IBPP1/443-774/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 sierpnia 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 15 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku VAT w związku ze zmianą przeznaczenia zrealizowanej przez Wnioskodawcę inwestycji - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 21 sierpnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku VAT w związku ze zmianą przeznaczenia zrealizowanej przez Wnioskodawcę inwestycji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-774/13/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący właścicielem firmy A. R.-S. M. M. wraz z małżonką w 2006 r. zakupił działkę o powierzchni 1,65 ha w Z. z zamysłem wykorzystania jej pod budowę obiektu hotelowego. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę Nr.. firma rozpoczęła budowę budynku usługowego (domu weselnego) z częścią gastronomiczno-hotelową wraz wewnętrznymi instalacjami. Zgodnie z prawem wykonawca usługi budowlanej, wnioskując z pozwolenia na budowę, faktury za wykonane prace wystawiał inwestorowi na kwoty opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, przy czym Wnioskodawca kwotę tego podatku odliczał.

W 2011 r. po analizie sytuacji na rynku p. Wnioskodawca zdecydował o zmianie profilu budynku na d. s. s. Wnioskodawca wystąpił o zmianę pozwolenia na budowę powstała nowa firma D. S. S. "Z. L." M. M.

Po uzyskaniu pozwolenia na budowę nr... firma D. S. S. "Z. L." kontynuowała budowę natomiast wykonane prace budowlane fakturowano na kwotę 8% i podatek ten odliczano. Po ukończeniu budowy działalność prowadzona jest jako D. S. S. "Z. L." na podstawie pozwolenia wojewody p. w ramach działalności gospodarczej zgodnie z ustawą o pomocy społecznej art. 67-68 jako placówka całodobowej opieki dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku. Na przedniu ukończenia prac po kontroli Drugiego Urzędu Skarbowego w R. Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie o niewłaściwym odliczeniu podatku VAT. Organ podatkowy udzielił informacji, iż z racji tego, że działalność tego typu (dom spokojnej starości) zwolniona jest z podatku VAT, tym samym na budowę budynku pod tą działalność VAT również nie powinien być odliczony. Organ podatkowy w R. zajął stanowisko, iż Wnioskodawca winien zwrócić cały niesłusznie naliczony VAT od początku trwania budowy tj. od 2009 r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej od 20 lipca 1990 r. Płatnikiem VAT jest od września 2004 r.

Kontrola podatkowa przeprowadzona była za miesiące styczeń i luty 2013 r. Kontrola ujawniła niesłuszne odliczenie podatku VAT od inwestycji z tego względu, iż miała miejsce zmiana przeznaczenia prowadzonej inwestycji z D. W. na D. S. S.

Po kontroli zgodnie z zaleceniami kontroli skarbowej zostały sporządzone korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń, luty.

Decyzje nie były wydane ze względu na złożone korekty za styczeń i luty 2013 r.

Powiadomienie o niewłaściwym odliczeniu podatku VAT miało charakter ustny i miało miejsce podczas przeprowadzanej kontroli w dniach 21, 22, 27 marca 2013 r.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki były wystawiane wyłącznie na Wnioskodawcę.

Zamiarem Wnioskodawcy było samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej jako osoba fizyczna w przedmiotowym budynku.

Inwestycja została rozpoczęta w styczniu 2010 r. W deklaracji VAT-7 była uwidoczniona od stycznia 2010 r. i VAT był odliczany od inwestycji na podstawie decyzji nr... zatwierdzającej projekt budowy na Dom Weselny z 16 listopada 2009 r. Następnie decyzją nr... z 15 listopada 2011 r. zostało zmienione przeznaczenie projektu budowlanego z D. W. na D. S. S.

Zmiana przeznaczenia budowanego obiektu nastąpiła decyzją z 15 listopada 2011 r. Numer decyzji....

Przedmiotowy budynek po wybudowaniu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Od zakończenia prac służy tylko prowadzeniu działalności jako D. S. S.

