IBPP1/443-792/10/AS - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek rolnych stanowiących majątek osobisty.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziału w działce - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziału w działce.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 października 2010 r. znak: IBPP1/443-792/10/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest rolnikiem mieszkającym wspólnie z rodziną na wsi. W dniu 27 kwietnia 2001 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką od Skarbu Państwa - Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość niezabudowaną stanowiącą grunty orne i pastwisko o pow. 2,3572 ha (działka nr 26/6) położoną w gminie L. w miejscowości N. dla której była prowadzona księga wieczysta nr XXX w Sądzie Rejonowym w B. Wydział Ksiąg Wieczystych, korzystając z przysługującego mu prawa pierwszeństwa w nabyciu jako długoletniemu dzierżawcy tych gruntów - na podstawie umowy dzierżawy na okres od 19 kwietnia 1996 r. do 31 sierpnia 2006 r. - za cenę 9.000 zł. Cena za nieruchomość została rozłożona na raty ze względu na to, że Wnioskodawca nie posiadał pełnej kwoty w gotówce.

Nieruchomość gruntową Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego z małżonką. Z zakupionej działki nr 26/6 w późniejszym czasie Wnioskodawca wydzielił 3 działki. Dwie z nich sprzedał, natomiast trzecią o powierzchni 1,48 ha pozostawił w swoim majątku. Sprzedaż pierwszej z działek o nr 26/8 nastąpiła 29 grudnia 2003 r. Była to działka o pow. 0,4155 ha, niezabudowana stanowiąca grunty orne i pastwisko. Drugą działkę o nr 26/9 o pow. 0,4523 ha Wnioskodawca sprzedał 8 grudnia 2004 r., działka podobnie jak poprzednia nie była zabudowana i stanowiła grunty orne. Agencja Nieruchomości Rolnych zrezygnowała z przysługującego jej prawa pierwokupu. Od uzyskanych dochodów ze sprzedaży tych działek Wnioskodawca zapłacił podatek dochodowy.

Podział nieruchomości i następnie sprzedaż tych działek był spowodowany trudną sytuacją majątkową rodziny Wnioskodawcy. Wnioskodawca musiał pozyskać środki finansowe na pokrycie bieżących kosztów utrzymania swojej rodziny a także remont budynku w którym mieszka. Jako rolnik prowadzący gospodarstwo rolne środki ze sprzedaży działek wykorzystał właśnie na pokrycie bieżących kosztów utrzymania swojej rodziny oraz remont budynku mieszkalnego w którym mieszka.

Trzecia działka miała być przez Wnioskodawcę uprawiana. Działka ta graniczy z lasem państwowym i polem koła łowieckiego. Koło łowieckie w pewnym momencie postanowiło na swoim polu posadzić rośliny służące do zatrzymania zwierzyny na tym polu. Jednak skutek był całkiem odwrotny i zwierzyna upodobała sobie zboża, ziemniaki i warzywa rosnące na polu Wnioskodawcy oraz sąsiednich. Szkody zwierzyny powodowały, że z zasiewów można było uzyskać tylko #189; albo nawet #188; plonów. Koło łowieckie nigdy nie miało środków na pokrycie strat Wnioskodawcy i nigdy nie pokryło tych strat. Dodatkowo na tej działce znajduje się "niecka" - obniżenie terenu w którym po obfitych opadach stała woda i zasiane zboże wymakało. Wnioskodawca zaznaczył, że nie prowadził działalności gospodarczej jako producent, handlowiec, nie był usługodawcą i nadal nie prowadzi takiej działalności. Nie był też zarejestrowany jako podatnik podatku VAT i nie zamierza stać się podatnikiem tego podatku.

Grunt ten był przez Wnioskodawcę użytkowany dla zaspokojenia prywatnych potrzeb jego i jego rodziny, Wnioskodawca nigdy nie odsprzedawał produktów rolnych innym podmiotom. Wszystko co sadził i potem zbierał stanowiło pożywienie jego rodziny i zwierząt gospodarskich hodowanych na potrzeby rodziny. W roku 2005 w wyniku zmiany przez Radę Gminy planu zagospodarowania przestrzennego grunt na którym m.in. znajdowała się działka Wnioskodawcy został przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym działka o pow. 1,48 ha została podzielona na osiem mniejszych działek. W tych ośmiu działkach znalazły się m.in. działki rolne - nr 300/3 i 300/5, dwie działki znajdują się w miejscu "niecki" - nr 300/7 i 300/8, działki rolno-budowlane gdzie również wydzielona jest droga.

