem tego zarządu, jakkolwiek skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka. Prawnopodatkowa skuteczność czynności podjętej przez jednego z małżonków nie jest uzależniona od zgody drugiego z nich na jej dokonanie, skoro taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT - czynności określone w art. 5 ust. 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa).

Jak już wyżej stwierdzono ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest nieruchomość stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej). Tak więc w zaistniałej sytuacji, skoro dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie dokonywana przez jednego z małżonków (Wnioskodawcę) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu wskazanej dostawy będzie ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. Wnioskodawca.

Jeśli chodzi o kwestię wystawienia faktury VAT w związku z planowaną przez Wnioskodawcę dostawą budynku z gruntem, to zauważyć należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) określił w rozdziale 3 szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W świetle cytowanych wyżej przepisów stwierdzić zatem należy, iż jeżeli Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i dokona dostawy budynku z gruntem, dla której to dostawy będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, to sprzedaż tą winien udokumentować poprzez wystawienie faktury VAT.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, iż Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT, który jako podatnik podatku VAT dokona sprzedaży budynku wraz z gruntem, będzie zobowiązany zaewidencjonować w prowadzonej przez siebie ewidencji dokonaną sprzedaż i wykazać tą sprzedaż w deklaracji VAT.

Jeśli chodzi natomiast o kwestie związane z prawem Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową budynku to stwierdzić należy, iż podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT). Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...) - art. 88 ust. 4 ustawy o VAT.

Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników VAT.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a nabyty grunt oraz wybudowany budynek służyć będą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową budynku, w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 i art. 90 ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca, jak to wskazał we wniosku, w całości opodatkuje obrót z dostawy budynku wraz z gruntem, to również przysługiwać mu będzie prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z budową tego budynku.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawca występując odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, będzie miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową budynku, w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik podatku VAT będzie miał obowiązek wystawienia faktury VAT przy dostawie budynku wraz z gruntem. Ponadto Wnioskodawca będzie miał obowiązek zaewidencjonowania dostawy budynku wraz z gruntem w prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług ewidencji oraz wykazania tej sprzedaży w składanej deklaracji VAT-7.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.