Początkowa działalność Wnioskodawcy została rozszerzona o nowy wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Nie miała miejsca likwidacja działalności, Wnioskodawca nieprzerwanie jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 listopada 2013 r.):

Czy prawo do odliczenia VAT przysługiwało od rozpoczęcia inwestycji do listopada 2011 r. (data wydania decyzji o zmianie przeznaczenia obiektu), czy do daty końca inwestycji - lipca 2013 r. (data wpisania placówki do rejestru prowadzonego przez wojewodę podkarpackiego). Jeżeli istnieje konieczność zwrócenia podatku VAT to ma być to VAT ze stawki 23% czy 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca zgadza się z koniecznością zwrotu odliczonej kwoty 8% VAT za okres 2011 - 2013 r. w czasie gdy budowa miała już przeznaczenie pod budynek domu spokojnej starości (zgodnie z pozwoleniem). W okresie od początku budowy do uzyskania zmiany pozwolenia budynek powstawał zgodnie z zamiarem jako budynek usługowy (dom weselny) z częścią gastronomiczno-hotelowa, a według obowiązujących przepisów prawa kwotę podatku 23% inwestor mógł odliczyć - co zgodnie z przysługującym mu prawem robił.

W opinii inwestora kwota podatku VAT za początkowy okres budowy została słusznie odliczona i nie powinna podlegać zwrotowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo - prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, iż w trakcie realizacji inwestycji odliczanie podatku naliczonego ma jednak charakter prognozowany i planowany. Ponieważ przywołane regulacje nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia podatku w oparciu o faktyczne przeznaczenie towaru czy usługi, w cenie których podatek był zawarty, stąd też każdorazowa zmiana planów finalnego wykorzystania inwestycji, determinuje prawo do jego odliczenia.

Zatem w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w..., jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z..., z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w... lub przepisach wydanych na podstawie..., dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w... a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie nabytych towarów i usług np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do doliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi czy odwrotnie.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2006 r. zakupił działkę z zamysłem wykorzystania jej pod budowę obiektu hotelowego. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę firma rozpoczęła budowę budynku usługowego (domu weselnego) z częścią gastronomiczno-hotelową wraz wewnętrznymi instalacjami. Zgodnie z prawem wykonawca usługi budowlanej, wnioskując z pozwolenia na budowę, faktury za wykonane prace wystawiał inwestorowi na kwoty opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, przy czym Wnioskodawca kwotę tego podatku odliczał.

W 2011 r. po analizie sytuacji na rynku p. Wnioskodawca zdecydował o zmianie profilu budynku na dom spokojnej starości. Wnioskodawca wystąpił o zmianę pozwolenia na budowę powstała nowa firma D. S. S.

Po uzyskaniu pozwolenia na budowę firma D. S. S. kontynuowała budowę natomiast wykonane prace budowlane fakturowano na kwotę 8% i podatek ten odliczono. Po zakończeniu budowy działalność prowadzona jest jako D. S. S. na podstawie pozwolenia wojewody podkarpackiego w ramach działalności gospodarczej zgodnie z ustawą o pomocy społecznej art. 67-68 jako placówka całodobowej opieki dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku.

Na przedniu ukończenia prac po kontroli urzędu skarbowego Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie o niewłaściwym odliczeniu podatku VAT. Organ podatkowy udzielił informacji, iż z racji, że działalność tego typu (dom spokojnej starości) zwolniona jest z podatku VAT, tym samym na budowę budynku pod tą działalność VAT również nie powinien być odliczony. Organ podatkowy zajął stanowisko, iż Wnioskodawca winien zwrócić cały niesłusznie naliczony VAT od początku trwania budowy tj. od 2009 r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej od 20 lipca 1990 r. Płatnikiem VAT jest od września 2004 r.

