IBPP1/443-789/14/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 7 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.) oraz pismem z 20 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku zabytkowego dworu wraz z działkami gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku zabytkowego dworu wraz z działkami gruntu.

Wniosek został uzupełniony pismem z 7 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 28 października 2014 r. nr IBPP1/443-789/14/MG oraz pismem z 20 listopada 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina D. jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną do celów podatku od towarów i usług w Polsce jako podatnik czynny.

Gmina jest właścicielem działek o nr: 510/4 i 511 o łącznej pow. 0,90 ha w K. na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 czerwca 1999 r.

Na działce nr 511 znajduje się budynek dworu wpisany do rejestru zabytków. Ponadto na działce 511 i 510/4 znajdują się pozostałości parku dworskiego i stawu.

Dwór wybudowany w I połowie XIX wieku. W czasie II wojny światowej użytkowany był przez wojsko niemieckie. Po zakończeniu działań wojennych przez kilka lat budynek dworu był nieużytkowany. W latach 50-tych ubiegłego wieku magazynowane w nim były nawozy sztuczne.

W 1972 r. wykonano kapitalny remont dworu wraz z nadbudową piętra z przeznaczeniem na mieszkania rodzin pracowników służby zdrowia.

W latach 1972 do I połowy 2006 parter dworu użytkowany był przez Zakład Opieki Zdrowotnej w B. jako Wiejski Ośrodek Zdrowia. Po oddaniu do użytku w połowie 2006 r. nowego budynku Zakładu Opieki Zdrowotnej, budynek dworu był użytkowany jedynie w części na piętrze przez jedną rodzinę bez tytułu prawnego. Od lipca 2012 r. budynek stoi pusty i wymaga generalnego remontu. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma sporządzonego planu zagospodarowania przestrzennego, ani studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków są to tereny zabudowane oznaczone jako "Bi".

Dla ww. nieruchomości nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy.

Budynek dworu wraz z działkami gmina D. zamierza sprzedać w 2014 r. w drodze przetargowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Ad. 1 W odniesieniu do działki nr 510/4 wskazuje się:

a. Na działce 510/4 znajdują się pozostałości parku dworskiego (starodrzew). Nie ma tam żadnych zabudowań tj. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. W momencie sprzedaży nie będą posadowione na przedmiotowej działce żadne obiekty budowlane.

b. Na pytanie zadane w wezwaniu czy ewentualne obiekty budowlane będą trwale z gruntem związane Wnioskodawca podał, że nie będą posadowione żadne obiekty budowlane.

c. W odpowiedzi na pytanie kiedy i przez kogo ewentualne obiekty budowlane zostały wybudowane i oddane do użytkowania... (proszę wskazać odrębnie dla każdego z obiektów) Wnioskodawca stwierdził, że nie występują na przedmiotowej działce żadne obiekty budowlane.

d. Na pytanie czy Wnioskodawcy przy nabyciu tych obiektów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca wskazał, że nie nabył na tej działce żadnych obiektów budowlanych i nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

e. W odpowiedzi na pytanie czy, a jeśli tak to kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z obiektów, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

- wybudowaniu lub

- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co 30% wartości początkowej, Wnioskodawca podał, że nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ponieważ nie występowały i nie występują na działce 510/4 żadne obiekty budowlane.

a. W odpowiedzi na pytanie czy ewentualne obiekty budowlane były przedmiotem najmu, dzierżawy, jeśli tak to w jakich okresach (należy podać odrębnie dla każdego z obiektów). Ponadto należy wskazać, czy przedmiotem najmu/dzierżawy był cały obiekt budowlany czy poszczególne jego części (należy wskazać dokładnie, jakie to części i w jakim dokładnie czasie te poszczególne części były wynajmowane), Wnioskodawca stwierdził, że nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy obiekty budowlane na przedmiotowej działce ponieważ nie występują.

b. Na pytanie do jakich czynności (opodatkowanych czy zwolnionych) Wnioskodawca wykorzystywał powyższe obiekty, Wnioskodawca stwierdził, że nie wykorzystywał obiektów budowlanych do żadnej działalności ponieważ nie występowały i nie występują.

