IBPP1/443-857/12/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.) oraz pismem z dnia 7 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest:

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze ewidencyjnym 8595/15,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku magazynowego posadowionego na działce o numerze ewidencyjnym 8595/18 wraz z prawem użytkowania wieczystego tej działki.

W dniu 13 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 30 października 2012 r. znak: IBPP1/443-857/12/AZb oraz pismem z dnia 7 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina przygotowuje do sprzedaży działki oznaczone nr ewidencyjnymi 8595/15 i 8595/18 będące w użytkowaniu wieczystym, na których znajduje się budynek magazynowy stanowiący odrębny przedmiot własności. Opisana nieruchomość zabudowana została nabyta przez Gminę na podstawie aktu notarialnego od Spółki z o.o. w zamian za zaległości w podatku od nieruchomości.

Od chwili przejęcia przez Gminę na ww. nieruchomość nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budynku magazynowego, nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy jak również innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przeniesienie nieruchomości zabudowanej w zamian za zaległości podatkowe nie było opodatkowane pozytywną stawką VAT, podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym VAT od 9 września 1996 r. na Urząd Miasta i Gminy K., natomiast od 1 stycznia 2012 r. w miejsce Urzędu Miasta i Gminy K. występuje Gmina K. w zakresie sprzedaży nieruchomości, dzierżawy, najmu.

Przedmiotem sprzedaży przez Gminę będzie zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu działki niezabudowanej nr ewidencyjny 8595/15, oraz zbycie prawa użytkowania gruntu wraz z budynkiem posadowionym na tym gruncie tj. na działce nr ewidencyjny 8595/18.

Przedmiotowa nieruchomość obejmuje dwie geodezyjnie wyodrębnione działki, które podlegają sprzedaży z tym, że jedna jest zabudowana budynkiem magazynowym natomiast druga jest niezabudowana.

Przedmiotem sprzedaży jest również prawo wieczystego użytkowania działki niezabudowanej, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie oznaczonym symbolem K3.3 P (U) dla którego ustalono:

* przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) - przemysł, tereny produkcyjne, składy, magazyny, bazy,

* przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) - tereny usług podstawowych, tereny urządzeń obsługi komunikacji samochodowej.

Ponieważ działka objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego nie jest wymagana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Budynek magazynowy jest trwale związany z gruntem, symbol PKOB Grupa 125, Klasa 1252.

Gmina przedmiotowy budynek i działkę niezabudowaną nabyła 9 marca 2012 r. na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A.

Przedmiotowy budynek magazynowy został zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 z dniem 16 lipca 2012 r. na podstawie umowy najmu, na którą jest wystawiana faktura z naliczonym podatkiem VAT i odprowadzany do Urzędu Skarbowego. Gmina pragnie sprzedać ww. budynek w okresie krótszym niż dwa lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 listopada 2012 r.):

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości jest opodatkowana pozytywną stawką podatku VAT czy jest zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 listopada 2012 r.), sprzedawana nieruchomość winna być zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze ewidencyjnym 8595/15,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku magazynowego posadowionego na działce o numerze ewidencyjnym 8595/18 wraz z prawem użytkowania wieczystego tej działki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu "dostawa towarów", odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W związku z tym, że ustawa nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), czy też prawa użytkowania wieczystego gruntów wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza zbyć prawo użytkowania wieczystego gruntu działki niezabudowanej nr ewidencyjny 8595/15.

Przedmiotowa działka niezabudowana zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie oznaczonym symbolem K3.3 P (U) dla którego ustalono:

* przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) - przemysł, tereny produkcyjne, składy, magazyny, bazy,

* przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) - tereny usług podstawowych, tereny urządzeń obsługi komunikacji samochodowej.

Ponieważ działka objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego nie jest wymagana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Uwzględniając przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że zamierzona dostawa prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze ewidencyjnym 8595/15 dotyczy działki przeznaczonej pod zabudowę. Tym samym planowana dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Mając zatem na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż planowana przez Gminę dostawa prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze ewidencyjnym 8595/15, podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza również zbyć działkę oznaczoną nr ewidencyjnym 8595/18 będącą w użytkowaniu wieczystym, na której znajduje się budynek magazynowy. Nieruchomość zabudowana została nabyta przez Gminę na podstawie aktu notarialnego od Spółki z o.o. w zamian za zaległości w podatku od nieruchomości. Gmina przedmiotowy budynek nabyła 9 marca 2012 r. na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A.

Odnosząc się zatem do kwestii opodatkowania dostawy budynku magazynowego wskazać należy, iż zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z przytoczonej definicji legalnej, dla pierwszego zasiedlenia budynku, budowli lub ich części, konieczne jest oddanie ich do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Jak stwierdzono powyżej, ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli lub ich części.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wnioskodawca podał we wniosku, że przedmiotem sprzedaży będzie budynek magazynowy trwale związany z gruntem, symbol PKOB Grupa 125, Klasa 1252.

W świetle powyższego, jeżeli opisany we wniosku obiekt mający być przedmiotem sprzedaży stanowi budynek trwale z gruntem związany w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB, zastosowanie znajdą cyt. przepisy art. 43 i art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż opisanego budynku stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z przestawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż budynek magazynowy posadowiony na działce 8595/18 został zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 z dniem 16 lipca 2012 r. na podstawie umowy najmu, na którą jest wystawiana faktura z naliczonym podatkiem VAT. Gmina pragnie sprzedać ww. budynek w okresie krótszym niż dwa lata. Od chwili przejęcia przez Gminę na nieruchomość nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budynku magazynowego.

Zatem w odniesieniu do planowanej dostawy budynku magazynowego stwierdzić należy, iż jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem tego budynku a planowaną transakcją sprzedaży upłynie okres krótszy niż dwa lata, wówczas nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, Gmina nabyła opisaną nieruchomość na podstawie aktu notarialnego od Spółki z o.o. w zamian za zaległości w podatku od nieruchomości. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, jak już wskazano wyżej, Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku magazynowego.

Wobec powyższego uznać należy, iż planowana dostawa budynku magazynowego będzie korzystała ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W sprawie objętej niniejszą interpretacją przedmiotem transakcji będzie również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek magazynowy. Ze względu na fakt, iż dostawa przedmiotowego budynku korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, stanowić będzie czynność zwolnioną od podatku na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze ewidencyjnym 8595/15,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku magazynowego posadowionego na działce o numerze ewidencyjnym 8595/18 wraz z prawem użytkowania wieczystego tej działki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.