Inwestycja została rozpoczęta w styczniu 2010 r. W deklaracji VAT-7 była uwidoczniona od stycznia 2010 r. i VAT był odliczany od inwestycji na podstawie decyzji zatwierdzającej projekt budowy na D. W. z 16 listopada 2009 r. Następnie decyzją nr z 15 listopada 2011 r. zostało zmienione przeznaczenie projektu budowlanego z D. W. na D. S. S.

Zmiana przeznaczenia budowanego obiektu nastąpiła decyzją z 15 listopada 2011 r.

Przedmiotowy budynek po wybudowaniu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Od zakończenia prac służy tylko prowadzeniu działalności jako D. S. S.

Początkowa działalność Wnioskodawcy została rozszerzona o nowy wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Nie miała miejsca likwidacja działalności, Wnioskodawca nieprzerwanie jest czynnym podatnikiem VAT.

W świetle powyższego opisu należy stwierdzić, że na etapie budowy przedmiotowego budynku jako domu weselnego, tj. budynku, który miał być wykorzystywany do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, tak więc odliczenia dokonane od rozpoczęcia budowy do momentu zmiany przeznaczenia budynku były jak najbardziej zasadne.

Z momentem natomiast zmiany przeznaczenia tego budynku, będącego jeszcze w trakcie budowy, z domu weselnego na dom spokojnej starości, nastąpiła zmiana przeznaczenia prowadzonej inwestycji z mającej służyć czynnościom opodatkowanym na mającą służyć czynnościom zwolnionym od podatku. Tym samym w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła ta zmiana, tj. w rozliczeniu za listopad 2011 r., Wnioskodawca winien był dokonać jednorazowej korekty odliczonego już podatku naliczonego i jednocześnie od tego momentu na bieżąco nie dokonywać już odliczeń od dalszej budowy. Od tego momentu Wnioskodawca wiedział już bowiem, że budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku i takim czynnościom faktycznie służy.

Obowiązek dokonania korekty w przedmiotowym przypadku wynika z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, stanowiącego, iż korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Należy wskazać, iż w przedmiotowym przypadku w zakresie trybu dokonania korekty znajdzie zastosowanie przepis art. 91 ust. 7d ustawy, który reguluje zasady korekty podatku naliczonego między innymi od towarów i usług, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych i niewykorzystanych do tych czynności do dnia zmiany ich przeznaczenia.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zatem, w miesiącu, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia budynku, Wnioskodawca zobowiązany był dokonać jednorazowo korekty odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych do momentu zmiany przeznaczenia tego budynku (dokumentujących budowę budynku usługowego - domu weselnego - z częścią gastronomiczno-hotelową wraz wewnętrznymi instalacjami) przyjmując, że nieruchomość ta nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Jednocześnie z uwagi na to, iż jak wskazano we wniosku wydatki inwestycyjne poniesione od momentu zmiany przeznaczenia przedmiotowego budynku z domu weselnego na dom spokojnej starości nie były związane ze sprzedażą opodatkowaną (we wniosku stwierdzono, że poczynione zakupy inwestycyjne związane z budową tego budynku w żadnym momencie nie zostały wykorzystane do działalności opodatkowanej) Wnioskodawcy w świetle postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT również nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących te wydatki. Przy czym korekty przedmiotowego błędnie odliczonego podatku VAT Wnioskodawca powinien dokonać korygując deklaracje VAT-7 za miesiące, w których odliczenie zostało dokonane.

Zatem w związku z tym, iż Wnioskodawca miał obowiązek dokonania korekty całości podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na wybudowanie wskazanego we wniosku budynku, stanowisko Wnioskodawcy, że korekta podatku naliczonego powinna dotyczyć tylko podatku odliczonego po zmianie przeznaczenia tego budynku, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego udzielono tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy tj. w odniesieniu do obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku VAT w związku ze zmianą przeznaczenia zrealizowanej przez Wnioskodawcę inwestycji. W niniejszej interpretacji nie odniesiono się do opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie prowadzenia D. S. S. gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania jak również nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.