IBPP1/443-83/14/DK - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową ogólnodostępnego placu zabaw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową ogólnodostępnego placu zabaw - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową ogólnodostępnego placu zabaw.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 kwietnia 2014 r. IBPP1/443-83/14/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Budowa ogólnodostępnego placu zabaw.... poprzez wykonanie prac w postaci: robót ziemnych, nawierzchnie placu, chodniki i schody, zakup tablicy, dostawa i montaż urządzeń, plantowanie gruntu rodzimego a także zostanie przygotowana dokumentacja techniczna dotycząca zadania. Całość wykonywanych prac będzie pod nadzorem osoby do tego upoważnionej (nadzór inwestorski).

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że:

1. Nie jest czynnym podatnikiem VAT. Nigdy nie rejestrowano podatnika w VAT. Nie składa deklaracji VAT-7.

2. Działalność Wnioskodawcy w związku z budową ogólnodostępnego placu zabaw w miejscowości B. nie jest nastawiona na osiągnięcie zysku. Nie będzie prowadzona działalność gospodarcza na tym placu zabaw.

3. Ani budowa ogólnodostępnego placu zabaw, ani poniesione na ten cel wydatki nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

4. Od osób, które będą korzystać z placu zabaw nie będą pobierane opłaty, wobec powyższego nie będą generowane żadne dochody.

5. Koszty w ramach operacji "..." poniesione przez Wnioskodawcę zostaną udokumentowane dowodami księgowymi wystawionymi na OSP B. np. fakturami VAT, rachunkami uproszczonymi, rachunkami na podstawie umów cywilno-prawnych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że dane w części wniosku ORD-IN Pana A.Ł. zostały omyłkowo wpisane. OSP B. będzie samo występowało w swoim imieniu bez pełnomocnika.

Wnioskodawca wyjaśnił, że korespondencję należy kierować na adres: Ochotnicza Straż Pożarna w B.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od realizowanego zadania jest możliwość odzyskania podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, od ww. zadania nie będzie można uzyskać zwrotu podatku VAT, gdyż użytkowanie placu zabaw będzie nieodpłatne. Korzystać z niego będą mogły dzieci i młodzież z miejscowości B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca realizuje inwestycję polegającą na budowie ogólnodostępnego placu zabaw w miejscowości B.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Działalność Wnioskodawcy w związku z ww. inwestycją nie jest nastawiona na osiągnięcie zysku. Nie będzie prowadzona działalność gospodarcza na tym placu zabaw.

Ani budowa ogólnodostępnego placu zabaw, ani poniesione na ten cel wydatki nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Od osób, które będą korzystać z placu zabaw nie będą pobierane opłaty, wobec powyższego nie będą generowane żadne dochody.

Koszty związane z ww. inwestycją poniesione przez Wnioskodawcę zostaną udokumentowane dowodami księgowymi wystawionymi na OSP B. np. fakturami VAT, rachunkami uproszczonymi, rachunkami na podstawie umów cywilno-prawnych.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z poniesionymi wydatkami na budowę ogólnodostępnego placu zabaw - związek wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a poniesione wydatki nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawcy nie będzie tym samym przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ani też prawo do zwrotu podatku z tytułu poniesienia ww. wydatków.

W zakresie przedmiotowej inwestycji Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. poz. 1656).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż od ww. zadania nie będzie można uzyskać zwrotu podatku VAT, gdyż użytkowanie placu zabaw będzie nieodpłatne, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.