IBPP1/443-844/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data złożenia 28 kwietnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data złożenia 10 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych pracujących na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych pracujących na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data złożenia 28 kwietnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 kwietnia 2011 r. znak: IBPP1/443-365/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie szkoleń, które do dnia 31 grudnia 2010 r. były zwolnione z podatku od towarów i usług, zaś po 1 stycznia 2011 r. zaistnieje konieczność wystawiania faktur VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Podatnik nie jest podmiotem wymienionym w lit. b) cytowanego przepisu albowiem nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Jednakże odbiorcami organizowanych szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych, tj. jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego.

W uzupełnieniu podano ponadto, że firma Wnioskodawcy od roku 2005 świadczy usługi szkoleniowe, które do dnia 1 stycznia 2011 r., zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, były zwolnione od podatku VAT. Usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę przeznaczone są dla jednostek sektora finansów publicznych oraz są w 100% finansowane ze środków publicznych.

Zakres w jakim Wnioskodawca organizuje szkolenia, to "Szkolenia zawodowe dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych pracujących na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie finansowane w całości (100%) ze środków publicznych".

Na podstawie przywołanych powyżej przepisów, od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26:

Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych.

Zgodnie z art. 4¹ ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231), prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych należy do zadań własnych gmin. Wedle przywołanej ustawy zadania te w szczególności obejmują: zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu, udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie, prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej, w szczególności dla dzieci i młodzieży, wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej rozwiązywaniu problemów alkoholowych, podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 13¹ i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego (art. 4¹ ust. 1 pkt. 1-6). Art. 4 ust. 2 niniejszej ustawy określa, iż realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, prowadzona jest w postaci gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, uchwalanego corocznie przez radę gminy, zaś w celu realizacji tego programu wójt (burmistrz, prezydent miasta), może powołać pełnomocnika. Zgodnie z art. 4¹ ust. 3 niniejszej ustawy wójtowie oraz odpowiednio (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego, zaś ust. 4 określa, iż w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4¹ ust. 5).

(Artykuł 6 ust. 2) ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw z dnia 10 czerwca 2010 r. (Dz. U. Nr 125, poz. 842) wskazuje, iż do zadań własnych gminy należy w szczególności tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Celem gminnego systemu - obok opracowania i realizacji gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, prowadzenia poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, zapewnienia osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia - należy również tworzenie zespołów interdyscyplinarnych (art. 6 ust. 2 pkt 1-4). Zgodnie z cytowaną ustawą, gmina podejmuje działania na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności w ramach pracy w zespole interdyscyplinarnym (art. 9a ust. 1), który jest powoływany przez wójta/burmistrza albo prezydenta miasta (art. 9a ust. 2), zaś w skład tego zespołu wchodzą przedstawiciele następujących służb: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych (art. 9a ust. 3 pkt 1-6), kuratorzy sądowi (art. 9a ust. 4). W skład zespołu interdyscyplinarnego mogą wchodzić także prokuratorzy oraz przedstawiciele podmiotów innych niż określone w ust. 3, działając na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie (art. 9a ust. 5). Zespół interdyscyplinarny działa na podstawie porozumień zawartych między wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta a podmiotami, o których mowa w ust. 3 lub 5 (art. 9a ust. 8), zaś obsługę organizacyjno-techniczną zespołu interdyscyplinarnego zapewnia ośrodek pomocy społecznej (art. 9a ust. 9). Ustawa wprowadza zapis, iż członkowie zespołu interdyscyplinarnego wykonują zadania w ramach obowiązków służbowych lub zawodowych (art. 9 ust. 1). Zespół interdyscyplinarny realizuje działania określone w gminnym programie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie (art. 9b ust. 1). Zadaniem tego zespołu jest integrowanie i koordynowanie działań podmiotów, o których mowa w art. 9a ust. 3 i 5, oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności poprzez: diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie, podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mającym na celu przeciwdziałanie temu zjawisku, inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie, rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym, inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie (art. 9b ust. 2 pkt 1-5).

