IBPP1/443-857/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 21 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 21 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak IBPP1/443-857/09/MS z dnia 8 października 2009 r. oraz pismem z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 2007 r. kupił działkę rolną w S. na własne potrzeby w celu wybudowania na niej domu. W 2009 r. na wniosek Wnioskodawcy została wydana decyzja o warunkach zabudowy przez Burmistrza Miasta. Po uzyskaniu decyzji Wnioskodawca wystąpił do banku o udzielenie mu kredytu na budowę domu. Bank jednak odmówił udzielenia kredytu. W takiej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży działki.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą R. R. O. w S. i z tego też tytułu jest czynnym podatnikiem podatku VAT od listopada 2001 r. Jednakże sprzedaż przedmiotowej działki będzie dokonywana wyłącznie na własne potrzeby i z tego tytułu Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Powierzchnia zakupionej działki rolnej wynosi 41,49a.

Przedmiotowa nieruchomość składa się obecnie z dwóch działek o powierzchniach 15a, oraz 26,49a, powstałych w wyniku podziału działki rolnej na wniosek Wnioskodawcy złożony w 2009 r. Decyzja o warunkach zabudowy została wydana dla działki zakupionej przez Wnioskodawcę w 2007 r. Decyzja o warunkach zabudowy określa zabudowę tylko i wyłącznie mieszkaniową. Działka 15a będzie w chwili sprzedaży działką niezabudowaną i nieuzbrojoną. Działka nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie otrzymał z tytułu posiadania tej działki żadnych dotacji unijnych.

Środki uzyskane ze sprzedaży działki 15a zostaną przeznaczone między innymi na podreperowanie budżetu domowego, a jeżeli sytuacja gospodarcza na to pozwoli reszta przeznaczona będzie na wylanie fundamentów pod dom Wnioskodawcy, który Wnioskodawca zamierza wybudować na pomniejszonej pozostałej działce.

Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży żadnych innych gruntów niż ten, o którym mowa we wniosku. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości dokonywać sprzedaży innych gruntów.

Przedmiotem wniosku jest działka o powierzchni 15a, a działka o powierzchni 26a pozostanie w posiadaniu Wnioskodawcy. Wnioskodawca nadmienia również, iż na przedmiotowej działce, to jest działce o powierzchni 26a zamierza wybudować dom. Działka ta nie będzie sprzedawana (działka 26a).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jednorazowa sprzedaż działki bez zamiaru dokonywania takiej czynności wielokrotnie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem VAT bowiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednak dla uznania, że sprzedaż nieruchomości jest obciążona podatkiem VAT nie wystarczy samo zakwalifikowanie sprzedaży do kategorii "czynność opodatkowana" musi jeszcze zostać rozpoznane czy dana osoba jest podatnikiem VAT. Podatnikami VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast w myśl definicji zamieszczonej w art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie. Przez wyrażenie "zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy" organy podatkowe rozumieją sytuację, w której podatnik wykonując pierwszą czynność zakłada jej ponowne (a nawet wielokrotne) wykonywanie w przyszłości.

