IBPP1/443-796/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy czynność polegająca na zastąpieniu towarów przeterminowanych lub o zbliżającym się terminie przydatności do spożycia, na takie same pełnowartościowe towary, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy czynność polegająca na zastąpieniu towarów przeterminowanych lub o zbliżającym się terminie przydatności do spożycia, na takie same pełnowartościowe towary, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ustawy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się produkcją oraz sprzedażą kawy naturalnej i innych produktów tj. cukru, śmietanki, czekoladek, ekspresów do kawy oraz wynajmem urządzeń do parzenia kawy towarzyszącemu sprzedaży kawy w okresie współpracy. Spółka korzysta z odliczenia podatku VAT przy zakupie tych towarów.

Bezpośrednim odbiorcą wspomnianych produktów i towarów (dalej łącznie towary) oferowanych przez Spółkę są m.in. sieci sklepów detalicznych, które następnie sprzedają te towary.

Spółka dążąc do ograniczenia do minimum przypadków, w których narażone mogło być dobre imię oraz reputacja Spółki, przyjęła procedurę zwrotów towarów, która pozwala na uniknięcie wskazanego ryzyka tj. wprowadzenia do obrotu towarów nieprzydatnych do spożycia.

Procedura ta pozwala na wycofanie z rynku towarów, których upłynął już termin przydatności do spożycia lub termin ten się zbliża, dokonując wymiany u danego sprzedawcy tych towarów na takie same pełnowartościowe produkty. Na potwierdzenie powyższej czynności spisywany jest protokół wymiany towaru. Spółka wystawia faktury wewnętrzne, w których wykazuje podatek VAT należny od wymienianych towarów.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od początku powstania Spółki czyli od 2002 r.. Wnioskodawca jest podatnikiem krajowym i podatnikiem VAT UE.

W związku z procedurą wymiany towarów przeterminowanych lub o zbliżającym się terminie przydatności na takie same pełnowartościowe produkty dochodzi do zwrotu ww. towarów przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, jednak wraz ze zwrotem towarów nie dochodzi do zwrotu części wynagrodzenia.

Przedstawiona we wniosku procedura zwrotu (wymiany) towarów wynika z przyjętych przez Wnioskodawcę procedur wewnętrznych uzgodnionych z poszczególnymi kontrahentami. Zgodnie z przyjętymi procedurami Wnioskodawca dąży do ograniczenia do minimum przypadków, w których narażone na szwank byłoby jego dobre imię i reputacja.

Procedura dokonywania wymiany jest powszechnie praktykowana przez Wnioskodawcę jak również jest ogólnie przyjęta wśród sprzedawców detalicznych.

Wnioskodawca w przypadku wymiany nie dokonuje korekty rozliczeń VAT związanych z uprzednią dostawą.

Dokonując wymiany Wnioskodawca czyni to nieodpłatnie a więc kontrahent nie jest zobowiązany do zapłaty odrębnego wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy przysługuje w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność faktyczna dokonywana przez Spółkę, polegająca na zastąpieniu przeterminowanych towarów i wyrobów Spółki (lub takich dla których upływ terminu przydatności się zbliża), znajdujących się u sprzedawców detalicznych Spółki na takie same pełnowartościowe towary, w sposób określony w powyższym stanie faktycznym, nie stanowi dla Spółki odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymiana towaru przeterminowanego lub u których termin przydatności się zbliża na taki sam towar, jedynie o dłuższym terminie przydatności do spożycia, nie powinna być uznana za odrębną dostawę towarów i w związku z tym nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Zamiana ta dokonywana jest w ramach jednej i tej samej dostawy.

Dokonując wymiany towarów w przypadkach opisanych w stanie faktycznym Spółka nie otrzymuje z tego tytułu żadnego odrębnego wynagrodzenia. Wynagrodzenie z tytułu dostawy Spółka juz otrzymała, gdy realizowała zamówienie kontrahenta (sieci) na określoną ilość towarów.

Zdaniem Spółki zastąpienie niepełnowartościowych tj. przeterminowanych lub bliskich przeterminowania towarów towarami niewadliwymi tego samego rodzaju, jest w efekcie wtórną czynnością nie mającą żadnych konsekwencji na gruncie ustawy o VAT.

Sama bowiem faktyczna czynność wymiany towarów jest powiązana i mieści się w ramach pierwotnej dostawy towarów, za którą Spotka już otrzymała wynagrodzenie w momencie dostawy.

Spółka utrzymuje konieczny zakres kontroli nad towarami, w celu wycofania z rynku towarów, które zgodnie ze standardami jakościowymi nie powinny trafić do ostatecznego konsumenta.

Czynność wymiany nie stanowi odrębnej transakcji dla potrzeb opodatkowania VAT lecz jest elementem - składową transakcji dostawy towarów zrealizowanych przez Spółkę na rzecz poszczególnych sieci detalicznych.

Obecnie w wyniku analizy odpowiednich regulacji dotyczących podatku VAT Spółka doszła do wniosku, że niektóre z dokonywanych czynności nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, dlatego też podatek VAT należny wykazywany na fakturach wewnętrznych nie powinien był być naliczany.

Dotyczy to ww. stanu faktycznego a mianowicie wymian towarów.