W dniu 27 lipca 2010 r. Wnioskodawca sprzedał 3 działki, a mianowicie działkę o nr 300/3 - grunty orne o pow. 0,1958 ha + udział wynoszący 1/5 w działce nr 300/5 - grunty orne o pow. 0,1414 ha, działkę nr 300/8 - grunty orne o pow. 0,1576 ha oraz działkę o nr 300/7 - grunty orne o pow. 0,1826 ha.

Uzyskane pieniądze Wnioskodawca nie przeznaczy na żadne inwestycje rolnicze przynoszące jakiekolwiek dochody. Zostaną one przeznaczone na dalsze prace remontowe domu, leki, opłaty, opał i na potrzeby życia codziennego, ponieważ w tej chwili jedynym dochodem jaki uzyskuje jest zasiłek przedemerytalny wynoszący 650 zł na dwie osoby.

Sprzedaż działek w dniu 27 lipca 2010 r. została dokonana w formie aktów notarialnych, natomiast od czynności sprzedaży działek został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT; nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o tym charakterze; Wnioskodawca nie uzyskał w związku z działkami żadnej tzw. dopłaty unijnej.

W okresie od 1996-2001 dzierżawił grunty w celu uprawy roślin na płody rolne oraz wypasu zwierząt gospodarskich.

Wnioskodawca zakupił przedmiotowe grunty żeby być ich właścicielem bo miał do tego prawo jako długoletni dzierżawca.

W gospodarstwie Wnioskodawca żyje z małżonką oraz dwójką dzieci, a obecnie także dwójką wnuków (wiek 7 i 3 lata). Żeby zaspokoić potrzeby całej rodziny trzeba wyhodować 4 lub więcej świniaków, utrzymać krowę trochę drobiu (kaczki, kury, gęsi). Żeby te zwierzęta wykarmić potrzeba ziemniaków i zboża dla świń i drobiu, kukurydzy, buraków dla krowy. Natomiast dla rodziny ogródek warzywny (ziemniaki, buraki, kapusta, marchew).

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe a grunty wykorzystywał na potrzeby prywatne wskazane powyżej.

Na gruntach, z których zostały wydzielone działki praktycznie niewiele rosło, a jak było czegoś więcej to Wnioskodawca dzielił to na rodzinę (ma siostrę a małżonka dwie siostry). Nie sprzedawał warzyw ani innych produktów.

Wnioskodawca nie dokonywał w żadnym zakresie ulepszenia działek.

Żadna ze sprzedanych działek w momencie sprzedaży nie była zabudowana.

Na przedmiotowych działkach nie było żadnej budowy, nie było obniżenia podatku VAT, z powodu budowy, ani też z żadnego innego.

W momencie sprzedaży wszystkie działki były niezabudowane sprzedane jako "grunty orne" zgodnie z zapisem w aktach notarialnych:

* działka 300/3 - grunty orne z drogą w działce 300/5 - grunty orne,

* działka 300/7 - grunty orne,

* działka 300/8 - grunty orne.

Wyszczególniona w stanie faktycznym działka o powierzchni 1,48 ha została podzielona na osiem działek na wniosek Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr 300/3 wraz z udziałem wynoszącym 1/5 działki 300/5, 300/7, 300/8 może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pomimo faktu, że notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych.