Świadectwa ukończenia szkolenia wydawane uczestnikom są na podstawie wspomnianych wcześniej ustaw: ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231), ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw z dnia 10 czerwca 2010 r. (Dz. U. Nr 125, poz. 842) oraz ustawy o zawodzie pracownika samorządowego. Zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.), pracownicy samorządowi uczestniczą w różnych formach podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 maja 2011 r.):

Czy Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług szkoleniowych mających na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych, finansowanych w całości (100%) ze środków publicznych, wystawiając fakturę VAT może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 maja 2011 r.), specjalistyczne szkolenia zawodowe realizowane przez Wnioskodawcę, a przeznaczone dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych finansowane w 100% ze środków publicznych, są zwolnione z podatku VAT, bowiem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych. Usługi szkolenia wymienionych wyżej służb - zdaniem Wnioskodawcy - mieszczą się co do zasady w usługach kształcenia zawodowego, ponieważ służą podniesieniu kwalifikacji zawodowych, pozostają w bezpośrednim związku z branżą/zawodem uczestników niniejszych szkoleń, a nauczanie realizowane poprzez te szkolenia ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Ponadto Wnioskodawca chciałby zauważyć, iż w podobnych sprawach zostały już wydane interpretacje poprzez działających w imieniu Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPP1/443-6/11-4/AW z dnia 7 marca 2011 r. oraz IPPP3/443-1184/10-4/IB z dnia 14 marca 2011 r.), a także Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPP1/443-60/11-5/AW z dnia 18 kwietnia 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie szkoleń. Podatnik nie jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT, albowiem nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Odbiorcami organizowanych szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych, tj. jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego.

Usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę przeznaczone są dla jednostek sektora finansów publicznych oraz są w 100% finansowane ze środków publicznych. Zakres w jakim Wnioskodawca organizuje szkolenia, to "Szkolenia zawodowe dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych pracujących na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie finansowane w całości (100%) ze środków publicznych".

Od dnia 18 lutego 2011 r., Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca, na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (urzędów miast i gmin oraz ośrodków pomocy społecznej), prowadzi specjalistyczne szkolenia zawodowe dla członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, zaś od roku 2009 dla członków zespołów interdyscyplinarnych powołanych w celu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), albowiem podatnik nie jest żadnym z podmiotów tam wymienionych.

Prowadzone szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz członków zespołów interdyscyplinarnych.

Przedmiotowe szkolenia Wnioskodawca prowadzi na zlecenie: jednostek samorządu terytorialnego (urzędów miast i gmin) oraz jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego (np. gminnych/miejskich ośrodków pomocy społecznej). Jednostki te delegują uczestników na szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisuje umowy na przeprowadzenie przedmiotowych szkoleń z odpowiednio - wójtem, burmistrzem, prezydentem, kierownikiem ośrodka pomocy społecznej.

Bezpośrednim uczestnikiem świadczonych przez Wnioskodawcę usług są osoby delegowane na szkolenia przez urzędy miast i gmin oraz ośrodki pomocy społecznej. Są to pracownicy określonych działów zatrudnieni w urzędzie (np. pełnomocnicy wójta ds. rozwiązywania problemów alkoholowych, pracownicy socjalni) oraz osoby, które z racji wypełnianego zawodu winne są na bieżąco uzupełniać swoją wiedzę w zakresie przeciwdziałania uzależnieniom oraz przemocy - np. pracownicy oświaty, policjanci, kuratorzy sądowi.

Szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę służą pozyskaniu wiedzy, która w sposób praktyczny jest wykorzystywana w pracy zawodowej osób, które na co dzień stykają się z problematyką uzależnień i przemocy oraz odpowiedzialne są za rozwiązywanie problemów społecznych na terenie gminy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem osób delegowanych na te specyficzne szkolenia. Celem tych szkoleń jest w szczególności nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestników tych szkoleń.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi szkoleniowe będą wykorzystywane przez pracowników jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego w zakresie wykonywanych obowiązków służbowych - są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem pracowników, są to szkolenia mające na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Należy zatem uznać, że jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z wykonywaną pracą. Ponadto Wnioskodawca podał, że szkolenia, o których mowa we wniosku finansowane są w 100% ze środków publicznych.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT dotyczące świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednakże zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że środki, którymi zostanie sfinansowane szkolenie będą faktycznie środkami publicznymi. Kwestia klasyfikacji środków nie była bowiem przedmiotem oceny tut. organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdy środki, z których finansowane są szkolenia, nie są środkami publicznymi w rozumieniu odrębnych przepisów) lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy i nie stanowią źródła prawa

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.