IBPP1/443-81/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 22 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw regranulatu - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw regranulatu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-81/14/ES.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się skupem odpadów tworzyw sztucznych w postaci zlepów czyli odpadów poprodukcyjnych oraz odpadów z folii opakowaniowej. Wstępnie przeprowadzana jest segregacja a następnie kruszenie zlepów gdzie powstaje przemiał oraz segregacje folii i jej zagęszczanie gdzie powstaje aglomerat. Przemiał i aglomerat polietylenowy jest też kupowany bezpośrednio od innych producentów. Z aglomeratu i przemiału produkowany jest (wytwarzany) regranulat polietylenowy. Wytłaczarka do produkcji regranulatu działa na zasadzie tłoczenia pod ciśnieniem masy plastycznej polietylenu i formowania w głowicy do postaci nitek, następnie cięcia na granulki. Odpady do odzysku pozyskiwane są od firm zajmujących się selektywną zbiórką odpadów lub ich segregacją (np. sortownie odpadów komunalnych) albo bezpośrednio od wytwórców odpadów z tworzyw sztucznych. Zmagazywnowane odpady podlegają wstępnej segregacji, w wyniku której oddzielone zostają zanieczyszczenia mechaniczne (np. papier, kamienie) a następnie poddaniu ich działaniu podwyższonej temperatury w celu zagęszczenia i otrzymania aglomeratu. Zagęszczenie polega na zmianie objętości odpadów w wyniku cięcia ich na drobną frakcję na nożach obrotowych. Na skutek wysokich obrotów (tarcia) noża wytwarza się wysoka temperatura, która powoduje doprowadzenie masy odpadowej do stanu plastyczności i zgrzewanie odpadów w małe granulki (przemiał, aglomerat). Zagęszczone odpady czasowo magazynowane są w big-bagach (duże opakowania) w wydzielonym miejscu hali.

Następnie rozdrobnione odpady podawane są ręcznie przez pracownika z big-bagów do leja zasypowego urządzenia plastykującego (granulatora, wytłaczarki). Aglomerat jest pobierany za pomocą ślimaka do cylindra maszyny. W cylindrze aglomerat jest rozgrzewany do temperatury płynięcia i tłoczony do zmieniacza sit w celu odfiltrowania zanieczyszczeń. Po odfiltrowaniu tworzywo jest formowane w głowicy formującej plastyczną masę w regranulat. Powstały regragulat po ochłodzeniu sprężonym powietrzem zostaje przesypany do worków i magazynowany w wydzielonym miejscu hali. Regranulat będzie wykorzystywany poza zakładem do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych. Cały proces prowadzony jest "na sucho". Schemat technologiczny procesu odzysku wygląda w następujący sposób: Wstępna segregacja (ręczna) > odpady > zagęszczarka (cięcie na nożach) > przemiał > wytłaczarka > regranulat > urządzenie pakujące (zasyp do big-bagów).

Poddawane odzyskowi tworzywo zmienia swoją formę, jest mielone i granulowane. Powstający w procesie odzysku regranulat spełnia normy jakościowe jak dla surowca pierwotnego (polietylenu i polipropylenu) i będzie mógł być bezpośrednio wykorzystany w procesie produkcyjnym, w związku z czym - zdaniem Wnioskodawcy - może on być traktowany jako wytwórca pełnowartościowego produktu zgodnie z art. 14 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. a odpady poddawane przetwarzaniu stracą status odpadu. Proces zapewniania jakości w zakładzie składa się z kontroli wewnętrznej procesu produkcji jak i samego produktu. Kontroli podlegają następujące właściwości: (a) wygląd: substancja stała o woskowym wyglądzie; (b) kształt: regranulat w kształcie walca, regularny; (c) kolor: bezbarwny; (d) zapach: bez zapachu. Obecność jakichkolwiek zanieczyszczeń jest niedopuszczalna.

Zdaniem Wnioskodawcy poddawane odzyskowi odpady spełniają wymagania art. 14 ustawy o odpadach, w którym określono warunki, które muszą być spełnione (łącznie), aby określone rodzaje odpadów przestały być odpadami na skutek poddania ich odzyskowi, w tym recyklingowi: (a) przedmiot lub substancja są powszechnie stosowane do konkretnych celów; (b) istnieje rynek takich przedmiotów lub substancji lub popyt na nie; (c) dany przedmiot lub substancja spełniają wymagania techniczne dla zastosowania do konkretnych celów oraz wymagania określone w przepisach i w normach mających zastosowanie do produktu; (d) zastosowanie przedmiotu lub substancji nie prowadzi do negatywnych skutków dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska.