Wątpliwość powstała w związku ze stanowiskiem Urzędu Skarbowego w B., według którego z uwagi na częstotliwość dokonanych sprzedaży, powinienem odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność sprzedaży działek wydzielonych z gruntów rolnych nabytych w roku 2001 na podstawie prawa pierwszeństwa zakupu od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, które wcześniej dzierżawił nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Grunt nabył do majątku wspólnego z małżonką, był i jest to ich majątek osobisty. Nigdy nie zamierzał czynić z gruntu przedmiotu obrotu towarami, nie miał zamiaru sprzedawać ziemi w kawałkach. Nie nabywał i nie nabywa gruntów w celach handlowych. Sprzedaż nastąpiła w wyniku braku możliwości upraw w ogóle, zmiany planu zagospodarowania przestrzennego przez gminę i okoliczności losowych. W wieku Wnioskodawcy już ziemi uprawiać nie sposób. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikiem tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawodawca w ust. 2 tego artykułu określił co na gruncie ustawy powinno być rozumiane jako działalność gospodarcza, a mianowicie działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. A Wnioskodawca nie jestem podatnikiem podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe zapisy ustawowe dotyczące określenia podmiotu, którego dotyczy podatek od towarów i usług można zauważyć, że jest on przede wszystkim związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem dla uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT niezbędne jest aby prowadził działalność gospodarczą, a czynność dokonywana i mająca być przedmiotem podatku VAT musi być wykonywana w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym, mając na uwadze art. 15 ust. 2 ustawy, dokonywana czynność stanowiąca przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług musi być powiązana z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, także podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz osób wykonujących wolne zawody. A w przypadku Wnioskodawcy tak nie jest co opisano w stanie taktycznym. Powyższe rozumienie tekstu ustawy jest zgodne z tym co zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2007 r. w składzie 7 sędziów (sygn. akt I FPS 3/07). Sąd w tym orzeczeniu wskazał, że przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT powinien być rozumiany w ten sposób, że warunkiem koniecznym uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Podatnikiem podatku VAT staje się podmiot, który dokonuje określonej czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W orzecznictwie sądów administracyjnych w tym NSA wskazuje się, że uznanie danego podmiotu za podatnika podatku VAT w związku z dokonaną przez niego czynnością musi być związane z aktywnością która przybiera formę zawodową, a zatem także profesjonalną, stałą i zorganizowaną, co w przypadku Wnioskodawcy nie miało miejsca.

Jak już Wnioskodawca zauważył w opisanym stanie faktycznym, choć jest rolnikiem to sprzedaż działek nie jest w żaden sposób związana z działalnością zawodową, profesjonalną i zorganizowaną. Z całą pewnością nie jest producentem, a podział przedmiotowej nieruchomości gruntowej na działki nie można uznać za wytworzenie nowych rzeczy, co jest adekwatne dla producenta. Nie można również jego działania uznać za prowadzenie działalności handlowca w zakresie sprzedaży nieruchomości gruntowych. Wnioskodawca przytoczył stanowisko NSA w wyroku z dnia 28 marca 2008 r. (sygn. akt I FSK 474/07) gdzie sąd zauważył, że przez handel należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

Zatem według Wnioskodawcy podział zakupionego dużo wcześniej gruntu w calach osobistych (do majątku osobistego jego i małżonki), niezwiązanych z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, tym bardziej handlową, a następnie sprzedaż wydzielonych działek nie może być uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak zauważył NSA w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r. (sygn. akt I FSK1736/08) należy przyjąć i mieć na uwadze, że sprzedaż wydzielonych działek musi przybrać formę profesjonalną aby móc przyjąć, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT. Dodatkowo przyjmuje się, że zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w czasie nabywania danych gruntów poddanych następnie podziałowi i sprzedaży. Nie należy się doszukiwać także zamiaru w okolicznościach, które nastąpiły już po nabyciu takiej nieruchomości gruntowej. Zachowanie Wnioskodawcy w związku z nieruchomością gruntową mieści się dokładnie w przytoczonych interpretacjach przepisów, ponieważ w momencie nabywania nieruchomości nie miał najmniejszego zamiaru ich dalszej odsprzedaży dla osiągnięcia zysku, wręcz odwrotnie, nie chciał jej w ogóle sprzedawać a jedynie nieprzychylne okoliczności życiowe go do tego zmusiły.

Wnioskodawca zauważył, że zakupił grunty rolne i dokonał podziału na działki rolne na długo wcześniej niż znalazły się one w planie zagospodarowania przestrzennego jako budowlane. Po zmianie tego planu dokonał dalszego podziału działki, sam jednak podział gruntu przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe na mniejsze działki nie może według niego od razu sugerować na istnienie zamiaru sprzedaży tych działek w sposób częstotliwy charakterystyczny dla działań handlowych. Jak wskazuje NSA w przytaczanym już powyżej wyroku (sygn. akt I FSK 1736/08) takie działanie może mieć jedynie na celu ułatwienie zbywcy sprzedaży stanowiących jego majątek prywatny działek i uzyskanie za nie wyższej ceny, co jest ekonomicznie uzasadnione. Ponadto Wnioskodawca nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik podatku VAT, co dodatkowo utwierdza go w przekonaniu, że od czynności sprzedaży działek nie może być podatnikiem VAT. W orzeczeniu NSA (sygn. akt I FSP 3/07), sąd wskazał, że nawet formalny status podmiotu jako podatnika zarejestrowanego nie może przesądzać o opodatkowaniu danej czynności podatkiem VAT. Sąd wskazał również, że sama okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie może przesądzać o opodatkowaniu tej czynności podatkiem VAT bez jednoznacznego ustalenia, że czynność była dokonana przez podmiot występujący w charakterze podatnika tego podatku. W przypadku Wnioskodawcy nie występował on w charakterze podatnika VAT.

Takie rozumienie przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT według NSA jest zgodne z VI Dyrektywą Rady z dnia 17 maja 1977 r. gdyż zwrotu zawartego w art. 15 ust. 2 ustawy VAT w postaci - "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy" wspomniana Dyrektywa nie zawiera. Jak wyjaśnia sąd zawarcie takiego sformułowania w naszej rodzimej ustawie regulującej podatek od towarów i usług jest wynikiem realizacji art. 4 ust. 3 Dyrektywy gdzie umożliwiono państwom członkowskim uznanie za podatnika również osobę prowadzącą sporadycznie transakcje związane z działalnością gospodarczą. Niemniej jednak trzeba mieć na uwadze, że samo owe dokonywanie czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy nie może stanowić samodzielnej przesłanki uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT.

Wynika to z tego, że należy całościowo interpretować przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, gdzie warunkiem koniecznym i niezbędnym jest aby czynność była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą a dany podmiot przy dokonywaniu tej czynności występował w charakterze podatnika VAT. NSA w tymże wyroku wprost stwierdził, że - "Jeśli dana czynność wykonywana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie (do powyższego stanowiska NSA przychylił się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 26 lutego 2009 r. - sygn. akt I SA/Op 428/08).

Jak Wnioskodawca wskazał w opisanym stanie faktycznym, przedmiotowy grunt został nabyty do majątku prywatnego jego i małżonki, na potrzeby własne. Dlatego też właśnie z tego również powodu uważa, że sprzedaż działek powstałych poprzez podział gruntu nie może stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedając działki występował jako osoba prywatna, która pozbywa się swojego majątku osobistego i nie robi tego w związku z działalnością gospodarczą. Opodatkowanie sprzedaży działek w przypadku Wnioskodawcy byłoby sprzeczne z zapisami ustawy, ponieważ opodatkowaniu podlega dostawa towarów przez podatnika, który jako taki występuje, a Wnioskodawca przecież nie jest podatnikiem podatku VAT. Czynność opodatkowana w postaci dostawy towaru ma miejsce, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności byłby podmiotem występującym w charakterze podatnika VAT, a więc gdyby prowadził w określonym zakresie działalność gospodarczą (tak WSA w Opolu - sygn. akt I SA/Op 428/08). Zatem aby mógł być uznany za podatnika podatku VAT musiałby prowadzić właśnie działalność handlową w zakresie profesjonalnej sprzedaży nieruchomości gruntowych i podczas sprzedaży przedmiotowych działek występować właśnie jako handlowiec. Wnioskodawcy wydaje się słuszne przytoczenie fragmentu powyższego wyroku WSA w Opolu - "Nie może przy tym być argumentem przemawiającym zawsze za uznaniem za podatnika podatku od towarów i usług osoby, która nabyła do majątku prywatnego grunty rolne sprzedawane następnie jako działki budowlane okoliczność, że w świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy i w art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność rolnika jest działalnością gospodarczą. Uwzględnić bowiem trzeba, że grunty takie nie zawsze służyć muszą dostawie produktów rolnych lecz prywatnym potrzebom rolnika i członków jego rodziny".

Zakupując nieruchomość gruntową Wnioskodawca nie miał zamiaru ani celu jej odsprzedaży z zyskiem, jednak jak już wspomniał zmusiła go do tego sytuacja życiowa. Uzyskane pieniądze ze sprzedaży działek przeznaczy w całości na cele prywatne a nie rolnicze, a więc nadal pozostaną one w jego majątku prywatnym i nie będą używane w działalności gospodarczej. Wnioskodawcy wydaje się, że dlatego też przedmiotowa sprzedaż działek również z tego powodu nie powinna skutkować opodatkowaniem podatkiem VAT, tym bardziej, że z tytułu zakupu tego gruntu nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT. Jak zauważył w wyroku NSA (sygn. akt I FSK 1736/08) sprzedaż majątku własnego nie jest nigdy i w żadnych okolicznościach działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ponadto nie można uznać za częstotliwe zawarcie nawet kilkunastu transakcji sprzedaży w odniesieniu do majątku własnego (do tego przychyla się też WSA we Wrocławiu - sygn. akt I SA/Wr 830/08).