W przedstawionym wyżej stanie faktycznym podatnik dokonując jednorazowej sprzedaży działki budowlanej nie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi w żadnym wypadku znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy podatnik w takiej sytuacji nie może być uznany za osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, bowiem dokonana przez niego czynność będzie czynnością jednorazową i nie została wykonana z zamiarem wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez organy podatkowe między innymi w interpretacji z 31 stycznia 2008 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP2/443-117/07-2/JK. Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Aby zatem dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży. Podobne zdanie wyrażają w swoim orzecznictwie także Sądy Administracyjne. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 6 września 2006 r. (ISA/Wr 1254/05) uznał, iż nawet kilkakrotna sprzedaż rzeczy z majątku prywatnego, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. Ponadto Sąd uznał, że sprzedaż - nawet kilkakrotna - rzeczy z majątku prywatnego, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego. Podatnikiem byłby podmiot, który jest handlowcem i obraca częstotliwie (albo z takim zamiarem) nieruchomościami. O zamiarze częstotliwości decydowałoby przygotowanie obiektu, wystawienie do sprzedaży, oferowanie na rynku - nawet gdyby nie dochodziło do wielu transakcji. Sąd przyznał rację skarżącemu stwierdzając, że: "Okoliczność, że podmiot wykonuje czynności wymienione, w art. 5 ustawy o VAT (m.in. odpłatną dostawę towarów), nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2". WSA w powołanym wyroku odwołał się ponadto do wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-291/92 pomiędzy Dieter Armbrecht a Finanzamt Ulzen, w którym ETS podkreślił, iż w przypadku, gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, który zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 2 (1) unijnej dyrektywy w sprawie VAT. Podatnik dokonując sprzedaży działek zakupionych na cele prywatne, przeznaczonych pod budowę domu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pragnie również nadmienić, iż nie wykorzystywał gruntów w działalności gospodarczej ani w działalności rolniczej, a jego intencją w momencie zakupu gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku działki o pow. 15a dla której wydana została decyzja o warunkach zabudowy jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru i nie było podejmowane dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy (w zakresie jednorazowej sprzedaży działki o pow. 15a dla której wydana została decyzja o warunkach zabudowy) nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując zakupu działki rolnej o pow. 41,49a na własne potrzeby w celu budowy na niej domu, dla której na wniosek Wnioskodawcy wydana została decyzja o warunkach zabudowy Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności sprzedaży działki o pow. 15a powstałej w wyniku podziału przedmiotowej działki o pow. 41,49a, nie wskazują, iż miałaby być ona czyniona z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika bowiem, iż działka o pow. 15a, która ma być przedmiotem sprzedaży, powstała po dokonaniu podziału działki o pow. 41,49a nabytej przez Wnioskodawcę w 2007 r. w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. W 2009 r. na wniosek Wnioskodawcy została wydana decyzja o warunkach zabudowy przez Burmistrza Miasta. Po uzyskaniu decyzji Wnioskodawca wystąpił do banku o udzielenie mu kredytu na budowę domu. Bank jednak odmówił udzielenia kredytu.

W takiej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o podziale działki o pow. 41,49a (w wyniku złożonego przez Wnioskodawcę w 2009 r. wniosku powstały dwie działki o powierzchniach 15a, oraz 26,49a). Działkę o pow. 15a Wnioskodawca postanowił sprzedać, a na działce o powierzchni 26a zamierza wybudować dom. Środki uzyskane ze sprzedaży działki o pow. 15a Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na podreperowanie budżetu domowego, oraz jeśli sytuacja gospodarcza na to pozwoli na wylanie fundamentów pod dom, który zamierzam wybudować na pomniejszonej pozostałej działce.

Jak wskazano powyżej podstawowym kryterium decydującym o opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki jest m.in. zamiar z jakim dokonano jej zakupu, bowiem zamiar ten zostaje określony już w momencie zakupu. W przedmiotowej sprawie okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zakupu w 2007 r. działki rolnej o pow. 41,49a dokonano w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Okoliczności sprzedaży nie wskazują, iż sprzedaż ta ma być dokonana w celach zarobkowych - handlowych (jak wskazuje Wnioskodawczyni środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na podreperowanie budżetu domowego, oraz jeśli sytuacja gospodarcza na to pozwoli na wylanie fundamentów pod dom, który zamierzam wybudować na pomniejszonej pozostałej działce).

Nie można również uznać, iż Wnioskodawca podjął szczególne kroki w kierunku uatrakcyjnienia przedmiotowej działki. Warunki zabudowy uzyskane zostały w celu budowy przez Wnioskodawcę domu na własne potrzeby.

Działka mająca być przedmiotem dostawy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie otrzymał z tytułu posiadania tej działki żadnych dotacji unijnych. Wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży żadnych innych gruntów niż ten, o którym mowa we wniosku. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości dokonywać sprzedaży innych gruntów.

Nie można zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył przedmiotową działkę celem odsprzedaży oraz dla celów zarobkowych, czy też w celu wykorzystania jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż działki o pow. 15a powstałej w wyniku podziału uprzednio zakupionej na cele osobiste działki o pow. 41,49a nie nosi znamion wykorzystywania gruntu dla celów zarobkowych w sposób ciągły, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony.

W świetle powyższego sprzedaży przedmiotowej działki z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki budowlanej. Tym samym sprzedaż działki o pow. 15a nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.