Ad. 2 W odniesieniu do działki nr 511 zabudowanej budynkiem dworu wpisanego do rejestru zabytków oraz pozostałościami stawu należy wskazać:

a. Symbol PKOB dworu to 1273.

b. Pierwsze zasiedlenie nie nastąpiło w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

c. Nie było czynności związanych z pierwszym zasiedleniem.

d. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

e. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponieważ Wnioskodawca nabył obiekt dworu wraz z gruntem na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody z dnia 30 czerwca 1999 r.

f. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie zabytkowego dworu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

g. Nie było ulepszenia budynku dworu.

h. Od momentu nabycia przez Wnioskodawcę 30 czerwca 1999 r. parter dworu był użytkowany przez Zespół Opieki Zdrowotnej w B. jako Samodzielny Publiczny ZOZ w K. na podstawie umowy dzierżawy do 31 grudnia 2003 r. a od 1 stycznia 2004 r. jako Niepubliczny ZOZ w K. również na podstawie umowy dzierżawy. Wnioskodawca otrzymywał tytułem dzierżawy czynsz dzierżawny oraz opłaty za media.

i. Wcześniej Zespół Opieki Zdrowotnej w B. użytkował dwór wraz z gruntem na podstawie decyzji o przekazaniu w zarząd wydanej przez Urząd Rejonowy w K. Biuro w B. z dnia 7 sierpnia 1998 r. nr....

j. Od połowy 2006 r. Niepubliczny ZOZ przeniósł swoją siedzibę do nowo wybudowanego budynku i umowa na dzierżawę pomieszczeń na parterze dworu została rozwiązana. Od momentu nabycia przez Wnioskodawcę 30 czerwca 1999 r., parter dworu był użytkowany przez Zespół Opieki Zdrowotnej w B. jako Samodzielny Publiczny ZOZ w K. na podstawie umowy dzierżawy do 31 grudnia 2003 r., a od 1 stycznia 2004 r. jako Niepubliczny ZOZ w K. również na podstawie umowy dzierżawy. Wnioskodawca otrzymywał tytułem dzierżawy czynsz dzierżawny oraz opłaty za media.

Ad. 3 W odniesieniu do pozostałości parku dworskiego i stawu na działce nr 511 podaje się:

a. Znajdujące się na działce nr 511 pozostałości parku dworskiego i stawu nie stanowią żadnych obiektów budowlanych tj. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

b. Oprócz budynku dworu na działce nr 511 nie występują inne obiekty budowlane. Są to pozostałości parku (starodrzew) i zamulone miejsce po stawie.

c. Nie występują na działce w obrębie parku i stawu żadne obiekty budowlane.

d. Nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ponieważ Wnioskodawca nie nabył żadnych obiektów budowlanych w obrębie parku i stawu.

e. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ponieważ nie występowały i nie występują na działce 511 w obrębie parku i stawu żadne inne obiekty budowlane oprócz dworu.

f. Nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy obiekty budowlane j.w. na przedmiotowej działce, ponieważ nie występują.

g. Wnioskodawca nie wykorzystywał obiektów budowlanych do żadnej działalności, ponieważ nie występowały i nie występują.

Wnioskodawca ponadto w piśmie z 20 listopada 2014 r. wyjaśnia, że piętro zabytkowego dworu w K. od 1 stycznia 2001 r. było zajęte w części przez jedną rodzinę na podstawie umowy najmu, która obowiązywała do 31 grudnia 2006 r. Warunkowo została przedłużona do 31 grudnia 2007 r., ponieważ rodzina nie płaciła czynszu ani opłat za media.

Od 1 stycznia 2008 r. rodzina zajmowała lokal bez umowy najmu. Nie ponosiła też żadnych opłat, ani nie uregulowała zaległości. Mimo kilku wezwań do opuszczenia lokalu, w dalszym ciągu w nim pozostawała. Jednak w dniu 8 czerwca 2011 r. lokal został opuszczony przez rodzinę, a od 9 lipca 2014 r. żona wraz z dziećmi wymeldowała się. Mąż został wymeldowany decyzją administracyjną z dnia 21 lipca 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą zabytkowego dworu w miejscowości K., gmina D. skorzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina D. stoi na stanowisku, że w związku z planowaną sprzedażą zabytkowego dworu wraz z pozostałością parku dworskiego i stawu będzie mogła skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku dostawy budynków trwale związanych z gruntem, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. Oznacza to, że jeżeli budynki korzystają ze zwolnienia, to również sprzedaż gruntu na którym są one posadowione, korzysta ze zwolnienia.