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowych działek zgodnie ze stanem faktycznym nie powoduje spełnienia przez niego przesłanek wskazanych w art. 15 ustawy o VAT, a zatem nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, w dniu 27 kwietnia 2001 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką od Skarbu Państwa - Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość niezabudowaną stanowiącą grunty orne i pastwisko o pow. 2,3572 ha (działka nr 26/6) położoną w gminie L. w miejscowości N., korzystając z przysługującego mu prawa pierwszeństwa w nabyciu, jako długoletniemu dzierżawcy tych gruntów.

Nieruchomość gruntową Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego z małżonką. Z zakupionej działki nr 26/6 w późniejszym czasie Wnioskodawca wydzielił 3 działki. Dwie z nich sprzedał, natomiast trzecią o powierzchni 1,48 ha pozostawił w swoim majątku. Sprzedaż pierwszej z działek o nr 26/8 nastąpiła 29 grudniu 2003 r. była to działka o pow. 0,4155 ha, niezabudowana stanowiąca grunty orne i pastwisko. Drugą działkę o nr 26/9 o pow. 0,4523 ha Wnioskodawca sprzedał 8 grudnia 2004 r., działka podobnie jak poprzednia nie była zabudowana i stanowiła grunty orne.

Podział nieruchomości i następnie sprzedaż tych działek był spowodowany trudną sytuacją majątkową rodziny Wnioskodawcy. Wnioskodawca musiał pozyskać środki finansowe na pokrycie bieżących kosztów utrzymania swojej rodziny a także remont budynku w którym mieszka.

Trzecia działka miała być przez Wnioskodawcę uprawiana. Grunt ten był przez Wnioskodawcę użytkowany dla zaspokojenia prywatnych potrzeb jego i jego rodziny, Wnioskodawca nigdy nie odsprzedawał produktów rolnych innym podmiotom. Wszystko co sadził i potem zbierał stanowiło pożywienie jego rodziny i zwierząt gospodarskich hodowanych na potrzeby rodziny. W roku 2005 w wyniku zmiany przez Radę Gminy planu zagospodarowania przestrzennego grunt na którym m.in. znajdowała się działka Wnioskodawcy został przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym działka o pow. 1,48 ha została podzielona na osiem mniejszych działek. W tych ośmiu działkach znalazły się m.in. działki rolne - nr 300/3 i 300/5, dwie działki znajdują się w miejscu "niecki" - nr 300/7 i 300/8, działki rolno-budowlane gdzie również wydzielona jest droga.

W dniu 27 lipca 2010 r. Wnioskodawca sprzedał 3 działki, a mianowicie działkę o nr 300/3 - grunty orne o pow. 0,1958 ha + udział wynoszący 1/5 w działce nr 300/5 - grunty orne o pow. 0,1414 ha, działkę nr 300/8 - grunty orne o pow. 0,1576 ha oraz działkę o nr 300/7 - grunty orne o pow. 0,1826 ha.

Uzyskane pieniądze Wnioskodawca nie przeznaczy na żadne inwestycje rolnicze przynoszące jakiekolwiek dochody. Zostaną one przeznaczone na dalsze prace remontowe domu, leki, opłaty, opał i na potrzeby życia codziennego, ponieważ w tej chwili jedynym dochodem jaki uzyskuje jest zasiłek przedemerytalny wynoszący 650 zł na dwie osoby.

Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT; nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o tym charakterze; Wnioskodawca nie uzyskał w związku z działkami żadnej tzw. dopłaty unijnej.

Wnioskodawca nie dokonywał w żadnym zakresie ulepszenia działek.

Żadna ze sprzedanych działek w momencie sprzedaży nie była zabudowana.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych działek Nr 300/3, 200/7 i 300/8 oraz udziału w działce nr 300/5 należy uznać za dokonaną z majątku osobistego, a tym samym za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia tych działek oraz udziału w drodze nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając te składniki majątku osobistego będzie korzystać zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać przedmiotowej sprzedaży trzech działek oraz udziału w jednej działce, dokonanej z majątku osobistego za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta w przedstawionym stanie faktycznym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z wcześniej dokonanymi przez niego dostawami działek o numerach ewidencyjnych 26/08 oraz 26/09 gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie opisał wyczerpująco stanu faktycznego, nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.