IBPP1/443-765/12/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-765/12/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 września 2012 r. znak: IBPP1/443-765/12/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa na podstawie umowy cywilno-prawnej między dwoma wspólnikami jako S.C.

Działalność gospodarcza prowadzona jest na podstawie wpisów do ewidencji działalności gospodarczej krajowych osób fizycznych od dnia 1 czerwca 2004 r. Jeden z właścicieli posiada certyfikat księgowy, na podstawie którego Spółka uprawniona jest do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Działalność Spółki sklasyfikowana jest pod numerem PKD 69.20.Z jako usługi rachunkowo-księgowe. Usługi prowadzone są tylko i wyłącznie na terenie RP.

Przedmiotem usług jakie świadczy biuro rachunkowe jest:

1.

klasyfikacja dowodów księgowych do ujęcia w księgach i ewidencjach,

2.

prowadzenie książek przychodów i rozchodów oraz ewidencji ryczałtowych do celów podatku dochodowego,

3.

prowadzenie rejestrów VAT i sporządzanie deklaracji do celów rozliczania podatku VAT oraz ich wysyłanie na podstawie upoważnienia UPL-1,

4.

sporządzanie deklaracji podatkowych PIT i rozliczeniowych ZUS,

5.

naliczanie wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników i ich rozliczenia,

6.

prowadzenie ewidencji i rozliczenia środków trwałych i wyposażenia.

Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, a zatem nie udziela porad i nie reprezentujemy klientów przed organami podatkowymi. Wnioskodawca spełnia wymogi małego przedsiębiorcy. Kwota przychodów nie przekroczyła w żadnym z kolejnych lat prowadzonej działalności kwoty zwolnienia podmiotowego. Wykonywane przez biuro rachunkowe Wnioskodawcy czynności mają charakter czysto techniczny a nie prawny. Wykonywanie tych czynności wymaga wiedzy w zakresie księgowości i podatków.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od początku swojej działalności tj. od 1 czerwca 2004 r. w zakresie świadczonych usług księgowych i składa comiesięczne deklaracje VAT-7.

Wnioskodawca sam zrezygnował ze zwolnienia.

Wnioskodawca oprócz usług księgowych wymienionych we wniosku świadczy również usługi pośrednictwa finansowego (Biuro Usług Płatniczych - wpisane do rejestru KNF) polegające na przyjmowaniu wpłat od klientów i przekazywaniu ich za pośrednictwem banku do finalnego odbiorcy.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2011 r. nie przekroczyła 150.000 zł.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2012 r. nie przekroczy 150.000 zł.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca działający od 2004 r. może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 podatku od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 2 października 2012 r.), w związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca uważa, że może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego dotyczącego podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka nie prowadzi usług o charakterze doradczym ani nie udziela porad prawnych, natomiast świadczy kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe. Obroty Spółki nigdy nie przekroczyły kwoty zwolnienia podmiotowego. Spółka nie dokonuje sprzedaży usług wymienionych w art. I13 ust. 13 ustawy o VAT.

Spółka nie prowadzi usług o charakterze doradczym, ani nie udziela porad prawnych.

Spółka świadczy usługi księgowe (podstawowa działalność firmy) oraz usługi pośrednictwa finansowego (działalność dodatkowa).

W związku z powyższym Spółka może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

c.

nowych środków transportu,

d.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 12 "Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego" oraz pod pozycją 13 "Usługi prawnicze". W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1.

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

2.

pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

- o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż terminu "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza "dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od początku swojej działalności tj. od 1 czerwca 2004 r. w zakresie świadczonych usług księgowych i składa comiesięczne deklaracje VAT-7. Jeden z właścicieli posiada certyfikat księgowy, na podstawie którego Spółka uprawniona jest do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Przedmiotem usług jakie świadczy biuro rachunkowe jest:

1.

klasyfikacja dowodów księgowych do ujęcia w księgach i ewidencjach,

2.

prowadzenie książek przychodów i rozchodów oraz ewidencji ryczałtowych do celów podatku dochodowego,

3.

prowadzenie rejestrów VAT i sporządzanie deklaracji do celów rozliczania podatku VAT oraz ich wysyłanie na podstawie upoważnienia UPL-1,

4.

sporządzanie deklaracji podatkowych PIT i rozliczeniowych ZUS,

5.

naliczanie wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników i ich rozliczenia,

6.

prowadzenie ewidencji i rozliczenia środków trwałych i wyposażenia.

Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, a zatem nie udziela porad i nie reprezentuje klientów przed organami podatkowymi. Wykonywane przez biuro rachunkowe Wnioskodawcy czynności mają charakter czysto techniczny a nie prawny. Wykonywanie tych czynności wymaga wiedzy w zakresie księgowości i podatków. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca sam zrezygnował ze zwolnienia.

Wnioskodawca oprócz usług księgowych wymienionych we wniosku świadczy również usługi pośrednictwa finansowego (Biuro Usług Płatniczych - wpisane do rejestru KNF) polegające na przyjmowaniu wpłat od klientów i przekazywaniu ich za pośrednictwem banku do finalnego odbiorcy.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2011 r. nie przekroczyła 150.000 zł.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2012 r. nie przekroczy 150.000 zł.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, oraz jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, iż nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego i nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Podkreślić w tym miejscu należy, zwolnienie podmiotowe jest określane na cały rok. Oznacza to, iż powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Przepis art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie.

Stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnił warunki określone w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT uprawniające do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r. ponieważ:

* upłynął okres dłuższy niż rok od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował z tego zwolnienia,

* wartość sprzedaży opodatkowanej za 2012 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł,

* świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług doradztwa,

* Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Tak więc Wnioskodawca będzie miał prawo na podstawie przepisów art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r. jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej za 2012 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł i Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku wykonywania, nawet mimo braku uprawnień, jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl