IBPP1/443-848/08/MS - Opodatkowanie czynności odpłatnego przekazania klientom karty podarunkowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2008 r. (data wpływu 6 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego przekazania (oraz doładowania) klientom karty podarunkowej - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego przekazania (oraz doładowania) klientom karty podarunkowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPB3/423-483/08/CzP, IBPP1/443-848/08/MS z dnia 14 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej sprzętu RTV i AGD. W celu zwiększenia sprzedaży oraz poprawy jakości obsługi klienta Spółka chce wprowadzić na rynek nowy sposób płatności za sprzedawane towary. W tym celu Spółka chce emitować tzw. elektroniczne karty podarunkowe (kupony podarunkowe), które byłyby elektroniczną formą bonu towarowego o kreślonym nominale, posiadającą pewne funkcje dodatkowe: możliwość doładowania salda, możliwość wielokrotnego dokonywania nabycia towarów ograniczonego wysokością salda i stanem zdeponowanych na nim środków. Karta podarunkowa oferowana jest zarówno klientom indywidualnym jak i klientom biznesowym i ma na celu zwiększyć sprzedaż poprzez zdobycie nowych klientów zainteresowanych takim środkiem płatniczym. Karta podarunkowa jest ogólnodostępna dla klientów Wnioskodawcy. Oferowana będzie jako dodatkowy środek płatniczy w sklepie Wnioskodawcy. Nie ma żadnych ograniczeń lub warunków jakie klient musiałby spełnić aby nabyć kartę podarunkową. Karta podarunkowa jest produktem na okaziciela. Nazwa produktu karta podarunkowa nawiązuje do funkcji i możliwości wykorzystania produktu przez potencjalnego klienta. Unikając ryzyka zakupu "nietrafionego" prezentu klient Wnioskodawcy może nabyć produkt kartę podarunkową o określonym nominale - a następnie wręczyć go jako podarunek. Osoba obdarowana następnie może dokonać zakupu przy użyciu karty podarunkowej w sklepie Wnioskodawcy. Karta podarunkowa może również być wykorzystana jako produkt socjalny gdzie przedsiębiorstwo X pragnąc przekazać bony pracownikom, wręcza wcześniej zakupione karty podarunkowe Wnioskodawcy. Karta podarunkowa uprawnia do nabycia wszystkich produktów w sklepach Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przewiduje możliwość wykorzystania karty podarunkowej jako produktu marketingowego, narzędzia promocyjnego, który uprawniałby do specjalnego rabatu na wybraną kategorię produktów dla klientów płacących kartą podarunkową, bądź w przypadku doładowania karty powyżej ustalonej kwoty określonej w regulaminie, klient otrzymałby dodatkowo jakąś kwotę doładowania gratis. Np. w przypadku doładowania karty na kwotę 2000 zł, 50 zł otrzymałby gratis w formie dodatkowego doładowania karty. Zasada rozliczeń byłaby następująca - klient nabywa kartę podarunkową, którą ładuje na określoną kwotę. Pieniądze wpłaca do kasy sklepu. Karta podarunkowa może być realizowana w każdym ze sklepów Spółki jako forma płatności za sprzedawany towar. Przy użyciu karty podarunkowej Wnioskodawcy można będzie dokonywać zakupów tylko i wyłącznie w sieci dystrybucji Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana gotówka za doładowanie karty podarunkowej będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o VAT, a w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 nie znajduje zastosowania w przypadku doładowania karty podarunkowej daną kwotą. Zgodnie z wyżej wymienionymi artykułami opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosowanie zaś do art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, natomiast jako świadczenie usług ustawodawca określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy (art. 8 ust. 1). Karta podarunkowa to nowoczesny odpowiednik bonu towarowego, która łączy w sobie wszystkie zalety elektronicznej karty płatniczej oraz bonu towarowego. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 1996 r. - bon towarowy to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sum pieniędzy lub korzystania z usług. Bon towarowy nie jest więc towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do odbioru towarów. Zastępuje on zatem środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Wobec faktu, że bon towarowy stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru świadczenia - nie mieści się w definicji towaru ani usługi. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy podatku VAT są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży. Jednakże są przypadki, kiedy transakcji między dwoma podmiotami nie można udokumentować fakturą np. gdy przedmiotem transakcji są czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przekazanie bonów towarowych, kuponów, doładowanie kart podarunkowych) wówczas w celu potwierdzenia transakcji powinna zostać wystawiona nota księgowo-obciążeniowa lub inny dokument księgowy np. dokument k.p.-kasa przyjmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy jako świadczenie usług ustawodawca określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Pod definicją usług, zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy, mieszczą się usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, które są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem jednak ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl zatem art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zgodnie natomiast art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z powyższym, czynności przekazania kart podarunkowych oraz ich ewentualnego doładowania klientom nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego karta podarunkowa jako ogólnodostępna dla klientów Wnioskodawcy, będąc produktem na okaziciela, byłaby oferowana jako dodatkowy środek płatniczy w sklepie Wnioskodawcy, spełniając funkcje zastępcze dla środków pieniężnych w przypadku zakupów mających charakter prezentów lub zakupów związanych z realizacją przez zakłady pracy świadczeń socjalnych (bony towarowe). Karta podarunkowa stanowiłaby zatem jedynie rodzaj pieniądza elektronicznego (innego niż pieniądz ekwiwalentu wartości), upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych towarów wystawcy karty podarunkowej i dlatego nie mieści się w cyt. powyżej definicji towaru. Karta podarunkowa nie jest więc towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów. Zastępuje ona środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary, natomiast wydanie karty następuje w zamian za dokonanie wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy.

Dokonania wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Spółki, a w konsekwencji wydania karty podarunkowej nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Jak stwierdzono bowiem we wniosku Spółka nie stawia żadnych ograniczeń lub warunków jakie klient musiałby spełnić aby nabyć kartę podarunkową. Karta będzie produktem na okaziciela ogólnodostępnym dla klientów Wnioskodawcy. W konsekwencji w przedmiotowej sytuacji nie mamy również do czynienia ze świadczeniem usług na rzecz klientów Wnioskodawcy. A zatem, czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej oraz jej ewentualnego doładowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze "Słownikiem języka polskiego PWN", zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją. Jak wynika z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie jest związana z nabyciem określonego towaru lub usługi. Karta ta ma uprawniać klientów do nabycia dowolnych towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Jej cechą ma być niezwiązanie posiadacza karty (okaziciela) z nabyciem konkretnego towaru lub usługi w przypadku zakupów prezentowych lub związanych ze świadczeniem przez zakłady pracy świadczeń socjalnych (przekazywanie pracownikom bonów towarowych).

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż pobierana przez Wnioskodawcę opłata za kartę podarunkową lub jej doładowanie nie jest formą przedpłaty lub zaliczki, gdyż przyszli kontrahenci nabywając przedmiotową kartę wpłacają odpowiednią kwotę nie za z góry ustalony towar i z góry ustaloną ilość tego towaru. Tym samym dokonana wpłata nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, w momencie jej otrzymania. Zgodnie bowiem z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty ale tylko w przypadku gdy przedmiotowe wpłaty stanowią część należności za dostawę konkretnego towaru lub świadczenie konkretnej usługi. Dodatkowym potwierdzeniem, iż dokonywane przez klientów Wnioskodawcy wpłaty środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2. Zgodnie z § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

W myśl ust. 3 pkt 6 tego § 14 faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania kwoty należności (w momencie jej otrzymania) wpłaconej przez kontrahenta w związku z nabyciem karty podarunkowej lub w związku z jej doładowaniem, gdyż przedmiotowa zapłata mająca miejsce przed dostawą towaru, nie spełnia w całej rozciągłości definicji przedpłaty. Przyszła dostawa nie jest jeszcze w momencie zapłaty szczegółowo określona - nieznany jest przedmiot sprzedaży, ilość zamówionego towaru, jak i cena towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.