Opisaną nieruchomość Gmina nabyła decyzją Wojewody w dniu 30 czerwca 1999 r. w wyniku komunalizacji.

Z tytułu nabycia Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego. Obiekt dworu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych od polowy 2006 r.

Od chwili nabycia Gmina nie ponosiła żadnych nakładów na remont, czy ulepszenie. Jedynie zgodnie z zaleceniami Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wykonywała prace zabezpieczające w postaci naprawy zniszczonych partii rynien i rur spustowych oraz zabezpieczenia otworów drzwiowych i okiennych płytami OSB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie ze sobą tematyki poruszanej we wniosku dotyczącej zwolnienia od podatku VAT sprzedaży zabytkowego dworu wraz z działkami gruntu, tut. organ postanowił ująć kwestie dwóch zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W świetle przedstawionych wyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT w myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, od dnia 1 stycznia 2014 r., dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy o VAT, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z ustawowej definicji "pierwszego zasiedlenia" wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć: oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy używana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez dokonującego dostawy czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dokonując analizy powyższych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że

w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów

i usług.

Należy również zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 1, pkt 2 oraz pkt 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, ilekroć

w ustawie jest mowa o:

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji "Budynki" można wyróżnić grupę 127 - Pozostałe budynki niemieszkalne.

Grupa 127 obejmuje klasę 1273 - obiekty budowlane wpisane do rejestru zabytków i objęte indywidualną ochroną konserwatorską oraz nieruchome, archeologiczne dobra kultury. Klasa obejmuje: wszelkie obiekty budowlane bez względu na stan zachowania, ale nie wykorzystywane do innych celów, nieruchome, archeologiczne dobra kultury.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną do celów podatku od towarów i usług jako podatnik czynny. Gmina jest właścicielem działek nr 510/4 i nr 511 o łącznej pow. 0,90 ha w K. na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 czerwca 1999 r. Gmina zamierza w 2014 r. sprzedać działki nr 510/4 i nr 511 w drodze przetargowej.

Działka nr 511 jest zabudowana budynkiem dworu wpisanego do rejestru zabytków. Symbol PKOB dworu to 1273. Ponadto na działce znajdują się pozostałości parku dworskiego i stawu. Dwór został wybudowany w I połowie XIX wieku. W 1972 r. wykonano kapitalny remont dworu wraz z nadbudową piętra z przeznaczeniem na mieszkania rodzin pracowników służby zdrowia. W latach 1972-2006 parter dworu był użytkowany przez Zakład Opieki Zdrowotnej w B. jako Wiejski Ośrodek Zdrowia. Od momentu nabycia na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody 30 czerwca 1999 r. parter dworu był użytkowany przez Zespół Opieki Zdrowotnej w B. jako Samodzielny ZOZ w K. na podstawie umowy dzierżawy do 31 grudnia 2003 r. a od 1 stycznia 2004 r. jako Niepubliczny ZOZ w K. również na podstawie umowy dzierżawy. Wnioskodawca otrzymywał tytułem dzierżawy czynsz dzierżawny oraz opłaty za media. Od połowy 2006 r. Niepubliczny ZOZ przeniósł swoją siedzibę do nowo wybudowanego budynku i umowa na dzierżawę pomieszczeń na parterze dworu została rozwiązana. Piętro dworu od 1 stycznia 2001 r. było zajęte w części przez jedną rodzinę na podstawie umowy najmu, która obowiązywała do 31 grudnia 2006 r. Umowa najmu warunkowo została przedłużona do 31 grudnia 2007 r., ponieważ rodzina nie płaciła czynszu ani opłat za media. Od 1 stycznia 2008 r. rodzina zajmowała lokal bez umowy najmu. Nie ponosiła też żadnych opłat ani nie uregulowała należności. 8 czerwca 2011 r. lokal został opuszczony przez rodzinę. Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie zabytkowego dworu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca podał również, że nie było czynności związanych z pierwszym zasiedleniem i nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Znajdujące się na działce 511 pozostałości parku dworskiego i stawu nie stanowią żadnych obiektów budowlanych. Są to pozostałości parku (starodrzew) i zamulone miejsce po stawie.

Na działce nr 510/4 znajdują się pozostałości parku dworskiego (starodrzew). Nie ma tam żadnych zabudowań tj. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Dla przedmiotowej nieruchomości tj. działek 510/4 i 511 nie ma sporządzonego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla ww. nieruchomości nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jednak przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej wyłącznie na cele zwolnione od podatku, bowiem była przedmiotem dzierżawy.

W świetle powyższego do dostawy przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zatem zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W celu ustalenia czy planowana dostawa budynku zabytkowego dworu będzie mogła korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Aby dostawa przedmiotowego budynku (lub jego części) mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków (lub ich części) nie mógł upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania przedmiotowego budynku (lub jego części) w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (lub jego część) został sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę.

Z wniosku wynika, że parter budynku w okresie od 30 czerwca 1999 r. do połowy 2006 r. był wydzierżawiany. Przedmiotem dzierżawy był parter budynku dworu. Natomiast część piętra dworu była zajęta przez jedną rodzinę na podstawie umowy najmu od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2007 r.

Zatem w odniesieniu do parteru, który był przedmiotem dzierżawy, pomiędzy jego oddaniem w dzierżawę a planowaną dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tak samo w odniesieniu do wynajmowanej części piętra pomiędzy jej oddaniem w najem a planowaną dostawą budynku również upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Należy wskazać, że w myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższych przepisów najem/dzierżawa jest umową dwustronną obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu/dzierżawy osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego dzierżawy/najmu.

Zatem biorąc pod uwagę, że w stosunku do części budynku, która była przedmiotem umowy dzierżawy, od 30 czerwca 1999 r., pomiędzy jej oddaniem w dzierżawę, a planowaną sprzedażą budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, oraz że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej - dostawa tej części budynku, która była wydzierżawiana, objęta będzie zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem w odniesieniu do wydzierżawianej części budynku (parteru dworu) doszło w tej części do jego pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli oddaniem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu części tego budynku) a jego planowaną dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto w stosunku do części budynku (część piętra dworu), która była wynajmowana od 1 stycznia 2001 r., pomiędzy jej oddaniem w najem a planowaną sprzedażą budynku również nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które byłyby równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej - dostawa tej części budynku, która była wynajmowana, objęta będzie zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Do wydzierżawianej części budynku (parteru dworu) doszło w tej części do jego pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli oddaniem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu części tego budynku) a jego planowaną dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Odnośnie natomiast niewynajmowanej części budynku - część piętra dworu, planowana dostawa tej niewynajmowanej części ww. budynku będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż w odniesieniu do ww. części budynku nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Zatem dostawa niewynajmowanej części budynku (część piętra dworu) nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT gdyż dostawa ta zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W przypadku dostawy niewynajmowanej części budynku (części piętra dworu) należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy przy nabyciu zabytkowego budynku dworu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawca nabył bowiem przedmiotowy budynek na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody z 30 czerwca 1999 r. Wnioskodawca od momentu nabycia nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy niewynajmowanej części budynku.

Ze względu zatem na spełnienie warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dostawa niewynajmowanej części budynku (części piętra dworu) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym dostawa gruntu działki nr 511 w części przyporządkowanej do dostawy wynajmowanej i wydzierżawianej części budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, natomiast dostawa gruntu działki 511 w części przyporządkowanej do dostawy niewynajmowanej części budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania dostawy działki gruntu nr 510/4 należy zauważyć, że na działce nie są i na moment sprzedaży nie będą posadowione żadne obiekty budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Z powyższego zatem wynika, że działka 510/4 jest działką niezabudowaną. Aby dostawa ww. działki mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT konieczne jest przeanalizowanie warunków zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwrócić w tym miejscu należy uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), która - zgodnie z art. 1 ust. 1 - określa:

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z powyższego wynika, że nowelizacja od 1 kwietnia 2013 r. ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z wniosku wynika, że na działce nr 510/4 nie są posadowione żadne obiekty budowlane. Na działce znajdują się pozostałości parku dworskiego (starodrzew). W momencie sprzedaży nie będą posadowione na przedmiotowej działce żadne obiekty budowlane. Dla przedmiotowej działki nie ma sporządzonego planu zagospodarowania przestrzennego terenu. Dla ww. nieruchomości nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że działka nr 510/4 będąca przedmiotem planowanej dostawy nie jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę, bowiem dla przedmiotowej nie nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu oraz nie były wydawane dla niej decyzje o warunkach zabudowy.

W świetle powyższego dostawa działki 510/4 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem przedmiotowa działka jest terenem niezabudowanym innym niż teren budowlany.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą do zastosowania zwolnienia do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.