Regranulat z tworzyw sztucznych znajduje zastosowanie w szerokim wachlarzu produkcji elementów z plastiku np. opakowań, rur części samochodowych. Regranulat nie wymaga przetwarzania i żadnych procesów przygotowawczch oraz spełnia normy jakościowe jak dla surowca pierwotnego oraz wymagania techniczne do produkcji różnego rodzaju przedmiotów z polipropylenu i polietylenu. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska jeśli regranulat będzie spełniał normy jakościowe tak, aby producent jakiegoś wyrobu z tworzywa sztucznego mógł ten regranulat bezpośrednio wykorzystać w procesie produkcyjnym swojego wyrobu, to wówczas może on być traktowany jako produkt. Zarówno w Polsce i na świecie istnieje rynek producentów i dystrybutorów regranulatów z tworzyw sztucznych, które są powszechnie stosowane w produkcji. Zastosowanie regranulatu w produkcji nie prowadzi do negatywnych skutków dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska.

Ponadto zastosowany proces w pełni spełnia definicję odzysku. Według ustawy o odpadach poprzez odzysk rozumie się jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce. Regranulat stanowi pełnowartościowy produkt spełniający normy jakościowe i może z powodzeniem zastępować w produkcji materiały (tworzywa sztuczne), które w przeciwnym wypadku musiałyby zostać wyprodukowane do spełnienia funkcji surowca w danym procesie produkcyjnym. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług a dokonywana przez niego sprzedaż nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług). Nabywcami produktów opisanych powyżej są wyłącznie podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ww. towarów (regranulatu) nie stanowi dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że sprzedawany przez jego firmę regranulat zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług posiada symbol 38.32.33.0.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż towarów opisanych powyżej we wniosku podlega opodatkowaniu na zasadach opisanych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z załącznikiem nr 11 poz. 40 (surowce wtórne z tworzyw sztucznych - PKWiU 38.32.33.0).

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż towarów opisanych w poz. 68 niniejszego wniosku (tekst jedn.: regranulat) podlega opodatkowaniu na zadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Innymi słowy to nabywca obowiązany jest do naliczenia i odprowadzenia podatku należnego od transakcji, której przedmiotem dostawa ww. towarów.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Ponieważ:

a. towary sprzedawane (tekst jedn.: regranulat będący przedmiotem dostawy) przez wnioskodawcę stanowią surowce wtórne z tworzyw sztucznych oraz

b. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 tej ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Załącznik nr 11 do ww. ustawy określający wykaz towarów, o których mowa w wyżej cyt. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, obejmuje m.in. w poz. 40 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych - PKWiU 38.32.33.0.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołane regulacje wprowadzają mechanizm, polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego dokona została dostawa ściśle określonego towaru (wyrobu).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się skupem odpadów tworzyw sztucznych w postaci zlepów czyli odpadów poprodukcyjnych oraz odpadów z folii opakowaniowej. Wstępnie przeprowadzana jest segregacja a następnie kruszenie zlepów gdzie powstaje przemiał oraz segregacje folii i jej zagęszczanie gdzie powstaje aglomerat. Przemiał i aglomerat polietylenowy jest też kupowany bezpośrednio od innych producentów. Z aglomeratu i przemiału produkowany jest (wytwarzany) regranulat polietylenowy. Regranulat stanowi pełnowartościowy produkt spełniający normy jakościowe i może z powodzeniem zastępować w produkcji materiały (tworzywa sztuczne), które w przeciwnym wypadku musiałyby zostać wyprodukowane do spełnienia funkcji surowca w danym procesie produkcyjnym. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług a dokonywana przez niego sprzedaż nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług). Nabywcami produktów opisanych powyżej są wyłącznie podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ww. towarów (regranulatu) nie stanowi dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Sprzedawany przez Wnioskodawcę regranulat zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług posiada symbol 38.32.33.0.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości czy sprzedaż regranulatu podlega opodatkowaniu na zasadach opisanych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z załącznikiem nr 11 poz. 40 (surowce wtórne z tworzyw sztucznych - PKWiU 38.32.33.0).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów, stwierdzić należy, że jeżeli sprzedawany przez Wnioskodawcę regranulat jest sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 - surowce wtórne z tworzyw sztucznych, to do jego dostawy stosować należy mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, gdyż produkt ten został wymieniony w załączniku (poz. 40) nr 11 do ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż regranulatu podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji wyrobów w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował sprzedawane przez siebie wyroby do grupowania PKWiU 38.32.33.0. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.