W konsekwencji Spółka zamierza po uzyskaniu przedmiotowej pozytywnej interpretacji, wystawić wewnętrzną zbiorczą fakturę korygującą do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych, w których wykazany został nienależny podatek VAT.

W rezultacie, podatek VAT wynikający z pierwotnie wystawionych faktur wewnętrznych zostanie odpowiednio skorygowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W myśl tego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak wynika z przepisu art. 29 ust. 4a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Stosownie do art. 29 ust. 4b ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r.) warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Zgodnie z art. 29 ust. 4b ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

W myśl art. 29 ust. 4c ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2., wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zasady wystawiania faktur, w tym faktur korygujących, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2011 r., uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika z § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Zgodnie z § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. przedmiotowe kwestie uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Stosownie do § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją oraz sprzedażą kawy naturalnej i innych produktów tj. cukru, śmietanki, czekoladek, ekspresów do kawy oraz wynajmem urządzeń do parzenia kawy towarzyszącemu sprzedaży kawy w okresie współpracy.

Bezpośrednim odbiorcą wspomnianych produktów i towarów (dalej łącznie towary) oferowanych przez Spółkę są m.in. sieci sklepów detalicznych, które następnie sprzedają te towary.

Spółka dążąc do ograniczenia do minimum przypadków, w których narażone mogło być dobre imię oraz reputacja Spółki, przyjęła procedurę zwrotów towarów, która pozwala na uniknięcie wskazanego ryzyka tj. wprowadzenia do obrotu towarów nieprzydatnych do spożycia. Procedura ta pozwala na wycofanie z rynku towarów, których upłynął już termin przydatności do spożycia lub termin ten się zbliża, dokonując wymiany u danego sprzedawcy tych towarów na takie same pełnowartościowe produkty. Na potwierdzenie powyższej czynności spisywany jest protokół wymiany towaru. Spółka wystawia faktury wewnętrzne, w których wykazuje podatek VAT należny od wymienianych towarów.

W związku z procedurą wymiany towarów przeterminowanych lub o zbliżającym się terminie przydatności na takie same pełnowartościowe produkty dochodzi do zwrotu ww. towarów przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, jednak wraz ze zwrotem towarów nie dochodzi do zwrotu części wynagrodzenia.

Przedstawiona we wniosku procedura zwrotu (wymiany) towarów wynika z przyjętych przez Wnioskodawcę procedur wewnętrznych uzgodnionych z poszczególnymi kontrahentami. Zgodnie z przyjętymi procedurami Wnioskodawca dąży do ograniczenia do minimum przypadków, w których narażone na szwank byłoby jego dobre imię i reputacja. Procedura dokonywania wymiany jest powszechnie praktykowana przez Wnioskodawcę jak również jest ogólnie przyjęta wśród sprzedawców detalicznych.

Wnioskodawca w przypadku wymiany nie dokonuje korekty rozliczeń VAT związanych z uprzednią dostawą.

Dokonując wymiany Wnioskodawca czyni to nieodpłatnie a więc kontrahent nie jest zobowiązany do zapłaty odrębnego wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca dokonuje wymiany u danego sprzedawcy (kontrahenta) towarów, których upłynął już termin przydatności do spożycia lub termin ten się zbliża, na takie same pełnowartościowe produkty. W związku z procedurą wymiany ww. towarów dochodzi do zwrotu tych towarów przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy. Wraz ze zwrotem towarów nie dochodzi do zwrotu części wynagrodzenia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika zatem jednoznacznie, iż dochodzi do zwrotu towarów przez bezpośrednich odbiorców (sprzedawców) na rzecz Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje fakt, iż dotyczy on przeterminowanych towarów lub towarów o zbliżającym się upływie terminu ważności. W związku z powyższym zastąpienie ww. produktów, których upłynął już termin przydatności do spożycia lub termin ten się zbliża, na takie same pełnowartościowe produkty, stanowi odrębną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż sam fakt, ze Wnioskodawca nie uzyskał odrębnego wynagrodzenia tytułem dostawy takich samych pełnowartościowych produktów nie oznacza, iż mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Z treści wniosku wynika bowiem, że wynagrodzenie z tytułu dostawy Spółka juz otrzymała, gdy realizowała zamówienie kontrahenta (sieci) na określoną ilość towarów. Tym samym przedmiotowa transakcja nie stanowi czynności dokonanej nieodpłatnie (bez wynagrodzenia).

Wobec powyższego, w oparciu o cyt. wyżej przepisy art. 29 ust. 4 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. (poprzednio § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.) Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej dokumentującej zwrot towaru. Jednocześnie, wraz z dokonaniem nowej (odrębnej) dostawy towarów - pełnowartościowych produktów, Wnioskodawca obowiązany jest do udokumentowania tej czynności fakturą VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Tak więc błędnie wystawione przez Wnioskodawcę w ww. sytuacji faktury wewnętrzne powinny zostać skorygowane.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w opisanym przypadku mamy do czynienia ze zwrotem towarów, który powinien być udokumentowany fakturą korygującą przy zachowaniu norm określonych w cyt. wyżej przepisach rozporządzeń wykonawczych. Natomiast czynność wymiany towarów, których upłynął już termin przydatności do spożycia lub termin ten się zbliża, na takie same pełnowartościowe produkty, należy potraktować jako nową dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a czynność tą udokumentować nową fakturą, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.